کلیپ انگیزشی شماره ۳ | استاد عباس منش - صفحه 1 (به ترتیب امتیاز)

بسم الله الرحمن الرحیم

25 بهمن 1397

ردپای روز هشتم سفرم

دیشب یاد این فایل افتادم و امروز صبح! از دیشب تا الان حالم یک جوره دیگه است.

دیروز روزی پر از تضاد بود واسم، فانوس دریایی، فانوس دریایی، فانوس دریایی

سلام به همه ی دوستانم، دوستان هم فرکانسی و زیبا و ثروتمند من، امروز میخوام یک قسمتی از زندگیم را بگم.

اولین باری که این کلیپ را گوش دادم تیرماه 96 بود اون زمانی که با گوش دادن هر فایل از استاد برای اولین بار تمام بدنم میلرزید و منو از خواب غفلت بیدار میکرد و منو از جاهلیت آگاه میکرد از خوابی که شرک جاشو به ایمان داده بود، قدرت در دست انسان ها بود و نه در دست قدرتمندتین، پروردگار عالم و عالمیان، بیدارم کرد.

به این فایل تو بهترین زمان و مکان گوش میدادم.

زمانی که رفته بودم کارآموزی به همراه یکی از دوستان گلم به یکی از پالایشگاه های پتروشیمی ماهشهر، یک ماه توی اون شهر زندگی کردیم مثل پادشاهان هر روز چند نوع صبحانه داشتیم، نهار سه نوع اونم با بهترین کیفیت برای همه ی رژیم های غذایی، هر چقدر که دوست داشتی میتونی میل کنی.

اون روزها نیازش داشتم چون برنامه ی یک ماه من اینجور بود که هر روز ساعت 6 بلند میشدم، یک روز تازه، یک صبح زیبای دیگه

دوست دارم، زمزمه وار “دوست دارم زندگی رو چون دوست دارم زندگی را ”

میرفتم به عبادت خدا نماز میخواندم و بعد از نمازم، 30 دقیقه ای را قرآن میخواندم.

چنان آرامشی را پیدا کرده بودم چنان عشقی به خودم به خدای خودمم به اطرافیانم با خانواده ام به دوستانم پیدا کرده بود که هرگز هرگززز نظیرش را نداشتم، هیچ وقت به اون اندازه وقتی به کسی فکر میکردم انقدررر انرژی مثبت ازش نمیگرفتممم انقدر بدنمممم نمیلرزید یعنی دوست داشتن را اون روزهااا تجربه کردم، اصلا قابل گفتن نیست.

هر کاری را با عشق انجام میدادم.

میرفتم چایی دم میکردم واوو و یک ربع به ساعت 7 دوستم بیدار میشد تا با هم صبحانه میل کنیم و بعد از صرف یک صبحانه بینظیر آماده میشدیم که بریم شرکت بعد از صرف صبحانه تا رفتن به ایستگاه، من 15 دقیقه ای فرصت داشتم و من اون زمان را به خوبی صرف کتاب خواندن میکردم. اون موقع کتاب های خانم ( دوست داشتنی- دستی از دستان خدا ) کاترین پاندر به اسم ” قانون توانگری”، “چشم دل بگشا” و ” قهرمان – راندا برن -” هم انس من بودند یعنی قبل از اینکه تعهد جدی به خودم بدم در رمضان 96 – خرداد ماه –

این کتاب ها همیشه همراهم بودند، میخواندم و یک دلیلی که به نظرم به همین سایت هدایت شدم به خاطر این بود که مدارم بالاتر رفته بود و همیشه وقتی این کتاب ها را میخواندم خیلی متوجه نمیشدم و از خدا میخواستم یک راه سادتر و واضح تر نشانم بده و منو هدایت کنه و این شد که دقیقا 4 سال پیش توی همین بهمن ماه سال 93 به این سایت هدایت شدم دقیقا اولین کامنتی را که گذاشتم یادمه 19 سالم بود ( الان 23 ، خیلیی حرفه)

من از همون موقع به کتاب های انگیزشی حسابی علاقه داشتم، میخواندم گاهی اوقات بهشون عمل میکردم یادمه سال 92 رفتم به یک سفر گروهی همیشه به دوستم گفتم، اونم محمد بود اسمش و ما بهش میگفتیم، ” مارکووپلوو” چون اون همیشه تو سفر بود.

