درسهایی از توت فرنگی 19 دلاری | قسمت 2 - صفحه 14

سلام به استاد و مربی مهربونم

سلام به مریم خانوم که کلی دلمون واسش تنگ شده

سال نو همگی مجددا مبارک

من بعد درگیری ذهنی مسخره ای که دیروز درگیرش بودم

که می‌دونم هم آبشخورش از کجا بود

از اینکه دوباره فکر کردم همه چی رو بلدم همه چی رو می‌دونم و جدا شده بودم از منبع و جریان هدایت

و همش به دنبال فکری بودم که بتونم از اون احساس بد بیام بیرون

و خداوند نجاتم داد

فقط با این جمله ، که من نمی‌دونم آقا منننن نمی‌دونم تو می‌دونی من هیچی نمی‌دونم

اصلا اینقدر آروم شدم که حد نداشت و قرآن گذاشتم و خوابیدم

صبح که پاشدم قبل از اینکه چشمامو از خواب باز کنم

آگاهی ها و درک قوانین شروع شد تو ذهنم مرور شدن البته داشتم از درون با خودم صحبت میکردم

که استاد .این صحبت کردن با خودمون چه گنجیه به خدا

من هنوزم جدی نکرفتمش با اینکه شما اینقدر جدی اینو به ما گفتید که این افسار ذهنو با صحبت کردن بگیرید و کنترلش کنید

،

بهم برای بار هزارم بهم گفته شد

که آقاجان

اولا باورهایی که تا الان ساختی و نمود عینی تو زندگیت پیدا کردن رو بنویس

و شروع کردم نوشتن و بازهم به ذهنم ثابت کردم

که ببین

قبلا تو این قسمت از زندگیم من این تجربه رو نداشتم به صورت پایدارا ، الان به صورت پایدار من این تجربه رو دارم

که یکی از مهم‌ترینش ارتباط با آدمها بود که تو این فایل هم بهش اشاره شد

که من چقدر در عمل حمله کردم به این دیدگاه منفی قبلم در مورد آدم ها و اینقدر ادامه دادم و این باور قشنگ رو جایگزینش کردم که جهان سرشار از مردمان نازنین دوست داشتنی صادق نازنین که از هرجهت به من کمک میکنن

که الان به خدا هرجا میرم آدم بی نظیر و فوق‌العاده ای هست و اگر هم 1 درصد که خداشاهده ندیدم ندیدم ، آدم نامناسب یا یک برخورد نام مناسب ببینم اول از هم سعی میکنم اعراض کنم و قضاوت نکنم دوم انگشت اشاره رو بیارم به سمت خودم بگم من من من ، اگر من با این آدم برخورد کردم یا این رفتار رو ازش دیدم من ، من اینو خلقش کردم،

خیلی هم برام درد داره ها، اما چیزی جز این نیست

و میام دوباره تو خلوت خودم سعی میکنم نگاهم رو مثبت کنم تمرکز کنم روی زیبایی های همون فرد یا آدمهای دیگه ای که تا الان دیدم تا اون زیبایی ها تو زندگیم بیشتر و بیشتر بشه،

با همین فرمون

در ادامه ی صحبت های خودم با خودم بهم دوباره این گفته شدکه الان چه باوری رو میخوای در خودت ایجاد کنی؟

بیا بنویسیش و تا میتونی به طرق های مختلف با خودت تکرارش کن ،از تجربیات قبلت به یاد بیار از تجربیات اطرافیان، از کامنت بچه ها، از الگو پیدا کردن های مختلف،

وقتی که این کارو میکنی نشونه هاشو میبینی برات اتفاق میفته،بعد که نشونشو یا خودشو دیدی تایید کن بیا بنویسیش تحسین کن سپاسگذاری کن و ادامه بده ادامه بده ادامه بده تا بازهم ببینیش و بازم این باور برات تقویت بشه و وقتی که دیگه نگرانش نبودی که برات نکنه دیگه رخ ندهد یعنی داره تو وجودت تثبیت میشه،

و این آگاهی رو که از شما استادم عزیزم شنیدم

رو باید بکنم کار هر روزم،

نه هر وقت به چالش خوردم یا کارم لنگ شد بیام اینطوری با این دقت رو خودم کار کنم،

،

در مورد پیشفرض ها،

چقدر این موضوع جالبیه و اصول اساس دوره هاتونه دیگه

که بیایم به چالش بکشیم باورهایی که تو ذهنمونه

چرا فکر میکنم این حرف درسته؟!

