زیبایی ها را ببینیم - صفحه 54 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدا، سلام.

وقتِ استراحته ولی دلم گفت قبلِ خواب بنویس.

قبلش کامنت خوندم و نوشتم، الانم اینجام.

جایی که کانون توجهم رو میاره به سمت زیبایی ها و نکات مثبتِ روز و زندگیم.

امشب ( 22 شهریور) رفتیم تولد 18 سالگی خواهر زاده ی عزیز و هنرمندم ثمین جان.

اولش از لحاظ روحی تو منگنه بودم ولی بعد از رهایی و شجاعتِ تغییر، خیلی خیلی لذت بردم از مهمونی.

حسابی شادی کردم با سمانه.

رقصیدم با سمانه.

خندیدم با سمانه.

عکس و فیلم گرفتم با سمانه.

خنده و شوخی و شادی کردم با سمانه.

راحت بودم با سمانه.

دوست داشتم سمانه رو.

چند تا سلفی از خودم گرفتم دیدم چه جالب، چقدر baby face شدم تو عکس، تو گویی که من نیستم که 2 ماه دیگه داره 37 سالم پر میشه :)

ماشاءالله قالیِ کرمون، سن ام انگار کمتر هم شده تو عکس.

فضایی شاد، خوراکی های خوشمزه و متنوع، مهمانی و میزبانیِ شاداب. رقص و شادی و خنده…

الهی شکر.

الهی شکر که شادی رو خلق کردم برای خودم امشب.

خدا رو شکر که نهایت تلاشمو کردم خودمو بپذیرم و شادی کنم با خودم، با سمانه جان صوفی.

بعدش اومدم خونه مامانم که بمونیم.

الهی شکر برای لباس نارنجیِ خوشگلی که پوشیدم.

الهی شکر برای همسر خوبم.

الهی شکر برای پسر قند عسلم.

الهی شکر برای سلامتیِ عزیزانم.

الهی شکر برای کنترل ذهن امروزم.

الهی شکر برای نشانه ی خوب، برای تغییر شرایط شغلیِ همسرم.

خدایا تو به هر غیب آگاهی، لطفا خودت چراغ روشن کن جلوی پامون تا بهتر ببینیم مسیرمون رو.

الهی امین.

دعای خیر میکنم برای عزیزانم.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

بارالها، سپاس گزارم.

به نام خدا

سلام.

وقتی درس ها برام مرور میشن و افکارمو اصلاح میکنم، برام میشه زیبایی، میشه نکته مثبت که باید توجه کنم بهش.

دیروز که به لطف الله از بیمارستان مرخص شدیم دَمِ اسانسور یه اقای جوانی گفت بچه تون چقدر قشنگه و با تمام صورتش میخندید و شاد بود.

گفت نمیدونم اینجور وقتا چی باید بگم.

گفتم همون ماشاءالله هم بگین خوبه.

مامانم هم باهامون بود، گفت بگین ماشاءالله…

بعدش گفت منم 6 ماه دیگه بابا میشم.

وای انقدر ذوق کردم براش.

کاملا معلوم بود که چقدر خوشحاله و ذوق داره.

در حقیقت چون خودش به سلامتی میخواست بابا شه، با دیدن بچه ی ما به وجد اومد.

میگفت دلم میخواد همینطوری قشنگ باشه، تپلی باشه و …

بعدش فکر کردم به واکنشم.

امروز یهو درسهای عزت نفس و احساس لیاقت یادم افتاد.

که چقدر وقتی کسی ازتون تعریف میکنه، میپذیرید، خوشحال میشید، تشکر میکنید…

چرا من وقتی تحسین کردن پسرم رو شنیدم اول خوشحال نشدم و تشکر نکردم.

درسته که ماشاءالله گفتن عالیه و بچه رو تحت حفاظت خدا قرار میده.

ولی من یه کشفی کردم تو صحبتهام با مامانم امروز:

گفتم چطور وقتی ما یه درخت زیبا می‌بینیم میگیم چقدر قشنگه، ماشالله هم نمیگیم، چون فکر نمیکنیم که چشم بخوره.

ولی وقتی به یه بچه ی زیبا یا یه ادم زیبا برمیخوریم سریع حس میکنیم طرف ممکنه چشم بزنه، بچه ی ما هم چشم بخوره.

این قضیه برای من اینطوریه:

درسته که دیگه درصد زیادی چشم زخم رو قبول ندارم.

چون باور دارم اگه قبولش داشته باشم یعنی یه چیزی یه نفری قدرتش از خدا بالاتره و میتونه بهم اسیب بزنه و این مصداقِ بارزِ شرک هست.

به اسپند دود کردن، تخم مرغ شکستن و … اعتقادی ندارم.

و تنها اعتقاد دارم به ماشاءالله گفتن.

به گفتنِ لاحول ولا قوه الا بالله

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

اینا مستقیم منو یاد خدا میندازه و میدونم اونه که حفاظت میکنه از عزیزانم، خودم و اموالم.