بهش میگفتم محمد چقدررر خوبه که بتونم قبل از حرف زدنم به چیزی که میخوام بگم فکر کنم ( بتونم ذهنم را کنترل کنم یعنی حتی یک سال قبل از اینکه به این سایت هدایت بشم مشخص بود دنبال چی بودم اما خیلی جدی نبود از اون آدمایی بودم که موقع امتحانات فاز کتاب خواندن کتاب های انگیزشی و تاریخی و رمان داشتم. به شدت … هوم..!

یا مثلا موقع امتحانات که میشد همه ی بچه های محله تو خیابان بودند در حال بازی گل کوچیک – همیشه همین بود از دبستان دقیقا یادمه که همینجور بود! – ( مگه داریم ؟! چی مهم تر از امتحانات اخه! هرگز! ؟! )

خلاصه اولین باری که اومدم توی این سایت یک ترم از دانشگاهم ( وروردی مهر 93 ) رفته بود اولین کامنتم را عاجزانه نوشتم:

من یک پسریم که سعی میکنه دستش توی جیب خودش باشه دوست دارم همیشه مستقل باشم و به استقلال مالی برسم دوست دارم هر چیزی که میخوام را داشته باشم، هر چیزی که عزیزانم دوست دارن را هدیه بدم، ، هر چیزییی که میخوام داشته باشه را خودم بخرم با پول خودم با کار خودم با توانیی های بینظیرم با پول خودم پرداخت کنه.

عاجزانه نوشته بودم،

” کمکم ” کنید چون نمیدونم چکار کنم، شرک وجودم را گرفته بود ولی نقطه ای از نور و امید تو دلم زنده بود کم کم اون نقطه ها بزرگ و بزرگتر شد کم کم پازلم کامل تر شد. دیگه یادمه هیچ وقت نیومدم توی سایت

از اون آخرین بار تا سه سال بعدش یعنی خرداد 96، من تکاملم را بیشتر از از همیشه طی کرده بودم و تجربه های را داشتم که هرگز نداشتم، پاموو روی ترس هام گذاشته بودم، دایره ی امنم را بزرگترررر از همیشه کرده بودم.

وقتی نگاه میکنم به اون اتفاقات میبینم که خودم بودم چه آگاهانه و چه نااآگاهانه اون اتفاقات، آدم ها، شرایط، موقعیت ها را 100% به سمت خودم جذب کردم و حتییی ” جمله هایی که میشنیدم” این من بودم که زندگیم را خلق کردم این من بودم که همه ی اون چیزا را به سمت خودم جذب کردم. من ” معمار “زندگی خویش ام.

توی این 3 سال من هر تابستون بین ترم های دانشگاه میرفتم تهرام اونجا زندگی میکردم کار میکردم..

بزرگتر از همیشه شده بودم جهانم گسترش پیدا کرده بود نظرم هر روز و هر روز به خودم بهتر میشد من “ن”میخواستم که همرنگ جامعه باشم.

هر کسی این حرف را میزد به نظرم مسخره ترین چیز ممکن بود.

هر سال وقتی میرفتم دانشگاه بعد از اینکه افتخار آمیزانه برمیگشتم، اعتماد به نفس فوق العاد ه ای داشتم همه ی دوستانم منو دوست داشتن ( اما اینبار با قبلش فرق میکرد) منو واقعا دوست داشتن حتی تمام خانوااده ام بهم افتخار میکردند الان نگاه ها تفاوت کرده و دیدشون نسبت به اون محمد، لوس و جلف و کم رو و خجالتی و عصبانی برای “همیشه” عوض شده بود چون دیگه اون محمد با اون ویژگی ها را دوست نداشتم و همین انگیزه ای برای حرکتم بود انگیزه و اشتیاقی سوزان. اشتیاقی برای مهاجرت

میخواستم تمام وجودم را تغییر بدم و شد.

و این کار با مهاجرت بهتر از همیشه صورت گرفت.

