سریال زندگی در بهشت | قسمت 13 - صفحه 11 (به ترتیب امتیاز)

بنام خدای زیبایی ها

سلام به دوستان عزیز

صدای جیرجیرک های تو لحظه های اخر منو برد به سمت روزهای زیبای تابستونی

من هیچ وقت نمی دونستم این بزرگ شدنم تو یه طبیعت بزرگ و سرسبز چه نعمت بزرگیه

از بچگی به ما یاد داده بودن نداشته هامون و ببینیم ‌‌غصه بخوریم

ما 4 تا بچه بودیم و تو 2 تا اطاق و 2 تا ایوون بزرگ شدیم ‌‌من همیشه ناراحت بودم و ارزوم‌ بود خونه اطاق داشته باشم

ولی هیچ موقع این محوطه 2 هزار متری که داشتیم با درخت و سبزه و جوجه و تاب و مرغ و خروس که از بچگی عاشقشون بودم رو نمیدیدم و یه کوچه کوچیک پشت خونمون که همیشه فوتبال بازی میکردیم

همه بچه های همسایه و فامیل از خداشون بود بیان خونه ما و تو حیاط بازی کنیم

خلاصه تو حیاط پلاس بودیم همیشه و بازی هامون بیرون بود

اینم یه نعمت بود چون واسه تحرک و بازی های همون موقع الا‌ن من یه دختر ورزشکار و پر تحرک و پر نشاط و پر ذوق ‌‌شوق هستم‌

البته از بچگی غصه خونه رو می خوردم و همیشه تو فکر خونه های فامیل و همسایه هامون بودم ……

حالا چه اتفاقی افتاد

من به محض اینکه رفتم دانشگاه سال بعد به هر قیمتی شد خونه اجازه کردم اصلا خانواده هم خبرنداشتم سر خود با مخالفت همه

یعنی من تو چند سال چند تا خونه عوض کردم اخرش شد 3 خوابه و خلاصه اخر ماجرا

کم کم دیدم حالم داره بد میشه چون من عادت داشتم همیشه بیرون باشم

عاشق شهر و عاشق بیرون بودن هم بودم

کم‌کم شخصیتم داشت به سمت افسردگی میرفت

واقعا الان هم تعجب میکنم چطور مردم تو آپارتمان زندگی میکنن اونم با داشتن بچه …….

ولی تصور بدی از روستا و محوطه داشتن داشتم چون به دلیل عدم امکانات ما همیشه از حیاط دچار مشکل میشدیم

بازون میومد همه جا آب میگرفت

مرغ و خروسا بد مدیریت مادرم همیشه ناراحت بود

پدرم وظایف بیرون و حیاط رو انجام نمیداد و همیشه درگیر بود چون برای یه زن سخته کارهای یه حیاط بزرگ رو انجام بده و این کار برای مردها مناسب تر و راحت تره

خلاصه من که خبر از قانون نداشتم تو ذهنم ساخته بودم فقط آپارتمان یا حیاط موزاییک

حتی خواهرهام هم الان همچین خونه هایی خلق کردن با اینکه تو یه طبیعت بزرگ ، بزرگ شدن

ولی من خیلی خوشبخت بودم چون بعد دیدن زیاد سریال زندگی در بهشت و اطلاع از قانون یه هو اصلا نفهمیدم ترمز چیه از کجاست خودش رفت و من الان عاشق خونه حیاط دار بزرگ اونم با حیاط چمن و درخت شدم

چیزی کخ از بچگی عاشقش بودن ولی به دلیل ترمز ها نمی تونستم خلقش کنم

ولی وقتی نگاه تغییر پیدا میکنه ترمز ها میرم و تو از سمت مثبت به اون قضیه نگاه میکنی و باعث میشی جذبش کنی

و الان دیگه تو تصورات ذهنی ام این نیست که ازدواج کردم تو آپارتمان محبوس میشن تو شهر هستم و ….

الان ناخودآگاه خودم و بچه هام و همسرم رو تو یه خونه بزرگ با یه محوطه بزرگ چمن و درخت و رودخونه میبینم ……. و مطمئنم همین هم خلق میشع

چرا مطمئنم ؟ چون دفعه قبل که اونطوری تصور کردم خلق شد پس اینم میشه

و اصله دیگه حتی نمی تونم تصور زندگی بدون داشتن محوطه بزرگ کنم

البته خدا رو شکر جایی زندگی می‌کنیم که مثلا میشع با یه قیمت خیلی پایین یه زمین مسکونی + باغی خرید که قسمت مسکونی خونه ساخته بشه قسمت باغی یا زراعی حیاط بشه و من به آرزوم برسم …..

با استفاده ازین قضیه مفهوم ترمز و رفع ترمز کامل برام جا افتاد

حالا زیبایی های اینجا

وقتی به حیاط بزرگ چمن داری ( البته استاد مثل من جایی بزرگ نشد که این همه زمین باشه طبیعت باشه ولی چون از نظرش مثبت بود هی تصورش کرد و اخر بهش هدایت شد ….)

یعنی ما یه نعمت هایی داریم خودمون نمی دونیم چقد این نعمت ارزشمنده تا وقتی که یه انسانی رو میبینم که سال ها اون نعمت رو نداشته و الان داره با عشق و از زاویه کاملا مثبت به اون نعمت نگاه میکنه ……

دلیل همه ترمز های ما اینه که ما از زاویه منفی به اون نعمت نگاه می‌کنیم و خبر نداریم فرکانس داره ارسال میشه ….

الان عاشق این ملک بزرگم …. قبلا ترمز داشتم کی می خواد تمیز کنه وای نمی خوام …… جای پرت هست نمی خوام …… انقد الگو دیدم همه رو شست و برد

واقعا عاشق زندگی تو همچین جاهایی هستم ولی با خونه بزرگ تر و خونه از جنس سنگ یه خونه مجکم با یه ملک رویایی …… با امکانات عالی و نزدیک شهر ….. البته تو شهر ما تو شهر هم همچین ملک هایی پیدا میشه

ملک هایی که رودخونه از تو محوطه اونا رد میشه

البته که دریاچه نداریم ولی تا بی نهایت رودخونه های بزرگ و کوچیک داریم کخ خیلی هاشون از تو خونه یا کنار خونه ها رد میشن

اصلا از بچگی عاشق خونه همسایه بودم چون یه رودخونه کوچیک از کنارش رد می‌شد عشق میکردم

خونه عموم هم یه رود خونه کوچیک داشت که از پشتش رد می‌شد وقتی دختر عموم پنجره اطاقشو باز می‌کرد رودخونه تو دلش بود

البته الان طبیعت و شهر رو با هم می خوام چون عاشق تکنولوژی و شهر نشینی و امکانات و زندگی در جریان هستم

و از خدا می خوام منو هدایت کنه

واقعا از ته دلم عاشقش هستم بدون هیچ نکرانی که نرسم چون می دونم چیزی کخ عمیقا عاشقش باشی ترس و تردید راهی نداره نفوذ کنه

عشق واقعی همه راه ها رو خودش باز میکنه