دستور العمل «خانه تکانی ذهن، گام به گام» - صفحه 8

سلام به خانم شایسته ی عزیزم و اسناد عباسنش و هم خانواده های مهربانم.

من نمیدونم قراره چه اتفاقی بعد از اتمام این پروژه بیوفته اما همین آرامش کلام شما،همین یک نواخت صحبت کردنای شما درباره ی اتفاقایی که قراره تجربه کنیم،تغییر شخصیتی که قراره برامون ایجاد بشه،نشون دهنده‌ی اینه که چقدر این مسیر قوی و بنیادین میتونه کمک کنه که رشد کنیم. تغییر کنیم به سمتی که زندگی برامون آسون بشه.

وقتی حرف از توحید و احساس لیاقت میشه یه سوال تو ذهنم ایجاد میشه که مگر تو جهان هستی چیزی مهمتر از این دوتا موضوع هست که بتونه من رو بالا ببره!؟

من یک آدم بشدت بی نظم،بدقول،شلخته و نامرتبی بودم اما یک جمله از استاد تو دوره ی احساس لیاقت اگر اشتباه نکنم گفته بود که تو اول خودت باید اون آدم مناسبه باشی تا اون آدمی که میخوای بیاد تو زندگیت.

و همین یک جمله باعث شد که روووزی نیست که من حداقل 4،3 تا کار که باعث میشه منظم تر خوش قول تر و خونه ام مرتب بشه رو انجام ندم!

من امروز یخچال فریزر رو آف کردم،کشوهاشو کامل درآوردم شستم،دوباره گذاشتم سرجاش،میز تی وی رو کامل تمیز کردم حتی جاهایی که مشخص نبود لباسامو مرتب کردم ،اتو کردم،تمامه مدارک شخصیم و برگه باطله هارو تفکیک کردم و آشغالهای بدرد نخور رو دور انداختم و این کارهایی که انجام دادم تنها بخشی از کارهای روزانه ام بود و هر روز تقریبا همین عملکرد ها کارمه.

این تغییر شخصیت یکی از بزرگترین نعمت های زندگیم بود که از دوره ی احساس لیاقت درونم ایجاد شد.

حالا اگه 1 ماه به صورت مداوم ،فایل‌های لایو رو نگاه کنم و دیدگاهم رو هر روز بیام بنویسم و روزی حداقل 5 تا دیدگاه بخونم و در عملکرد روزانه ام اجرا کنم ،من چننندین پله از رشد میکنم و این تنها 1 دلیل داده اونم اینکه این درخواست افرادی بود که از خدا و جهان رشد و توحید رو خواستن و الآن هم خدا اجابت کرد درخواست مارو.

من یک برنامه‌ی روزانه برای خودم ریختم تا 1 سال این مسیر رو هر روز ادامه بدم و میدونم بعد از یک سال به اندازه تمامه 31 سال عمرم رشد میکنم و جالب اینجاست تماااامه این برنامه و زمانی که من میخوام بزارم برای رشد خودم نهااااااایتا روزی 4 ساعت زمان نیاز داشته باشه.

اینجا اگر من متعهد بشم برای تغییر شخصیت و رشد و اینکه بخوام روزی 4 ساعت روی خودم کار کنم عملا روزی 4 ساعت از حاشیه ها و زمان‌های من حذف میشه و این بخودی خود ی خود باعث میشه من از حاشیه ها فاصله بگیرم.

خانم شایسته ی عزیزم!

به الله قسم هیچ چیزی در دنیا ارزش این رو نداره که ما خودمون رو رشد بدیم به سمت خوبی ها و این زمانی که شما فرمودید باید روزی 2 ساعت زمان خالی کنیم اینجا یه سوال پیش میاد!

اونم اینکه اون 22 ساعت روزانه ای که ما مشغول کارهای روزمره مون هستیم چقدر تأثیر داشته روی احساس خوشبختی درونی مون!؟

به الله قسم اون روزی 2 ساعت زمان گذاشتن برای کار کردن روی توحید،روی احساس لیاقت روی رفع یک نقص شخصیتی،روی خواندن یک کامنت که باعث بشه ریشه ی ضعیف بودنت رو بهت نشون بده،یه دیدنه یک فایل که بهت شجاعت بده و بری تو دل یک ترس،چندین برابر ارزش و تأثیر داده نسبت به اون 22 ساعتی که ما درحال غذا خوردن و انجام کار بچه ها و فیلم و شغل و حرف مفت زدن و فکر و خیال کردن و…هست.

اینجا دیگه اگر کسی تشنه برگرده ،با دست خالی برگرده مقصر خودشه ،چون چی بهتر از اینکه یک همچین فضای سالمی بدور از هرررررگونه حاشیه و حرف لغو و بیهوده، همراه با افرادی که همممه خواهان رشد هستن با تجربه های مشابه و متفاوت،آدم بخواد خودشو رشد بده.

من اسم این پروژه رو میزارم دوازده قدم کوچولو

چون انجام دوره ی دوازده قدم نیاز به استمرار و تعهد در عمل هست مانند این دوره ی 30 روزه .

بسم الله

به قول یکی از اشعارم میگه که:

از صدای سخن عشق ، شنیدم خوشتر

آنکه گفت از سخن و گفته فراتر رفت، عشق