زیبایی ها را ببینیم - صفحه 49 (به ترتیب امتیاز)

یا الله

یا ارحم الراحمین

سلام.

از مُحَسَنات سلام اینکه بگم نام خداونده، یکی از بزرگترین حس های خوب برای منه.

پس همیشه کامنت هامو با نام و یاد خدا شروع میکنم.

سلام دادن یکی از زیباترین روش های برقراری ارتباط با جهانه، نه تنها انسان ها.

میشه به طبیعت، به حیوانات، به ماه، خورشید و … هم سلام داد و ارتباط برقرار کرد.

گاهی عین بچه ها ذوق میکنم از سلام دادن، با لبخند سلام میدم.

صبح ها عادت دارم با خنده به حافظ سلام میدم.

از همون کوچولوییش این عادت رو ایجاد کردم.

اینکه هم حافظ از این ارتباط خوشحال میشه و میخنده.

هم اینکه یکی از پرتکرار ترین واژه هایی که میشنوه سلام هست تا بعدا خودشم به راحتی سلام کنه.

من همیشه علاقه مند به سلام دادن بودم و هستم، مخصوصا به بزرگترها، موقع ورود به جایی و …

ولی چند سال اخیر منضبط تر هم شدم و بیشتر سلام میدم، و دیگه کوچک و بزرگ برام فرقی نداره تو سلام دادن.

دیگه مثل قبل، منتظر نیستم کوچکتر اول بهم سلام بده.

حالا که این کامنت مختص شده به زیبایی به نام سلام یه خاطره میگم.

وقتی معلم هنر دبستان بودم، یه همکار دهه هفتادی داشتم که خب طبیعتا از من کوچکتر بود و من توقع داشتم سلام بده صبح ها اگه همو میدیدیم.

من خودم خیلی متعهد بودم تو سلام دادن و به مدیر و همکارا سلام میدادم.

دو تا همکار داشتم که دوستهای صمیمیم تو مدرسه بودن و 2-3 سال کوچکتر از من ، به اونا هم سلام میدام.

فقط به این همکارم که اسمش بهاره بود سلام نمیدادم، و لج کرده بودم انگار، چون کوچکتر بود و حس میکردم باید سلام بده، ولی سلام نمیداد…

تازه ازش بدم هم میومد که چرا به عنوان یه معلم، یه الگو و نمونه، این اصل مهم سلام دادن رو رعایت نمیکنه؟

بچه های مدرسه زیاد عادت به سلام دادن ندارن، ولی به عنوان یه بچه برام قابل قبولتر بود اونا سلام نمیدن چون یاد نگرفته بودن لابد، ولی یه بزرگسالی که سلام نده برام سنگین بود.

خلاصه گذشت تا اینکه سر یه موردی، با این همکارم که اسمش بهاره بود، نزدیکتر شدم و رابطه ی دوستانه شکل گرفت.

دیگه با هم رفیق شدیم و صمیمی.

سلام که به کنار، صبح به صبح همدیگه رو بغل هم میکردیم.

یه دفعه مدیرمون دید و گفت مگه چند سال همو ندیدین و ما خندیدیم.

میخوام بگم سلام یه راه ارتباطیِ بسیار قوی و باکیفیته که حس خوب متقابل میده.

بعدا به بهاره گفتم.

گفتم بهاره من اوایل ازت خوشم نمیومد چون میومدی ولی سلام نمیدادی…

خندیدیم، میگفت اصلا فکرشو نمیکرده که باید سلام بده چون تو نظرش مهم نبوده.

یه درس دیگه هم داشت برام:

ادم ها رو قضاوت نکن.

شاید بد برداشت میکنی.

شاید دچار سوتفاهم شدی.

شاید ادما اونطوری که تو فکر میکنی (منفی) نباشن.

همینم بود، اون جنس رفاقتی که بعدش باهاش داشتم خیلی شیرین بود و اون ایام تو مدرسه با همکارانم بهم خیلی خوش گدشت و جزو لدت بخش ترین ایام زندگیم هست دوران معلمی تو دبستان.

بهاره جزو معدود همکارام بود که عروسیم هم دعوتش کردم.

خدا رو شکر من همکارهای بسیار نازنینی داشتم تو مدرسه که دقیقا سالهای اخر روابطم باهاشون بهتر و بهتر هم شده بود مخصوصا یکی دو سال اخر واقعا و با قلبم با همشون در ارتباط بودم و بهم خوش میگذشت باهاشون.

اینو گفتم چون یکی دو سال اول روابطم خیلی خیلی محدود بود و از بعضی همکاران زیاد خوشم نمیومد و برام جالبه که یکی دو سال آخر حتی اونا رو هم دوست داشتم و وجودم پر بود از عشق به هر کدومشون.

