سفر به دور آمریکا | قسمت ۳۱ - صفحه 13 (به ترتیب امتیاز)

به نام یگانه خالق هستی بخش. به نام یگانه خالق من. تو. ما.

سلاااام به همه ی هم فرکانسی های این سخنان

چند روزی هست مسافر مشهدم، هر بار زیارت رفتم فقط نگاهم سمت آسمون بود که خدایا، مثل امامان، مثل امام رضا اونقدر منو به خودت نزدیک کن، اونقدر عاشق خودت کن که برای جلب توجه هیچ کس هیچ تلاشی نکنم. امام رضا فقط به تو وصل شد و هر ساله، هر روزه هزاران زائر داره و این جز رحمت الهی نیست. می گفتم خدایا به راهی که عباس منش ها رفتن، به راهی که امامان رفتن هدایتم کن.

می گفتم به راه کسانی هدایتم که نعمتشان دادی، نه کسانی که غضبشان کردی و نه گمراهان. می گفتم همه چیز دست توهه. می گفتم خدایا سپاسگزارم که این حال معنوی رو این سه سال به من هدیه کردی و به این راه زیبا هدایتم کردی که جز تو رو نبینم، جز تو رو نخونم. فقط و فقط از تو بخوام.

دیشب، ساعت ۳ سفرنامه قسمت ۳۱ رو دیدم و چقدررررر زیبا بود حس شب و صدای جیرجیرک و حکمت و علم خدا که به همه چیز حتی سکوت شب و آواز جیرجیرک محاطه.

چقدر زیبا بود اون حس احترام و عشق و دوستی بین شما .

امروز داشتم دوباره فایلو نگاه می کردم، خواهرم تلویزیون رو روشن کرد، درباره ی شهید حججی بود، خواستم تلویزیون رو خاموش کنم چون فکر می کردم چیزی نیست که من باید ببینم و بچسبم به آگاهی های سایت. اما دریغ از اینکه یادم نبود ما، من، تو نباید دست خدارو برای هدایت کردنمون، برای رسوندن آگاهی با هزاران دستش ببندیم، حتما حکمتی بوده. گذاشتم روشن باشه، خواهرم گفت می خوام ببینم.

من توی سایت مشغول خوندن کامنتا بودم امااااا مگه می شه حرف از عشق به خدا باشه و نادیده بگیری. دیدم . دیدم هزاران هزااار نفری که برای تشییع جنازه ی یه شهید میان، اگه دستان خدا در کار نیست پس چیه؟! داشتم به این فکر می کردم که همه ی انسان ها به نوعی، به شیوه ای به خدا وصل می شن، یکی مثل من اول با نماز و بعد با زندگی نامه شهدا و بعد اماما و در نهایت متصل می شم به سایتی که سایت نیست، راهه، جاده س. جاده ی اصلی و اون راهها لازمه ی این رسیدن بودن.

و شهید حججی، الگوش رو امام علی (ع) قرار می ده و زیباترین راهو انتخاب می کنه

زیباترین جملاتی که گفت و دلم نیومد نیام اینجا و مطرح نکنم این بود که : سعی کن خدا عاشقت بشه، خدا که عاشقت بشه، دنیا رو داری. خدا که عاشقت بشه، دیگه دنبال دنیا نیستی.

خدای من، چه زیباست این وصل شدن ها، هر کس به طریقی. چقدر همه دوست داشتنی ان پیش خدا، چقدر همه عزیزن پیش خدا که به محض خواستن، خدا هدایتشون می کنه به زیباترین مسیرها. می گفت من از دنیا بریدم چون تمام زیبایی هاشو تجربه کردم و الآن می خوام بالاترین عشق رو تجربه کنم. هر کسی به طریقی. یکی با شهادت، یکی با هدایت انسان ها، یکی با بخشش، یکی با محبت، یکی با گرفتن فیلم از زیبایی ها و به اشتراک گذاشتنش، یکی با نوشتن از خدا و در نهایت هدف برای خدا باشه.

یادم به حرف استاد افتاد که می گفت، چه چیزی زیباتر از این که من بخاطر رسالتم بمیرم.

چه چیزی زیباتر از این؟!

چه چیزی زیباتر از این که به خدا وصل بشی و توحید رو پایه و اساس زندگیت قرار بدی و آزادانه، عاشقانه، بدور از وابستگی ها به آغوش خدا برسی.

خدایا، خدای مهربانم، ربم، صاحب اختیار جهان و جهانیان، به راه راست هدایتمان کن، به راهی که ابراهیم رفت، به راهی که صالحان رفتن. خدایا عاشششششقتم . خدایا شکررررررت که توی این مسیر زیبا و پر برکت قرار گرفتم. دقیقا پر برکت. من یه قدم میام، یه خواسته دارم و تو خیرترین ها و زیباترین هارو به من عطا می کنی، من از تو فقط درخواست دارم و تو تمامی کارهارو انجام می دی. چطور عاشقت نباشم؟! چطور از تو دور شم وقتی از همه نزدیک تر به من، تویی

چطور از تو دل ببرم وقتی تو منتهای آمال و آرزوهای منی؟!

چطور عاشقت نباشم؟