به معنای واقعی کلمه در تمام وجودم تک تک سلول هام ، ………….. Revolution ……………..

…………. « انقلاب » ………………….

شد.

رمضان 96 بود یادمه دقیقا من کلی از برگه های A4 داشتم.. شروع کردم..

شروع کردم به نت برداشتن از تک تک فایل های استاد هر فایلی را که گوش میدادم یک تیکه از پازل ذهنی و روحی من پر میکرد با زیباترین و با کیفیت ترین رنگها و با هر گوش دادن به یک فایل اون پازل قوی تر و پررنگ تر از همیشه میشد. ( الانم اینجوره )

بدنم میلرزید همه، زمانی که میرفتن احیا ( اعضای خانواده ام) منی که تا همین سال قبلش پایه ثابت احیا بودم اون سال یک شب را هم نرفتمم!! و چیزیییی را پیدا کرده بودم که وقتش شده بود تمام وجودم را فرا بگیره تک تک سلول هام… تازه شروع زندگیم بود … هر چیزی که استاد میگفت را تقریبا میفهمیدم چون مدارم بالاتر از همیشه رفته بود چون تکاملم را طی کرده بودم حالا رسیده بودم به مرحله ای تازه .. اون شب ها احیا نرفتم ولی از اون روز تا الان هر روز سعی میکنم احیا بگیرم روزه باشم روزه ی توجه بر نکات مثبت. توجه بر سپاس گزاری توجه بر داشته هام.

گذشت یک ماه بعدش یک فرصت خیلی خوب پیش اومد، رفتم سفر با برادر و پسر خواهرم خیلی خوش گذشت انگار یک تمرین بود واسم که زیبایی ها را ببینم تو اون سفر برای اولین بار یک کوه نوردی حسابی داشتیم ( همونجا بود که فهمیدم به کوه نوردی علاقه دارم – از طریق تجربه کردن – و طی 6 ماه من تمام وسیله های ضروری و حرفه ای کوه نوردی را تهیه کردم. ) تمرین خیلی خوبی بود که خودم را نسبت به چیزهایی که توی اون مددت از کتاب ها و مخصوصا فایل های معرکه ی استاد یاد گرفته بودم را پیاده کنم انجام بدم واقعا.

حتی تو ماشین هر دو تاشون دوست داشتن موزیک گوش بدن ولی من! من توی ماشین صندلی عقب لم داده بودم نگاهم به طبیعت زیبای جلوم بود .و حس خیلی خوبی داشتم، ولی به جای آهنگ چیزهای دیگه ای پیدا کرده بودم گوش هام فقط داشت فایل های استاد را میشنید ، جزیی از وجودم شده بود..

گذشت و برگشتم و 18 تیر رفتم کارآموزی شرایط را گفتم چطور بود.

ما یک خانه گرفتیم توی اون یک ماه کاملا مشخص بود چه تغییری کردم.

مثلا موقع غذا خوردن تو شرکت جایی که همه ی مهندس مدیرهای اون شکرت به اون بزرگی جمع شده بودند دوستام بهم میگفتن ما ما رومون نمیشه بریم غذای نوع دوم و حتی سوم را امتحان کنیم، زشته آخه مهندسا چی میگن!!

ولی من انقدر شجاع شده بودم که بتونم این کار ساده را انجام بدم وقتی یکک غذا را میخوردم میدیدم هنوز گرسنه ام خب جلوی ندای درونیم را نمیگرفتم و تقریبا مثل همیشه نادیده نمیگرفتمش و به راحتی میرفتم اون چیزی که میخواستم را “درخواست میکردم ” و همیشه جواب ” بله ” بود اونم با لبخند و احساسی خیبلی خوب.

اون روزها یاد گرفته بودم حرف حرف قلبم باشه .. تازه شروعش بود

فهمیدم که باید برای خودم زندگی کنم نه دیگران و بی اهمیت ترین حرف، کلام دیگرانِ حرف همیشه هست.

