گفتگو با دوستان 18 | حُزن در قرآن - صفحه 14

—- (( آیات حزن در قرآن )) —-

ریشه ی حزن در قران 42 بار تکرار شده

فاطر 34

وَقَالُواْ ٱلۡحَمۡدُ لِلَّهِ ٱلَّذِیٓ أَذۡهَبَ عَنَّا ٱلۡحَزَنَۖ إِنَّ رَبَّنَا لَغَفُورٞ شَکُورٌ

و مى‌گویند: حمد، خداى را که از ما غم و اندوه را برطرف ساخت؛ زیرا که پروردگار ما بخشنده و سپاسگزار است

یوسف 84

وَتَوَلَّىٰ عَنۡهُمۡ وَقَالَ یَـٰٓأَسَفَىٰ عَلَىٰ یُوسُفَ وَٱبۡیَضَّتۡ عَیۡنَاهُ مِنَ ٱلۡحُزۡنِ فَهُوَ کَظِیمٞ

و از آنان روى گردانید و گفت: اى دریغ بر یوسف! و دو چشم او از اندوه سفید شد و او دردمند و غمزده بود

یونس 65

وَلَا یَحۡزُنکَ قَوۡلُهُمۡۘ إِنَّ ٱلۡعِزَّهَ لِلَّهِ جَمِیعًاۚ هُوَ ٱلسَّمِیعُ ٱلۡعَلِیمُ

سخنان آنان تو را غمگین نکند؛ زیرا که تمامى عزّت از آن خداست و او شنوا و آگاه است

نمل 70

وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَیۡهِمۡ وَلَا تَکُن فِی ضَیۡقٖ مِّمَّا یَمۡکُرُونَ

اى رسول ما! به خاطر آنان غمگین مشو و از نیرنگ آنها دلتنگ مباش

انعام 33

قَدۡ نَعۡلَمُ إِنَّهُۥ لَیَحۡزُنُکَ ٱلَّذِی یَقُولُونَۖ فَإِنَّهُمۡ لَا یُکَذِّبُونَکَ وَلَٰکِنَّ ٱلظَّـٰلِمِینَ بِـَٔایَٰتِ ٱللَّهِ یَجۡحَدُونَ

ما مى‌دانیم آنها با سخنان خود تو را ناراحت مى‌کنند. آنها تو را تکذیب نمى‌کنند، در واقع ظالم به آیات الهى و انکارکنندۀ آن هستند

زخرف 68

یَٰعِبَادِ لَا خَوۡفٌ عَلَیۡکُمُ ٱلۡیَوۡمَ وَلَآ أَنتُمۡ تَحۡزَنُونَ

اى بندگان من! امروز نه ترسى براى شما هست و نه اندوهگین مى‌شوید

یس 76

فَلَا یَحۡزُنکَ قَوۡلُهُمۡۘ إِنَّا نَعۡلَمُ مَا یُسِرُّونَ وَمَا یُعۡلِنُونَ

سخن آنها تو را اندوهگین نکند. ما آنچه را پنهان و یا آشکار مى‌کنند، مى‌دانیم

یوسف 13

قَالَ إِنِّی لَیَحۡزُنُنِیٓ أَن تَذۡهَبُواْ بِهِۦ وَأَخَافُ أَن یَأۡکُلَهُ ٱلذِّئۡبُ وَأَنتُمۡ عَنۡهُ غَٰفِلُونَ

یعقوب گفت: من از بردن او محزون مى‌شوم و مى‌ترسم که گرگ او را بخورد و شما از او غافل باشید

توبه 92

وَلَا عَلَى ٱلَّذِینَ إِذَا مَآ أَتَوۡکَ لِتَحۡمِلَهُمۡ قُلۡتَ لَآ أَجِدُ مَآ أَحۡمِلُکُمۡ عَلَیۡهِ تَوَلَّواْ وَّأَعۡیُنُهُمۡ تَفِیضُ مِنَ ٱلدَّمۡعِ حَزَنًا أَلَّا یَجِدُواْ مَا یُنفِقُونَ

