گفتگو با دوستان 39 | روان شدن چرخ زندگی - صفحه 11

سلام میکنم به استاد عباسمنش عزیز و مریم جان و شما دوستان

خدارو هزار مرتبه شکر خدایا شکرت

کاش میشد احساسات قلبی رو به صورت یه امواج صوتی یا کلمات یا فرکانس واضح دراورد و با دیگران به اشتراک گذاشتن ، کلمات ما بسیار کلیشه ای و عادی شدن نمیتونن واقعیت قلبمون رو نشون بدن!

ولی سعی میکنم واضح بنویسیم..

فراموش کرده بودم ، فکر میکردم همه چیز رو می دونم و توی مسیر درست هستم ولی اینطور نبود ، خداروشکر هدایت شدم به سایت و این فایل ها و قلبم دوباره باز شد

اگه علف های هرز رو هر روز نزنیم و فکر کنیم اگه یه مدت این کار رو انجام دادیم و الان دیگه هرگز علف رشد نمیکنه ، ما برمیگردیم به قبل و یعنی ما هنوز درک نکردیم که قانون چطور عمل میکنه.

البته حق داریم باور های ما حاصل یک عمره و طی تکامل ما هر بار یه چیز جدید یاد میگیریم و بهتر میشیم.

خدایا شکرت من می دونم که رنج و احساس بد و ناراحتی و سختی طبیعی نیست و قلب من من رو هدایت میکنه که از مسیر خارج نشم .

با حرف های استاد یاد شخصیت و زندگی چند سال پیشم افتادم که کامل فراموش کرده بود که کی بودم و زندگی و احساسم و چیز هایی که تجربه میکردم چطور بود و دوباره یاد حرف استاد افتادم که میگن ، بنویسید شرایط الانتون رو و مسیری که برای بهتر شدن و رسیدن به خواسته هاتون طی میکنید چون به راحتی فراموش میشه و ادم نمیدونه که چه کار هایی انجام داد و چه باور داشت که به شرایط خوب رسید ، و نوشتن مسیری که اومدی کمک میکنه که راه رو بدونی و همیشه ادامه بدی که برنگردی به گذشته و گمراه بشی .

درسته ، وقتی ذهنت رو کنترل کنی ، تقوا داشته باشی ، توی شرایط الان و همین لحظه احساست رو خوب کنی و واقعا از زندگیت الان لذت ببری ( یعنی سپاسگزار هستی) خداوند چرخ زندگیت رو روان تر میکنه ، چون تو قدم برداشتی برای بهتر شدن !

من خواب ارومی که الان دارم ، بدن سالمی که دارم ، گوارش بی نظیری که دارم ، پوست عالی ای که دارم رو قبلا نداشتم !

من فراموش کرده بودم که این هایی که الان عادی شدن برای من یک روز ارزو بود ، و الان فراموش کردم که از کجا اومدن !

بله من اصلا کنترلی رو نجواهای ذهنم نداشتم

هرچیز رو میشنیدم و باور میکردم و میزاشتم روی احساسم تاثیر بزاره ، خواسته ای نداشتم ، روی ناخواسته ها متمرکز بودم ، حالم خوب نبود ، از زمین و زمان گله مند بودم عصبی میشدم …

همه اینها اروم اروم با کنترل ورودی هام یعنی خاطراتی که مرور میکنم چیز هایی که میبینم ، رفتار هایی که بهشون توجه میکنم و چیز هایی که میشنوم رو فیلتر کردم.

به مرور هر چقدر که بهتر میشدم ایده های بهتری میومد و با دیدن نتایج شوق برای عمل کردن هم بیشتر میشد.

به خدا گفتم خدایا ، جوابمو بده ، این رو واقعا از ته دل گفتم گفتم خدایا بهم بگو چرا از زندگیم لذت نمی برم ؟ چرا حالم خوش نیست؟

چرا این نجواها میان توی ذهنم ؟

الهامی که دریافت کردم از طریق یکی از فایل های استاد بود که من این رو بارها شنیده بودم ولی چون عمیقا به تضاد باهاش برخورد نکرده بودم درکش نکرده بودم

ولی الان درکش کردم : فرکانس های ما و نجواهای ذهنی ما دقیقا متاسب با چیز هایی که بهش توجه میکنیم دقیقا ورودی هامونو ، حتی کوچکتریننن ورودی که داشته باشیم افکار ما و اتفاقات زندگی ما رو رقم میزنه .

پس توجه فقط رو خواسته ها و شاخکام حساس شد روی کوچکترین رفتاری از ادما که میخوام بهشون توجه کنم ، روی کوتاه ترین کلیپی که میخوام ببینم ، اهنگی بشنوم ، متنی که بخونم ، جایی که باشم و حتی توجه روی رفتار های خودم !

خداروشکر همه خواسته هام اجابت میشه، درلحظه از خدا میخوام بهم جواب میده ، رفتار های جالب از ادما میبینم ، چیز های جدید درک میکنم ، با ادما بهتر ارتباط میگیرم ، سرم پر شده ایده ، خودم رو ارزشمند میبینم ، توانمد میبینم و برای هدفم با احساس خوب بهاش رو میپردازم ، چه بهای زمانی ، مالی ، تمرینی ، چون میدونم زندگیم رو خودم میسازم پس اونطور که دوست دارم میسازم هر لحظه ، چیز ها و اتفاقات با تغییر کردن ما ماهیتشون تغییر نمیکنه نه! هر لحظه هر چیز داره خلق میشه ، هر لحظه از نو ، هر لحظه مثل یک تولده ، هر لحظه قبلا نبوده که بخواد تغییر کنه ، لحظه ایه که برای اولین با الان خلق شده ، ما با فرکانس هامون ایجادش کردیم ، هر لحظه هر چقدر که فرکانس هامون خالص باشه و ایمانمون قوی تر ، دقیق تر میزنیم به هدف و دقیقا اونی که میخوایم میشه!

دیدین بعضی وقت ها احساسمون خیلی خوبه و انرژی مون بالاست و میگم فلان چیز حتما اتفاق میوفته و اتفاق میوفته؟!

دلیلش نزدیک بودن به فرکانس خلقت و فراوانیه ! فرکانس خداوند !

خداوند خودش رو در قران اینگونه توصیف میکنه : اگر از تو درباره من پرسیدند بگو من نزدیکم و هرکس که مرا بخواند اجابتش میکنم ، ما فقط میگوییم باش و موجود میشود !

فرکانس خداوند اینه ، اجابت

نشانه ایمان داشتن اینه که مطمئن هستی به امکان پذیر بودن ، وقتی ایمان داری و توی فرکانس خداوند هستی تو اون منع وصلی که میگه ما فقط میگوییم باش، و موجود میشود!

توی فرکانس غم و نگرانی و عدم وجود نداره!

فقط اجابته!

از زبان استاد که میگن : خداوند در قران میگه ما هرکس رو به چیزی که بخواد هدایت میکنم ، اگه کسی مسیر درست رو بخواد به مسیر درست و کسی که برای خودش ظلم و بد بختی بخواد چه اگاهانه و چه نااگاهانه ما به اون سمت هدایتش میکنیم ، ما چیزی که هستید رو گسترش میدیم!

ما به هرچیز بیشتر واکنش بدیم خداوند شرایط رو محیا میکنه که ما بیشتر از همون جنس تجربه کنیم.

اگر به شادی ، به یه غذای خوب ، به امکانات ، به یه رفتار خوب از جانب ادم ها بیشتر توجه کنیم ، بابتش خوشحال باشیم و سپاسگزار خوب البته که ما از این ها بیشتر و بیشتر میبینیم.

و برعکسش هم همینه ، اگه ما یک رفتار ناجالب از ادما رو بارها و بارها توی ذهنمون مرور کنیم ، گله کنیم که چرا فلانی اونقدر با من بد کرد ، چرا من اونطوری جوابش رو دادم ، یا این فکر که چقد از جانب دنیا داره من ظلم میشه و مدام بابتش ناراحت بشیم ، خب همه این ها واکنش سنگینیه که ما داریم به این اتفاق ناجالب میدیم.

و جهان همه این فرکانس هارو مثل زنگ توی گوش ، مدام داره دریافت میکنه ، و از همون جنس دوباره جوابمون رو میده و ما بیشتر رفتار های ناجالب تجربه می کنیم!

این واقعیته ،

جامعه گذشته خیلی بهتر این موضوع رو میدونست و حواسش جمع تر بود ، اگه دقت کنیم اکثر ضرب المثل های قدیمی که وجود داره دقیقا مصداق قانونه ، اون ها فقط کلماتشون و شیوه بیانشون با ما فرق داشت ، ماها همش درگیر حاشیه ایم ، برای همینه زندگی های اکثرمون پر از اتفاقات ناجالب و ناخواسته است !

مثلا : مار از پونه بدش میاد توی لونش سبز میشه!

بقول استاد جان به این دلیله که مار زیادی به پونه توجه میکنه!

ماها اگاه نیستیم

فکر میکنیم میشه قانون رو دور زد ، میشه با تلاش فیزیکی فرکانس هارو ماسمالی کرد .

ماها دچار توهم دانایی شدیم ، یه نگاهی به جامعه بکن ،کمتر کسی واقعا به صورت عملی و عمقی کار رو بلده!

تقریبا اکثر جامعه امروزی ، کلاس زبان رفتن ، ولی به تعداد انگشت شمار هستن کسانی که واقعا بلدن و میتونن وقتی رفتن خارج از کشور صحبت کنن!

ماها انگار فقط میخوایم یه کار رو انجام بدیم که انجام داده باشیم و وجدانمون از بابت اینکه از بقیه ادما عقب نیستیم راحت باشه در صورتی که..

فقط داریم سر خودمون و بقیه رو شیره میمالیم.

ماها دچار توهم شدیم

زندگی واقعی ، موفقیت ها ، اسطوره ها ، حاصل چیز های واقعی بوده ، که از درون اومده ، نه برای شوآف .

خدایا تو اینجا هستی کنار من ، هر لحظه ، هرجا که باشم ، تو با منی و هدایتم میکنی ،من لایق زندگی سوپر لاکچری ام ، من لایق اسانی هام من لایق حال خوب هستم ، من لایق دوستداشته شدن هستم ، من کافی ام ، ارزشمندم ، به تو ایمان دارم ، من با تو معامله کردم ، راه رو برام روشن و هموار کن ، من فقط به تو وصلم و از تو میخوام ، میدونم که اجابت میکنی ، همنوطور که بندگان دیگر رو هم ، و همونطور که همیشه اجابت کردی.

خدایا من رو خوشحال کن ، بهم هدیه بده ، ادمای جالب رو سمتم بیار ، نزار احاساس تنهایی کنم.

خدایا دوستت دارم ، خدایا کمکم کن زندگی بهشتی رو تجربه کنم

تو به کسانی که ایمان دارند و تقوا دارند وعده ی فزونی و نعمت دادی.

هیچ چیز از تو بعید نیست ، من میدونم که هر اتفاقی بیوفته به نفع منه ، خدایا بابت همه اتفاقات شکر . بابت خانوادم ، بابت خونه ی خوبمون ، بابت غذا های خوب ، بابت خواب اروم ، بابت چشم سالم ، بابت اینکه اختیار زندگیم دست خودمه و این منم که هر لحظه دارم خلق میکنم ، بابت شگفتی ها ، بابت تنوع این جهان ، تجربه ی بهترین ها حق منه ، توی این دنیا ی وسیع سهم من همه چیزه ، من خیلی چیزا باید ببینم ، خیلی احساسات رو باید درک کنم ، خیلی شوق و هیجانات رو تجربه نکردم ، من هنوز زیباترین گل ها رو ندیدم ، خدایا من هنوز عظمت تورو درک نکردم دنیا خیلی وسیع تر از چیزیه که من بخوام درک کنم ، خدایا من هنوز جهانتو ندیدم ها .. بهم فرصت بده!

کمکم کن .