چگونه از یک فرد بدبین به یک فرد خوشبین تبدیل شویم؟ - صفحه 27 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند بخشنده ی عزت دهنده

سلامودرود خداوند به شمااستادعزیز و سپاسگزارم ازلطف و سخاوتمندی شما بابت این دوره های ارزشمند روانشناسیی که به رایگان دراختیار مامیذارید

چقدر لذت میبرم از این نوع نگاه مثبت نگر ثروتمندان که همیشه به یک موضوعی با دید وسیع نگاه میکنند و هرچقدر هم یک مصاحبه گر بخواد اونهارو وارد حواشی کنند ولی اون افراد ثروتمند و موفق اصل خودشون رو رعایت میکنند و به همین راحتی دل به دل یک آدم پرحاشیه نمیدن

واقعا با دیدن آقای جف بزوس و ایلان ماسک یک انرژی فوق العاده ای به‌آدم دست میده‌ خدایاشکرت

و اما بریم سراصل موضوع اینکه آیا من تونستم بااین دوره ها خودم رو ازیک آدم بدبین به یک آدم خوشبین تبدیل کنم یااینکه هنوز جای کاردارم

میخوام تجربه ی خودم رو از رابطم بایک فردی تو دوستوفامیلمون مثال بزنم که ایشون چندین سال بخاطر باورهای محدود کننده ی خودم باعث شده بود از من در جنبه های مختلف سواستفاده کنه و منه ساده لوح همیشه وظیفه ی خودم میدونستم که چون اون خانم فلان زمان هوای مارو داشته پس حقش اینه که من تو فلان موضوع براش جبران کنم

ایشون یک‌خانمی هستن که،یک مدتی چندوقت یکبار یک بشقاب غذا به همسرم میداد ومیوورد خونه،و بعد از اون بشقاب غذا چندینو چند روز تلفن به دسته و هربار پشت تلفن یک درخواستی ازمن میکرد

اولش باحالت خوشبینی هردرخواستی میکرد جواب اون درخواست رو میدادم و باخودم میگفتم خوب اشکال نداره ایشون هم برای ما غذا میده میاره و من هم میخوام براش جبران کنم

که دیدم کم کم ایشون یجاهایی که من نمیتونم درخواستش پاسخ بدم یااینکه اگه بهم میگفت فلان کاررو میتونی برام انجام بدی و من نمیتونستم به درخواستش پاسخ مثبت بدم،میخواد اون یک بشقاب غذارو تو سر ما بکوبه و بگه من که اینقد بفکرتون هستم،حالاتو نمیخوای فلان‌کاررو برام انجام بدی؟!

دوسه باری این حرف و این اتفاق افتاد که دیگه من ازحالت خوشبینی درومدم و دوهزاریم افتاد و متوجه شدم که ایشون هربار بایک بشقاب غذا یک قصدو نیت هایی داره که اگه من طبق اون قصدونیتش پیش نرفتم میخواست یجاهایی به من تیکه و طعنه کنایه بزنه

بااینکه چندین سال کارش این بود ولی من هربار باحالت خوشبینانه به فکر جبران بودم تااینکه فهمیدم نخیر اون نه تنها از سر عشق و احترام این کارو نمیکنه بلکه میخواد چندینو چند کار ازمن بکشه و یک وظیفه بدونه که من هربار براش جبران کنم

خلاصه یک مدت خیلی طولانیی شد دیگه هرموقع میگفت فلان غذارو پختم میخوام براتون غذا بدم بیاره،بااحترام ازش تشکر میکردم و بهش گفتم نیازی نداریم ماخودمون غذا زیاد گذاشتیم،حیفه بخوای غذابیاری اون وقت غذای شما یا خودمون میمونه وباید بریزمش دور…

همین یک پاسخ کافی بود که دیگه کم کم اون هم نخواد از من توقع داشته باشه که چندین کار بخاطر اون غذا براش جبران کنم

