«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناه - صفحه 99
https://tasvirkhani.com/fa/wp-content/uploads/2020/08/abasmanesh-37.gif
800
1020
گروه تحقیقاتی عباسمنش
/fa/wp-content/uploads/2015/12/logo-with-title-340x85.png
گروه تحقیقاتی عباسمنش2017-01-21 00:00:002024-06-09 14:55:43«چند باور قدرتمندکننده» برای رفع احساس گناهشاید این موارد نیز مورد علاقه شما باشد
باسلام
من جواب رو در چند گزینه عرض میکنم:
1. بنظر من اولا بنا بفرموده حضرت علی(ع) و خیلی از بزرگان که فرموده اند ازهرچه میترسید درآن داخل شوید پس اولا نباید از واردشدن در فکر خطای گذشته و جبران آن ترسید بلکه باید در آن وارد شد.
2. در مرحله بعد باید به این اندیشید که آیا من تنها انسانی هستم که این خطا را انجام داده ام؟ درواقع با فکرکردن به اینکه انسانهای زیادی این خطای مرا مرتکب شده اند کمی از احساس گناه کاسته میشود.
3. سعی کنید افرادی را بیابید که قبلا این خطای شما رو مرتکب شده اند..با آنها سخن بگویید و از آنها بخواهید برایتان بگویند که چگونه آن قضیه را حل کرده اند؟
4. افراد یا حداقل فرد مورداعتمادی پیدا کرده و قضیه را برایشان بازگو کنید ودرواقع دردل کنید..این کار باعث میشود تا باصحبت کردن با طرف مقابل و گوش دادن به نظرات او به آرامش نسبی برسید.
5. اگر کار اشتباهتان در مورد یک فرد یا افرادی بوده است بهترین کار برای رسیدن به آرامش یافتن آنها و طلب بخشش است به هرقیمتی..هیچ کاری مثل طلب بخشش انسان را به آرامش نمیرساند.
6. سعی کنید به این فکرکنید که شاید آن خطای شما به نحوی شاید برای کسی مفید بوده است..خدا را چه دیدید شاید آن کار فقط از دید شما خطا بوده است!
7. به این فکر کنید که خداوند انسان را جایزالخطا آفریده و هیچ انسانی حتی پیامبران نیز مصون از خطا نبوده اند…پس نباید بیش از اندازه خود را سرزنش کنید.
8. مطمئن باشید این خطای شما باعث کسب تجربه و رشدفکری شما خواهد شد .
9. هروقت این احساس گناه به سراغتان آمد جلوی آینه بروید و به خو بگویید من انسان خوبی هستم و اشتباهاتم همگی سهوی است.
10. از خداوند بابت اینکه این خطا و اشتباهتان باعث تکامل روحی و معنویتان شده است سپاسگزاری کنید.
(مهمترین گزینه): الابذکرالله(جل) تطمئن القلوب… تمامی گزینه های بالا چکیده اش این گزینه است چون تنها با یاد خدا دلها آرام میگیرد…پس همیشه بایاد خدا باشید واز این قدرت بی کران بخواهید تا آرامش را به شما باز گرداند و این احساس بسیار بد را ازشما دور نماید..طریقه درخواست زیاد مهم نیست فقط مهم اینست که ایمان داشته باشید تنها خداوند میتواند آرامش را به شما بازگرداند پس بخوانید تا آمرزیده شوید ( ادعونی استجب لکم )
سپاسگزارم.
هادی قاسمزاده.
