چرا با وجود تلاش فراوان، به خواسته‌هایم نرسیده ام؟ | قسمت 2 - صفحه 22

سلام ادامه ترمزها

ترمز 7 من برای تجربه یک رابطه عاشقانه خیلی جوانم یا سنی ازم گذشته

رابطه عاشقانه می تونه در هر سنی شکل بگیره خودم به عینه نمونه هایی دیدم در فامیل و دوستان ک بسیار جوان بودن و تا الان هم دارن در کنار هم به خوشی زندگی میکنن. (همیشه تو ذهنم بهشون میگفتم وا چقد زود اخه تو چه تجربه ای کسب کردی چی دیدی یعنی باز این باورو داشتم ک طرفی ک میاد تورو محدود میکنه. من همیشه این باور ک من خیلی بچم تو ذهنمه نمیدونم دیگه این فکر تا چند سالگی ام قراره ادامه پیدا کنه :))))) خودم می بینم از لحاظ شخصیت سال ب سال دارم بزرگتر میشم ولی این یک باگ هست ک باعث شده تا سن 23 سالگی تجربه خاصی نداشته باشم و وقتی ب دوستام میگفتم همه میگفتن وا مگه میشه ولی تو ذهن من تعجب برانگیز و بد نبود و اتفاقا افتخار هم میکردم باز برمیگرده ب این باور ک من هنوز تجربه ی خاصی پیدا نکردم هنوز از زندگی درک خاصی ندارم چقدر کمالگرا بودم در این زمینه و خبر نداشتم.در صورتی ک بگم میتونی همون تجارب رو درکنار یک فردی لذت بخش تر کسب کنی. در مورد بیزینس هم این باور محدود کننده رو دارم ک میگم من هنوز جوانم درصورتی ک الگوهای بسیاری هست و دیدم هم مثل آقا عرشیا،خود استاد ک از نوجوانی برای خودشون کار کردن و این همه بیزنیس من های موفق و جوان)

ترمز 8 من باید خیلی پرفکت و بی نقص باشم تا یک رابطه رو شروع کنم

هیچ کس در این جهان بی نقص نیست، هیچ انسانی نه بوده و نه هست و نه خواهد بود.

این ویژگی جهان مادی عه. همه انسان ها نقص دارن برای اینکه ما باید پیشرفت کنیم، چیز کامل ک نمیتونه پیشرفت کنه. خودتون رو محدود نکنید. نع تو خودت رو با نقص هات بپذیر، روش کار کن. بدون ک یک مسیر همیشگی برای پیشرفت وجود داره، با خودت در صلح باش، خودت رو لایق بدون با اونی ک هستی با کمی هات با نقص ها و نقاط قوت ات. اون وقت  ببین ک جهان چه انسان های فوق العاده ای رو وارد زندگیت میکنه.

( اینجانب باز بسیار بسیار کمالگرا بودم و هستم و اتفاقا این ترمز رو نقطه عطفم میدونستم و جزوی از ویژگی های خوبم میدونستم. مثل خانم شایسته ک میگفتن من فردی بسیار مسئولیت پذیرم و همیشه میخوام کاری ک انجام میدم پرفکت و بی نقص باشه تا بی هوش دیده نشم که نوعی کمالگرایی میشد ک مثلا بروزرسانی دوره هارو شروع نکنن چون میترسیدن برن تو دل ناشناخته ها. و اونجا استاد گفتن اشکالی نداره ما نمیخواییم بگیم آقا من بی نقصم من پرفکتم نه ما انسانیم اشتباه میکنیم و درس می گیریم و بزرگتر میشیم. من همیشه میگفتم نه تو هنوز آگاهی های لازم از قوانین رو نداری هنوز درک درستی نداری پس زوده اول قشششنگ کامل شو همه چی رو یاد بگیر یه حرفایی باید برا گفتن داشته باشی، بی نقص شو بعد وارد رابطه شو. درصورتی ک آقا ما کامل بی نقص نداریم ما هر روز داریم یاد می گیریم پیشرفت می کنیم چه خوبه ک باهم رشد کنید کنار شخص هم فرکانس خودت.)

ترمز 9 افراد همیشه خیانت میکنن

این باور رو اگر داشته باشید باعث میشه یا اصلا وارد رابطه نشید یا اگر شدید بخوای هر لحظه موبایل شو چک کنی هر لحظه بخوای کنترل اش کنی.