چرا؟!

کی گفته؟!

منطقه چیه؟!

بعد بیان مخالفش رو تو ذهنم بیارم،

بنویسمش,

الگو براش پیدا کنم،

ببینم چطور میتونم تقویتش کنم،

و اینقدر این کارو انجام بدم که متفاوت از قبل نتیجه بگیرم،

و این روند تغییر باورها ست که شما تو دوره هاتون همش دارید اینو میگید،

ولی خب ما با توجه به مدارمون موضوعات رو درک میکنیم،

الان این آگاهی هارو شاید بارها از شما شنیدم

اما یه موقع های میشه

یه هو تموم این رشته سیم ها تو مغذم به هم وصل میشه و یه هو انگار تازه میفهمم شما چی گفتین و اون وقت جدی تر میفتم به عمل کردن

و این هم طبیعیه

داره تکامل طی میشه،

،

باید اینو هر روز به خودمون بگیم که ما ذهنمون نیستیم

ذهن فقط یک ابزاره

ذهن داره خلق می‌کنه به هرچی که توجه کنه و فکر کنه

ما که همون خداوند هستیم که در درون ما هست یک جایی توی سینمون یا قلبمون،

که درستو غلط رو بهمون میگه

از طریق احساس

احساس خوب یعنی درست یعنی اتفاقات دلخواه در آینده

و احساس بد یعنی نادرست یعنی اتفاقات نادلخواه در آینده

ما ناظر بر ذهنیم و قدرت کنترل کردنش رو داریم و قدرت اینو داریم که ازش استفاده کنیم

و هدایتش کنیم به سمت فکری که به سمت توجهی که به ما احساس بهتری بده

و به قول شما

ذهن به صورت خودکار تمایل داره به سمت منفی ها

مخصوصا اگر با باورهای منفی و محدود کننده تغذیه شده باشه که شده تا الان،

حالا که ما این ابزار رو شناختیم

باید سعی کنیم آگاهانه کنترلشو به دست بگیریم،

،

در جواب سوال اول این متن که

چه می‌شود که ذهن، رسیدن به یک خواسته را سخت و پیچیده می‌کند، و چه می‌شود که همان ذهن، رسیدن به یک خواسته را ساده و آسان؟

دقیقا پیشفرض های ذهنمون هست

چیزهایی که قبلا شنیدیم دیدیم خوندیم و پذیرفتیم و باور کردیم

باعث شده این پیشفرض ها مارو مثل یک زنجیر بسته باشن به درخت مثلا

و به ما اجازه ی حرکت نمیدن حتی در بیشتر مواقع اجازه ی فکر کردن بهش رو هم نمیده چه برسه به اینکه براش حرکت و اقدام هم بکنیم،

تو بحث مالی مثال می‌زنیم

وقتی که پیشفرض ذهنیمون بر باور کمبود تنظیم شده

هر چی خواستیم بهمون گفتن نیست کمه موفقیت خیلی سخت به دست میاد پول زیر پای فیله پول درآوردن خیلی سخته و به این راحتی ها نیست

پول دست مردم نیست آب کمه نون کمه پول کمه مشتری کمه همه چیز کمه

ثروتمندا آدم بدین ثروتمندا فقط از راه خلاف پولدار شدن

خب

چه انتظاری داریم که با این همه باور محدود کننده ما حرکت کنیم؟! و اصلا پول رو درخواست کنیم؟!

چه انتظاری داریم که بیایم علاقمون رو عرضه کنیم و ازش ثروت بسازیم؟

من از خودم مثال بزنم

من خودم به خاطر استادی که داشتم این استاد عزیز من همیشه میگفت موفقیت تو بوکس سخته و فقط توی ام ام آ میتوینم خیلی راحت موفق بشیم و به پول برسیم ،

من از همون اول تو وجودم مخالف بودم،

چون نقطه قوت من بوکسم و ضربات پا و قد بلندم بود و زورم کم بود کشتیم هم ضعیف بود

ولی خب باز هم به خاطر پیش فرض ها

بعد از اینکه قهرمان استانمون شدم توی بوکس ،

رفتم همون رشته ی خودمون یعنی ترکیب هنرهای رزمی رو ادامه دادم و خیلی هم تلاش کردم که هم قدرت بدنیم برو بالا ببرم و کشتیم رو قوی تر کنم و نسبتا هم موفق بودم

