شیوه مدیریت انتقادات - صفحه 14

به نام خداوندی که من را هدایت کرد

تا توی این راه راست قدم بردارم و ثابت قدم باشم

و هرچیزی رو که میخوام برای خودم خلق کنم

چون این قدرت به من داده شده

استاد جانم برای من جای تعجب داره که اکثر انسان ها نمی‌خوان درک و باور کنن که خودشون خالق زندگی شون هستن

زن ها وقتی حامله میشن یک انسان دیگر رو از توی خودشون به وجود میارن ، خلق میکنن

ولی استاد جانم من از انتقاد طرف مقابلم نارحت نمیشم چون میدونم اگر طرف داره از من انتقاد میکنه و داره شخصیت من رو تخریب میکنه (( که اصلا یه همچین چیزی برای من پیش نمیاد)) داره ذات پوچ و درون خراب خودش رو نشون میده و برعکس

یعنی اگر یه نفر داره از من تعریف میکنه داره ذات زیبا و درون قشنگ خودش رو نشون میده

یعنی اینجوریه که اگر طرف نظر مثبت بده یا تعریف کنه من ازش تشکر میکنم ولی اگر نظر طرف منفی باشه اصلا برام مهم نیست

تازه اونیم که نظر مثبت میده فقط تشکر میکنم نه اینکه ذوق کنم بگم توروخدا یه بار دیگه بگو نه

اگر از ما داره انتقاد میشه ، انتقاد بیخود به قصد تخریب شخصیت احتمالا به این دلیله که خودتون دارین از خودتون انتقاد میکنید

با خودتون در صلح نیستید

جهان بازتابی هست از ، افکار ما ، باورهای ما و فرکانس های ما

وقتی خودتون دارین توی ذهنتون به خودتون گیر میدیدن ، خودتون رو بی قید و بند دوست ندارید انتظار نداشته باشید که دیگران هم شما رو دوست داشته باشن

مثلا خاله‌ی من میگه بابا آدم بعضی وقتا حوصله‌ی خودش رو نداره چه برسه به دیگران

منم گفتم عه حوصله خودتو نداری؟؟؟ باشه پس انتظار نداشته باش دیگرانم حوصله‌ی تورو داشته باشن

زمانی کمتر از انتقاد میشه و بیشتر ازت تعریف میشه که تو با خودت در صلح باشی

همون جوری که هستی خودت رو دوست داشته باشی

بی قید و بند

خودت رو لایق بهترین ها بدونی

برای خودت ارزش قائل باشی

یکی از دلایلی دیگه ای که به خاطر اون از ما انتقاد میشه اینکه خودمون هم داریم از دیگران انتقاد میکنیم

چه کلامی چه توی ذهنمون باشه

یعنی اگر دنبال اینی که از دیگران ایراد پیدا کنی دیگرانم دنبال اینن که از تو ایراد پیدا کنن

چون جهان همانند آینه س اون چیزی که بهش میدی و بهت برمیگردونه

مثلا من واقعا دست خطم بی نظیره و این رو همیشه به خودم میگم که به به زهرا چه دست خطی داری

اگر یه نفر بیاد به من بگه که نه دست خطت افتضاحه اصلا روی من اثری نمیکنه چرا؟؟؟ چون میدونم که واقعیت چیز دیگه ای و به قول استاد اصلا دردم نمیاد

برای اینکه وقتی کسی از ما انتقاد میکنه عصبانی نشیم

قدم اول اینکه ببینیم هدف کسی که داره از ما انتقاد میکنه چیه؟

ممکنه هدفش خیر خواهی باشه ، هدفش این باشه که ما خودمون رو بهبود بدیم

این انتقاد ، انتقاد سازنده هستش هدفش تخریب نیست

((استاد جانم ممنون از مثال فوق‌العاده ای که زدین و این برام جا افتاد که انتقاد سازنده چیه))

ولی یه موقعه ای هست که طرف میخواد تخریب کنه

شخصیتتو میخواد خراب کنه

قدم اول اینکه ببینی کدومه ، انتقاد سازنده یا تخریب کننده؟؟؟؟

میتونیم از افرادی که رو در روی ما هستن بپرسیم

یعنی بهش بگیم دوست گلم تویی که داری الان این رو میگی میشه توضیح بیشتری بدی؟؟

اینجوری میتونیم بفهمیم که اون انتقادش سازندس یا تخریب کننده

وقتی طرف داشت حرف می‌زد اول از همه قشنگ تا انتها به حرفش گوش بده

وسط حرفش نپر ، نخواه که از خودت دفاع کنی یا چیزی رو ثابت کنی بعدش که حرفش تموم شد