و نیز بر آن گروه که نزد تو آیند و از تو وسایل سفر خواهند و تو گفتى که در اختیار ندارم، سرزنشى نیست. برمى‌گردند در حالى که اشک از چشمانشان جارى است و ناراحتند که چرا نمى‌توانند در راه خدا انفاق کنند

توبه 40

إِلَّا تَنصُرُوهُ فَقَدۡ نَصَرَهُ ٱللَّهُ إِذۡ أَخۡرَجَهُ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ ثَانِیَ ٱثۡنَیۡنِ إِذۡ هُمَا فِی ٱلۡغَارِ إِذۡ یَقُولُ لِصَٰحِبِهِۦ لَا تَحۡزَنۡ إِنَّ ٱللَّهَ مَعَنَاۖ فَأَنزَلَ ٱللَّهُ سَکِینَتَهُۥ عَلَیۡهِ وَأَیَّدَهُۥ بِجُنُودٖ لَّمۡ تَرَوۡهَا وَجَعَلَ کَلِمَهَ ٱلَّذِینَ کَفَرُواْ ٱلسُّفۡلَىٰۗ وَکَلِمَهُ ٱللَّهِ هِیَ ٱلۡعُلۡیَاۗ وَٱللَّهُ عَزِیزٌ حَکِیمٌ

و اگر پیامبر را یارى نکنید، خداوند او را یارى خواهد کرد. هنگامى که کافران پیامبر را از مکه بیرون کردند، خدا یارى‌اش کرد. آنگاه‌که دو نفرى به غار پناه بردند، پیامبر به همسفرش فرمود: نترس که خدا با ماست. و پروردگار آرامش را بر او فرستاد و با سپاهى که نمى‌توانستید آنها را مشاهده کنید یارى کرد؛ کلام کافران را پست گردانید و کلام خدا بلندمرتبه است و خداوند، مقتدر و حکیم است

بقره 38

قُلۡنَا ٱهۡبِطُواْ مِنۡهَا جَمِیعٗاۖ فَإِمَّا یَأۡتِیَنَّکُم مِّنِّی هُدٗى فَمَن تَبِعَ هُدَایَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ

گفتیم همگى از بهشت فرودآیید، تا هدایتى از من به سوى شما آید؛ پس هر کسى از هدایت من پیروى کند، هیچ‌گاه گرفتار ترس و اندوه نخواهد شد

بقره 112

بَلَىٰۚ مَنۡ أَسۡلَمَ وَجۡهَهُۥ لِلَّهِ وَهُوَ مُحۡسِنٞ فَلَهُۥٓ أَجۡرُهُۥ عِندَ رَبِّهِۦ وَلَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ

آرى هر کسى تسلیم حکم خدا شود و نیکوکار باشد، پاداش او نزد خداوند ثابت است. اینان نه ترسى دارند و نه غمگین مى‌شوند

بقره 277

إِنَّ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَعَمِلُواْ ٱلصَّـٰلِحَٰتِ وَأَقَامُواْ ٱلصَّلَوٰهَ وَءَاتَوُاْ ٱلزَّکَوٰهَ لَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ

آنان که ایمان آورده‌اند و داراى اعمال شایسته‌اند و نماز را برپاداشته و زکات مى‌دهند، پاداش آنها نزد پروردگارشان است؛ نه ترسى دارند و نه غمگین مى‌شوند

بقره 262

ٱلَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُمۡ فِی سَبِیلِ ٱللَّهِ ثُمَّ لَا یُتۡبِعُونَ مَآ أَنفَقُواْ مَنّٗا وَلَآ أَذٗىۙ لَّهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ

آنان که ثروت خود را در راه خدا انفاق مى‌کنند و به دنبال آن بر انفاق شده منّت نمى‌گذارند و آزارى نمى‌رسانند، پاداش آنها نزد پروردگارشان است؛ نه ترسى دارند و نه غمگین مى‌شوند