سلام وقتتون بخیر
در خصوص مطلبی که گذاشته شده می خوام بگم که به نظر من احساس گناه به خاطر یه سری چهارچوبایی هستشش که هر فرد ممکنه توی زمینه های مختلف زندگی خودش ,برای خودش بذاره که این چهارچوب ها توی انسان های مختلف متفاوته ادمایی که همش احساس گناه دارن اصولا خودشون رو لایق چیزای خوب نمیدونن و مدام میخوان تو ذهنشون یا حتی تو یه سری موارد خودشونو تنبیه روحی یا بدنی کنن که خیلی عذاب اوره همیشه اینجور افراد جای اینکه نیمه ی پر لیوان و ببینن به نقاط منفی یه موضوع دقت میکنن اونا یه جورایی عذاب وجدان رو لایق خودشون میدونن چون به نظرشون به خاطر اشتباهی که مرتکب شدن تنبیه روحشون اونارو اروم میکنه که این تفکر کاملا اشتباه است اینجوری دچار اسیب های اجتماعی و روحی میشن به نظر من موضوع عذاب وجدان مستقیم برمیگرده به تفکر ما از رویداد ها یا مسائلی که برای ما به عنوان چهارچوب مطرح شدن پس راه کارایی که در این زمینه به کار گرفته می شه باید روی موضوع تفکر کلید کنه.اگه بخوام از لحاظ دینی رهایی از احساس گناه رو مطرح کنم در واقع برقراری ارتباط با خدای مهربونمونه اگه ارتباط خوبی رو با خدا بتونیم برقرار کنیم می تونیم از خیلی از دردها و احساسات منفی که دارن روحمونو الوده می کنن رها بشیم گناه ما هرچقدر هم که بزرگ باشه مسلما از خدای بزرگ ما بزرگتر نیست شاید ما ادما نتونیم قدرت بخشش خدا رو درک کنیم چون گذاشتیم منیت وجودیمون رشد کنه به جای اینکه به بعد روحی مون توجه ویژه کنیم من واقعا معتقدم که هر چقدر هم که احساس گناه شدید باشه ولی اگه فرد با نیت پاک به سمت خدا بره و مسئولیت اشتباهاتش رو بپذیره وبعد به دنبال جبران گذشته ش باشه اون موقع می تونه ارامش بیشتری رو تجربه کنه زمان به عقب برنمیگرده ولی به جاش به ما قدرت انتخاب داده شده که گام های بعدیمونو چطور برداریم مهمترین موضوع بعد از درخواست بخشش از خدا به نظرم پذیرفتن اشتباهات گذشته ست حالا منظور من از اشتباهات گذشته می تونه یه موضوع بزرگ یا حتی یه موضوع کوچیک باشه شاید موضوعی که باعث احساس گناه در ما بشه یه موضوعی مثل نرسیدن به برنامه های درسی بشه به نظر من اینجا برنامه ریزی مهمترین عامله بعد از پذیرفتن اشتباه فرد باید یه برنامه ریزی غیر کمال گرایانه انجام بده (من خودم به شدت به دنبال برنامه ریزی کمالگرایانه بودم و با شکست مواجهه شدم چون بیش از توان خودم برنامه ریزی میکردم این باعث میشد که همیشه احساس سرخوردگی پیدا کنم ولی وقتی برنامه ریزی رو واقع گرایانه کردم تونستم پیشرفتو توی روند کاریم ببینم.)و موضوع بعدی اینه که سازنده باشه فرد و به اهدافش عمل کنه اگرم باز به یه سری از برنامه هاش نرسید ولی ناامید نشه و به کارش ادامه بده و تعهد داشته باشه به اهدافش .به نظر من موضوع دیگه ای که باعث میشه عذاب وجدان آدما کم بشه کمک کردن به انسان های نیازمنده متاسفانه توی کشور ما وتوی دنیا تعداد کودکان بیمار خیلی زیاده اگه انسان بتونه ببخشه هر چند اون مقدار بخشش کوچک باشه و بخشش رو جزئی از وجودش کنه باعث میشه بتونه بخش کوچکی از قدرت بخشش خدا رو درک کنه و به زندگی امیدوار تر بشه
یه راهه دیگه ای که خودم در مواقعی که به خاطر عملکردم یا رفتارم نسبت به یه موضوع ناراحتم و احساس عذاب وجدان میکنم پیش خودم تصور میکنم اینه که یه کوله پشتی بدون انتها دارم و به جای اینکه که بار مشکلاتم رو به روی دوش خودم بذارم اون احساسای بد و توی کوله پشتی میریزم و همه رو به دست خدا می سپارم به جاش از خدا نیرویی رو میخوام که روز بعد سازنده تر باشم
واقعا به خاطر زحماتون و مطالب مفیدی که در جهت رشد ما میذارین از تون سپاسگزارم وق تون بخیر موفق باشید از بهترین راه ها
با سلام خدمت استاد عباسمنش و سایر کاربران عزیز سایت
من با توجه تجربیات خودم موارد زیر را برای رهایی از احساس گناه پیشنهاد میکنم :
1- شما در هر موقعیتی بر اساس آنچه که در گذشته آموخته اید بهترین کاری را که از دستتان برمیآید انجام میدهید. پس اگر نتیجه عملکرد شما ناخوشایند باشد دلیلش این نیست که شما آدم بد،دست و پا چلفتی، حقیر و خطاکاری هستید، دلیلش در آموخته های شماست، دلیلش در باورهای نادرستی است که برای خود ساخته اید. شما بر اساس دریافت هایی که از محیط اطراف خود داشته اید باورهایی برای خود ساخته اید و براساس آن باورها، تصمیماتی برای زندگی هرچه بهتر و سعادتمند خود بوجود آورده اید. مثلا در مورد تربیت فرزندان،تحکیم خانواده،حوزه های مالی،کار،روابط و امثال اینها.حالا اگر اطلاعات دریافتی شما غلط بوده باشد و یا تفسیر شما از تجربیات مختلفتان غلط بوده باشد، نتیجتا باورها و استراتژیهای شما نیز غلط خواهد بود.و باین ترتیب شما در موقعیتهای مربوطه غلط عمل خواهید کرد.آگاه باشید که بمحض اینکه شما متوجه آموخته های غلط خود بشوید عملکرد شما تغییر خواهد کرد و احساس گناه کردن مشکل شما را حل نخواهد کرد. بنابراین نیازی به احساس گناه کردن و خود را سرزنش نمودن نیست.
