live | معجزه تمرکز 100 درصد بر هدف - صفحه 19 (به ترتیب امتیاز)

بسم الله النّور

سلام استاد عباس منش عزیزم

استاد نمی دونم چطور از شما تشکر کنم برای این فایل. حدود چهار روز پیش این فایل نشانه من برای واضح شدن قدم بعدی ایم بود ، وای خدای من. چند تا کار هست که من به شدت بهشون علاقه دارم ، و بارها امتحان کردم که فقط مشغول یکی از این کارها باشم اما بعد از سه چهار روز میدیدم نمی تونم ادامه بدم و واقعاً برای انجام دادن اون کارها هم عطش دارم و انجام دادن همه اش با هم بهم احساس خوبی میده ، دوباره یه برنامه دیگه تنظیم می کردم و بازم میدیدم همه چی قاطی میشه ، خلاصه که استاد چند ساله که نتونستم یه راه خوبی برای حل این مسئله ام پیدا کنم. تو این حدود چهار سال عضویت در سایت شما چند بار برای درخواست هدایت ، نشانه من روز زدم الان یادم نیست که چه جوابی گرفتم ، تا اینکه چهار روز پیش واقعاً هیچ کاری نمی تونستم بکنم ، یه اضطرابی وجودم رو گرفته بود، یاد نشانه افتادم و رفتم رو دکمه ی نشانه کلیک کردم و وای خدای من این فایل اومد، یعنی شوکه شده بودم آخه چقدر دقیق و واضح بود. ممنونم استاد برای این فایل های ارزشمند ، ممنونم برای این قابلیت بی نظیر نشانه ی امروز.

چقدر قشنگ توضیح دادین، احساس کردم تا حالا هیچی از تمرکز نمی فهمیدم! الانم میدونم که هنوز درکم کامل نشده. اما میدونم که همین مقداری که فهمیدم باعث کیفیت عجیبی تو کارام شده. عشق به همه ی اون کارها باعث شده بود که برنامه ای بریزم که در طی روز حداقل نیم ساعت برای هر کدومشون وقت بذارم. همیشه هم میگفتم چرا وقتم آزاد نمیشه که با خیال راحت به کارای مورد علاقه ام برسم …. خلاصه که اون روز صبح انگار خیلی داغون بودم و گفتم خدایا خودت بگو بهم چکار کنم ، یاد نشانه افتادم و رفتم تو سایت ، یعنی در واقع هدایت خدا بود که یادم انداخت و این فایل اومد و من تا حدود زیادی متوجه بزرگترین اشتباه خودم شدم ، عدم تمرکز!