اما فرصت طلاست این به معنای بی احترامی نیست نه اتفاقا واسه خودم ارزش ” قائلم خیلی به خودم و انتخاب هام احترام میذارم و وقتی که من به اصول و چهارچوب خودم احترام میذارم و ارزش قائل میشم و تو همین راستا حرکت میکنم در جهت رسالتم و زندگی میکنم خب دیگرانم طبیعتا به تو احترام میذارن به تصمیم هات به انتخاب هات این واقعا طبیعیه.

چون برای خودت زندگی میکنی و نه دیگران همونجور که برای دیگران ارزش و احترام قائل هستی اون بهت بر میگرده هر نگاهی هر چیزی و . هر چیزی . KARMA

وقتی دوستانم شجاعتم را میدیدند، وقتی میدند به راحتی درخواست میکردم

، دوستام هم ازم یاد گرفتند و پشت سر من اینکارو میکردند.

و روزهای بعدی که اصلا مایل نبودم چیزی بخورم اونا را میدیدم که بدون اینکه بهم بگم، میرفتن درخواستی که داشتن را میگفتن هر چیزی هر چیزی. حتی اگر کلمه ی ” نه” را بشنون.

اون روزها اون لحظه ها فقط لبخند میزدم و میگفتم آره

همینه همینه. خودشه.

آره فایل ها بیشتر از همیشه روی تمام وجود من تاثیررر گذاشته بودند و باورهام با اینکه هنوز تعریف دقیقی ازش نمیدونستم ولی حسابییی تغییرر کرده بودند.

اون روزها وقتی که صبح زود می ایستادیم که اتوبوس شرکت بیاد دنبال ما، تو اون مسیر تا شرکت 30 دقیقه ای زمان داشتم، و اون زمان را با گوش دادن به این فایل ” انگیزشی 3 “با جان و دل به خوبی پر میکردم.

این کلیپ انگیزش بیظیر بود و هست. گوشش میدادم گوش میدادم… بعد از 30 روز

بیشتر از همیشه این جمله ها را درک میکردم:

” یادت باشه هیچکس کامل نیست

تو همین الان هم خیلی خوبی

تو همین الان هم فوق العاده ای

تو همین الان هم بهترین هستی

باید یاد بگیریم که حتماً توی زندگیمون هدف داشته باشیم، هدف و خواسته‌هایی واضح و مشخص!

باید یاد بگیریم که خودمون رو تو آینده یعنی وقتی که به خواسته‌ها و اهدافمون رسیدیم، ببینیم و اونقدر این کارو تکرار کنیم تا باور کنیم که به خواسته هامون می‌رسیم

ما برای رسیدن به اهدافمون نیاز نیست که کارهای خیلی عجیب و غریب یا بزرگی انجام بدیم فقط کافی است که قدم‌های کوچک اما متوالی رو برداریم

یادت باشه که باید بزرگ فکر کنی ولی کوچک شروع کنی قدم‌های کوچک تو رو به هر خواسته ای میرسونه تنها کسی که میتونه جلوی تو رو بگیره، خودت هستی! هیچ دشمنی بیرون از تو وجود نداره.

تنها کسیکه میتونه به تو کمک کنه، خودت هستی!

هیچ دوستی بیرون از تو وجود نداره، همه چیزهایی که تو برای رسیدن به هدفت می خوای همین الان پیشته!

روزی هزار بار این جمله کلیپ انگیزشی رو با خودت تکرار کن که: تو همه اون چیزی رو که نیاز داری، همین الان داری پس منتظر نباش.

هیچوقت منتظر نباش تا همه شرایط مهیا بشه و بعد حرکت کنی چون هیچوقت این اتفاق نمی افته!

اگر حرکت کنی ، همه چیز خوب و عالی میشه! اگر حرکت کنی، همه چیز فراهم میشه! باور کن خودت هم میدونی اگر تا الان با ایمان حرکت می‌کردی، خیلی از چیزها رو بدست می‌آوردی چیزهای فوق العاده رو بدست می‌آوردی ولی همش به دنبال بهانه و توجیه بودی اگر حرکت می‌کردی، اگر گام‌های کوچک اما متوالی رو بر می‌داشتی! تا الان شاید یه کتاب خوب نوشته بودی! یه آهنگ خوب ساخته بودی!! خیلی از افراد ایمانشان را از دست داده‌اند. اونا حرکت نمی کنن! اونا خودشون رو باور ندارند.

اونا خدارو باور ندارند!!! اونا به دنبال رشد و پیشرفت نیستند. اونا شغلی دارن که اصلاً دوستش ندارن اونا با کسایی ارتباط دارن که همیشه باعث ضعفشون میشه ولی بازم ارتباطشون رو حفظ می کنن. وقتی شما هدفی ندارید که به سمتش حرکت کنید، دارید با سرعت هرچه بیشتر روحیه تون رو نابود می‌کنید یادت باشه وقتیکه حرکت می‌کنی تابه هدفت برسی، وقتیکه صبح‌ها زودتر بیدار میشی و شب‌ها دیرتر می‌خوابی، اونوقه که داری واقعاً طعم یه زندگی واقعی رو می‌چشی، در غیر این صورت تو یک “مرده ” هستی که داره “فقط ” نفس میکشه!!

وقتی به هرکدام از اهداف و خواسته هات می‌رسی، استعدادهای بیشتری درونت شکوفا میشه، قدرت‌هایی رو تو خودت پیدا می‌کنی که قبلاً نمی دونستی اونها رو داری، با رسیدن به اهداف و خواسته هات، شخصیتت تغییر میکنه، تو به قدرت‌های خودت پی می‌بری. اعتماد به نفست بیشتر میشه.

و این یعنی “خوشبختی” و این یعنی “زندگی!!!” تصمیم بگیر که می خوای معمولی باشی یا عالی؟

تصمیم بگیر که می خوای جزو کدوم دسته از آدم‌ها باشی؟

چندتا دلیل برای رسیدن به اهدافت پیدا کن و براشون حرکت کن و یادت باشه هرچقدر دلایل بیشتری داشته باشی، انرژی بیشتری برای رسیدن به اهدافت و خواسته هات پیدا خواهی کرد.

اگر اونجایی که باید باشی، نیستی، اگر از وضعیتت راضی نیستی، یادت باشه این موضوع ربطی به خانواده و دولت و شهر و رئیس و کارمندت نداره، این فقط به خاطر “خودته”، اگر برای رسیدن به اهدافت حرکت نکنی اونوقت مجبور میشی که ابزاری بشی برای اینکه دیگران به خواسته هاشون برسن قبول دارم که بعضی وقتا تو مسیر رسیدن به اهداف و خواسته هات، اوضاع سخت میشه، ولی مسائل و سختی‌ها جزئی از زندگی‌اند! اونا امدند تا تو به خواسته هات برسی، اونا اومدن تا تو خواسته هات رو واضح تر بشناسی، سختی‌ها دوستت‌اند. رنج‌ها دوستت‌اند!

اگر به گذشته‌ات فکر کنی، متوجه می‌شوی که بزرگ‌ترین پیشرفته‌ات زمانی بوجود اومد که با تمام وجود به مشکل و رنج برخورد کردی؟ اونها نقاط عطف تو شدند، رنج‌ها باعث پیشرفت و حرکت تو شدند.

اگر همیشه همه چیز بر وفق مرادت باشه تو هیچوقت حرکت نمی‌کنی، مثل یک مرداب متعفن و فاسد میشی اما یادت باشه که باید مثل یک رود جاری باشی، جاری باش و حرکت کن، به سنگ‌ها و موانع اطرافت برخوردکن، زخمی بشو اما نا امید نشو، خسته بشو اما نشین گریه کن افسرده نشو، عصبانی بشو اما توی خشم باقی نمون، و باز حرکت کن نفر آخر بودن خیلی راحته، تنبل بودن فقیر بودن بدبخت بودن خیلی راحته، اما تو به دنیا نیومدی که فقیر باشی!

به دنیا نیومدی که بدبخت باشی! تو به دنیا نیومدی که ضعیف باشی! از هر لحظه برای خوشبختی و حرکت استفاده کن.

اصلاً مهم نیست که قبلاً چه کسی بودی؟! از همین الان شروع کن و همه چیز رو تغییر بده یادت باشه که هیچکس غیر از خودت مسئول زندگیت نیست، نه پدرت نه مادرت نه دولت و نه هیچ کس دیگه ای برای تغییر همه زندگیت، اولین قدمت رو با این کلیپ انگیزشی بردار:

اولین قدم برای تغییر، پذیرفتن “تمام مسئولیت زندگیت” هست!

اگر می خوای منتظر کسی باشی، هیچوقت به جایی نمی‌رسی، وقتی حرکت می‌کنی، نیروهای غیبی به کمکت میان، شرایط اتفاقات و آدم‌هایی که می تونن تو رو به هدفت برسونن به سراغت میان، البته اگر با ایمان حرکت کنی و منتظر کسی نباشی! هیچوقت تو دایره راحتی خودت نمون.

هر روز به دنبال یک چالش جدیدباش، هر روز به دنبال یاد گرفتن یه مهارت تازه باش، هر روز بخواه که کمی بهتر باشی.

کمی بهتر از دیروز باشی، کمی صبور تر، کمی بخشنده تر، کمی مهربونتر کمی با ایمان تر زندگی ارزشش رو داره، تو فقط یک بار به دنیا میای، طوری زندگی کن که بتونی به خودت افتخار کنی تا خدا به تو افتخار کنه، طوری زندگی کن که موقع مرگت حسرت هیچی رو نخوری!!! یادت باشه هر لحظه ممکنه که این فرصت زیبای زندگی رو از دست بدی، پس هیچ زمانی رو به بطالت نگذرون، طوری زندگی کن که بعد از مرگت از تو بعنوان یه “قهرمان” یاد کنن کسی که خوب زندگی کرد و زمین رو جای بهتری برای زندگی دیگران کرد.”

———————————————————————————————————————————————————————————–

احساس قدرتی داشتم که هرگززز احساسش نکرده بودم “خودم” برای “خودم ” پررنگ تر شده بودم بیشتر از همیشه این فایل تاثیرفوق العاده ای داشت برای من، به خاطر همینم میگم تو بهترین زمان و مکان بودم مکانی که خانواده ام و بعضی از اون دوستای منفی کنارم نیستن. خدایااا شکرت

و انقدر روحم تشنه بود که وقتی برمیشگتمیم از شرکت ساعت 5 بااینکه 8 ساعت کار میکردیم ( بیشتر تفریح بود با مهندس ها گفتگو میکردیم از دلایل اینجا بودنشون میپرسیدم انگیزه های حرکتشون، چقدررر مههربون بودند چقدررر خوب بودند. حتی باهاشون زبان انگلیسی تمرین میکردیم روزهای عالی و شگفت انگیزی بود… همیشه به دوست صمیمیم میگفتم، ما یک ماه پادشاهانه اونجا خلق” کردیم. پادشاهانه زندگی کردیم.. هر وقت همدیگرو میبینیم به هم میگیم و کلی خاطرات اون روزو مرور میکنیم. ) توی مسیر برگشت فایل انگیزشی را بیشتر از فایل های دیگه استاد با جان و دل گوش میدادم.

خانه که میرسیددم دوستم خوابش میبردد ولی من تازه بیداررر شده بودم و شروع میکردم به کتاب های انگیزشی را میخواندم شاید هر روز 2 تا 3 ساعت را نان استاپ مشغول کتاب خواندن بودم کاری که داشتم میکردم.، “شخم زدن ” ذهنم بود از ته ته ته ذهنم بعدش همونجور که کتاب دستم بود روی تخت خواب نرمم، به یک خواب عمیق میرفتم که هرگز به اون صورت با اون آگاهی ها تجربهه اش نکرده بودم .شیرین بود شیرین تر از شیرینی نوتلا حتی!