راستشو بگم یه ثانیه اولش که حافظ مریض شد و رفت بیمارستان بستری شد از ذهنم گذشت یعنی چشم خورده؟

ولی به سرعت اصلاحش کردم، گفتم نه، خیره، خوب میشه، پیش اومده دیگه، بچه است مریض میشه…

درسته خیلی سختم بود مخصوصا پنجشنبه، ولی رفته رفته کمی بهتر شدم.

با خودم گفتم باور به چشم زخم یعنی تو قدرت رو میدی غیر خدا.

یعنی مسیولیت رو میندازی روی دیگران.

هر اتفاقی یه دلیل حقیقی داره که ممکنه ب

متوجه بشی یا نشی.

این باور کمک میکنه احساسِ قربانی بودن دور شه ازم.

این درس جالبی بود برام امروز.

که یادت باشه سمانه تو یه زیبایی تو طبیعت رو به راحتی تحسین میکنی، ولی جرات نمیکنی زیبایی یه بچه رو تحسین کنی، یا بشنوی، چون میترسی چشم بخوره، یا پدر مادر اون بچه بهت بگن بچه مون رو چشم کردی…

شناسایی این شرکِ مخفی خیلی لذت بخش بود برام.

انقدر عادی شده این مورد که اگه خلافش فکر کنی میگن دیوانه ای.

اما من تمام سعی مو میکنم مسیر خوبی که با استاد شروع کردم از سال 99 رو ادامه بدم و نهایت تلاشمو بکنم به آموزه ها عمل کنم.

برای همین تو شرایط سخت دنبال زیبایی ها بودم که شکارشون کنم.

همین توجه به زیبایی ها و نکات مثبت خیلی خیلی دستم رو گرفته و حالمو بهبود داده.

امروز رفتیم مرکز بهداشت برای انجام کاری، منشی که همیشه جدی بود، بهم لبخند زد، حسابی تعجب کردم.

قبل از ورود من دوتا عطسه کردم، بهم گفت تو دو تا عطسه کردی یا یکی؟ مهمه برام.

گفتم دو تا.

تعریف کرد برام که میخواد کاری انجام بده و دو عطسه نشونه اش هست که موفقیت امیزه.

خوشحال شدم براش و گفتم خیره ان شاالله.

گفتم منم به نشانه ها اعتقاد دارم.

از استاد یاد گرفتم که نشانه ها زبان سخن گفتن خدا با ماست.

گاهی خودمون میبینیم، گاهی میشنویم چیزی رو، گاهی میخونیم و …

مثل امروز که در یه لحظه تلویزیون روشن بود و همسرم شنید ان مع العسر یسرا…

و برامون نشانه هست.

همانا با هر سختی آسانی هست.

الهی شکرت.

خانم کارشناسی که تو مرکز بهداشت، کار حافظ رو انجام میداد ماه پیش بهم گفت 5 ماهگی بیا دوباره، ما هم امروز رفتیم.

ازم تشکر کرد که توجه کردم و اومدم.

منم تشکر کردم که شما گفتی و ازتون ممنونم.

خانم الهه موسویِ عزیز و خوش اخلاق و مسئولیت پذیر، کارشناس بهداشت تو مرکز بهداشت، خیلی ازت ممنونم که انقدر برای انجام کارت مسیولیت پذیر و بادقت هستی.

خانم ها و آقایونِ پرستار تو بیمارستان از شما هم ممنونم که علاوه بر مسیولیتی که دارین، بسیار با عطوفت و شادی و خوش اخلاقی با حافظ جانم و من برخورد کردین.

شغل و مسیولیت پذیری شغلی یه طرف

عطوفت انسانی و همدلی هم یه طرف

ممنونم.

جا داره همینجا به سعیده جانم (شهریاری) سلام بدم و تشکر کنم ازش برای تمام تلاش و مسیولیت پذیری و نشاطش زمانی که پرستار بود.

و برای مسیرهای تازه و جذابِ جدیدِ پیش روش براش بهترینها و شادترین ها رو ارزو میکنم.

شاید کامنتمو نخونه، چون گفته دو ماه نیست تا نتیجه مالی بگیره بعد برگرده.

ولی من ارزوی خیرم رو میفرستم براش.

و یه زیبایی دیگه: دایره ابی رو دیدم.

امروز 2 مهر ماه، پنج ماهگیِ قند عسلم مبارک

خدایا شکرت که ماهگرد 5 ماهگیش خونه بودیم کنار هم.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

خدایا مرسی واسه اینکه دارم یاد میگیرم، گاهی سخت، گاهی آسان.

به نام خداوند رحمان و رحیم.

سلام.

قشنگی های امروز:

– خانواده، با همه ی فراز و نشیب هاش.

شیرینه.

– از دل هر تجربه (چه سخت چه شیرین) آدم کلی چیز جدید یاد میگیره.

به مهارت های آدم اضافه میشه.