چه اونایی که بزرگتر از من بودن، چه کوچکتر.

چیزی به اسم کدورت، کینه، سرسنگینی تو دلم نبود نسبت به هیچکدومشون.

چرا؟

چون یاد گرفتم قضاوتشون نکنم.

چون یاد گرفتم هیچکسی رو بر اساس قضاوت و نظر یکی دیگه بررسی نکنم.

یادش به خیر خاطرات مدرسه.

از سلام رسیدم به یاداوری زیبایی های گذشته ام.

الهی شکرت.

امروز صبح دایره ابی برام سورپرایز داشت.

کامنت فاطمه جان محرمی، که برای من و حافظ جون نوشته بود و بسیار بهم چسبید.

مامانم هم اومد یه سر زد بهمون.

الهی شکرت.

خدایا شکرت برای مامانم و احساس لیاقت و عزت نفسی که برای خودش ساخته و میسازه.

بعد از دوره احساس لیاقت واقعا تفاوت کرده با قبلش.

به راحتی از خصوصیات خوبش میگه.

میگه از خودش راضیه.

خدایا شکرت برای هر معلم و استادی که تو زندگیمون داریم و به ما در جهت بهتر شدن کیفیت زندگیمون کمک میکنن.

گل سرسبدشون هم استاد عباس منش عزیز و نازنین.

مریم جون شایسته و …

الهی شکر برای هر چیزی که از هر کسی یاد گرفتم و باعث بهبود زندگیم شده.

الحمدالله.

شبکه پویا شب ها ساعت 9/5 شب رویایی پخش میکنه که قصه شب هست برای لالا کردن بچه ها.

من از اپلیکیشن ایران صدا دانلود و پخش میکنم برای خودم و حافظ و همسرم شب ها.

هم حافظ دوست داره و باهاش میخوابه، هم من و همسرم.

الهی شکر برای این برنامه ی عالی.

قسمت اول، هدی خانم یکی از شخصیت های قصه، در جواب عزیز خانم که حالش رو پرسیده بود گفت الحمدالله، و انقدر قشنگ گفت که طنینِ صدای قشنگ کودکانه اش هنوز تو گوشمه و منم خوشم اومد بگم الحمدالله.

هم یاد خداست.

هم تشکر از خدا برای سلامتی و همه چیز.

میخوام بگم میشه از یه الحمدالله که یه دختر کوچولو تو قصه شب میگه هم یاد گرفت.

الهی شکرت.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام خدا

سلام.

اصلا متوجه نشدم دو روز شده که اینجا ننوشتم.

اشکالی نداره، الان اومدم.

●دیدنِ فایل جدید روی سایت حقیقتا ذوق زده ام کرد.

عکس فایل بسیار زیباست.

پارادایسِ برفی که خیره کننده است.

و خانم شایسته جان عزیزم که مدتها نبودن.

●خوندنِ کامنت های فوق العاده ی دوستانم در سایت.

●امروز با حافظ جون رفتیم گشت و گذار تو مجتمع مون.

●دیروز وقتی حافظ لالا بود برای خودمون و حافظ جداگانه غذا پختم.

●امروز وقتی حافظ لالا بود فایلهای موبایلمو خالی کردم تو هارد، فضاش باز شد.

●خونه رو جمع آوری و مرتب کردم.

●خواهرزاده های عزیزم محیا و ثمین اومدن خونه مون دیشب.

در کنار هم خوش گذشت بهمون.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام خدا

سلام.

الهی به امید تو.

امروز روز نیکویی است، روز تولد حضرت عباس (ع)

هر روز از روزهای خدا، زیبا و نیکو هستن.

پس از انجام چندین کار، اومدم برای شیر دادن حافظ جون و لالا.

سرانجام، الان لالا کرد فسقلی.

تا چند وقت پیش آرزو داشتم حافظ بزرگ شه سرش رو بذاره روی بازوی من و لالا کنه.

امشب متوجه شدم به ارزوم رسیدم.

سرش روی بازوی من بود و شیر میخورد.

خدای من چه لذتی داشت.

کاملا اگاهانه عشقم رو فرستادم به سمت بازوهام که سر نازنین پسرم روش قرار گرفت.

الهی شکرت.

خدایا ازت ممنونم که حافظ رو بهمون دادی.

هر چی تشکر کنم کمه.

شاید بیشترشو یادم رفته باشه، ولی هنوز یادمه چقدر دوست داشتم ما هم بچه داشته باشیم و خدا اجابتمون کرد.

امشب داشتم قسمت دوم برنامه 1001 رو از تلویبیون میدیدم که حرف جالبی از اقای امین زندگانی مهمان برنامه شنیدم با این فحوا:

تضادها وجود دارن و باعث رشد ادم میشن.

در حال عادی که هنر خاصی نمیکنیم، مهم اینه تو تضادها چطوری برخورد میکنیم.