وقتی که بلند میشدم میرفتم یک دوش میگرفتم و با همدیگه یک شام مفصل آماده میکردیم توافق کرده بودیم که من مسئول خرید باشم دوستم سینا آشپز خانه و شب ها در مورد قانون البته به صورت امروزی که خیلی خیلی بیشتر جزیی از وجود مقدسم شدند با دوستم در موردشون حرف میزدم، قرآن میخوندم ، اونجا یک پارک خیلی خیلی خیلی بزرگ داشت چند هکتار بود. دور تا دور اون پارک پیادش 45 دقیقه طول میکشید اونم اگر با نوع راه رفتن من که تنده سعی میکردم هر شب برم پارک و یک ساعتی را مشغول دویدن بودم به هر کسی که توی مسیرم بود با یک اعتماددد به نفس فوق العاده و یک لبخند از ته دل با صدای بلند و پرانرژی سلام میکردم و آرزوی موفقیت براش میکردم هر کسی پیروجون پسر و دختر، هدستم توی گوشم بود و همش آهنگ های شاد و پرمحتوا گوش میدادم و خودم را تو بهترین حالت ها سعی میکردم تجسم کنم البته با جزیبات تجسم میکردم و سعی میکردم فقط نتیجه ی پایانی را تجسم کنم نه نحوه ی رسیدن بهش را. ..

کار هر شبم بود…

خدایا شکرت خدایا شکرت خدابیا شکرت.ممنونم خداجوون که سید حسین دستی از دستان بی نهایتت بود و هست.

جالبه من تا شهریور پارسال توی مدت 4 ماهی که با تعهد غیرقابل مذاکره البته به خودم داده بود، داشتم به فایل های استاد با جان و ددل گوش میدادم استاده های موفقیت دیگه ای هم در همون مدت 2-3 ماه آشنا بودم ولی هیچ کدوم به اندازه ی

استاد عباس منش تاثیر فوق العاده ای روی روح و روانم نمیزاشت تو یکی از فایل های استادی دیگه یادمه که به خوبی از ” استادعباس منش ” نام برد و فهمیدم که ایشون هم شاگرد استاد بوده.

وقتی که جلسه ی اول قانون آفرینش را اواخر شهریور یا اوایل مهر 96 گرفتم و خدا خودش هم پولش را جور کرد ( اون موقع رفته بودم تهران یعنی بعد از اینکه کارآموزیم تموم شد برگشتم 20 روز بعدش برای بار سوم، به تهران مهاجرت کردم اما این بارر هرگزز برگشتم و دانشگاه را با ایتنکه یک ترم مونده بود هرگز نخواندم شب قبل از اینکه فایل جلسه اول را تهیه کنم از خدا خواستم کمک کنه.

فردای اون روز به طور اتفاقی 250 هزار تومان روی زمین دقیقا صبح فردایی که از خدا درخواست کرده بودم، پیدا کردم با اینکه تازه دوتا از همکارای دوست داشتنی دیگه ام از اونجا رد شده بودن اماا چطوررر اونا این 5 تراول 50 هزاری را ندیده بودنددد؟!!! اما من دیدم و تا دیدم یک حسی بهم گفت برو برش دار مال توئه، و جالبه بعدش به اندازه ی 70-80 هزار تومان دیگه مشتری ها بهم مشتاقانه Tip دادند و اون روز کسی را به اندازه من ندیده بودم حداقل تو اون کافه ی بالاشهری که مشغول کار بودم Tip بگیره . خدایا شکرت .

خلاصه استاد تو فایلش گفته بودند اگر داری با من کار میکنی فقط با من کاررر کن

منم دور همهی اساتید موفقیت خط کشیدم و “تمرکزم” را فقط گذاشتم روی حرف های استاد. ولی هنوز کتاب های انگیزشیم همراهم بود و میخواندم اون روزها خیلی با قسمت گنجینه ( عقل و کل ) آشنا نبودم به خاطر همینم برای جواب خیلی از سوال هام و گرفتن انگیزه کتاب های انگیزشی و موفقیت را میخواندم، تا اینکه استاد گفتند به جای خواندن 100 کتاب خوب، 10 تا کتاب از بهترین ها را 100 بار بخون و باز همونا را خلاصه کن و خلاصه را باز خلاصه تر کن و از همونا عبارت های تاکیدی بساز و بارها وبارهااااا بذار تو گوشت و تکرارررررشون کن تکرار تکرار تکرار و الان 9 تا کتاب دارم که هر وقت نیاز پیدا میکنم که آرامش بیشتری را با خواندن کتاب کاغذی بدست بیارم میرم سراغ کتاب هام و اگر کتاب جدیدی را بخوام بخوانم میرم دنبال خلاصه ی آن ها که توی 5-6 دقیقه خیلی مفید درومده..