و تو کار کنی تو کاری کنی تو کاری کنی که اون اتفاق بیوفته برات با باورهات، رفتارهات، ترس هات، شک هات، کنترل کردن هات طرف رو عاصی کنی. این همه آدم هستن دارن سالها زندگی میکنن سالم و درست چرا فکر میکنیم همه نامناسب ان ؟ کِی اینارو می بینی ؟؟ وقتیکه باور کنی ک هست. وقتیکه دنبالش بگردی و وقتیکه دنبالش بری پیدا میکنی الگوهاش رو.

( در این مورد راستش من باورم اینه ک کنترل کردن کسی خیلی اشتباه هست حالا هرکسی و باعث میشه احترام ها از بین بره و حرمت شکنی میشه. پس من باورم اینه من نگرانی بابت از دست دادن کسی رو ندارم اگر هم رفت الخیر فی ماوقع و اگر قرار باشه چیزی رو بفهمم خدا خودش در زمان مناسب هدایتم میکنه ک مثلا نباید این رابطه ادامه پیدا کنه)

باز بحث حیاتی و مهم کنترل ورودی های ذهن ک استاد چقدر تاکید دارن همیشه. استاد میگن من همیشه با آدم های فوق العاده صحبت میکنم یک مرزی دارم برا خودم یک فیلتری برا خودم گذاشتم که چه آدم هایی هم صحبت بشن با من. چون من میدونم چه تاثیری میزاره روی باورهای من.

وای استاد چه جمله ای به خدا وقتیکه اجازه میدی یک نفر با تو درددل کنه و تو گوشِت رو بهش میدی برای اینکه فکر میکنی داری بهش کمک میکنی ک خودش رو خالی کنه. نمیدوووووونی چه باری رو داری اجازه میدی ک روی دوشت خالی کنه، چه آینده ای رو داری از خودت می گیری بخاطر این شنیده ها

بچه ها باید بهای رسیدن به خواسته هاتون رو بپردازید. با فیلتر کردن ورودی هاتون با کنترل کردن آدم هایی ک باهاشون هستید.شروع کنید به قطع کردن اون وقت آدم های مناسب با موضوعات مناسب وارد زندگیت میشن.

ترمز 10 من پولدار نیستم من وضعم خوب نیست من پدر پولداری ندارم من تو محله پایینی زندگی میکنم.

ارزش ما به وجود ما وابسته است نه به شرایط مالی مون اگر باورت این باشه ک من الان شرایط مالی خوبی ندارم و ثروتمند نیستم پس نمیتونم رابطه خوبی با یک آدم درست حسابی داشته باشم داری خودت رو محدود میکنی. تو شاید الان از لحاظ مالی شرایط خوبی نداشته باشی ولی قرار نیست ک این آینده تو باشه تو میتونی رو خودت کار کنی و بهتر و ثروتمند بشی. این یک روند ابدی نیست برای تو.

( مثالش استاد دخترهایی هستن تو فامیل ما ک توی شهرستان زندگی میکردن و اومدن و با پسرهای پولدار فامیل مون ازدواج کردن و من وقتی دقت میکردم می دیدم ک چقدر اعتمادبنفس دارن یا دخترهایی ک با پسرهایی خارج از کشور ارتباط گرفتن و ازدواج کردن. این ترمز رو هم من داشتم ک میگفتم تا به مبلغ ایکس تو حسابت نرسی لایق تجربه رابطه عاشقانه نیستی و ارزش تورو اون مبلغ مشخص میکنه.)

ترمز 11 من دوست دارم تنها باشم

اینکه انتخاب کنی ایرادی نداره ولی خیلی موقع ها این جمله از انتخاب نمیاد از ترس میاد.

ما انسان ها بصورت بنیادین موجودات اجتماعی هستیم.

یک رابطه عاشقانه واقعا به آدم اضافه میکنه،ما هویت مون توی روابط با دیگران شکل می گیره و اینجوری خودمون رو عرضه میکنیم.

یک رابطه عاشقانه واقعا کیفیت زندگی رو میبره بالا .ولی این نباشه از تنها بودن به عنوان یک سلاح و مکانیزم دفاعی استفاده کنی برای اینکه میترسی تجربه اش کنی.