پیش خودت فکر کن که

من میتونم از انتقادش چیزی یاد بگیریم؟

آیا انتقادش سازندس؟ یا میخواد تخریب کنه؟؟

وقتی جواب این سوالات رو پیش خودت بدی راحتر میدونی که چه واکنشی نشون بدی

درنهایت از طرف مقابل تشکر کن حتی اگر انتقادش نادرست باشه همین حرف رو بهش بزن

چون همین تشکر ، همین حرف خلع سلاحش میکنه

یعنی همین تشکر تو باعث میشه که حتی طرف از نظرش برگرده

بعد بیا انتقادشو بررسی کن

میبینی طرف به خاطر اطلاعات اشتباهی که داره اون حرف هارو زده

یا نه داره اصلا به تو یه ایده میده

ازش درس بگیریم ، ببین چجوری میتونیم ازش برای پیشرفت خودمون استفاده کنیم

یا داره طرف از یه حقیقتی فرار میکنه و نمیخواد باهاش روبه رو بشه و اون طرف مقابل داره میگتش

اگر انتقاد سازنده بود

بشین بنویسش بعد براش پلن بریز که چجوری میتونی بهترش کنی و سعی کنیم که از این فرصت پیدا کنیم برای بهبود

حالا اگر انتقاد مغرضانه بود

کاری که باید بکنی اینه

بی‌توجهی

نه وقت تو صرف این کن که دفاع کنی یا ثابت کنی

یا توضیح بدی

استاد جانم یه چیزی توی اون دوران اعتراضات برام خیلی خنده دار بود این بود که چرا اکثر مردم انقدر احمقن

بابا دوران شاه هم مثل شما بودن ریختن روی خیابون اعتراض کردن حکومت عوض شد بعد از چندینو چند سال دوباره همون آش و همون کاسه

من این رو به خودم میگفتم که اون زمان اون هایی که مینوشتن روی درو دیوار

مرگ بر شاه با اونایی که الان می‌نویسن مرگ بر خمینی چه فرقی باهم دارن؟؟؟؟

شاید تنها فرقشون توی قیافه هاشون باهاشون

ولی هردو گروه از نظر باوری فوق‌العاده پوچن

یعنی برای این گروه از آدما اون زمان که فلان آدم رئیس جمهور بود همیشه خوب بوده

یعنی همش درحال زندگی کردن توی گذشته هستن

به قول سید علی عزیز استفاده از اینستاگرام از سیگارم بدتره

من حتی همین فایلی که میگین رو استاد توی سایت نگاه کردم

استاد جانم اتفاقا اون جو که میگفتن تموم شد دیگه انقلاب شد حتی بخاطر این خاله‌ی من با ، بابام شرط بسته بود

بابام بهش میگفت که این حکومت عوض بشو نیست

خالمم توی اینستا یه عالمه پیچ دری وری رو دنبال میکنه میگفت نه تا دی ماه عوض میشه یعنی انقدررر پوچن که درک نکردن حتی با عوض شدن حکومت هم زندگی اونا عوض نمیشه چون حکومت یک عامل بیرونی هست ، چون اون اصل کاریه یعنی باور که تغییری نکرده که بخواد زندگیش تغییر کنه

توی همون دوران اعتراضات من چون روی خودم کار گرده بودم و داشتم میکردم و مدار من انقدر بالا بود که استاد جانم من یه بار ندیدم از نزدیک مردمی رو که توی خیابون دارن اعتراض میکنن

یعنی یا تموم شده بود یا شروع نشده بود

یعنی من در بهترین مکان در بهترین زمان قرار میگرفتم

یا ، من یادمه استاد جانم یه نفر دیگه هم ازتون انتقاد کرده بود و داداش من اومد بهم گفت ببین اینجوری درمورد عباس منش گفتن

من خداشاهده استادجانم بدون اینکه اون کیلیپ رو نگاه کنم خیلی شیک به داداشم گفتم خب باشه چیکار کنم؟؟

