تغییر شخصیت، جسارت می خواهد - صفحه 19 (به ترتیب امتیاز)

نام خدا.

طبق کپشن خانوم شایسته که پرسیدن کدوم بخش از زندگیت نیاز به تغییر داره و چطوری و با چه باورهایی میتونی تغییرش میدی:

من در حال حاضر دو مورد در زندگیم و باید تغییر بدم:

1)با احساس خوب برم سرکار و سعی کنم پخته بشم و یاد بگیرم وقتی سر کارم

توی این مورد انصافا خیلی بهتر شدم و امروز هم بهتر از قبلا بود.

کار من چیه؟

دارم برای کسب و کار داداشم تبلیغ میکنم. اولش پرزنت میکردم آدما رو اما الان میرم بروشور میذارم زیر برف پاک کن ماشینا.

این اولین تجربه کاری منه و وااقعا داره من و میسازه و وارد جامعه میکنه. اعتماد به نفسم خیلی بیشتر شده یادمه روز اول میترسیدم جلو مردم این کار و کنم که مبادا بیان چیزی بگن یا مثلا بگن آخی ببین دختره داره چیکار میکنه. اما وارد ترسم شدم و اعتماد به نفسم عجیب بالا رفت.

خوشحالم که دارم برای زندگیم تلاش میکنم. من نیاز مالی ندارم یعنی خانواده من و تامین میکنه اما این من و راضی نمیکنه من میخوام دستم تو جیب خودم باشه میخوام پله های ثروتمند شدن و دونه دونه طی کنم. روزای اول خیلی سختم بود خیلی اذیت میشدم اما گفتم من باید ادامه بدم و همش یاد مصاحبه استاد و آزاده خانم میفتادم که میگفت من برای یادگرفتن کار املاک از پادویی شروع کردم.

وااقعا خیلی میخواد تا افتخار کنی به اینکه از کم داری شروع میکنی خیلی عزت نفس میخواد.

از خداوند میخوام هدایتم کنه تا وقتی مشغول به این کار هستم احساسم خوب باشه، با عزت تفس تر بشم و پخته تر و دنیا دیده تر بشم.

مثلا امروز یه کار جدید که کردم این بود که با یه پسر جوون صحبت کردم که باهامون همکاری کنه، با یه دختر هم صحبت کردم که همکاری کنه و من دارم یاد میگیرم چطور یه نفر و استخدام کنم.

من با این کارم دارم یاد میگیرم با مردا معاشرت کنم خییلی عادی خیلی راحت. باهاشون معامله کنم. برخورد کنم.

دارم یاد میگیرم که اصلا نباید نظر مردم برامون مهم باشه. میبینم هستن افرادی که راجب کار داداشم هیت میدن اما داداشم اهمیتی نمیده و فقط داره با انرژی ایده هاشو عملی میکنه.

دارم میبینم استادی رو که بدون توجه به کامنت های اینستاش حرکت میکنه و هدفش و جلو میبره.

واقعا نظر مردم چه اهمیتی داره تا وقتی منم که دارم زندگیم و مدیریت میکنم و اتفاقات طبق باور من میفته.

2) برم دنبالم علاقم. براش قدم بردارم. چون کار الانم ربطی به علاقم نداره و صرفا یه ورودی مالی محسوب میشه و من باید برم دنبال علاقم که تدریس شیمی هست.

باید شروع کنم درسا رو بهونم و مسلط بشم و تنبلی نکنم و کارمو بهونه نکنم.

برای اونم برنامه دارم که به قول استاد عزیزم روی خودم سرمایه گذاری کنم و دوره های تربیت معلم و بگذرونم و در کنار اون بشینم درسا رو کار کنم تا به تسلط برسم.

الان با اینکه میگم باید مورد دو رو تغییر بدم اما نمیرم سراغش، یه نیرویی نمیذاره برم و اونم به خاطر باور محدود کننده ای هست که راجبش دارم. ناامیدم. یعنی نجواها میان تو ذهنم میگن تو قبلا از رو این کتاب خوندی (هرچند نصف و نیمه) اما مسلط نشدی پس بیخیال ادامه نده تا بری یه دوره رو ثبت نام کنی.

ولی باید پاشم. باید شروع کنم این نجواها تا وقتی هستن که من شروع نکردم. میرم تو دلش شکستش میدمخدا همراه منه.

اگر تغییر نکنم 1٠ سال دیگه یه دختری هستم که نا امیده، حالش بده چون سنش بالارفته و هیچ کاری برای علاقش نکرده هی عقب انداخته هی عقب انداخته و 1٠ سال گذشته و الان تغییر کردن کار خیلی خیلی خیلی سختیه.

«هر روز دنبال تغییر باش، هر روز بگو چیکار کنم امروزم بهتر از دیروزم باشم.»

« امروز تو چه جنبه هایی از زندگیم تغییر ایجاد کنم که زندگیم بهتر بشه؟»

ممنونم استاد عزیزم