بقره 62

إِنَّ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَٱلَّذِینَ هَادُواْ وَٱلنَّصَٰرَىٰ وَٱلصَّـٰبِـِٔینَ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡیَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَلَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ

آنان که ایمان آوردند و یهود و نصارى و صابئان، هر کدام به خدا و روز قیامت معتقد باشند و کارهاى شایسته کنند، اجرشان نزد پروردگارشان است؛ نه ترسى دارند و نه اندوهگین شوند

مجادله 10

إِنَّمَا ٱلنَّجۡوَىٰ مِنَ ٱلشَّیۡطَٰنِ لِیَحۡزُنَ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَلَیۡسَ بِضَآرِّهِمۡ شَیۡـًٔا إِلَّا بِإِذۡنِ ٱللَّهِۚ وَعَلَى ٱللَّهِ فَلۡیَتَوَکَّلِ ٱلۡمُؤۡمِنُونَ

در گوشى صحبت کردن از شیطان است تا به این وسیله اهل ایمان را محزون کند؛ ولى نمى‌تواند به آنان ضررى برساند جز آن که خدا اجازه دهد و اهل ایمان باید همواره به خدا توکل کنند

زمر 61

وَیُنَجِّی ٱللَّهُ ٱلَّذِینَ ٱتَّقَوۡاْ بِمَفَازَتِهِمۡ لَا یَمَسُّهُمُ ٱلسُّوٓءُ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ

و خداوند اهل تقوا را به خاطر رستگارى‌شان نجات مى‌دهد. هیچ رنجى به آنها نمى‌رسد و هیچ‌گاه غمگین نمى‌گردند

آل عمران 139

وَلَا تَهِنُواْ وَلَا تَحۡزَنُواْ وَأَنتُمُ ٱلۡأَعۡلَوۡنَ إِن کُنتُم مُّؤۡمِنِینَ

سست نشوید و محزون نگردید؛ زیرا که شما برترید اگر اهل ایمان باشید

حجر 88

لَا تَمُدَّنَّ عَیۡنَیۡکَ إِلَىٰ مَا مَتَّعۡنَا بِهِۦٓ أَزۡوَٰجٗا مِّنۡهُمۡ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَیۡهِمۡ وَٱخۡفِضۡ جَنَاحَکَ لِلۡمُؤۡمِنِینَ

چشم خود را به نعمتهاى مادّى که به گروه‌هایى از کافران دادیم، خیره مکن و دربارۀ آنها اندوهگین مباش و بال خویش را براى اهل ایمان! بگشاى

لقمان 23

وَمَن کَفَرَ فَلَا یَحۡزُنکَ کُفۡرُهُۥٓۚ إِلَیۡنَا مَرۡجِعُهُمۡ فَنُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُوٓاْۚ إِنَّ ٱللَّهَ عَلِیمُۢ بِذَاتِ ٱلصُّدُورِ

اى رسول ما! هر که کافر شد، کفرش تو را محزون نسازد. بازگشت آنها به سوى ماست و به آنچه انجام داده‌اند آنان را آگاه مى‌کنیم؛ زیرا که خداوند به اسرار دلها آگاه است

نحل 127

وَٱصۡبِرۡ وَمَا صَبۡرُکَ إِلَّا بِٱللَّهِۚ وَلَا تَحۡزَنۡ عَلَیۡهِمۡ وَلَا تَکُ فِی ضَیۡقٖ مِّمَّا یَمۡکُرُونَ

و تو اى رسول ما! صبر کن که صبر تو جز براى رضاى خدا نیست و دربارۀ آنها اندوهگین مباش و از نیرنگهایشان دلتنگ مشو

اعراف 49

أَهَـٰٓؤُلَآءِ ٱلَّذِینَ أَقۡسَمۡتُمۡ لَا یَنَالُهُمُ ٱللَّهُ بِرَحۡمَهٍۚ ٱدۡخُلُواْ ٱلۡجَنَّهَ لَا خَوۡفٌ عَلَیۡکُمۡ وَلَآ أَنتُمۡ تَحۡزَنُونَ

آیا اینها همان کسانى هستند که شما سوگند یاد کردید هیچ‌گاه پروردگار آنان را مشمول رحمت خویش قرار نخواهد داد؟! به آنها خطاب مى‌شود: وارد بهشت شوید، در حالى که نه ترسى دارید و نه غمگین مى‌شوید

اعراف 35

یَٰبَنِیٓ ءَادَمَ إِمَّا یَأۡتِیَنَّکُمۡ رُسُلٞ مِّنکُمۡ یَقُصُّونَ عَلَیۡکُمۡ ءَایَٰتِیۙ فَمَنِ ٱتَّقَىٰ وَأَصۡلَحَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ

اى فرزندان آدم! هرگاه پیامبرانى از جنس خودتان سوى شما بیایند و آیات مرا براى شما بیان کنند، هر که تقوا پیشه سازد و خود را اصلاح کند، نه ترسى و نه اندوهى براى آنها نخواهد بود

ال عمران 176

وَلَا یَحۡزُنکَ ٱلَّذِینَ یُسَٰرِعُونَ فِی ٱلۡکُفۡرِۚ إِنَّهُمۡ لَن یَضُرُّواْ ٱللَّهَ شَیۡـٔٗاۚ یُرِیدُ ٱللَّهُ أَلَّا یَجۡعَلَ لَهُمۡ حَظّٗا فِی ٱلۡأٓخِرَهِۖ وَلَهُمۡ عَذَابٌ عَظِیمٌ

آنان که به سرعت به سوى کفر مى‌روند، ترا محزون نکنند؛ زیرا که آنها هیچ نوع زیانى نمى‌توانند به خدا وارد کنند. پروردگار اراده فرمود که آنها هیچ‌گونه بهره‌اى در جهان آخرت نداشته باشند و براى آنها عذابى دردناک خواهد بود

انعام 48

وَمَا نُرۡسِلُ ٱلۡمُرۡسَلِینَ إِلَّا مُبَشِّرِینَ وَمُنذِرِینَۖ فَمَنۡ ءَامَنَ وَأَصۡلَحَ فَلَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ

ما پیامبران را نفرستادیم جز براى مژده دادن و ترساندن؛ بنا بر این هر که ایمان آورد و خود را اصلاح کند، نه ترسى براى اوست و نه غمگین مى‌گردد

یونس 62

یونس أَلَآ إِنَّ أَوۡلِیَآءَ ٱللَّهِ لَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ

بدانید که دوستان خدا نه مى‌ترسند و نه غمگین مى‌شوند

مریم 24

فَنَادَىٰهَا مِن تَحۡتِهَآ أَلَّا تَحۡزَنِی قَدۡ جَعَلَ رَبُّکِ تَحۡتَکِ سَرِیّٗا

ناگهان از طرف پایین پایش ندا آمد که غم مخور؛ پروردگارت زیر پاى تو چشمۀ آبى قرار داده است

قصص 13

فَرَدَدۡنَٰهُ إِلَىٰٓ أُمِّهِۦ کَیۡ تَقَرَّ عَیۡنُهَا وَلَا تَحۡزَنَ وَلِتَعۡلَمَ أَنَّ وَعۡدَ ٱللَّهِ حَقّٞ وَلَٰکِنَّ أَکۡثَرَهُمۡ لَا یَعۡلَمُونَ

بدین طریق، موسى را به مادرش بازگرداندیم تا دیده‌اش روشن شود و محزون نگردد و بداند که وعدۀ الهى حق است، اگر چه بیشتر مردم نمى‌دانند

انبیا 103

لَا یَحۡزُنُهُمُ ٱلۡفَزَعُ ٱلۡأَکۡبَرُ وَتَتَلَقَّىٰهُمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِکَهُ هَٰذَا یَوۡمُکُمُ ٱلَّذِی کُنتُمۡ تُوعَدُونَ

وحشت بزرگ آنان را غمگین نمى‌کند و فرشتگان الهى به استقبال آنها مى‌آیند و مى‌گویند: این، همان روزى است که به شما وعده داده مى‌شد

فصلت 30

إِنَّ ٱلَّذِینَ قَالُواْ رَبُّنَا ٱللَّهُ ثُمَّ ٱسۡتَقَٰمُواْ تَتَنَزَّلُ عَلَیۡهِمُ ٱلۡمَلَـٰٓئِکَهُ أَلَّا تَخَافُواْ وَلَا تَحۡزَنُواْ وَأَبۡشِرُواْ بِٱلۡجَنَّهِ ٱلَّتِی کُنتُمۡ تُوعَدُونَ

آنانى که مى‌گویند: پروردگار ما خداست، و در این راه استقامت مى‌کنند، فرشتگان الهى بر آنان نازل مى‌شوند و مى‌گویند که نترسید و محزون نشوید که بهشت وعده داده شده بر شما بشارت باد

آل عمران 170

فَرِحِینَ بِمَآ ءَاتَىٰهُمُ ٱللَّهُ مِن فَضۡلِهِۦ وَیَسۡتَبۡشِرُونَ بِٱلَّذِینَ لَمۡ یَلۡحَقُواْ بِهِم مِّنۡ خَلۡفِهِمۡ أَلَّا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ

از آنچه خداوند از فضل خویش بدانها بخشیده خوشحالند و از سرنوشت آنهایى که به دنبالشان مى‌آیند و هنوز به آنها ملحق نشده‌اند، شادمانند که نه ترسى دارند و نه غمگین مى‌شوند

عنکبوت 33

وَلَمَّآ أَن جَآءَتۡ رُسُلُنَا لُوطٗا سِیٓءَ بِهِمۡ وَضَاقَ بِهِمۡ ذَرۡعٗاۖ وَقَالُواْ لَا تَخَفۡ وَلَا تَحۡزَنۡ إِنَّا مُنَجُّوکَ وَأَهۡلَکَ إِلَّا ٱمۡرَأَتَکَ کَانَتۡ مِنَ ٱلۡغَٰبِرِینَ

وقتى پیام‌آوران ما نزد لوط آمدند، از دیدن آنان اندوهناک و دلتنگ شد. به او گفتند: نترس و اندوهگین مباش. ما تو و خانواده‌ات جز همسرت را که با دیگران مى‌ماند، نجات خواهیم داد

احقاف 13

إِنَّ ٱلَّذِینَ قَالُواْ رَبُّنَا ٱللَّهُ ثُمَّ ٱسۡتَقَٰمُواْ فَلَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ

کسانى که مى‌گویند: پروردگار ما خداست و در این راه استقامت مى‌کنند، هیچ جاى ترس و اندوهى براى آنان نخواهد بود

مائده 69

إِنَّ ٱلَّذِینَ ءَامَنُواْ وَٱلَّذِینَ هَادُواْ وَٱلصَّـٰبِـُٔونَ وَٱلنَّصَٰرَىٰ مَنۡ ءَامَنَ بِٱللَّهِ وَٱلۡیَوۡمِ ٱلۡأٓخِرِ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا فَلَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ

اهل ایمان و یهودیان و صابئان و مسیحیان، هر کدام آنها به خدا و روز قیامت ایمان آورده و کار شایسته کرده، نه ترسى دارند و نه غمگین مى‌شوند

قصص 7

وَأَوۡحَیۡنَآ إِلَىٰٓ أُمِّ مُوسَىٰٓ أَنۡ أَرۡضِعِیهِۖ فَإِذَا خِفۡتِ عَلَیۡهِ فَأَلۡقِیهِ فِی ٱلۡیَمِّ وَلَا تَخَافِی وَلَا تَحۡزَنِیٓۖ إِنَّا رَآدُّوهُ إِلَیۡکِ وَجَاعِلُوهُ مِنَ ٱلۡمُرۡسَلِینَ

و به مادر موسى وحى کردیم که فرزندت را شیر ده. هر وقت درباره‌اش نگران شدى، او را به دریا افکن و ترس و اندوهى به خود راه مده که ما او را به تو بر مى‌گردانیم و او را از پیامبران قرار خواهیم داد

طه 40

إِذۡ تَمۡشِیٓ أُخۡتُکَ فَتَقُولُ هَلۡ أَدُلُّکُمۡ عَلَىٰ مَن یَکۡفُلُهُۥۖ فَرَجَعۡنَٰکَ إِلَىٰٓ أُمِّکَ کَیۡ تَقَرَّ عَیۡنُهَا وَلَا تَحۡزَنَۚ وَقَتَلۡتَ نَفۡسٗا فَنَجَّیۡنَٰکَ مِنَ ٱلۡغَمِّ وَفَتَنَّـٰکَ فُتُونٗاۚ فَلَبِثۡتَ سِنِینَ فِیٓ أَهۡلِ مَدۡیَنَ ثُمَّ جِئۡتَ عَلَىٰ قَدَرٖ یَٰمُوسَىٰ

هنگامى که خواهرت در جستجوى تو راه مى‌رفت و مى‌گفت: آیا زنى را به شما معرفى بکنم که مى‌تواند این طفل را سرپرستى کند؟ در نتیجه ما تو را به آغوش مادرت بازگرداندیم، تا چشم مادرت روشن شود و از غم و غصه بیرون آید و تو یکى از فرعونیان را کشتى و ما تو را از اندوه رهایى دادیم و تو را با دقّت امتحان کردیم و چندین سال در بین مردم مدین زندگى کردى. آنگاه اى موسى! در زمان معیّن آمدى

احزاب 51

تُرۡجِی مَن تَشَآءُ مِنۡهُنَّ وَتُـٔۡوِیٓ إِلَیۡکَ مَن تَشَآءُۖ وَمَنِ ٱبۡتَغَیۡتَ مِمَّنۡ عَزَلۡتَ فَلَا جُنَاحَ عَلَیۡکَۚ ذَٰلِکَ أَدۡنَىٰٓ أَن تَقَرَّ أَعۡیُنُهُنَّ وَلَا یَحۡزَنَّ وَیَرۡضَیۡنَ بِمَآ ءَاتَیۡتَهُنَّ کُلُّهُنَّۚ وَٱللَّهُ یَعۡلَمُ مَا فِی قُلُوبِکُمۡۚ وَکَانَ ٱللَّهُ عَلِیمًا حَلِیمٗا

هر کدام از زنان خویش را بخواهى، مى‌توانى به تأخیر اندازى و هر که را خواهى مى‌توانى نزد خویش آورى و هرگاه بعضى از آنها را بر کنار ساخته‌اى بخواهى نزد خود جاى دهى، گناهى بر تو نیست. این به خاطر روشنى چشم آنهاست، نه براى غمگین شدن و به آنچه در اختیارشان مى‌گذارى خشنود باشند و خدا از اسرار دلهایتان با خبر است و خدا آگاه و بردبار است

آل عمران 153

إِذۡ تُصۡعِدُونَ وَلَا تَلۡوُۥنَ عَلَىٰٓ أَحَدٖ وَٱلرَّسُولُ یَدۡعُوکُمۡ فِیٓ أُخۡرَىٰکُمۡ فَأَثَٰبَکُمۡ غَمَّۢا بِغَمّٖ لِّکَیۡلَا تَحۡزَنُواْ عَلَىٰ مَا فَاتَکُمۡ وَلَا مَآ أَصَٰبَکُمۡۗ وَٱللَّهُ خَبِیرُۢ بِمَا تَعۡمَلُونَ

به یاد آورید زمانى را که از جنگ فرار مى‌کردید و به کسى اعتنا نمى‌نمودید و رسول اللّٰه شما را از پشت سر مى‌خواند و غم و اندوه یکى پس از دیگرى به سراغتان آمد تا به آنچه از دست داده‌اید و بر سرتان آمده نگران نشوید و خدا به آنچه انجام مى‌دهید، آگاه است

یوسف 86

قَالَ إِنَّمَآ أَشۡکُواْ بَثِّی وَحُزۡنِیٓ إِلَى ٱللَّهِ وَأَعۡلَمُ مِنَ ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ

گفت: شکایت غم و اندوه خود فقط نزد خدا مى‌برم و از او چیزهایى مى‌دانم که شما نمى‌دانید

مائده 41

یَـٰٓأَیُّهَا ٱلرَّسُولُ لَا یَحۡزُنکَ ٱلَّذِینَ یُسَٰرِعُونَ فِی ٱلۡکُفۡرِ مِنَ ٱلَّذِینَ قَالُوٓاْ ءَامَنَّا بِأَفۡوَٰهِهِمۡ وَلَمۡ تُؤۡمِن قُلُوبُهُمۡۛ وَمِنَ ٱلَّذِینَ هَادُواْۛ سَمَّـٰعُونَ لِلۡکَذِبِ سَمَّـٰعُونَ لِقَوۡمٍ ءَاخَرِینَ لَمۡ یَأۡتُوکَۖ یُحَرِّفُونَ ٱلۡکَلِمَ مِنۢ بَعۡدِ مَوَاضِعِهِۦۖ یَقُولُونَ إِنۡ أُوتِیتُمۡ هَٰذَا فَخُذُوهُ وَإِن لَّمۡ تُؤۡتَوۡهُ فَٱحۡذَرُواْۚ وَمَن یُرِدِ ٱللَّهُ فِتۡنَتَهُۥ فَلَن تَمۡلِکَ لَهُۥ مِنَ ٱللَّهِ شَیۡـًٔاۚ أُوْلَـٰٓئِکَ ٱلَّذِینَ لَمۡ یُرِدِ ٱللَّهُ أَن یُطَهِّرَ قُلُوبَهُمۡۚ لَهُمۡ فِی ٱلدُّنۡیَا خِزۡیٞۖ وَلَهُمۡ فِی ٱلۡأٓخِرَهِ عَذَابٌ عَظِیمٞ

اى پیامبر! آنان که به کفر ورزیدن شتاب دارند، تو را غمگین نکنند. به زبان گفتند: ما ایمان آوردیم. ولى در دل هرگز ایمان نیاوردند و نیز غمگین مباش از یهودیانى که سخنان تو را گوش مى‌دهند براى دروغ‌پردازى و جاسوسى دیگرانى که نزد تو نیامده‌اند. کلمات را از جاى خود تغییر مى‌دهند و مى‌گویند: اگر آن گونه که ما خواهانیم حکم کرد، بپذیرید و اگر بر خلاف خواست ما بود، دورى نمایید و کسى که خدا مى‌خواهد او را به فتنه اندازد، قادر به کارى نخواهد بود. اینان همان‌هایى هستند که خداوند نمى‌خواهد قلب آنها را شستشو دهد. در این دنیا زبونند و در آخرت عذاب بزرگى براى آنها خواهد بود

قصص 8

فَٱلۡتَقَطَهُۥٓ ءَالُ فِرۡعَوۡنَ لِیَکُونَ لَهُمۡ عَدُوّٗا وَحَزَنًاۗ إِنَّ فِرۡعَوۡنَ وَهَٰمَٰنَ وَجُنُودَهُمَا کَانُواْ خَٰطِـِٔینَ

خاندان فرعون، موسى را از آب گرفتند تا دشمن آنان و مایۀ اندوهشان گردد؛ چرا که فرعون و هامان و سپاهیانشان خطا کار بودند

بقره 274

ٱلَّذِینَ یُنفِقُونَ أَمۡوَٰلَهُم بِٱلَّیۡلِ وَٱلنَّهَارِ سِرࣰّا وَعَلَانِیَهࣰ فَلَهُمۡ أَجۡرُهُمۡ عِندَ رَبِّهِمۡ وَلَا خَوۡفٌ عَلَیۡهِمۡ وَلَا هُمۡ یَحۡزَنُونَ

آنان که ثروت خود را در شب و روز پنهانى و آشکار انفاق مى‌کنند، نزد پروردگار داراى پاداش هستند و نه ترسى دارند و نه غمگین مى‌شوند