( اعتراف میکنم من خیلی این ویژگی ام رو نقطه قوتم می دونستم و افتخار میکردم بابت این دیدگاهم، میخواستم تجربه کنم ها ولی خودم رو گول میزدم و پشت این بهانه و حرف ک تنهایی خودم رو دوست دارم قایم میشدم.یعنی خدا میدونه من چقدررر این جمله رو سالها برا خودم تکرار کردم. درسته از تنهایی خودم لذت میبردم ولی به خودم اجازه تجربه اش رو نداده بودم.)

ترمز 12 اصن تو سرنوشت ما نوشته شده، عشق ب ما نمیاد، ماها اصلا عشق رو تجربه نکردیم.سرنوشت ما مقدر شده

هیچ چیزی برای ما مقدر نشده هیچ چیزی ما انسان هایی هستیم ک داریم با افکارمون شرایط مون رو خلق میکنیم. ولی اگر باور داشته باشی که بدبختی بی پولی تنهایی مقدر شده برات جهان بهت ثابت میکنه ک آره مقدر شده. نه به این دلیل ک مقدر شده به این دلیل ک تو باور کردی که تقدیرت اینه.

هیچ خواسته ای از طرف خداوند برای ما وجود نداره خواسته خداوند اینه ک ما به خواسته مون برسیم. کلا نمد هولا و هولا.

استاد : من هرچیزی رو ک خواستم تجربه کردم تو کل طایفه ما هیچ کس حتی نزدیک نتایج من نشده. من اینو به عنوان تقدیر یا اینکه بگم خانواده من اینجوری بوده قبول نکردم، نع من خالق زندگی خودم هستم و آنچه ک میخواهم رو خلق میکنم. خدای من پاسخ میده به افکار و باورهای من. اگر من تغییر کنم جهانم برای من تغییر میکنه.

( این ترمز رو هم من داشتم میگم تو اطراف ما ک عشقی نبوده پس نیست دیگه حتما ولی من میخوام الگوهایی رو ببینم و تایید کنم. حتی حقوق خودم رو مثلا با اطرافیانم مقایسه میکنم و سریع به خودم میام نکنه با احساس عدم لیاقت از خودت بگیری نعمت هات رو. خودت رو با اطرافیانت مقایسه نکن تو لایق نعمت های بیشتری هستی.)

ترمز 13 من اصلا بلد نیستم، اصن نمیدونم چه جوری حرف بزنم من اصن بلد نیستم ارتباط برقرار کنم مگه همه از شکم مادرشون بلد بودن چه طوری ارتباط برقرار کنن؟؟

آدم یاد می گیره، هر چیزی قابل یادگیری عه.هیچ کدوم مون تو همه چیز عالی نیستیم. باید تمرین کنیم و یاد بگیریم.

( من هم میگفتم من اصن نمیدونم چی باید بگم چیکار باید کنم چطوری ارتباط برقرار کنم اعتمادبنفس ام پایین هست چون تجربه نکردم چون میترسم و به قول استاد باید بری تو دل ترسهات تا بفهمی همش پوچ بوده. و بگم مگه همه از اول بلد بودن ارتباط برقرار کردن رو ؟؟ خوب تجربه کسب کردن و یاد گرفتن توهم میتونی)

ترمز 14 اگر من وارد یک رابطه بشم، آزادی مو از دست میدم

رابطه عاشقانه یعنی اسارت یعنی کنترل شدن چیکار دارم خودم رو اسیر کنم.

باید یاد بگیریم رابطه واقعی و درست رابطه ای عه ک هر فردی آزادی عمل خودش رو داره، علایق خودش سلایق خودش رو داره و درعین حال دوطرف به سلایق یکدیگر احترام میزارن. قرار نیست شما مجبور کنی ک طرف مثل شما فکر کنه و یا شما مثل اون شخص. اصلا آزادی جذابیت یک رابطه قشنگه.

یک رابطه عاطفی به معنای رفتن تو زندان نیست اگر باورهات درست باشه، آدم درستی بهت هدایت میشه، آدمی ک برای آزادی تو ارزش قائله و تو هم برای علایق اون فرد ارزش قائلی و باهم از زندگی تون لذت می برید در حالیکه به ویژگی های هم احترام میزارید.