و بعد پیش خودم گفتم

هرچی که توی اون کیلیپ درمورد استاد گفتن دری وری بیش نیست

گیرم که اصلا واقعیت داشته باشه ، من که از حرفای استاد نتیجه گرفتم خب تموم شد و رفت

و کاریم که استاد کرد بازهم بی‌توجهی بود

استاد جانم اصلا شما بهترین آدم توی این حوزه هستین چون همین ویژگی رو دارین یعنی با نیتجه حرف میزنین

عمل میکنین چون میدونین ایمانی که عمل نیاورد حرف چرت است

چون میدونین که اگر عقیده یا فکری دارید باید با تحقیق بهش رسیده باشید

اون عقیده اگر به واسطه تقلید از دیگران به وجود بیاد با تقلید کردن از فرد دیگریم از بین میره

زمانی که اون انتقاد شد بهتون خاله ی من انفالوتون کرد توی اینستاگرام ولی من نه چرا؟؟

چون نتیجه گرفته بودم از حرفاتون

بهشون عمل کرده بودم و نتیجه گرفته بودم

استاد دراین مورد که شما گفتین قرآن میگه که اگر فکر میکنی کسی میتونه بین تو و خداوند باشه تو مشرکی

یه مثال دارم

یه بار توی مدرسه یه مناسبی بود مارو توی نمازخونه جمع کردن و شروع کردن به خوندن یه دعایی الان اسمش یادم نیست

خلاصه اون دعا ترجمه نداشت

و همش یه حسی بهم میگفت اول معنی شو بخون ، معنی شو بخون و هی داشت این رو تکرار می‌کرد

منم اونجا گوشی نداشتم و هی میگفتم رفتم خونه حتما میخونم

بعد یه دفعه اون خانومی که داشت دعارو میخوند گفت بچه ها بزارین بهتون معنی شو بگم

گفت معنی این دعا اینکه باید یه فردی میان شما و خداوند باشه ((معنی کلیش این بود دقیق یادم نیست))

من از همون جا دیگه نخوندم چون فهمیدم این شرکه و اکثر مردم چقدر مشرک هستن

دوستم به من گفت چرا نمیخونی گفتم همینجوری تعجب کرد

تو دلم گفتم واقعا جای تعجب داره؟؟؟ دوست ندارم مثل شما انسان های احمق و مشرک باشم

تازه اونم دعایی بود که به اسم دین ساخته بودن

پس درنهایت وقتی میبنی انتقاد یه نفری که هیچ غلطی توی زندگیش نکرده و اومده داره به تو انتقاد میکنه اونم انتقاد تخریب کننده

تنها کاری که باید بکنی اینکه اصلا برای جواب دادن بهش وقت نزار

نباید بزاری که این انتقاد های پوچ ، احساس ارزشمندی، لیاقت ، اعتماد بنفس رو از بین ببره یا باعث بشه تردید پیدا کنی به خودت نباید بزاری

بعضی وقتا هست که طرف انتقادش بخاطر اطلاعات اشتباهی که داره هست

یعنی هدفش تخریب نیست بخاطر اطلاعات کافی که نداره هست یا اطلاعات اشتباهی داره

یعنی مثلا میگه که چرا این شغل رو انتخاب کردی؟

تو میتونی خیلی مختصر بهش توضیح بدی

برای اینکه بهش علاقه دارم

حالا اگر از ما انتقاد کنن و انتقاد درستی باشه ولی باز ناراحت بشیم چی؟ اونجا باید چیکار کنیم؟

خب این بخاطر اینکه شما رفتارتون رو وصل کردین به شخصیتتون ، به ارزشمندی تون یعنی چی؟

یعنی اگر طرف بهت بگه که این رفتارت اشتباه بود تو فکر میکنی که آدم اشتباهی هستی

یه اینکه ادم کمال گرایی باشی و اگر یه نفر بهت بگه تو اینجا اشتباه کردی بهم بریزی چرا؟

چون مریضی به اسم کمال گرایی رو داری و پیش خودت میگی که نه امکان نداره من اشتباه کنم

یعنی کسی اینجوری میگه که درک نکرده ما با اشتباه کردن درس میگیرم و با اون درس ها بزرگ میشیم