تا

من سالها بعد من آروم آروم توی اینستاگرام داشتم افرادی رو می‌دیدم که از همون شهر من اصفهان الان دارن تو بهترین سازمانهای حرفه ای کیک بوکس جهان مبارزه میکنن و کلی هم دارن پول در میارن،

من تو مرحله‌ی اول باور کردم که پس از همین نقاط قوت من هم میشه راحت رفت و موفق شد،و چقدرررر من اون بچه ها رو می‌دیدم و تحسین میکردم و عاااشقانه میخواستم که من هم مثل اونا باشم،

و بعد از یکی دوسال من تصمیم گرفتم که برم پیش قهرمان جهان تو همون شهر خودم تمرین کنم یعنی اینقدر تحسینش کردم که تو مدارش قرار گرفتم و اصلا بعد از یه مدت شدیم حریف تمرینی هم،

و

بعد از یکسال من با استاد عباسمنش آشنا شدم

اصلا به محض اینکه من با بحث باور ها آشنا شدم

گفتم آقا من اصلا می‌خوام برم تو همون مسیری که توش عالی هستم به صورت طبیعی

یعنی همون بوکس حرفه ای

چون خیلی برای من بیگ شاتش کرده بودن و واقعا هم خب سطح بوکس حرفه ای از همه ی رشته ها رزمی بالا تره ،اما خب من تو این خیلی خوب بودم و میدونستم که میتونم

خلاصه

گشتم دنبال الگو

یه الگو پیدا کردم که خیلی روم تاثیر گذاشت

یه فرد ایرانی تو سال 2011 با آنتونی جاشوا که الان قهرمان سنگین وزن بوکس حرفه ای دنیاست

تو انگلستان توی بوکس آماتور تو فینال مسابقات قهرمانی جهان باهاش مبارزه کرده بود،

و اتفاقا چقدرررر هم عالی عمل کرده بود یعنی از نظر من اون برنده بود اما آنتونی جاشوا برنده شد و قهرمان شد،

بعد دیدم الان آنتونی جاشوا که اون موقع هم از نظر من اصلا خوب نبود الان کجاست؟! قهرمان سنگین وزن دنیا و بسیار موفق و ثروتمند

,

حالا اون دوست ایرانی نمی‌دونم بعدش چی شده چون خبری ازش پیدا نکردم،

بعد اومدم احسان روزبهانی رو به خودم نشون دادم

گفتم بابا احسان هم رفته و کلی بازی حرفه ای تو بوکس کرده،

بعد دو سه تا مورد دیگه هم پیدا کردم

اما من با دیدن همون دوتا الگوی اول تصمیم خودم رو گرفتم و گفتم با قدرت فقط بوکس تمرین میکنم

با هدف رفتن تو سازمان WBC

و وقتی من حرکت کردم و تصمیم گرفتم

تمریناتم رو خیلی جدی بردم به سمت بوکس

بعد. پیگیر مربی بوکس خوب شدم که ببینم با کی میتونم برای این هدفم برم جلو

اینور زنگ بزن اونور زنگ بزن

تا بالاخره هدایت شدم پیش استادی که اون سالی که من قهرمان استان شده بودم منو تو بازی ها دیده بود و چون مربی تیم استان بود اسم منو با شماره ی منو تو گوشیش سیو کرده بود،

7 سال از اون قضیه میگذشت،

بعد انگار اصلا خدا اینو فقط فرستاده بود برای من که پازل بوکس منو تکمیل کنه،چون انگار مدت 5 سال بود که به کسی آموزش نمیداد

و از اونجایی که تازه تصمیم گرفته بود که چندتا قهرمان پرورش بده و شماره ی منم سیو بود رو گوشیش

خلاصه به لطف الله ما در زمان و مکان مناسب به هم برخورد کردیم،

و اولین چیزی هم که ازش پرسیدم برای اینکه بفهمم این همونه یا نه این بود که استاد شما فکر میکنید با هم به کجا میتونیم برسیم؟

تا گفت WBC گفتم خودشه

،

و ما شاید 3 ماه باهم تمرین کردیم و بعد من با پیگیری نشونه ها اومدم تهران،و واقعا این بنده خدا اعجوبه بود تو فهمیدن ضربات و استایل های مبارزه

اما همون 3 ماه استارت چیزی بود که من تبدیل بشم به اون فایتری که تو ذهنم میدیدم،

و ادامه دادم

کلی قهرمانی توی تهران و کشور

و بعد از 2 سال و خورده ای

من به باورم رسیدم

دقیقا تو بزرگترین سازمان بوکس حرفه ای دنیا wbc بازی کردم

این از کجا شروع شد؟!