( من هم همیشه این سناریو رو داشتم و میگفتم پدر من نمیتونه منو مجبور ب انجام یا انجام ندادن کاری کنه بعد اون وقت یکی بیاد ب من زور بگه فلان جور باش فلان جا برو، این خیلی ریشه ای تو ذهنم.اگر من خودم به علایق و سلیقه افراد احترام میزارم پس مطمئنم ک فردی هم عقیده من با من آشنا میشه. درسته من آزادی برام اولویت داره ولی نگران نباش هیچ کس آزادی تورو نمی گیره همه این افکار از ذهن توعه ذهن محدود تو، وقتی تو ب کسی قدرت ندی توی ذهنت پس اون فرد هیچ تسلطی روی تو نخواهد داشت.)

استاد سپاسگزارم این فایل یک گنجی بود از روابط و عزت نفس

سلام ادامه ترمزها :

2 اینکه من توانایی خاصی ندارم، چیز خاصی بلد نیستم نه پزشک معروفی ام نه مهندس نه وکیل

یعنی بخاطر اینکه من یک استانداردهایی رو ک جامعه ایجاد کرده ک (مثلا آدم موفق کسی عه ک پزشک باشه)، نیستم.بنابراین فردی رو پیدا نخواهم کرد چون با خودم میگم من وقتی انسان ارزشمندی میشم ک به فلان بیزینس برسم. نباید خودمون رو تو الگوهایی ببریم ک جامعه تعریف کرده به عنوان فرد موفق. بیایم الگوهایی رو پیدا کنیم ک کارمند ساده هستن شغل ساده ای دارن ولی یک رابطه عاشقانه و فوق العاده رو تجربه میکنن.(اتفاقا اینطوری زندگی دل نشین تر میشه ک حتی برا همون افرادی ک شغل ساده دارن، چون در کنار کاری ک دارن یک دلگرمی یک لذتی هم می برن در کنار عشق شون، یعنی زندگی قشنگ تر میشه در کنار پارتنرت با هر شغلی ک داری)

بیایم باور به توانایی های درونی خودمون رو بیشتر کنیم.

بیایم برای ویژگی های شخصیتی محترم و قابل تحسینی ک داریم بیشتر از مدرک و بیزنیس ارزش قائل بشیم. اصن همین کنترل ذهن ک ما یاد گرفتیم بچه ها میدونین چقدر این کنترل کردن مهمه. این روزا ک دیدیم همه میخوان به یه چیز غر بزنن و فاز منفی بدن خیلیا آرزوشون هست ک با آدم ها مثبتی مثل ما آشنا بشن میدونین چقدر آرامش بخش هست همین ویژگی مون همینکه به هیچ چیز منفی توجه نکنی و فقط از خوبیا حرف بزنی.

اگر توی ذهنت برای خودت ارزش قائل نباشی، فارغ از اینکه چقدر اعتبار جمع کردی مدرک داری چقدر قیافه خوبی ساختی، اگر خودت برای خودت ارزش قتئل نباشی باز هم اعتمادبنفس ات پایینه.

(خود من این ترمز رو داشتم و دارم البته اینکه میگفتم من حالا حالاها نمیخوام ممنون. من اول باید بیزنس خودم رو راه بندازم باید یک فرد موفق و جذاب بشم فلان ماشین، فلان مبلغ تو حساب بانکی، فلان تیپ رو داشته باشم، بعد اون وقت چون فرد ارزشمندی میشوم بعد از آن وارد رابطه خواهم شد. ینی الان فرد ارزشمندی نیستم یعنی این همه سرمایه های درونی ام رو نادیده می گرفتم، در صورتی که بارها و بارها مورد تحسین قرار گرفتم ولی ب خودم میگفتم نه بابا اینا چیزی نیست، چیز خاصی ندارم ک. و این مناعت طبع هم از خانواده ام بهم رسیده. چون همینطور بارها مادرم و یا پدرم جلوی فامیل مورد تحسین و احترام قرار گرفتن ولی مادرم گفته نه بابا اینطوریام نیست، کار خاصی نکردم حالا. ولی نمیدونم همین پاکی درون همین صداقت،درستکاری، مورد اطمینان بودنم، کنترل ذهن کردنم، مسئولیت پذیر بودنم و…. چقدر قابل تحسین عه ، چرا خودم خودم رو تحسین نمیکنم چرا باز یادم میره ک به سرمایه های درونی ام ارزش بیشتری بدم. پس به خودمون بگیم عزیز من هزاران انسان هستن ک عاشق اینن ک با تو ارتباط بگیرن چون تو بهترین سرمایه های درونی رو داری و پات رو از رو ترمز بردار ک بگی من با مبلغ ایکس توی حسابم ارزشمند میشم و بعد اون وقت فرد ارزشمندی میاد سراغم، لذت این تجربه رو از خودمون دریغ نکنیم بلکه این تجربه باعث زیباتر کردن زندگی مون میشه. پس من با همین شغلی ک دارم همین وضعیت مالی ک دارم لایق تجربه یک رابطه عاشقانه هستم)