کتاب هایی که من دارم را میخوام بهتون بگم.

علاوه بر اون سه کتاب

” تو همانی که می اندیشی ” جیمز آلن

” تولد یک ثروتمند ” * راجر همیلتون

” حکایت دولت و فرزانگی ” مارک فیشر

“بیندیشید و ثروتمند شوید” ناپلون هیل

” هفت قانون معنوی موفقیت” دیپاک چوبرا

البته کتاب های دیگه ای هم مثل ” چه کسی پنیر مرا جابه جا کرد” و “قورباغه ات را قورت بده” ولی اونا تاثیرررگذارترین هستند برای من.

اما این روزها

خداروشکر که 4 ساله توی این مسیر زیبام.

یادمه استاد تو یکی از فایل هاش گفتند، اگر میخوای من را خوشحال تر کنی با نتیایج فوق العاده ات اینکارو کن.

هیچی به خوبی انداره ی نمره ی 20 یک دانش آموز تو امتحان پایانی برای معلمش نیست.

به نظرم قسمت گنجینه، بهترین و با ارزش ترین کتاب زنده در حال حاظر جهانه که هر روز با نظرات ارزشمند بچه ها پر گنج تر و ارزشمندتر میشه

و این ویژگی هر کتابی نیست چون اصلا هیچ ککتابی نیست که به این شکل بخواد باشه، پس قدرش را به خوبی میدونم ..

این روزها فعال ترم از همیشه و به خودم قول میدم و سعی میکنم که با فعال تر بودنم تو قسمت عقل کل بیشتر از همیشه با قانون زندگی کنم بیشتر از همیشه روی باورهام کار کنم بیشتر از همیشه توجه ام را روی نکات مثبت زندگیم و اطرافیانم بذارم بیشتر از همیشه مهربان باشم، ببخشم، شاد باشم، زندگیییی کنم زندگی. بیشتر از همیشه همه چی را مرورر کنم رمز ایمان تکرارررر مثل قرآن که بارها و بارها داستان های توحیدی پیامبران را تکراررر کرده..

همه امون میتونیم حرف بزینیم همه میتونیم ادعا کنیم اما اونی برای خودش همیشه برنده است که عمل میکنه یادمون نره اول به خودم میگم

آیه ی 64 سوره عنکبوت :

” وَمَا هَٰذِهِ الْحَیَاهُ الدُّنْیَا إِلَّا لَهْوٌ وَلَعِبٌ ۚ وَإِنَّ الدَّارَ الْآخِرَهَ لَهِیَ الْحَیَوَانُ ۚ لَوْ کَانُوا یَعْلَمُونَ”

” این زندگى دنیا چیزى جز سرگرمى و بازیچه نیست و اگر بدانند، زندگى حقیقى، همان سراى آخرت است. ”

و یادمون نره که

“وَإِذَا سَأَلَکَ عِبَادِی عَنِّی فَإِنِّی قَرِیبٌ ۖ أُجِیبُ دَعْوَهَ الدَّاعِ إِذَا دَعَانِ ۖ فَلْیَسْتَجِیبُوا لِی وَلْیُؤْمِنُوا بِی لَعَلَّهُمْ یَرْشُدُونَ ”

” و چون بندگان من از تو پرسند، من به آنها نزدیکم، هرگاه کسی مرا خواند دعای او را اجابت کنم. پس باید دعوت مرا بپذیرند و به من بگروند، باشد که راه یابند. ”

یادمون نره که ، اشرف مخلوقاتیم

همواره یادمون باشه که کی هستیم؟؟ چرا به این دنیای زیبا و فروان و پرنعمت پا گذاشتیم؟ و چه چیزی را میخوایم به بهترین شکل انجام بدیم؟

“شاد زندگی کن و دنیا را جای بهتری برای زندگی کن.”

دوستون دارم

بیشتر

از

همیشه