یاداوری شد برام درس های استاد در مورد تضاد.

من تضادهای خودمو دارم.

تضادهای شخصیت خودم رو.

تضادهای تربیتیِ خودم رو.

گاهی چون درک نمیکنم این تضاد برای رشد من اومده، میترسم و نمیتونم بپذیرمش تا برم برای حلش.

فکر میکنم فقط منم که میوفتم تو تضاد.

برای همین احساس ضعف میکنم و اونجاست که نجواها بمبارانم میکنن.

الهی، خودت کمک و هدایتم کن.

درک همین مشکلم، خودش عینِ زیبایی هست برای من.

الهی شکرت.

چند روز هست که نمیدونم چی بنویسم.

ظهر متوجه شدم نگاه کمال گرایی سراغم اومده وگرنه دلیل شکرگزاری، نکات مثبت و زیبایی های ریز و درشت زیاد دارم تو زندگی روزانه ام.

اینکه چیو بنویسم اینجا که ارزش نوشتن داشته باشه یعنی دقیقا نگاه کمال گرایی.

وگرنه نگاه بهبودگرا میگه کوچکترین دلیل حس خوب، ارزشمنده، هر چی باشه، فرقی نمیکنه.

بهمن به نیمه ی خودش رسیده.

به قول خانم شایسته جان تو قسمت 262 زندگی در بهشت:

الهی شکر یه روز زمستونی دیگه رو خوب سپری کردم.

زندگی یعنی: روز به روز زندگی کن.

همین.

فکر نکن به فردا.

فقط به امروز و اینکه چطور بیشتر خوش بگذره، آسون شی بر آسونی ها فکر و توجه کن.

به فردا، پس فردا، تا اخر هفته، هفته های بعد، اخر ماه، آخر سال، سال بعد و … فکر نکن.

زندگی در حال یعنی همین…

خدایا خودت که اینا رو بهم یاد میدی.

لطفا خودت کمکم کن عملیاتیشون کنم.

کمکم کن درک کنم، هر لحظه بهتر و بهتر درک کنم و اجرا کنم تو زندگی واقعیم.

اگاهی ها رو پیاده سازی کنم تو زندگی شخصیم.

الهی آمین.

امروز بالاخره قسمت 262 زندگی در بهشت رو دیدن و سرشار از شادی شدم.

خانم شایسته جانِ شایسته:

مرسی که مستقلی و اینو اموزش میدی به بهترین شکل ممکن.

یه تشکرِ میلیاردی میکنم از وجود نازنینت که روی رشد و بهبود خودت کار میکنی و به عنوان مثال برای ما هم به نمایش میذاری مراحل رشد و بهبود شخصیتت رو.

مچکرم مریم خانمِ نازنین.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نامِ اللهِ یکتا.

سلام.

امروز روز نیکو و زیبایی هست.

هر روز خداوند، زیبا و نیکوست.

امروز رو به بهترین شکل، زندگی میکنم.

الهی به امید تو.

الهی شکرت برای کمک ها و هدایت هات.

خدایا شکرت برای قندِ عسلم.

برای سلامتیش.

برای هوشش.

برای زیباییش.

برای حرکاتش.

برای مهربونیش.

برای دلبری هاش.

برای خنده هاش.

برای چشم هاش.

برای کل وجودِ نازنینش.

برای صداش.

برای آغوشِ شیرین و خوشمزه اش.

خدایا شکرت.

خدایا خیلی خیلی شکرت برای اینکه حافظ جونِ عزیزم رو بهمون دادی.

خودت حافظش باش هر لحظه و همیشه.

من بارها و بارها گفتم با خودم.

من هیچ کاره ام.

من فقط دست تو هستم که کنارشم و مراقبشم.

همین.

همه ی حفاظت ازش، کار خودته.

تویی که در لحظه، منو میاری پیشش تا ازش محافظت کنم.

تویی که به من میگی نگاهش کن.

تویی که میگی ببینش و کیف کن از شیرینی هاش.

مامانم میگه تو وجود حافظ خدا رو میبینه و اشک شوق میریزه.

قربونِ دل صاف و یکرنگِ مامانم.

تن جفتشون سلامت.

هم مامانم هم حافظ عسلی.

مامانم به حافظ میگه کله قند.

وقتی میشینه خیلی شیرین میشینه.

آدم دلش میخواد درسته قورتش بده.

هزار ماشاالله به قند عسلم.

خدایا شکرت که به من یه بچه ی قشنگ و سالم و باهوش دادی.

خدایا خودت پشتیبان و همراه و هدایتگرش باش هر لحظه.

خدایا َشکرت برای دوتا پای کوچولو که تو خونه مون حرکت میکنه. (به قول دلارامِ عزیز)

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت