«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 257

سلام به استاد عزیز سلام به مریم جان گلم و سلام به همگی دوستان

من اومدم مرور فصل اول سفرنامه بی نظیر

فایل اول رو گوش کردم می دونین الان که به سوال استاد فکر می کنم به نظرم علت اصلی اعتماد به نفس یک فرد مهم نبودن نظر دیگران در مورد خودشه در واقع چنین فردی حرفهای دیگران هر چی که باشه رو اگرم شنید بهمش نمی ریزه چون پیش خودش میگه حالا مثلاً فلان فرد به من فلان حرف رو زد مگه درست گفته که من بخوام اعصاب خودمو خرد کنم هر کی هر چی خواست بگه بگه و این مهم نبودن حرف دیگران قدرتی رو در اون ایجاد می کنه که هم آرامش می گیره هم تمرکز می کنه روی کاره خودش….وقتی این فایل رو گوش می کردم یاد چند شب پیش خودم افتادم که یه نفر به شدت من رو با حرفش بهم ریخت و من تا 2 روز یهویی یاد حرفش میفتادم و بهم می ریختم و نمی تونستم روی کارم تمرکز کنم الان که دارم فکرشو می کنم می بینم من به این دلیل بهم ریختم که در درونم حرف اون شخص رو قبول کرده بودم ناتوانیم رو در بحث مالی قبول کرده بودم و فقط در ظاهر بهم ریختم و ناراحت شدم و از طرفیم هنوز به دلیل عزت نفس پایین در درونم حرفای اون شخص رو وحی منزل می دونم یعنی ذهنم این تحقیرها رو داره هنوز تایید می کنه پس من باید روی خودم بیشتر کار کنم تا اگه یه شخصی بدترین و تخریب کننده ترین حرف دنیا رو هم بهم زد برام مهم نباشه….

اما هنوز با این موضوع که اونهایی که تخریب گر هستن ناخودآگاه این کار رو انجام می دن مشکل دارم و نمونه کاملاً ملموسش رفتار استاد با فرزندشون که ایشون علی رغم تحقیرهای مکرر خانواده شون رفتاری بی نهایت مهربان با فرزندشون دارن و در عین حال هر دو طرف هم برای هم با وجود صمیمیت زیاد احترام و حرمت قائل هستن…

نمی دونم سریال ستایش رو می دیدین یا نه اون زمان من هنوز تلویزیون می دیدم این سریال باورهای مخربی داشت امّا یه نکته خیلی عالی برام داشت و اون این بود:

این سریال شخصیتی داشت به نام فردوس که بیییی نهایت مغرور و متکبر بود هیچ کس حق نداشت حرف روی حرف این آدم بزنه و این شخص ثروت زیادی داشت(باور مخرب:ثروتمندان انسانهای مغروری هستن) و از بچگی از 9 سالگی با کارگری به این ثروت رسیده بود(باور مخرب: برای رسیدن به ثروت باید از بچگی کار کنی و پوست کنده بشه) اما در سریال نشون می داد که زن دوم پسرش با توطئه ای کل ثروت این شخص رو ازش گرفت(باور مخرب: عوامل بیرونی و انسانها در زندگی یک شخص نقش دارن و می تونن بدبختش کنن) طوری که خودش موند و یک دست کت و شلوار و رفت توی یه مسافرخونه توی خیابون برق تهران زندگی کرد اما با اون روحیه به شدت پشتکار داشت ناامید نشد و تلاش می کرد تا خودشو دوباره سر پا کنه(باور درست در هر شرایطی که هستی به خدا توکل کن)این آدم وقتی پسرش می خواست ازدواج کنه عاشق خواهر دوستش شد که خانواده ساده ای داشتن و به لحاظ مالی خوب نبودن وقتی این موضوع رو شنید با پسرش مخالفت کرد اما پسرش رفت با اون دختر ازدواج کرد و این آدم تمام تلاشش رو کرد تا به قول خودش پسرش رو پس بگیره پسرش خوشبخت بود..این مرد یه پسر دیگه م داشت و عروس اول رو خودش انتخاب کرده بود اما عروسش اصلاً آدم خوبی نبود و بی نهایت حسود بود به دلیل عشق زیاد پدر شوهرش به به پسر دوم برای پسر دوم پاپوش درست کرد و در نهایت هم پسر دوم در حین فرار از دست پلیس تصادف کرد و فوت کرد….عروس دوم بچه هاش رو تنهایی بزرگ کرد تا زمانی که پدرشوهرش ثروتش رو از دست داد و بعد از یه سری اتفاقات عروس دوم پدر شوهرش رو راضی کرد که بیاد با اونها زندگی کنه…وقتی دخترش می خواست ازدواج کنه خانواده داماد با ازدواج پسرشون مخالف بودن چون عروس از یک خانواده کاملاً ساده بود و پسر از خانواده ای ثروتمند که در یک برج در بالای شهر تهران اقامت داشتن و نکته عالی داستان اینجا بود پدربزرگ به فکر رفتار زشت سالها قبل خودش افتاد و رفت منزل نامزد نوه ش و به مادر پسر گفت:

من سالها پیش با پسرم چنین رفتاری کردم و نتونستم زندگی خوشبخت پسرم رو ببینم..نتونستم قد کشیدن و بابابزرگ گفتن نوه هام رو ببینم می دونین چرا؟؟؟ چون ماها عادت داریم فقط به کوچکترها بگیم نکن جیزه و می گیم ما بزرگتریم کسی نباید به ما بگه جیزه حالا من اومدم به شما بگم نکن جیزه…..و بعد هم بهشون گفت فلان روز و فلان ساعت در فلان محضر عقد بچه هاست خوشحال می شیم که بیاین….و اونها هم اومدن و مادر پسر گفت ممنونم که بهم گفتین جیزه….خیییییلی این صحنه سریال برای من قشنگ و زیبا بود و تا آخره عمرم یادم نمی ره که یادم باشه منم وقتی بچه دار شدم اگه رفتار اشتباهی با بچه م یا هر کس دیگه ای کردم یکی باید بهم بگه خانوم نکن جیزه…..

به نظرم آدمها 2 دسته هستن:

افرادی رفتار زشتی رو تحمل می کنند و برای دیگران عکس اون رفتار رو عمل می کنن

افرادی هم رفتار زشتی رو تحمل می کنن و بعد سره مظلوم تر از خودشون خالی می کنن که انتقام از کسانی بگیرن که باهاشون بد رفتاری کردن…

خوشحالم که از دسته اول هستم…

همه اینها رو با حس اطمینان نوشتم و کاملاً آرام هستم…

نکته ای هم یاد گرفتم از پسر خواهر تپل و دوست داشتنی کوچکم که فقط 7 سال داره:

یکی از دوستاش پایین لبش رو فشار داده بود و کبود شده بود و این بچه می خواست به خاله ش بگه که شخصی من رو اذیت کرده وقتی فهمیدم گفتم قربونت برم اون پسره بی ادبی بوده تو کاری بهش نداشته باش تو نزنش گفت نه من نزدمش بعد با بغض کودکی معصومی دوباره گفت کبود شده اما خواهرمم نفهمه گفتم قربونت بره خاله به بابا می گفتی بیان مدرسه ت جمله عجیبی این بچه گفت که اصلاً موندم….

گفت:ولش کن بدیش به خودش می رسه

و این در شرایطی بود که من از رفتار یه شخص ناراحت بودم که چرا افرادی که بهش بی احترامی می کنن براش عزیز تر هستن؟

و جمله این بچه جواب خدا به من بود خدا از زبان یه فرشته کوچولو به من کن ولش کن بدیش به خودش می رسه…

اونقدر ذوقشو کردم که بغلش کردمو قربون صدقه ش می رفتم و می بوسیدمش 😍

بعضی وقتا خدا از زبان فرشته های کوچک با ما سخن می گوید…….

در پناه حق باشید….

شبتون آرام…

جیبتان پر پول…

و کیفتان کوک….