من یک ساعت مشخص می کردم برای انجام کاری اما ممکن بود وسطش کار دیگه ای هم انجام بدم حالا این تو همه ی کارام بود دیگه . اولین باری که به فایل گوش کردم ، فکر کردم که منظور استاد اینه که کلاً همه کارام رو باید بذارم کنار و بچسبم به هدفم ، اما بعد از یکی دو ساعت دوباره فایل رو گوش کردم و همینطور که به گوش کردن ادامه دادم شنیدم که استاد میگن که منظور از تمرکز این نیست که بقیه ی کار و زندگی رو بذاریم کنار و اینجا جایی بود که دقیقاً جواب سوال من بود ، اینکه تمرکز به این معناست هر روز و حتماً هر روز باید برای اون هدف قدمی برداریم حالا نیم ساعت وقت میذاریم یا پنج ساعت و یا حتی پنج دقیقه! باید هر روز باشه. و وقتی این رو شنیدم خیلی خوشحال شدم چون دیدم بهم این امکان رو میده که با خیال راحت برای اون کارایی که اینقدر بهشون علاقه دارم وقت بذارم. خیلی اون روز آروم شدم و چند ساعت بازم به کارام فکر کردم و دیدم این که هر روز بخشی از روز رو به اون چند کار بپردازم که البته هر کدومشون رسیدن به هدف مهمی رو به دنبال دارن من رو خیلی راضی و آرام میکنه و رفتم یه برگه برداشتم و تمام اونا رو و میزان زمانی که در هر روز قراره به اون کار اختصاص بدم رو نوشتم و ستون اول هم تاریخ ها رو نوشتم ، برگه A5 بود و تاریخ تا 24 ام شهریور جا شد. 31ام مرداد شروع کردم ، وقتی شروع کردم هدایت شدم به اینکه تایمر بذارم ، همیشه فکر می کردم نیم ساعت که چیزی نیست ، با نیم ساعت کار روی هدفی مثلاً چه اتفاقی میخواد بیافته! اما اون روز یه نکته ی مهمی رو فهمیدم . اون روز متوجه شدم که من قبلاً از تمام اون نیم ساعت برای اون کار استفاده نمی کردم! مثلاً وسط اون کار بودم یاد یه چیزی می افتادم و می گفتم خب این فقط دو دقیقه وقت می بره انجام میدم و باز بر می گردم سر کار اولم ! اون روز فهمیدم که وسط هر کارم شاید دو سه بار این عدم تمرکز رو داشتم ! مثال بزنم ، مثلاً داشتم در مورد مطلبی مربوط به کارم تو اینترنت تحقیق می کروم یهو یادم میافتاد که کامنتی که دو سه روز پیش نوشتم تائید شده یا نه! بعد میومدم تو سایت و یه سری میزدم و میرفتم ! یادم اومد که بعضی وقتا اصلاً دیگه یادم می رفت که من مشغول کار دیگه ای بود! وقتی این اشتباه بزرگم رو فهمیدم تمرین کردم تا اینکار رو دیگه نکنم! با خودم گفتم که وقتی تایمر تموم شد می تونم برم سراغ اون کار! حالا هر چی که باشه ، باید صبر کنم تا کاری که الان مشغولش هستم رو با تمرکز تموم کنم بعد. بعد دیدم که واقعاً اگه تمام تمرکزم روی اون کار باشه چقدر این نیم ساعت با برکت میشه برام و این خییییلی حس خوبی بود برام. خیلی حالم رو بهتر کرد و آرامشم رو بیشتر کرد.

دیشب داشتم تمرین طراحی ام رو انجام میدادم به خودم گفتم من نیم ساعت وقت دارم که این طرح رو بکشم ، اول باید تمرین دست گرمی رو انجام میدادم و بعدم طرح رو می کشیدم و برای استاد می فرستادم. باورم نمیشد استاد عباس منش ، من تو نیم ساعت ، اول ده دقیقه تمربن دست گرمی انجام دادم و بیست دقیقه هم گذاشتم برای خود طرح و تونستم بکشم ، طرح ساده ای بود اما جزئیات و رعایت زاویه ها برای استاد خیلی مهم بود. اولین باری بود که این طرح رو می کشیدم ، کشیدم و فرستادم ، امروز رفتم تو گروه کلاس و دیدم استاد کلی از طرح من تعریف کردن و کلی بهم آفرین گفتن و تازه بعد از همه اینا گفتن که نمی دونم با چه کلامی احساسم رو به شما برسونم! من یه لحظه جا خوردم ، چند بار وویس استاد رو گوش کردم و به طرح خودم نگاه کردم . من قبلاً برای کشیدن چنین طرحی زمان بیشتری میذاشتم، خوب میشد اما هیچ وقت چنین بازخوردی از استاد نداشتم. من همین اول راه دیدم اثر تمرکز رو. یه هدف خیلی مهمی هم دارم که دو سال بود می خواستم انجام بدم نمیشد ، چون می گفتم آخه یه ساعت در روز چه فایده ای داره! انجام دادن این کار من رو به استقلال مالی میرسونه . چند وقت پیش فقط به خاطر اهمیت این موضوع شروع کرده بودم و گفتم روزی یه ساعت روی اون موضوع کار می کنم ، از روزی که این تصمیم رو گرفتم تقریباً تمام روزها روی اون موضوع کار کرده بودم اما اون هم تا این حد تمرکزی نبود و من اصلاً چیزی از تمرکز نمی دونستم. این سه روزی که برای اون کار هم وقت گذاشتم البته فعلاً نیم ساعت گذاشتم (وقتی رو غلطک بیافتم حتماً تایم بیشتری براش میذارم)، البته نیم ساعتی که سعی کردم تمام ذهنم روی اون کار باشه ، اصلاً به ایده هایی هدایت شدم که باورم نمیشد، قبلاً ساعت ها بهش فکر می کردم چنین نتیجه ای نمی گرفتم. یه مثال دیگه که اهمیتش از اینایی که گفتم بیشتره این بود که از همون چهار روز پیش تصمیم گرفتم کتاب رویاها رو دوباره بخونم ، تا حالا هم نشده بود که حسسسسسابی ته این کتاب رو در بیارم. این بار گفتم باید تمرکزی کار کنم ، جمله ها رو بفهمم و فکر کنم و بعد عمل کنم و بعد برم جمله های بعدی، وای خدای من ! باورم نمیشد من این کتاب رو قبلاً چند بار خونده بودم ، فصل اولش رو هم بعضی از جملاتش رو چندین بار نوشتم اما انگار اولین بار بود میخوندم!طولانی میشه اگه بخوام همه رو بگم.اما این جمله رو باید بگم و تاثیری که روی من گذاشت. “اگر خودتان را لایق بهترین ها نمی دانید باید ریشه ای این موضوع را یافته و نابود کنید . باید این باورهای کهنه را تغییر دهید. باید این بیماری فکری را درمان کنید…..!” روی این جمله ها فکر کردم ! با خودم تکرار کردم ! اولش گفتم البته که من خودم رو لایق میدونم! اما بازم فکر کردم گفتم اگه من واقعاً خودم لایق می دونستم پس تا حالا باید به خواسته هام می رسیدم ، دست به قلم شدم و گفتم باید افکارم رو بریزم رو کاغذ . من با خط ریزم دو صفحه و نصفی باور منفی نوشتم که تمامش برمی گشت به احساس عدم لیاقت!!! داشتم می نوشتم که تایمر زنگ خورد ، و جالب اینکه من پارسال برای زنگ تایمرم صدای خودم رو ضبط کرده بودم که میگم: رو خواسته هات تمرکز کن! اما اون موقع هیچ درکی از تمرکز نداشتم! الان وقتی تایمی که گذاشتم تموم میشه صدام پخش میشه که رو خواسته هات تمرکز کن! و چه حسسسس خوبی بهم میده.