خلاصه گذشتو گذشت دیدم هنوز اون خانم وقتی منو توی جمع میبینه انگار که عادت کرده باشه من براش یه‌کاری انجام بدم،هی حالت دستوری میخواست بهم بگه پاشو فلان کاررو انجام بده،پاشو براهمه چای بریز بیار،پاشو نمک غذارو بچش و و و ازینجور کارا که انگار داشت به یک بچه دستور میداد…

اونجا دیگه شاخکام تیزشد و گفتم نه مثل اینکه این کلا خوره ی دستور دادن به من گرفته و باید حدو حدودمو باهاش تو جمع رعایت کنم

اینهارو که میگم نزدیک به دوسه سال طول کشید که من تونستم کم کم حدومرزمو باهاش رعایت کنم و اون آدم دیگه بره پی کارش،چون تقریبا توهرجمعی اون خانم بود و به همین راحتی نمیتونستم فاصلمو ازش دور کنم

خلاصه من هرچی بیشتر فهمیدم که خودم بودم که داشتم بهش رو میدادم که ازمن سواستفاده کنه و خودم هربار میخواستم برای یک بشقاب غذا کارهای طاقت فرسا برای جبرانش انجام بدم،کم کم روی احساس ارزشمندی خودم بیشتر کار کردم و بیشتر برای خودم ارزش قائل شدم که مگه یک بشقاب غذا اینهمه جبران نیازداره؟خوب میخوام صدسال اون غذارو به ما نده مگه ما منتظر غذای اونیم که خواسته باشم انقدر از جونم بگذرم برای جبرانش….

الان به لطف خداوند و این آموزشها و فقط و فقط کارکردن روی ذهنیت خودم اون فرد خیلی راحت اززندگیم رفت بیرون،هرچند که بازهم ممکنه اون رو توی جمعی ببینم ولی خوبیش اینه که دیگه فهمید من اون آدم سابق نیستم که خواسته باشم بایک بشقاب غذا گول بخورم و در پی جبرانهای طاقت فرسا باشم…

من دیگه زیادی تواین موضوع خوشبین بودم و فکرمیکردم اون خانم دوست داره از دستپختش باعشق به ماهم بده،چون خودم همیشه یک غذای جدیدی رو که یاد میگیرم دوست دارم باخانوادم اون غذارو تست کنیم و اونها هم باخوردن یک غذای جدید لذت ببرن،و خوب این خانم وقتی یک غذایی به ما میداد من خوشحال میشدم و میگفتم چقدر خوب میتونه غذا این مدلی با روش آسون درست کنه،ولی خوب متأسفانه همیشه نیت خیرخواهانه ای پشت این قضیه نبود ومن بعدازسالها ساده لوحی و خوشبینیِ بیجا تونستم متوجه بشم که داره زیاداز حد ازمن سواستفاده میشه…حتی دیگه اون خانم این اواخر اونقدر داشت بامن احساس راحتی میکرد که هرنوع شوخی های نابجا ازجمله کلمات نامناسب بکار میبرد و میخواست بااون کلمات زشت و زننده توهرجمعی بامن‌ویادخترم رفتار کنه،و دیگه خیلی داشت بهم برمیخورد که چرا منی که انقدر براش احترام قائلم انقدر داره ازین شوخیای بی مورد میکنه و نشستم یروز تموم رفتارهای مثبت و منفیش رو نوشتم و دیدم که رفتارهای منفیش خیلی بیشتر از مثبت شده و تصمیم گرفتم که اون رو از دایره ی امنم بیرون بندازم و نخوام دیگه ازین به بعد خیلی بهش نزدیک بشم و درحد یک سلامواحوالپرسی بااون برخورد داشته باشم…