از اونجایی که من باور کردم که میشود

وقتی باور کردم

حرکت کردم

وقتی حرکت کردم به وقتش به اون خواستم هم رسیدم

یعنی کی رسیدم به خواستم؟!

وقتی که آمادش بودم از لحاظ ذهنی،

یعنی به محض اینکه خودمو لایق قهرمانی توی بوکس حرفه ای دونستم و واقعا دیگه میخواستم که برم تو بوکس حرفه ای

اتفاقات اومد سمت من

به خدا اگر من براش کاری کردم

هدایت شدم

آدمهای مناسب به سمتم هدایت شدن

البته که من داشتم رو تموم جنبه های باورام هم کار میکردم

یعنی یادمه بعد از خرید دوره ی روانشناسی ثروت و گوش دادن اولین فایلها

اون اتفاقی که باید میفتاد افتاد و آدمه مناسب اومد

پولشم به لطف خدا جور شد

و بازی من انجام شد،

حالا

این مسیر خیلی خوب نشون میده که قدرت باور چیه و چطور کار می‌کنه ،

یعنی باور باید ایمانی رو در دل ما ایجاد کنه که تبدیل بشه به اقدام عملی و حرکت به یک رفتار متفاوت از قبل

توی این اقدام عملی و حرکت

من سمت خودمو سعی کردم خوب انجام بدم

و ایده های هم که به ذهنم میومد رو انجام دادم

یعنی وقتی حسم می‌گفت برای پیدا کردن مربی خوب به فلانی زنک بزن زنگ میزدم بعد یکی دو تا زنگ هدایت شدم به اون مربیه که گفتم و شمارشو از طریق یکی از همون افراد گرفتم،

و کلی ایده ی دیگه که توی این مسیر سعی میکردم انجام بدم و کلی هم دستان خداوند میومدن و به من کمک میکردن

،

تو همین حین یه بدهی داشتم که خیلی از تمرکزم رو گرفته بود و اگر پرداخت نمی‌کردم کار به جاهای باریک میکشید

،

وقتی که استاد فیلم آقا رضا رو گذاشتن روی سایت

وقتی آقا رضا گفت که من برای پرداخت بدهیم این ایده اومد که بیام خورد خورد پرداخت کنم،

منم باور کردم پس میشود

و وقتی باور کردم که میشود

منم گفتم منم همینطوری پرداخت میکنم که اصلا به خورد خورد هم نکشید اینقدر میخواستم که این بدهی رو پرداخت کنم و باور هم کرده بودم که میشود،

بعد از فکر کنم دو سه ماه من نقد پول اون طرف رو به حسابش واریز کردم پولی که دو سال اصلا اقدامی براش نکرده بودم،

،

توی این دو تا الگو

این دوتا خیلی واضحه

که اگر یک خواسته ای داشته باشی که خیلی شدید باشه یعنی خیلی بخوایش و بعضی از مواقع اجبار باعث میشه که بخوایش

که حالا ما یاد گرفتیم قبل از اینکه اصلا اجباری بخواد صورت بگیره آنچنان

ما بیایم از اهرم رنج و لذت استفاده کنیم،

خلاصه اگر این خواستنه شدید باشه یعنی انگیزه ی خیلی بالایی برای اون خواسته داشته باشی

و اینکه بااااااااااور کنی که میشود

براش حرکت میکنی

حرکت با ایمان

و وقتی حرکت میکنی

خداوند صد هزار قدم به سمتت حرکت می‌کنه و به کمکت میاد خیلی راحت،

،

از نظر من

ما هم باید باور کنیم که رسیدن به اون خواسته امکان پذیره

هم باید باور کنیم که رسیدن به اون خواسته خیلی راحت و آسان و در دسترسه

چون اگر چیزی برای ذهن سخت باشه انجام نمیده

یعنی باید تو ذهنمون آسونش کنیم

این دوتا ترکیب جادوییه که باعث میشه ما خیلی راحت به خواسته هامون برسیم،

،

خودم چالشی که هنوز دارم باهاش دستو پنجه نرم میکنم و هنوز باور نکردم که میشود خیلی راحت حل شود و مثل آشغال گذاشتمش زیر مبل،

بحث سلامت جسمانیمه

اونم به خاطر اینه که خب خدا می‌دونه چقدرررر پیشفرض غلط تو ذهنم دارم که هنوز حتی حرکت نکردم برای بهبودی کامل،

و خودم باید رو این مورد خیلی کار کنم، یعنی در درجه‌ی اول باید باور کنم که میشود در درجه ی دوم باور کنم که خیلی راحت و آسان و در دسترسه،

،

در مورد سوال دوم که

چه می‌شود که فرد ناخودآگاه به دنبال یافتن نکات منفی است، و چه می‌شود که توجه یک فرد، معطوف به یافتن نکات مثبت در هر موقعیت می‌شود؟

این هم باز پیشفرض

به قول فیلم pk می‌گفت کد های اشتباه

خب خدارو شکر خیلی تو این موضوع الان بهتر و قوی تر شدم،

یعنی باور دارم تجربه ی من از یک آدم مشخص بسیار متفاوت تر از تجربه ی بقل دستیم با همون آدم مشخص هست،

یعنی دیگه چیزی رو باور نمیکنم که مخالف علایق من تو تجربه کردن هست،

البته تاثیر میگذاره،

ولی هرچقدر ما قوی تر بشیم خب ما کمتر تاثیر میپذیرم

چرا

چون منطق های باور هامون خیلی قوی تر شده،

دقیقا همینه

وقتی یک فردی در مورد یک فرد دیگر بهمون کد منفی بده من ناخودآگاه در برخورد با اون فرد به دنبال همون نکته منفیه میگردیم،و همون هارو هم میبینیم

،

من قبلا هم گفتم از بس تو شهر ما در مورد مردمان عزیز شمال چیز های چرت و پرت گفته بودن هر بار هم می‌رفتیم خب بیشتر می‌دیدم و بیشتر تایید میکردیم

اما به خدا اینطوری نبود

یعنی نمیتونم بگم اینطوری بود یا نبود،

وقتی من با اون نگاه میرفتم همون هارو می‌دیدم

اما از وقتی نگاهمو عوض کردم و باورهای متفاوت ایجاد کردم

به خدا

نه فقط شمال

هر کجای این جهان میرم آدم فوق‌العاده میبینم و همه میخوان به من کمک کنن،

و الان تبدیل شده به باورم و من همیشه عاشق آدمها بودم و دوست داشتم همچین موقعیتی رو تجربه کنم دوست داشتم با نگاه مثبت همه جا برم و برخورد خوب و عاشقانه ببینم و خدارو شکر میکنم بابت این تغییر دیدگاهم،

و همش به خاطر چیز هایی بود که بقیه میگفتن و من خودم نمی‌خواستم این موضوع رو،

.

چه می‌شود که بعضی از آدم‌ها خوش‌شانس هستند و مرتباً فرصت‌ها و نعمت‌ها را حتی از دل هیچ جذب می‌کنند، و چه می‌شود که بعضی‌ها آن‌قدر بدشانس‌اند که بدترین سناریوی ممکن برایشان رقم می‌خورد؟

استاد الان باور دارم که فقط به خاطر باور های اون فرد نسبت به خودشه

و منم می‌خوام این باورو تو خودم ایجاد کنم

من وااااقعا آدم خوش شانسی هستم

و هستم هم خداوکیلی

هر روزم داره بیشتر میشه

خدارو شکر

البته شانسی در کار نیست

باورهای ما هستن که دارن کارارو انجام میدم،

استاد جان مرسی که عاشقانه این مطالب رو میاین باز میکنین و در اختیار ما قرار میدین،

سعی میکنم بیشتر از این قانون استفاده کنم

مرسی از همه ی دوستان که تجربیاتشونو می‌نویسن تا باور هامون قوی تر بشه

مریم خانوم عزیز خیلی ممنونیم از شما