چگونه «مسیر رسیدن به اهداف» را فراموش نکنیم - صفحه 13

بنام خدایی که صاحب همه قدرت هاست

سلام به استاد عزیزم ، مریم جان و همه اعضای خانواده صمیمی ام 🌹

اولا استاد واقعا ازت سپاسگذارم چون هر دفعه فایل جدید رایگان میزارین یکی از مشکلات عموم‌ما رو نشونه میگیرین ، مشکلاتی که خودمون می‌دونیم می لنگیم ولی نمی خوایم لنگ بودن خودمون رو درست کنیم هی باهاش طی میکنیم و من خیلی خوشحال و سپاسگذارم که همیچین استاد و همیچین مسیری رو دارم واقعا اگه نبود من داشتک مسائل درونیم رو خودم به تنهایی کشف میکردم و مقابله میکردم که خب این انرژی و زمان و …. زیادی از من میگرفت

وقتی به صحبتاتون گوش دادم دیدم ازه من همیشه همینطوری بودم

و همیشه آرزوم این بود که خدایا نمیشه همیشه همه چیز رو‌به بهبود باشه

چرا افت کنم دوباره بلند شم ، چرا به این وضع عادت کردم ، اونقدی که وقتی مسیرم‌‌مثل بهمن داره بزرگ‌تر میشه از ترس خودم استاپ میزدم تا به الگوی تکراری زندگیم آسیبی وارد نشه یا فکر میکردم سخته که بخوای همیشه و همواره رو به پیشرفت باشی

همیشه دوست داستم همه چی موندگار باشه ولی ازونور به خودم میگفتم خب حالا چرا باید تا آخر عمرم کار کنم یا ورزش کنم ، انگار درونم تمایل به امنیت و موندن تو جای خودش رو داشت

۱- نتایجی که گرفتم و بعد یه مدت به خاطر ناسپاسی با فراموشی یا تنبلی و هرچی رها کردم و نتایج برگشت ( دقیقا تیکه کلام همیشه من این بود که جواب نمیده در حالی که من ادامه نمیدادم …..)

اولین بار که با استاد آشنا شدم تونستم مستقل شم و براحتی خونه بگیرم و شغلم رو شروع کنم ولی بعد یه مدت چنااااان تو هیاهو ذهنم گم شدم اصلا نفهمیدم چرا سرگردونم و همه چیز رو از دست دادم و برگشتم سر نقطه اول حالا میفهمم چرا ترس از برگشت به عقب دارم چون مسیر رو‌‌ فراموش میکنم و ادامه نمیدم

تو زندگیم آدم هدفمندی بودم و دفعه اول یه ماشین ایرانی خریدم

بعد چند سال طبق تکامل ارتقاش دادم و خارجی گرفتم ولی بعدش به جای هدف گذاری بعدی اصلا همه چیز یادم رفت غرق حاشیه شدم و همه چیز از دست رفت

نتایجی که گرفتم و ادامه دادم پ نتیجه هر دفعه بزرگ‌تر شد

۱۸ سالم بود رفتم ۱ خونه یه خوابه اجاره کردم ( یه ندایی همیشه بهم میگفت اگه هر دفعه ارتقا ندی تو همینم از دست میدی این ندا البته همیشخ با منه و من و میترسونه که فکر میکنم ترس بدی هم نباشه )

بعد ۶ ماه خونه رو ۲ خواب کردم جای بهتر

۶ ماه دیگه جای بهتر

۱ سال بعد و …..

و این پروسه ۶ سال طول کشید و هر دفعه بهترش کردم

واسه خرید ماشینم اول یه ۲۰۶ خریدم

ولی بعد یه مدت ماشنیم رو عوض کردم و سراتو گرفتم

واسه درست کردن اندامم شروع کردم به ورزش و تغذیه خوب و بدنی که می خواستم رو ساختم و‌ هر دفعه تمریناتم رو و وزنه ها رو کلا هر چیزی که مربوط بهش بود رو ارتقا دادم و‌همیشه تمرکزم روی ارتقا دادن و بهبود بود

تو همه این مسیر ها اولین چیزی که من داشتم

۱- ایمان

۲- تعهد و ادامه

۳- تمرکز و دوری از حاشیه

۴- حال خوب

۵- باورپذیر بود که می تونم من می تونم ایمان داشتم که میتونم ایمان داشتم خب من مسیر رو‌برم خدا میده دیگه

۶- طی کردن و‌استفاده عالی از قانون تکامل

۷- عمل به ایده ها

۸- هدف جلو چشمم بود

استاد واقعا همینه همیشه باید هدف مند بود

یه جمله عاااالی از شما یاد گرفتم که گفتین من قبل رسیدن به یه هدف و نزدیک شدن به یه هدف هدف بعدی رو انتخاب میکنم

و من اونجا بود متوجه شدم چرا تو زندیگم اتفاقی نمی افته یا میرسم به یه هدف بعدش همه چیز عادی و اون هیجان و لذت زندگیم میره

لذت زندگی به هدف مند بودنشه

به اینکه بدونی امروز واسه چی پا میشی و قراره چیکار کنی

صحبت های این فایل منو‌ یاد یه مثالی آورد که چند وقت پیش خدا بهم الهام کرد

ازونجایی که منم اصلا حوصله ندارم بیام از صفر شروع کنم و‌زحماتم هدر بره و دوباره کاری کنم همیشه دوست داشتم تو زمان و … صرفه جویی کنم

وقتی تو مسیر شمال رانندگی میکنم

می خوام برسم به یه هدف همیشه تو لاین سرعت رانندگی میکنم

به محض اینکه میرم تو لاین بغلی که سرعتش کمه باید زمان بزارم و‌ از نو منتظر باشم که بیام تو مسیر سرعت

ولی اگه من همیشه با یه سرعت خوب رانندگی کنم شاید نیوفتم تو مسیر بغلیم

با حتی اگه توقف کنم باید دوباره از نو شروع کنم

واقعا آرزوم همچین زندگی هست

اینکه همیشه رو‌به صعود باشه

این شکل طبیعیه زندگیه

واقعا تا روی کاغذ نیاریم تا ننویسیم از کجا به کجا رسیدیم

مسیر اهداف چطور بود مدرکی هم واسه جواب دادن به نجوا نداریم

ما انگار تا آخر عمر باید به نجوا مدرک نشون بدیم و این کار هر روزمون باشه وگرنه نجوا با مدرک های ظاهریش ما رو فریب میده

در واقع بازم برمیگردیم به این که زندگی یه مقابله درونی با نفسمون هست نه با دنیای بیرون

ما با دنیای بیرون کاری نداریم ما باید درونمون رو‌مدیریت کنیم تا دنیای بیرونمون مدیریت شه

ولی میبینم که همه افراد می خوان جهان اطراف رو مدیریت کنن ‌‌من چقد خوشبخت ‌‌سپاسگذارم که این قضیه رو‌ با همه وجودم درک کردم