وقتی متوجه این رفتارش باخودم شدم اولش خیلی خودمو سرزنش کردم و گفتم چقدر من ساده لوحی کردم و کارهاااا برلی اون انجام دادم و فکرمیکردم فقط من دل به دل کارهای اون میدادم ولی الان دارم میبینم که اکثر فامیل از دست رفتارهای ایشون شاکی هستن ولی میترسن که این رابطه رو باهاش کات کنند و ازینکه بخواد به اونها طعنه کنایه بزنه ویجورایی قضاوتش براشون مهم شده

ولی من خداروشکر دیگه قدرت رو ازینجور آدما دارم کم کم میگیرم و فکر نمیکنم یهمچین افرادی میتونن تو زندگی من تأثیر بذارن یااینکه اونا بخوان عزت و احترام منو تو فامیل بالا ببرند،و هیچوقت به این دست از آدما تاجایی که ممکنه رو نمیدم که خواسته باشن ازمن سواستفاده کنند

من خودم آدمیم که وقتی میبینم کسی خیلی برام یکاری رو انجام میده سعی میکنم براش یجایی جبران کنم و کلا جبران کردن رو دوست دارم ولی تااین حد که طرف مقابلم بخواد باکوچکترین کاری من هزاران کاربراش جبران کنم دیگه خط قرمزم شده و اجازه نمیدم کسی ازمن سواستفاده کنه

چه جانی چه مالی و چه شخصیتی….

درهرصورت این یکی ازتجربه های من بود که خیلی دوست داشتم این تجربم رو یروزی اینجا تعریف کنم و اینکه تونستم خدارو شکر ازین آدم فاصله بگیرم واقعا یک نتیجه ی بزرگی برام به حساب میاد،چون اونقدر پاشنه ی آشیلم بود که فکر میکردم جداشدن ازین آدم محاله،انقدر که هربار بایک ترفند جدید میخواست از من سواستفاده کنه و من دیر متوجه این قصدونیت شدم،ولی جهان خیلی راحت باتغییردیدگاه خودم بدون هیچ جنگو خونریزیی اون رو چنان توزندگیش به خودش و آدمای همفرکانسش مشغول کرد و من هم چنان مشغول کارکردن روی خودم هستم که اصلا وقتشو ندارم تو هرجمعی حاضربشم و خواسته باشم این چنین رفتارهایی رو متحمل بشم..

اتفاقی که بعداز این فاصله ی ماافتاد این بود که مابایک خانواده ی جدیدی آشناشدیم که خانم این خانواده بسیار بسیار بسیار خانم شریف،متدین،خوش برخورد و کاملا خودمونی هستن و انقدر ازین رفتوآمد خوشحالم و راضی هستم که خدامیدونه….

خداروصدهزارمرتبه شکر برای وجود همچین استادی که توزندگیم دارم و منو بااین صحبتهای ارزشمندشون بیدار کردن که کجا به آدمای اطرافم خوشبین باشم و کجا شاخکامو تیزکنم و خیلی زود به یک فردی اعتماد نکنم

این فایل جاداره به اندازه ی همین هفتاد دقیقه هفتاد بار هم گوش بدیم تا اتفاقات زندگیمون رو به یادمون بیاریم و هرکجایی که موردسواستفاده ی فردی قرارگرفتیم در پی اصلاح خودمون باشیم نه اینکه با جنگو دعوا بخواییم به طرف مقابلمون بفهمونیم که چرا ازم سواستفاده کردی

الان خداروشکر آدمهایی هم توزندگیم هستند که واقعا بدون هیچ توقع و انتظاری به مناسبتهای مختلف به ما هدیه میدن و هیچ نوع سواستفاده ای هم نمیکنندو تعداد آدمهای کم توقع توی زندگیم به نسبت این آدما خیلی خیلی بیشتره و این هم به لطف خداونده که بااین دست آدما درارتباطم

خداروصدهزارمرتبه شکر برای یک روز پر برکت دیگه ای که به من هدیه داده شد و من ازیک فایل ارزشمند دیگه برخوردارشدم

هرکجاهستید شادوپیروزوسربلند باشید