2- از طرف دیگر طرف مقابل شما هم در جذب، مثلا آن رفتار ناخوشایند شما نقش دارد. همانگونه که شما شرایط زندگی خود را جذب میکنید آن کسی که شما رفتار ناخوشایندی با او داشته اید نیز در جذب آن رفتار شما سهیم میباشد.او هم در بالا آمدن آن رفتار از طرف شما باندازه شما نقش داشته است. البته دقت کنید که این نکته باعث فرافکنی و مسئولیت گریزی شما نشود. شما نیاز دارید که متوجه باورهای غلط خودتان در ایجاد آن رفتار بشوید تا بتدریج شاهد از بین رفتن کامل آن رفتار در خود باشید.
با سپاس و احترام ع.سهرابی
سلام خدمت اعضای گروه 1دردرجه اول خداوند بخشنده بزرگ میباشد.2 .هرچیزی راه حل داره جز مرگ به قول بعضیا.3.اگر گناه قابل جبران میباشد فرد تلاشش رو بکنه برا جبران و کسب رضایت که به نظرم خیلی موثر میتونه باشه واطمینان خاطر رو به همراه داره.4.باید بخشنده باشه و خودش رو لایق بخشش بدونه.5.با انجام کارهای درست وخیر وافکار درست و کمک به خلق روی گناهانش رو بپوشونه طوری که خوبی هاش بدی هاش رو احاطه کنه.6.توبه کنه.7.گروه تحقیقاتی عباس منش رو پیگیری کنه مطمئنا حالش خوب میشه.با آرزوی سعادت و کامیابی برای همه دوستان
استاد عزیز دیگه دارین سوالهای سخت سخت می پرسینا!!!
آدمهایی که به گناه و ثواب اعتقاد دارند، مطمئنا آدمهای مذهبی ای هستند که سعی می کنند به گفته های پروردگارشون گوش بدن و سعی میکنند برای خشنودی پروردگارشون به بایدها و نباید هاش عمل کنند
اما من یه سوال دارم: اونم اینه که مایی که احساس گناهمون بخاطر اینه که حرف خدا رو گوش ندادیم، چرا بازم داریم حرفشو گوش نمیدیم؟ چرا بخاطر دوباره گوش ندادن و عمل نکردن به حرفاش احساس گناه نمیکنیم؟
مگه خدا توی قرآنش نگفته که این کار و نکنید حرامه و فلانه، اما اگه کسی هم این کارو کرد… و خداوند آمرزنده و مهربان است. من عاشق این آیاتم… خداوند توی قرآن بهمون هشدار میده و میگه فلان کار حرام و خطا رو نکنید، اما اگر مجبور شدید، مضطر شدید یا اگه شیطون گولتون زد، من اون خداوند آمرزنده ام که توابین رو دوست دارم!
حتی پیامبرها هم گاهی خطا کردند، اما با توبه بخشیده شدند… ما چه ایمانی داریم که حتی باور نداریم که خداوند بخشایندست. اگه باور داشتیم بعد از توبه مخلصانه دیگه احساس گناه نداشتیم… این احساس گناه ناشی از ضعف باور و ایمان ما به بخشندگی خداست. اینم کفره!
من هم یه مدت به خاطر گناهی که مرتکب شده بودم، احساس گناه میکردم، با اینکه بارها توبه کرده بودم و دعاهایی که شنیده بودم اگه بخونید تمام گناهانتون آمرزیده میشه رو خونده بودم، اما بازم یه حسی داشتم یه حسی که خدا گناهمو نمیبخشه، ناامید شده بودم… تا اینکه یه روز روی یه تابلو تو شهر خوندم که ناامیدی از درگاه خداوند بزرگترین گناهه! همونجا یه حسی بهم دست داد، یه حسی مثل بخشیده شدن… مثل باور بخشیده شدن!
گناه ما هر چقدر هم بزرگ باشه، به بزرگی مغفرت خداوند رحمان نیست!
سلام دوست عزیز
میدونم که حالت عالیه
اولا اینکه استاد عباس منش سوالات خوبی میپرسن این خیلی عالیه که ما رو به تفکر دعوت میکنند و ما وقتی به درون خودمون مراجعه میکنیم سوالات رو دقیقا اونجا پیدا میکنیم ، یعنی جواب های درست و تعیین کننده.
و باید از استاد عباس منش تشکر کنم که سوالات خوبی میپرسن.
به نظر من سوالات اصلا هم سخت نیستند ، سوالات عالی هستن و جواب ها هم عالی هستن.
و در مورد سوالات شما میخوام بگم :
1- کسی که یک عملی یا یه کاری رو گناه نمیدونه و تازه ثواب هم میدونه نسبت به باورها و عقایدی که داره ، خب طبیعی هست که احساس گناه نکنه ، در حالی که همون عمل و یا کار در باور شخص دیگه ای بزرگترین گناه و زشت ترین کار باشه.
2- زمانی که آدم یه گناهی رو مرتکب میشه (هر گناهی که میخواد باشه ، کوچک یا بزرگ) در اون لحظه خدا رو از یاد میبره و در اون لحظه فقط و فقط اون احساس لذت گناه رو مجسم میکنه و خیلی انگیزه پیدا میکنه و اون کار و اون عمل رو انجام میده و بعد از تمام شدن اون عمل و لذتش ، تازه به خودش میاد و میبینه که ای وای چه گناهی و چه کار زشتی انجام داده و از همون لحظه هست که احساس گناه بهش دست میده و دائما خودش رو عذاب میده و افسرده میشه و نمیدونه که چیکار کنه ، در حالی که باید توبه کنه و راهکارهایی رو که داره تا اون احساس گناه از بین بره رو انجام بده ، که خیلی از افراد نمیدونن و یا انجامش نمیدن.
3- یه زمانی پیش میاد که آدم اونقدر کارهای بد و زشت میکنه که دیگه اون کارهای بد براش طبیعی میشه و هیچ گونه احساس گناهی در اون به وجود نمیاد در حالی که اول ها شاید این احساس گناه در اون به وجود میومد.
4- و کسی که میخواد کاری نکنه که نافرمانی خدا باشه که بعش احساس گناه بهش دست بده ، باید همیشه و در هر لحظه به یاد خدا باشه و واقعا احساس کنه که خدا داره میبینه و قبل از اینکه کاری رو بخواد انجام بده (هر کاری و هر تصمیمی) اول عواقب کارش رو کاملا مجسم کنه و ببینه ، اگه دید که احساس بدی رو بعد از انجام اون کار بدست نمیاره اون کار رو انجام بده. (درسته بعضی از رفتار و کارهای خیلی سریع اتفاق میفته ولی باید همیشه و در هر لحظه گوش به زنگ باشیم)
دوست تون دارم
همیشه شاد و سلامت و سعادتمند و ثروتمند و خوشبخت باشید.
گر زدست زلف مشکسنت خطایی رفت رفت/وز هندوی شما برما جفایی رفت رفت
از سخن چینان ملامت ها پدیدآمد ولی/گرمیان همنشینان ناسزایی رفت رفت
باسلام خدمت استاد و آرزوی موفقیت وتشکر از حسن توجهبه عنوان کسی که سالها با این حس درگیر بودم سعی میکنم خلاصه بگم. اول اینکه همونطور که استاد گفت اول سعی کنیم بخشیدن و یاد بگیریم.باید کسایی که در حق ما بدی کرد ببخشیم.ما اگه نمی تونیم از حس گناه خارج بشیم چون بخشیدن و بلد نیستیم.یاد نگرفتیم.اون و سخت می بینیم.پس قدم اول یاد گرفتن بخششه.دوم باخدای خودمون بابت اعمالمون یا کوتاهی در زندگی صادقانه صحبت کنیم و عذرخواهی کنیم.سوم از کسایی که در حقشون بدی کردیم طلب بخشش می کنیم اگه نمی تونیم بهشون بگیم براشون طلب خیر کنیم و از خدا بخواییم که توی دلشون بندازه که مارو ببخشن.دوست من بشین با خودت خلوت کن با خدای خودت خلوت کن ازش بخواه که دلت و قرص و محکم کنه.خدا بخشندست.بخشندگی و از اون بیاموزیم پس خودمونو ببخشیم.باید خودمو نو دوست داشته باشیم.ما یاد نگرفتیم خودمونو دوست داشته باشیم.دلت و بسپار به خدا
تو با خدای خویش انداز کار و دل خوش دار/که رحم اگر نکند مدعی خدا بکند
به نام خدا
سلام به همه دوستان عزیز
پاسخ سوال دوم:
به نظر من اول از همه انسان ها باید بدونند که به این دنیا اومدن تا مسیر تکامل رو طی کنند. خداوند به ما این فرصت رو داده که بتونیم با شناخت خودمون به تکامل برسیم. قطعا هر انسانی ممکن هست توی این مسیر اشتباهاتی رو مرتکب بشه. که باید از اون اشتباهات درس بگیره و با بازگشت به درگاه خدای غفور بتونه بهتر عمل کنه. یکی از حربه هایی که شیطان برای خارج کردن انسان از مسیر درست انجام میده ایجاد احساس گناه در فرد خاطی هست. احساس گناه باعث میشه که فرد کم کم اعتماد به نفس و عزت نفسش رو از دست میده. با از دست دادن این دو فاکتور مهم فرد به کلی از مسیر خارج میشه.
راه حل: راه حل این مشکل بارها و بارها در قران تکرار شده. یکی از تاثیر گذارترین آیات قران برای از بین بردن احساس گناه آیه 53 سوره زمر هست:
قُلْ یَا عِبَادِیَ الَّذِینَ أَسْرَفُوا عَلَىٰ أَنْفُسِهِمْ لَا تَقْنَطُوا مِنْ رَحْمَةِ اللَّهِ ۚ إِنَّ اللَّهَ یَغْفِرُ الذُّنُوبَ جَمِیعًا ۚ إِنَّهُ هُوَ الْغَفُورُ الرَّحِیمُ
بگو : اى بندگان من که [با ارتکاب گناه] بر خود زیاده روى کردید ! از رحمت خدا نومید نشوید ، یقیناً خدا همه گناهان را مىآمرزد ؛ زیرا او بسیار آمرزنده و مهربان است ؛
به گناه یا اشتباه خودش اقرار کنه و باور داشته باشه که خداوند گناه اون رو بخشیده. در هر مرحله ای از گناه هست برگرده و در صدد جبران اون خطایی که کرده باشه. همانطور که در قران بارها و بارها گفته شده خداوند تمام گناهان رو میبخشه اگر فرد توبه کنه و دوباره در مسیر صحیح قرار بگیره.
همانطور که خدا در آیه 70 سوره فرقان فرموده کسانی رو که توبه واقعی کنند علاوه بر اینکه اونها رو می بخشد بدی های او نها رو هم به خوبی تبدیل می کنه.
إِلَّا مَنْ تَابَ وَآمَنَ وَعَمِلَ عَمَلًا صَالِحًا فَأُولَٰئِکَ یُبَدِّلُ اللَّهُ سَیِّئَاتِهِمْ حَسَنَاتٍ ۗ وَکَانَ اللَّهُ غَفُورًا رَحِیمًا
مگر آنان که توبه کنند و ایمان آورند و کار شایسته انجام دهند ، که خدا بدىهایشان را به خوبىها تبدیل مىکند ؛ و خدا بسیار آمرزنده و مهربان است .
امیدوارم که مطالب برای دوستان آموزنده باشه
سلام و خداقوت به دوستان بزرگوار
اولین قدم اینه که ما واقعا تصمیم بگیریم اون گناه رو تکرار نکنیم و مقدمه این که بتونیم ما باخودمون کنار بیایم و خودمون رو ببخشیم حس بد به اون گناه هست و در واقع دیگه شیرینی گناه از بین بره کاملا .. و مهم ترین چیز که انسان ( حداقل من ) رو میتونه به راه درست برگردونه توجه به بخشنده بودن خداوند هست و تو حدیت فوق العاده ای داریم که { اگر آنهائی که به من پشت کرده اند می دانستند که من چه اندازه انتظار دیدن آنها را می کِشم و چه مقدار مشتاق توبه و بازگشت آنها هستم هر آینه ازشدت شور و شوق نسبت به من جان می دادند و تمام بند بند اعضایشان به خاطر عشق به من از هم جدا می شد. } که این حدیث یکی ارامش بخش ترین چیز ها واسه منه تا برگردم به مسیر درست و فراموش کنم گناهان گذشته رو ..
بعضی گناها عذاب وجدان بیشتری داره چون اسیب به خود شخص نیست و به شخص دیگه ای اسیب رسیده که خب مسلما برای از بین رفتن این عذاب وجدان باید حق دیگران تا حد توانمون بهشون برگردونیم
خدا خیلی بخشندس و مطمئنم اون از حقش میگذره .. امیدوارم ما هم بتونیم جدا از اینکه خودمون رو میبخشیم اگر دیگران نسبت به ما کار بدی انجام دادن اونارو ببخشیم چون با بخشش بیشتر این احساس گناه تو جامعه میتونه خیلی کمرنگ بشه
ممنون از استاد عزیز برای فایل های اموزنده و تفکر برانگیزشون
با سلام…
وقتی کسی در اثر یادآوری گناه خودش اذیت می شود، این علامت این است که خدا دوستش دارد. عذاب وجدان خیلی انسان را رشد می دهد. شخصیت انسان را معنوی تر می کند. انسان را از گناه فاصله می دهد. منتهی این عذاب وجدان را باید کنار خدا داشته باشیم، نه تنهایی که موجب افسردگی بشود. همانند بچه ای که مادرش را گم کرده، اول مادرش را پیدا می کند و بعد در بغل مادرش گریه می کند. پیامبر(ص) می فرماید: گریه کردن بچه ها را دوست دارم. ما باید عذاب وجدان را دم در خانۀ خدا داشته باشیم و بدانیم که خدا همه ناراحتی ما را جبران خواهد کرد. ما حق مان است که ناراحت باشیم چون گناه کرده ایم. خدا انسان را نوازش می کند. پس این عذاب وجدان علامت خوبی است. سعی نکنید این را زود از بین ببرید. در خانۀ خدا اشک بریزید مطمئن باشید خدا این وضعیت را دوست دارد و راهی است برای همنشینی با خدای مهربان.
شکنجههای وجدان اخلاقی، بسیار جانکاه و توانفرسا و گاهی صورت پشیمانی به خود میگیرد که آن را جز با جبران خطا یا فدیه نمیتوان آرام کرد. به همین جهت آمرزیدن گناهان در ادیان دارای مقامی مهم میباشد.(1)
فکر گناه مانند کابوس وحشتناکی بر روح گناه کار سایه می افکند. زنجیر اعمال گذشته همچون طوق سنگینی بر دست و پای او پیچیده است. احساس گناه و ندامت محصول ندای وجدان است. شاید سخن امام علی (ع) ناظر به این حالت نفسانی باشد که فرمود: یک ساعت شهوترانی و گناه اندوه طولانی را در بردارد.(2)
برای رهایی از شکنجه وجدان و رسیدن به آرامش، خداوند درهای توبه و استغفار و کفارات را به روی گناهکاران گشوده است. با توبه میتوان از عذاب رهایی یافت. گنهکار قبل از توبه حالت و وضعیتی دارد که به موجب آن مستحق عذاب است، ولی پس از توبه واقعی و استغفار در پیشگاه خداوند، حالت او دگرگون میشود. روح عصیانگر او تصفیه شده و مستحق آمرزش و رحمت میگردد. مانند کسی که پس از ارتکاب جرم و ضایع کردن حق دیگری شایسته کیفر است؛ اما وقتی که شاکی را از خود راضی کرد، مستحق تخفیف و یا بخشش میشود.
فرد گنهکار در چنین گناهانى باید از کرده خویش، توبه حقیقی کند، یعنی واقعا از گناه خود پشیمان شود و از خدا بترسد و تصمیم بگیرد که هرگز گناه و گناهان دیگر را انجام ندهد. بسیار استغفار کند. به رحمت پروردگار و قبولی توبه اش امیدوار باشد. توبه حقیقی چنان انسان را دگرگون می کند که گویی هیچ گناهی را مرتکب نشده است.
خداوند در یکی از آیات فرموده است:
«قل یا عبادی الّذین أسرفوا علی أنفسهم لا تقنطوا مِن رحمة الله إنّ الله یغفر الذّنوب جمیعاً إنّه هو الغفور الرّحیم و أنیبوا إلی ربّکم؛ (3) ای بندگان خدا که بر خود اسراف و ستم کرده‌اید، از رحمت خداوند نا امید نشوید که خدا همه گناهان را می‌آمرزد. به درگاه پروردگارتان بازگشت کنید».
امیر المؤمنین علیه السلام می‌فرمایند: «التوبة تُطهّر القلوب و تغسل الذنوب؛ توبه دلها را پاک میکند و آثار گناهان را شستشو می‌دهد».
قرآن در آیاتی به مرتکبان برخی گناهان کبیره وعده عذاب مضاعف و خلود در جهنم داده، سپس فرموده است: “مگر کسی که توبه کند و ایمان بیاورد و عمل صالح انجام دهد. در این صورت خداوند (نه تنها) گناهان او را می بخشد (بلکه) سیئات و بدیهای اعمال آنها را به حسنات تبدیل می کند”. (4)
پیامبر فرمود: “لکلّ داءٌ دواءٌ و دواءُ الذّنوب الاستغفار؛ (5) برای هر دردی، درمانی است. درمان بیماری گناهان، توبه و استغفار است”. فراموش نکنید توبه حقیقی همه آثار گناه از بین می‌برد.ما انسانیم نه فرشته و معصوم !
خطاها راه درست رو به ما نشون میدن .اگه خطایی تو زندگیمون نباشه چطور باید راه درست رو تشخیص بدیم ؟
اگه هر کسی اینو باور داشته باشه که انسانه و خطا جزئی از زندگیشه و به جایه غصه خوردن از تجربیاتش درس بگیره میتونه موفق عمل کنه.
باسلام.برای کسیکه دچار احساس گناه شده ست چه ایده ای دارید؟
ابتدا اون شخص بایدبخاطر اون گناه بزرگش از درون پشیمان
شده واز کاریکه انجام داده ناراحته .چون اگر اینطور نباشه باز اون شخص
آن گناه را دوباره تکرار خواهد کرد.پس انقلاب درونی
فرد ازینکه احسای اشتباه وگناه کرده لازم ست.
یعنی اراده ی تغییر وتحول در فرد باید درونش شکل
گیردوبه توبه پناه ببرد همانطور که در قرآن خدا
می فرماید (ان الله یحب التوابین)خداوند توبه کنندگان
را دوست دارد.شخص گناه کار باید گناهش را قبول کند
ومسولیت گناه و تنبیه آنرا باید متعهد شود وبا اظهار
پشیمانی تقاس پس دادن اشتباهش را به عهده
بگیرد این شخص می تواند تغییر احساس کند یعنی
احساس گناهش تبدیل به احساس رضایت کند.
1_با اوردن دلایلی از آیات قرآن و اشعار معروف
درین زمینه باور شخص گنهکار را تقویت کنیم که
جایی برای جبران و ساختن وجود دارد .برای بخشش
وامید دوباره به زندگی وجود دارد.باید جوری با مجرم
صحبت کنیم که جرم طرف را زیاد سنگین جلوه
ندهیم وخودراجای آن قرار دهیم و روزنه ای از
امید در دلش به وجود آوریم.بذر امید را دردلش
بکاریم وبا آن همدردی کنیم.از رحمت خداوند برایش
زیاد بگوییم که خداوند می فرماید (ولاتیاءسوا من
رحمه الله)از رحمت خداوند نا امید نشوید)
بهش بقبولانیم که رحمت خداوند برای بنده هاش
یک دریاست. قدرت امیدواری وپناه به رحمت
خداوند را در آن تقویت کنیم.
2_چند روزی برای خود خلوتگاهی درست کند
وبه درونش فکر کند باخودش حرف بزند گریه
و تضرع همراه پشیمانی داشته باشد .ازخانواده ودوستان
مدتی دور شود و باخودش کلنجار رود که چه کارکند
با این وضعیکه برایش به وجود آمده چکارکند از کاینات و
الهامات درونش کمک بگیرد ونتیجه کارش را بنویسد
درونش را از ترس و احساس گناه با تنبیه روحی به خودش
تخلیه کندمث پیامبران وقتیکه مرتکب گناه واشتباه برخلاف
قانون خداوند می شدند روزها درمحراب یا خلوتگاه
خود می رفتند وفقط به عبادت و راز ونیاز وتضرع
به درگاه خداوندی می پرداختند وخود را اینگونه تنبیه می کردند
واز خدای خودشون طلب استغفار وتوبه وجبران و هدایت
می کردند.انسانها ی گناهکارهم بایدخودبخواهند
تا فکر گناه را که مثل زهر روحشان را مسموم میکند
ازدرونشان تخلیه کنند.
3_به گناهشان باید طوری فکرکنند که خسته شوند
ودرصددرهایی وآزادی ازآن فکر شوند.
باید به آنها قبولاند که خداوند انسان را با قدرت اختیار
عمل آفرید یعنی می تواند اختیار گناه واشتباه داشته
باشد.اینگونه حس گناه دران کمتر می شود.
4_ازش بخواهیم که هرموقع فکر گناه به سراغش امد
نکات مثبت را یاد داشت کند واینگونه اورا به مثبت اندیشی
وادار کنیم.وفقط به نکات مثبت فکر کند.
5_خودش را سرگرم کارهایی کند که به ان علاقه دارد
تا حس عشق ورضایت درآن شکل گیرد.
6_زمان روزش را برنامه ریزی کند یک وقتی را
برای پیاده روی ویادویدن ویا ورزش مورد علاقه
کند وهنگام ورزش مراقبه مثبت گوش دهد.
7_اعتماد بنفسش را زیادکند به دنبال راههایی باشد
که بتواند حس عشق به خودش را زیادکندو اعتماد بنفسش بالارود.
8_با شخصیکه احساس راحتی وامنیت می کند
وقتش را بگذرانددرد دل کند واون دوست کسی باشد
که با جملات امیدبخش وروحیه بخش کمکش کند
تاروحیه اش بهتر شود.
9_به افرادیکه حالا یا بهشون ظلم کرده یابازماندگان
مقتول یا هرکسیکه در رابطه با گناهش هست نزدیک شود
و ازآنها طلب رضایت وبخشش کندو هدفش این شودکه
حتما رضایت بخشش انها را بگیرد.
10_گاهی شخصی به همسرخود یا گاهی هم به خودش
ظلم میکند وبعدازان در زندگی احساس گناه کندباید
بداند که راه برای جبران همیشه هست پلهای خراب
شده را می تواند دوباره بسازد.یک ساختمان وقتی خراب
شود برای ویرانی اش زمان زیادی نمی برد ولی برای
ساختن زمان زیادی می خواهد.پس برای ازبین بردن
احساس گناه زمان زیادی می برد وطرف نباید نا امید
شود وگام به گام به راه ساختن وجبران ادامه دهد.
11_حس گناه باید تبدیل به حس رضایت شود.
اینطور که اون شخص هیچوقت در مورداون گناه
صحبت نکند وحتی قضاوت نکند.به خودش بقبولاند
که این گناه می تواندبه منزله ی شکست باشد
که پایه اش پیروزیست.
12_تواناییهای خودش را درزندگی بشناسدوببینددر
چه موردی توانایی دارد وبه ان بپردازد.
13_به حرفها وحدیثها ی دیگران ومحیط مخصوصا
افراد محل زندگیش توجهی نکند.چون مردم همه چیز
میگن ودردی را دوا نمیکنن.فقط میگن.
14_قرآن زیاد بخواند.کتابیکه بهش آرامش می دهد
توصیه میشود همیشه مطالعه داشته باشد.
15_به موسیقی های آرام گوش دهد مشغول هرکاری باشد
موسیقی درگوشش بنوازد.
16_معمولا هنگام خواب که هجوم افکار می باشد
یک فایل مراقبه یا خودهیمنوتیزمی یا موسیقی گوش دهد
که بتواند خواب ارام را برایش فراهم کند.
17_اشتباه یک درس است ویک تجربه .سعی کند از ان گناه
بهترین درسها را بگیرد.
دایره گناه مداری داردکه شخص رابه خداوندنزدیک میکند
بعضیها تا شک نکنندوتاگناه نکنند به فکر رسیدن
وتقرب به خداوند نمی افتند.پس تلاش کننددران مدار
قرار بگیرند.
وبقول گفته استاد عباس منش کمبود اعتماد بنفس
از احساس گناه ست.پس احساس گناه باید ازبین
رود تا حس اعتماد بنفس بالا رود .باتشکر