تمرمز 3 آقا همه آدم حسابی ها رفتن همه خوبا رو بردن و آدم درست حسابی برا ما نمونده

این باور اسمش کمبود عه

درصورتی ک جهان میلیارد ها آدم توش وجود داره و هرکدوم شون ویژگی های منحصر بفرد خودشون رو دارن (ک شاید تو با ویژگی های آقای ایکس حال کنی درحالیکه خواهرت موافق نظر تو نباشه)و هیج وقت نیست ک تو جهان کمبود باشه، همیشه آدم های فوق العاده هست، همیشه فراوانی داره بیشتر و بیشتر میشه.

اگر باور کمبود داشته باشی نه اینکه آدم مناسب نباشه نع تو هدایت نمی شوی به سمت آدم مناسب چون با این باور (ک دختر خوب کمه پسر خوب کمه) میوفتی تو سیکل معیوب و منفی و جهان هم بهت ثابت میکنه و نمونه های کمبود رو می بینی.

ولی وقتی باورهات رو عوض میکنی و نگاه میکنی میگی آقا هر روز داره نعمت ها بیشتر میشه. این همه آدم تو جهان هست مگه میشه تمام آدم های خوب رفته باشن ؟؟ مگر امکان پذیره ؟ مگه این حرف منطقی عه ؟؟؟ اگر این باور رو داشته باشی اصلا تلاشی نمیکنی برای ایجاد رابطه، چون در شروع کار میگی اصن نیست چرا بگردم ؟

وقتی این باور رو تغییر میدی ک نه آقا پسر خوب هست دختر خوب هست اون وقت آرام آرام می بینی دختر و پسرهای خوب مجرد رو. میگی ببین این ادم مجرد عه صالح و سالم عه خدایا شکرت دیدی دارم الگو پیدا میکنم. درسته هنوز وارد رابطه نشدی و فقط دیدی شون ولی همین یعنی داری باورهات رو تغییر میدی. حالا اگر بیشتر تغییر کنی بیشتر باور کنی اون وقت تو رابطه هم تجربه اش میکنی.

(این باور هم توی فکر من بوده، اینکه تا پسر خوب و سالمی می دیدم میگفتم عمرا اگر دوست دختر نداشته باشه. اون ویژگی تحسین کردنه رو داشتم ها ولی ولی تو ذهنم میگفتم عمرا اگر همچین پسر خوبی تنها باشه حتما تا الان با یه دختری ارتباط گرفته. این مثال بار خوب رو زمین نمی مونه. اینکه تو دوران مدرسه دوستام رو می دیدم ک چه تلاشی سر پسر قاپی میکردن چه گیس و گیس کشی هایی  میکردن و ما اونجا خنده کنان نظاره گر بودیم :)))). بعدشم ک گفتیم آقا ما ک بلد نیستیم قاپیدن رو میریم جلو ببینیم خدا چی میخواد برامون ولی نه عزیزم خدا برای تو چیزی نمیخواد تو خودت باید بدستش بیاری. یا نمونه دیگه اش اگر برای خواهرام خواستگار اومده گفتن بدو داره دیر میشه کجا میخوای کیس خوب پیدا کنی دنبال سلبریتی میگردی اون تو فیلماست بیا تو واقعیت گفتن تو این دورزمونه پسر خوب و سالم پیدا نمیشه اشکالی نداره اگر شرایط دیگه اش خوب نیست همینکه سالمه قبول کن قانع باش فکر نکن هی خواستگار قراره برات بیاد ها و…. این باور کمبوده دیگه.