کلی چیز تو بچه داری الان یاد گرفتم که قبلا بلد نبودم.

الهی شکر.

پیشِ رو هم ان شاالله کلی چیز دیگه میخوام یاد بگیرم.

بچه داری= افزایش مهارت های انسان

– صبحانه ی عالی با همسرم.

نیمرو با روغن حیوانی+ چای تازه دم.

– شستن لباس های قند عسل تو ماشین، صبح زود.

و لذتِ پهن کردنِ لباس های کوچولو و نازش.

مامان فداش بشه.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

– روشن کردن ماشین ظرفشویی صبح زود، و تمیز شدن ظرف ها.

– تمیز بودنِ آشپزخونه و سینک ظرفشویی.

سمانه جان خیلی ازت تشکر میکنم برای همه ی تلاش ها و کارهایی که برای بچه داری و خانه داری انجام میدی.

– الان اومدم تو اتاق رو به پنجره، باد ملایم میاد، صدای اواز پرندگان در زمینه…

و دارم مینویسم تو دفترم.

الهی شکرت.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

خدایا ازت ممنونم.

به نام خدا، سلام

زیبایی ها و نکات مثبت زندگیم:

1- اینکه کامنتم اینجا بپره و من فقط بگم خیره :)

الهی شکرت.

2- اینکه تو سپاس گزاری متوجه یه درس شدم:

سمانه جون به شیوه ی خودت سپاس گزاری کن.

وارد تله ی مقایسه یا کمال گرایی نشو.

مرسی.

3- الان مواردی که نوشتم و پرید رو یادم نمیاد دقیق، ولی

الهی شکر برای همه ی اون موارد قبلی و موارد جدیدی که مینویسم:)

4- هدایت شدم به خوندن کامنتهای لیلا جان بشارتی و پیام رو دریافت کردم:

سپاس گزاری

توجه به داشته ها، راه رسیدن به خواسته ها.

چقدر متوجهم که داشته هام چیا هستن؟

عادی شدن یا متوجهم همین شلوار سبز رنگی که الان پای حافط جان هست خیلی قشنگه و الهی شکر که پوشیده؟

بله متوجهم، الهی شکر برای لباس هاش، برای وجودش، برای سلامتیش و …

5- برای یکی از دانش اموزام پیام فرستادم، خودش و مامانش با عشق برام پیام فرستادن.

الهی شکر.

خیلی جذابه ببینی دانش اموز 7 ساله ی کوچولوت الان برای خودش شده یه اقا پسر 15 ساله ی برومند.

بله، 8 سال از اولین روزی که من معلم هنر دبستان پسرانه شدم گذشته.

خاطرات خوبی دارم از اون 4 سال.

هر سال با همون دانش اموزا کار میکردم که یک سال بزرگتر میشدن.

هم اونا عادت کرده بودن به من، هم من به اونا.

انگار اعضای خانواده ام شدن دانش اموزام طیِ 4 سال.

خیلی حسِ هیجان انگیزی داشتم از اینکه هر دانش اموزی در مدرسه، شاگرد منه و من میشناسمش چون معلم هنر اول تا ششم بودم.

یاد اون روزگاران خوش باد.

الان تو ذهنم داره لحظات کلاس هام و کارهای هنری که انجام میدادیم میگذره.

به من خوش گذشت در کل، امیدوارم اونا هم خاطره خوش داشته باشن از کلاسمون.

الهی شکر.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

سلام.

5 فروردین خانواده عزیزم اومدن خونه مون عید دیدنی.

خیلی خوش گذشت.

الهی شکر.

برای خواهر عزیز و دامادمون (عروس داماد) کیک اناناسی پختم.

برای جفتشون هدیه گرفتم و تقدیم کردیم.

تابِ حافظ جون نصب و افتتاح شد.

الهی شکرت.

الان حافظ با کشو و محتویاتش مشغول بود ازش فیلم گرفتم.

بعد گذاشتمش داخل کشو بشینه اونجا هم بازی کرد.

چقدر تمرکز بچه وقتی بازی میکنه قشنگه.

الهی شکر.

خیلی خوشحالم رژیم محصولات گاوی برداشته شده و به حافظ کم کم گوشت گوساله، پنیر، ماست، کره دادم.

آخرین مرحله دادنِ شیر گاو هست.

خدایا شکرت که بهش ماست میدم.

الهی شکر که بهش نون و پنیر میدم.

الهی شکر بهش نون و کره میدم.

وقتی یه چیزی رو داری بدیهی میدونی، وقتی منع میشی یا از دستش میدی تازه قدردان تر میشی.

من برای بازگشت محصولات گاوی (گوشت و لبنیات) به رژیم غذایی خودم و حافظ خیلی خوشحال و سپاس گزارم.

بعد از 5 ماه که شیر خوردم خیلی خوشحال شدم.

خدایا شکرت برای همه ی نعمت هات.

خیلی لذت میبرم حافظ از غذای ما (غذای سفره) نوش جان میکنه.

الهی شکرت.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت