ایمانی که عمل نیاورد‌، حرف مفت است!! - صفحه 2 (به ترتیب امتیاز)

سلام استاااااد جونی. نمیتونم بگم تو دلم چه خبره الان؟!!!! این فایل خودش میلیون ها تومن قیمتش بود، چیکار کرد با دلم اصلا!!! نصفشو که داشتم گریه میکردم. جنس حرفهاتون چقدر با گذشته فرق کرده استاد! چقدر خداگونه تر شده، جدی تر، مصمم تر و با یه ایمان دیگه حرف میزنید و من اینو خیلی خوب حسش میکنم…

من قلبم رو خیلی خوب میشناسم، قلب من تو شرایط مختلف، متفاوت میتپه، و این تپشی کا الان داره توش پر از ذوقه، پر از عشق الهیه استاد?نمیدونم چطوری حسمو توصیف کنم

وقتی گفتید هر کی آماده باشه این محصولو تهیه میکنه، و دکمه پاز رو زدم و گفتم شکیباااا تو موفق شدی?تونستی تو مدارش قرار بگیری، تونستی از لجنزار یکم بیای بالاااا. اخلاقت خود به خود تغییر کرد، یه جاهایی بین حرفهایی که به بقیه میزنم یه باورو حس میکنم، یه باور قوی که با تمرین و تکرار به وجود اومده، انقد قوی شده که لا به لای حرفام میاد، اینکه به یکی میگم خالق شرایط خودت هستی. و چقد خوشحالم که این باورو دارمممم و به خدا نزدیک شدم.

خوشحالم خوشحالم خوشحالم که چکاپ فرکانسی رو انجام دادم و دیدم وای خدایا من چقد آت و آشغال تومه، چقد باور نادرست توم وجود داره که تاحالا اصلا بهش توجه هم نکرده بودمممم. این ذهن لعنتی چقد قدرت داره، بار اولی که داشتم مینوشتم راجب عزت نفس و ترسهام و روابطی که دارم خیلی عادی داشتم مینوشتم، همه سوالارو جواب دادم ولی شبش که اومدم خوندم دیدم اینایی که نوشتم همش اون چیزاییه که میخوام، نه اون چیزی که واقعا هستم!!! اونوقت همه برگه هارو کندم و دور ریختم و با خودم صادق شدم، همونطوری که باورای گذشتمو پیدا کردم و دور ریختم الان کلییییییی تار عنکبوت اونجاها پیدا کردم که باید تمیز بشه و چقدر سپاسگزار خداوندم که بهم یه تلنگر زد که به خودم بیام و صادق باشم، بفهمم چقد اعتماد به نفسم هنوز جا داره که زیاد بشه و کلی چیزای دیگه…

ولی بیشتر از همه خوشحالم که خدارو پیدا کردم، یه نیرویی هست تو وجودم که میتونم بهش تکیه کنم.

چقد وسط راه با تضادای بزرگ مواجه شدم استاد، چقد میتونستم آسیب پذیر باشم، ولی کم نیاوردم و ادامه دادمممم، اشکای بقیه رو دیدم ولی حالمو خوب نگه داشتممم، وقتی بقیه داشتن بخاطر شرایط حسرت میخوردن و گریه میکردن و تو سر خودشون میزدن، به آسمون نگاه میکردن و میگفتن خدااا اگه اونجایی دیگه بس کن، انقد عذابم نده، من گوش نمیدادم ، من ایمانم رو حفظ کردم، من تلاش کردم و نتیجشو دیدم. من کاملا عوض شدم. اینکه الان قلبم پر از عشقه، پر از آگاهی الهیه، پر از کلام خداست، پر از اخلاق خوبه همه حاصل تلاشههه، من آگاهانه درد کشیدم. ولی کم نیاوردم و ادامه دادم. اون وسط وقتی نتیجه نمیداد، نمیگفتم ایراد از خانوادس، از قانونه، از خداست، از عدالته یا هرچییی. تو خودم نگاه کردم، دیدم که پر از گند و کثافت شدم، آره پر از گند و کثافت شده بودم، باورای زشت و پلیدی که مثل زالو به سرم چسبیده بود و داشت از روح و جسم من تغذیه میکرد و منو عذاب میداد، ولی زمان برد تا اون زالوهارو جدا کنم، هنوزم هستن، ولی خداروشکر میکنم کم شدن، خیلییییی کمتر از قبل شدن

حداقلشششش اینه که ارامش دارم!!! خداقل اینه که منی که هر شب کارم گریه و زاری واسه بدبختیام بود دیگه اشک نمیریزم، اگه اشک میریزم همش بخاطر عشقم به خداست. حداقلش اینه که من از یه آدم افسرده که همش تو یه دستش تیغ بود و آرزوش بود بمیره، تبدیل شدم به آدمی که از ثانیه به ثانیه زندگیش لذت میبره و عاشق خداست، عاشق بنده هاشه، عاشق چیزاییه که بهش داده. حداقلش اینه که من شبا رو بالش خیس نمیخوابم، اون آدم گوشه گیر و گنده دماغ نیستم حداقللل. و این خودش واسه من یه تغییر خیلی بزرگه، میدونی اینکه یه خداناباور خدارو پیدا کنه چه احساسی داره؟؟؟ اونی که داره هر دقیقه به زمین و زمان فحش میده به ادمی تبدیل بشه که از عشقش به خدا شعر بگه؟؟

اونی که تمام زمانش صرف کارای بیهوده میشه الان همه وقتش صرف خلوت با خدا، گوش دادن به بنده خداش که دستی از خدا شدع که پیغاماشو بهش برسونه، خوندن قران، کار کردن‌رو باورهاش، ورزش کردن و دوست داشتن خودش بشه، تمامممم وقتش صرف چیزای معنوی بشه؟ من میدونم یعنی چی!

خواهرم میدونه یعنی چی!چون از نزدیک دید و خودشم باهام اومد جلو، و باهم خودمون رو از یه غمزاری که هر روز یکی میومد با بیل و کلنگ میوفتاد به جون غمزار و یه غم اضافه میکرد نجات دادیم…ما خودمونو از تو منجلاب کشیدیم بیرون. استاد?من و خواهرم عاشق همیم چون میدونیم قانون چیه!! چون میدونیم از کجا به کجا رسیدیم.

چون خواهرم میدونه از سر خم کردن پیش بقیه برسه به ماهی ۲ میلیون حقوق داشتن ینی چی!!!! چون میبینه قانون داره جواب میده

چون میدونم منی که تو این سن کم تونستم کلی درامد کسب کنم از راهی که همه فک میکنن توش پول نیست ینی چی!!

در حالی که دورم پر شده بود از ادمایی که میگفتن باهنر نمیشه پولدار شد!! ههه نقاشی میکشی؟ پولیم میدن واسش؟ یکی واسه منم میکشی حالا که بیکاری؟؟ چقد حالا کار میکنی؟

منی که دورم این ادما بودن ایمانمو نگه داشتممم، نا امید نشدم چون میدونستم اینا نیستن که زندگی منو رقم میزنن من میدونستم یه خدایی هست، یه خدایی هستتتت که بهم میرسونه، اونه فقط، اینایی که این حرفارو میزنن حرف مفت میزنن من باورام یچیز دیگست!!! من خدارو یجور دیگه دیدم بنده خدا تو میخوای بهم بگی من از هنر نمیتونم پول در بیارم؟ مگه اصلا خدایی رو میشناسی تو. که میای میگی پولیم در میاد از هنر؟؟؟؟ اره من ۱۷ سالم بود تو یه ماه ۱ میلیون نقاشی فروختم تو سال ۹۵. آره من بهم پیشنهادای بزرگ شددددد. من ایمانمو حفظ کردم و نتیجه چی شد؟؟؟ رو تابلوهای منی که کلاسم نرفتم ۵۰ میلیون قیمت میزارن؟؟؟ این از کجا میاد؟?اون داره میده، اون داره تنظیم‌میکنه همه چیو. و من بر چه اساسی میام اون پیشنهاد ۵۰ میلیون تومنی رو رد میکنم؟؟ رو چه باوری اینکازو میکنم؟ عموم اومد بهم ناسزا گفت، گفت احمق!!

