live | خروج از جامعه "معلولان باوری" و خلق زندگی دلخواه - صفحه 33

سلام

چندروزپیش داشتم اروم اروم میرفتم توریل ناسپاسی ومقایسه توجه روی کمبودهاو..

همینطورکه باخودم میگفتم بین صحبت هااینوپرسیدم مگه تووهاب نیستی مگه رزاق نیستی پس چرادری روبازنمیکنی من میخوام استقلال مالی داشته باشم خسته ام از وابستگی مالی به پدرم و.

اصلایه جواب هایی اون لحظه اومدکه من فقط سکوت کردم وازحرف های خودم خجالت کشیدم که میگفت پس این همه نعمتی که دورواطرافت میبینی پس چیه ازکیه ازکجااومده غیرازاین که خداهمیشع روزی رسون بوده وانقدرنعمت بهت داده که نمیتونی بشماری خودش که مستقیم دلانشده ازاون بالابهت بده بگه من خدام بگیر ازبی نهایت دستش هرچی که داری ازاون

ازسلامتی که بزرگ ترین نعمت که اگه میلیارددلارثروت هم توزندگیت بیادنمیتونه جای این نعمت بزرگ بگیره

اصلا دونه دونه هرچی که توزندگیم داشتم جلوچشمم اورد وبهم نشون میداد حس میکردم تاقبل این من نابینابودم والان دارم میبیینم انگارریشه تمام این نعمت هاروهی وصل میدادبه خودش ومن هی برمیگشتم به عقب که من اصلاکی بودم کجابودم اومدم این جابرای چی

واصلاتویی وجودنداری همه چیز اون

هی داشتم منت میذاشتم من این همه کارکردم انرژی کذاشتم زمان وپول و..دادم ولی درقبال این بهابرای کارهام ازلحاظ مالی مشکل دارم

بعدجواب هاواستدلال های قوی درقبال این سوال هامیومدکه من فقط میرفتم توفکروبعدش میگفتم اره وبه نادونی خودم بیشترپی میبردم

همون زمان انرژی دقت وخرج هایی که میکردی اون هاهم من بودم

تویی وجودنداره که منت هم میزاری

من اصلا حواسم به این نعمت هااکجاداره میادنبودم

توذهنم بدون این که به زبون بیارم خب ایناروواسه بابامه ازخودم که نبس و ومیگفت باباتوبهت کی داده و..انقدرعقب میرفتم میرفتم که احساس میکردم ازکره ی خاکی دارم میام بیرون ودارم ازدیدبالاترووسیع تری دنیارومیبینم برمیکردم به زمانی که من تصمیم کرفتم بیام این جا روحی بودم که قراره جابگیره درکالبدی که درحال شکل گرفتن ورسالت وماموریتی داره که فرستاده شده به این کره ی خاکی وکاملا همه چیزاماده شده براش تاازاین نعمت هااستفاده کنه تارسالت الهی خودش بع انجام برسونه

وهمه چیزاونه وهمه چیزبه سوی خدابرمیکرده بدون این که من حرفی بزنم فقط همینطوری میومدتوذهنم وبرام معنامیکرفت همه چیز وانگارداشتم برمیکشتم به اصل خودم وانقدرحس خوبی بهم میدادکه دلم نمیخواست ازاون حالت بیام بیرون کل این حهان روداشتم اززاویه ی دیدخدامیدیدم ولذت میبردم وازیه نگاه خیلی وسیع ترعمیق تر بالاترکه مسایلی که تا یه ساعت پیش ذهنمو درگیرکرده بود برام کوچک وناچیزشد که ببین توبخاطر چه چیزبی خودی نشستی اعصابتوخردمیکنی چقدرخودتوکوچیک کردی چقدررفتی توحاشیه توجزئیات داشتم ازلنزاستادعباس منش میدیدم دنیارواون موقع داشتم درک میکردم حرف های استادوتاییدمیکردم ومیگفتم اره اینارومیگفت استادمن اون لحظه نمیفهمیدم

وهمون لحظه اومدم گوشیموچک کردم پیام اومدبودکدتخفیف کالابرات اومده خوشحال شدم ونشونه هاپشت سرهم داشت رخ میداد فرداش پیامی رودیدم ازکسی که تادو سه هفته پیش فکرهای بدی راحب من میکرد وازمن خیلی عصبانی بود وحتی تهمت وقضاوت میکردو‌‌..

ولی باهدایت خدابه سفرخونه تکونی ذهن وفایل هایی استادمابین خونه تکونی ضبط میکردجواب حل مسایلمو میدادومیگفت فقط اعراض کن ورودی هاتوکنترل کن تمرکزبزارروی خودت روی توانایی هات که وقت نکنی بع این حواشی فکزکنی وازاون حایی که میدونستم این پاشنه اشیلم نظردیکران وچه ضربه هایی ازش خوردم که بازخوردهای این نوع نکاه توذهنم بوذ که اگه توجه کنی میدونی که چه بلاهایی سرت میاد انتقادات بیشترحذب میکنی بعدتوبیشتربایدثابت کنی وناتوان میشی ونمیتونی راضی کنی یه نفربرای همیشع وازاون درس های قبلی استفاده کردم وواقعانتیجشوداشتم میدیدم وخداوند خودش داشت کارهادرست میمردبدون این که من کاری بکنم حرفی بزنم دفاعی بکنم خودش داشت دفاع میکردازمن نمیدونم چی شده بود ولی هراتفاقی افتاده بودکارخدابود ادمی که چندهفته پیش اصلایه جوردیگه ای بود

خداروشکرت که وقتی سپاس گزارش میشی واعتبارهمه ی نعمت هاروبه اون میدی خودش همه چیز درست میکنه بدون این که توبخوای دست وپابزنی .