ترمز 4 من لایق یه رابطه عاشقانه نیستم. من لیاقت عشق ندارم

شما باید خودت رو لایق عشق بدونی تا جهان افراد مناسب رو به سمتت هدایت کنه. اینکه چی میگی مهم نیست اینکه چه احساسی داری چه فرکانسی داری مهمه.

اگر وارد رابطه شدی و بعد یه مدت گفتی خدایا این آدم خیلی سطحش بالاتر از منه خیلی بهتر از منه و این فکرا رو بچرخونی تو ذهنت بعد می بینی ک اون رابطه از بین میره.چون جهان بهت ثابت میکنه ک اره اون از تو بالاتره و تو ارزش شو نداری.

( استاد من هنوز هم رو کلمه عشق گیر دارم. یعنی انقدر گفتن عشق تو فیلم هاست اصلا واقعیت نداره. عشق یه چیزی مثه کشک و دوغه. و چون اون عشق واقعی رو ندیدم اطرافم فکر میکردم این دنیا اصن عشق واقعی وجود نداره. ولی در عین حال می دیدم شما و خانم شایسته عزیز رو ک بهم عاشقانه ابراز محبت می کردین و عاشقتم و نفس می گفتین ولی میگفتم رابطه شما رویایی عه و اصلا خودم رو تصور نمیکردم همچین رابطه ای رو بتونم تجربه کنم. یعنی خودم رو لایق دریافت عشق نمی دونستم، خودم رو لایق تجربه یک رابطه عاشقانه نمی دونستم. خودم میتونستم به آدما عشق بورزم ولی آدما نه چون من لایق اش نیستم. حتی در مورد محبت و احترام ب انسان ها یعنی به خودم میگفتم من که باید همچین شخصیتی داشته باشم ولی بقیه شاید نه اشکالی نداره و اگر کسی جبران میکرد تعجب میکردم و ذوق زده میشدم)

ترمز 5 من همیشه آدم های نامناسب رو جذب میکنم یا فقیر یا مشکل دار و…

خوب چ کنیم !؟

باید این الگو رو تو ذهنت بشکنی، بگی آقا من بخاطر باورهای اشتباه قبلی ام این آدم هارو جذب کردم، اگر من فکرم رو عوض کنم باورهام رو عوض کنم، احساس لیاقتم رو بیشتر کنم باور فراوانی رو بیشتر کنم تو ذهنم، آدم هایی ک وارد زندگی من میشن تغییر میکنن قرار نیست گذشته من ادامه پیدا کنه در آینده من.

اون تجربیاتی ک من در گذشته داشتم بخاطر اون آدمی بود ک من در گذشته بودم بخاطر افکار گذشته ام بوده. اگر من از الان تغییر بدم خودم رو آینده ام هم تغییر میکنه. قرار نیست ک همون اتفاقات گذشته برا من رخ بده. جهان عین یه آینه است که با تغییرات تو تغییر میکنه.

( اولش گفتم نه من ک این ترمزو ندارم، ولی یادم اومد قبلا موقعی ک با دوستام دور هم جمع می شدیم می گفتیم ما شانس نداریم، یا به قولی اگر کسی هم میومد جلو به قول معروف میگفتیم اینم شانس مایه :))) ببین کی اومد پیشنهاد داد. یا همیشه تو ذهنم بوده ک من میخوام با یک آدم کامل و بی نقص دوست بشم و من حوصله درست کردن اخلاق کسی رو ندارم و دنبال دردسر نیستم و میخوام ک خودم هم یک آدم کامل بشوم بعدش وارد رابطه بشم. درصورتی ک ما انسان هستیم و درحال تکامل، هیچ کس کامل و بی نقص نیست. و این اشتباه رو داشتم ک یه جورایی خودم رو کامل تر از بقیه می دونستم و بقیه رو ایراد دار میدونستم درصورتی ک اصن تو برو تجربه کن کمالگرا نباش خودت رو بالاتر از کسی ندون. وای اینو الان فهمیدم چه باگی، اره من خودم رو بالاتر و برتر از اون افرادی ک بهم پیشنهاد میدادن می دونستم و به همین خاطر منتظر کامل تر شدن خودم و پیدا شدن اون فرد کامل و بی نقص می گشتم.)

ترمز 6 تمام روابط آخرش به رنج و غصه و جدایی ختم میشه

خیلیا میگن حالا ک میخواد آخرش بد بشه، اخرش به گریه و جدایی ختم بشه پس چرا اصن من وارد رابطه شم. درصورتی که باید نگاه کنی اطرافت و روابط عاشقانه ای رو ببینی ک سالها ادامه داشته و درکنار هم لذت بردن.

حتی اگر آخرش به مشکل بربخوره یا به جدایی منجر بشه باعث میشه تو رشد کنی، تو بزرگ بشی، درس بگیری و بهتر کنی خودتو. این سربالایی سرپایینی ها باعث میشه بهتر بشیم.

یک تجربه خوب رو از دست بدی، بخاطر اینکه ممکنه که تجربه بدی در ادامه باشه. خودت رو سد نکن برای اینکه اون رابطه عاشقانه رو تجربه نکنی.

تجربه خوب روابط عاشقانه رو داشته باش، لذت اش رو ببرو اینو بدون اگر در مسیر درست باشی، رابطه حتما ادامه خوبی خواهد داشت و این خوشی بیشتر و بیشتر میشه.

( بله اینجانب این ترمز رو هم داشتم همیشه دوست داشتم شغل های مختلف مهارت های مختلف رو تجربه کنم و اونجا این باور رو داشتم ک شکستی در کار نیست و من دارم تجربه کسب میکنم و بزرگ میشم ولی در مورد روابط اینطور نبود، چون میگفتم ب روح من صدمه وارد میشه، به دردسرش نمی ارزه، این عشقای امروزی ک پایدار نیست. درصورتی ک توی تمرین آگهی ام خودم رو انسان وابسته ای نمیدونستم از لحاظ عاطفی، خوب اگر نیستی چرا می ترسی از تجربه اش ؟ بخاطر باورهای مذهبی اشتباه. چرا نخواستم ک تجربه اش کنم و با تجربه اش مهارت ارتباطی ام رو افزایش بدم، زندگی ام رنگی تر بشه، تجربه ها و خاطرات لذت بخش بیشتری رو در ذهنم ثبت کنم. من ک در مسیر درست هستم من ک سعی میکنم رو بجلو حرکت کنم جهانم ک فرکانسی هست اگر تو هم فرکانس نباشی با اون ادم به راحتی جدا خواهید شد و توهم ک برا کسی دلسوزی نمیکنی پس چرا می ترسیدی از تجربه اش. دیدم خیلیا به راحتی دوست میشن و کات میکنن و اصلانم براشون مهم نیست و نه خودشون رو ناراحت میکنن و نه ناراحتی طرف براشون مهمه. یک باگ دیگه یافتم اینکه من از اینکه بعدا ب طرف بگم ما نمیتونیم باهم باشیم عذاب وجدان می گرفتم و نمیتونستم به راحتی اعلام کنم، این رو توی شغل هم داشتم و دارم ک موقعی ک وارد یک شغل میشم میگم وای موقع استعفا من چه جوری بهشون بگم من دیگه نمیخوام اینجا باشم، اونا رو من حساب کردن بهم حال دادن این همه حقوق دادن ینی کار خودم رو نادیده میگرفتم درصورتی ک اولا تا اون موقعی ک اونجا بودم وظیفه ام رو انجام دادم و من برده و بنده کسی نیستم و هیچ وظیفه ای بابت پیدا کردن یا نکردن نیروی خوب براشون ندارم. من مدتی اینجا بودم و تا موقعی ک حس خوب از کارم میگرفتم اینجا بودم و بعدش دیگه ب من مربوط نیست. البته خودم هر جا رفتم به لطف خدا به راحتی و عزت مندانه استعفا دادم.

پس حتی اگر هم به جدایی ختم بشه و اون طرف ناراحت بشه از تصمیم من، مهم نیست. چون وظیفه من خوشحال و راضی نگه داشتن بقیه نیست هرکس خودش باید حالش رو خوب نگه داره. من نمیتونم از خودم بزنم تا حال یکی دیگه خوب بمونه. حتی خود من هم نباید ناراحت بشم چون قراره بعدش هر دومون بریم سراغ تجربه و ساختن خاطره با فرد هم فرکانس بعدی مون.