ولی من تو دلم گفتم من یه خدا دارم، اگه خودم تونستم خلق کنم که یکی رو تابلوی نیمه کارم ۵۰ میلیون قیمت بزاره پس ۱۰۰ میلیون هم میتونم خلق کنم، اره همون خدا برام همین کارو میکنه. من باور دارم، مهم نیست بهم بگن احمق، مگه فقط این شانس موفقیته؟ مگه تنها شانسمه؟ که عموم میاد میگه اینو قبول کردی کردی نکردی دیگه اصن باهات حرفی ندارم؟!

یه باور قوی میخواد که راهو ادامه بدی، رو خودت کار کنی، خیلیا پر از حرفن، خیلیا دلشون میخواد الماس باشن، ولی کمن اونایی که میان و تراشیده میشن! و در آخر تعالی رو تجربه میکنن.

امشب نمیخواستم بنویسم، بعد دیدن فایل همون خداهه بهم گفت بیا بنویس، نمیدونم حتی چطوری این مثالا یادم اومد!

استاد فایلای رایگانتون واقعا ارزشش بالاتر از این حرفاست که انقد ساده ازش بگذرم، گاهی دلم میخواد هنزفری رو به گوشم بدوزم… خسته نمیشم از گوش دادن به حرفا، خسته نمیشم، حرفاتون آشناست، همیشه بوده….

ما خالق شرایط خودمون هستیم…

و اینطوری شد که منی که فکر میکردم یروز مثل بقیه ادمای دنیا کنکور یچیزی قبول میشم و میرم درسمو تموم‌میکنم، یه گوشه دنیا یه کاری پیدا میکنم و سختی میکشم… تبدیل شدم به ادمی که مطمئنم تو آینده ای نه چندان دور به زنی بزرگ تبدیل میشه! چون دیگه میدونم جاده کجاست، فقط باید این وزنه های سنگینی که بهم وصله رو از خودم جدا کنم، میفهمم، خیلی حسش میکنم، سنگینم،‌نمیتونم راه برم، مثل یه آدم فربه و خیلی چاق که یکم راه میره نفس نفس میزنه و عرق میکنه. خیلی از اون سنگینیا و چربیای ذهنم رو دور ریختم تا امروز. یکم بهتر دارم تو جاده قدم میزنم. ولی خیلی مونده که اون ادم فربه به ادمی لاغر تبدیل بشه، به کسی که بتونه بدوه. باورا باید یکی یکی کنده بشن.

همین یکی دو دونه سنگینی که جدا شده ازم احساس سبکی میکنم، چه برسه به ته راه، فکر کنم پرواز کنم!!! راحت ترم، تو دلم نگرانی نیست. محکم حرف میزنم…

خداروسپاسگزارم که تو این راه همراهتونم استاد خوبم و بچه های سایت که عاشقانه تک تکشون رو دوست دارم

ازتون ممنونم استاد، نمیدونم چطوری تشکر کنم ازتون، به اشکی که الان بخاطر آرامشم داره از چشمام میاد قسم، یه روز میام دستانون رو میبوسم و انقد محکم بغلتون میکنم که دلم آروم بگیره، خیلی ازتون ممنونم.‌این همه نتایجی که تو زندگیمه، این همه ارامشی که دارم رو مدیون خدا و قوانین ثابتش هستم و استاد مهربونم شما که دستی از دستای خدا جونی شدید و پیغام خدا رو واسمون میارید.

خوشحالم‌ که تو محصول ۱۲ قدم همراه بچه ها و شما هستم

دستاتون رو میبوسم

دوستار شما

“شکیبا”