منتظرم فردا صبح برسه و من ادامه بدم نوشتن و پیدا کردن ریشه های منفی احساس عدم لیاقت رو، الان واقعاً نمی دونم با اینهمه افکار منفی چکار کنم! اما یقین دارم باید ادامه بدم و خودش دستم رو می گیره و راه رو نشونم میده.

قبل از این چهار روز همیشه فکر می کردم چقدددر وقتم کمه و چرا روزی نمرسه که احساس آزادی داشته باشم ، الان تو این چهار روز میگم خدایا چقدر وقت دارم ، پریروز کیک پختم و امروز برای اولین بار کلوچه پختم و از اون لیست روزانه ای که گفتم فقط دو تا کار مونده که یکیش رو بعد از این کامنت انجام میدم و یکیش هم نوشتن شکرگزاری قبل خواب هست ، حالا شما حساب کنید الان ساعت دو و نیم بعدازظهره و من چقدر کارای دیگه هم می تونم انجام بدم…. خدایا شکرت چقدر آراااااااممممم…..

داشت یادم می رفت ، توی این چهار روز اخیر من سه تا کامنت گذاشتم، مدت ها بود که دلم می خواست کامنت بذارم اما وققققت نداشششتم. خخخخ، خنده ام گرفت. خوشحالم استاد خوشحالم ، چقدر تمرکز نعمت ها میاره برامون، برلی من این نوشتن کامنت هم یکیشه که خیلی دوستش دارم.

متشکرم استاد ، همین جا تعهد میدم که این موضوع تمرکز رو خیلی خیلی جدی بگیرم و اینقدر ادامه بدم که یه روزی وقتی از نتایجم می نویسم یا براتون میگم شما هم مثل استاد طراحی ام بارها من رو تحسین کنید .

استاد خدا حفظتون کنه، این فایل به جز بحث تمرکز کلی نکات ارزشمند دیگه ای هم داشت که خیلی لذت بردم .

ممنونم از شما ، خیلی ممنونم. با تمام وجودم می نویسم که از شما ممنونم…..

خدایا ، شکرت هزار هزار هزار مرتبه شکرت خدای عزززیزم… مرسی که من رو به این مسیر زیبا هدایت کردی …. سپاسگزارم مهربان جان

اللّهم ثبّت اقدامنا…..