پس رفتار یا ارزش مون رو وصل نکنیم به شخصیت مون

مورد بعدی اینکه با کفش اون طرف راه بریم یعنی خودمون رو بزاریم جای اون طرف انتقادکننده

میدونین استاد جانم من هیچوقت وقت نزاشتم که بخوام کامنت های  زیر پست اینستاگرام رو بخونم

ولی توی سایت چرا شده ساعت ها وقت گذاشتم چون جنس کامنت های سایت با هرچیزی فرق میکنه

یه چیز خاصیه 

مثلا معلم ما گفته بود که شماها یه انشا نمیدونم درمورد چی بنویسید یکی از بچه ها نوشته بود که کاش من یه پاک کن داشتم و اشتباهاتمو پاک میکردم

من پیش خودم گفتم که اینا چقدر جاهلن

که درک نکردن تو وقتی یه اشتباهی میکنی با درسی که از اون اشتباه میگیری

هم بزرگ میشی هم دیگه اون اشتباه رو تکرار نمیکنی اگر درسش رو بگیری

واقعا من هم خودم رو انسان بی عیب و نقص نمیدونم و هرروز بدون وقفه دارم روی بهبود خودم ، شخصیتم و زندگیم کار میکنم تا بهترو بهترش کنم و میدونم برای این بهتر شدنه هیچ انتهایی وجود نداره

بلخره انسان توی مسیر اشتباه میکنه بازخورد میگیره پیشرفت میکنه

یا وقتی کسی انتقاد میکنه ما بیاییم به خودمون حرف های خوب بزنیم ، با خودمون مهربون باشیم

تا احساس مون بد نشه ، تمرکزمون روی اون انتقاد یا اون اشتباهی که انجام دادیم نباشه

میدونین استاد جانم من هم میتونم بگم که توی این مورد خیلی خوبم یعنی خیلی خوب با خودم مهربون حرف میزنم

یعنی انقدر خودم رو دوست دارم استاد جانم که یه خط دیگه دارم و اون رو توی گوشیم سیو کردم Mom ange یعنی فرشته ی من

خودم رو اینجوری سیو کردم

و استاد جانم این عشق بازی با خودم و خداوندم رو شما بهم یاد دادین عاشقتونمممممممممممممممم

واقعا استاد جانم اصلا نفس عمیق کشیدن توی هرحوضه ای که دارین احساساتی میشیم واقعا تاثیر جادویی داره

اصلا باعث میشه اکسیژن به مغز برسه و آدم آروم بشه

و یه فرصتی میده که از اون حالت عصبانی بیای توی فرکانس بهتر ، حال بهتر

الان باز نجوای شیطانی دهنش رو بازکرده داره میگه که این الان یه موضوع جدید بود

درصورتی که این اصلا چیز جدیدی نیست و استاد بارها و بارها درموردش حرف نزده

اعراض کنیم از نازیبایی ها ((انتقاد های تخریب کننده))

و توجه کنیم به زیبایی ها ((انتقاد های سازنده))

استاد بارها و بارها درمورد ((در صلح بودن باخودمون))

صحبت کرده و حتی یه دوره هم داره

من یادم نمیاد که به من خیلی انتقاد کرده باشن که اگرم بکنن ((نادرست)) برام مهم نیست اصلا

مثلا یادم میاد به من گفتن که چقدر رنگ مانتوت قشنگه ، چقدربینیت قشنگه ، چقدر دست خطت قشنگه اینارو یادم میاد که گفتن

یعنی تا اونجایی که یادم میاد بقیه به کارم کاری ندارم

چون من سرم توی زندگی خودمه نه دیگران

که اگرم یه درصد باهام کاری داشته باشن ، یا بگن نه این راهی که داری میری اشتباهه من خیلی ریلکس بهشون میگم که

اولا فکر میکنی نظر تو برام مهمه؟؟ اگر فکر میکنی مهمه سخت در اشتباهی ((به قول شایسته جونممممممممم که بدجوری دلتنگشم:))

دوما من با نتیجه حرف میزنم

نتیجه هایی که غیر قابل انکارن

استاد جونم عاشقتونم برای این آگاهی های نابی که به ما میدین

عاشقتونمممممممممممممممم اونقدری که توصیف نمیشهههههههههههههههههههههههههههههه خدایاااااااااا شکرتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتتنتتتننتتتتتت