سریال زندگی در بهشت | قسمت 174 - صفحه 70 (به ترتیب امتیاز)

صسلام به استاد زندگی ام

استادجان یادم میاد وقتی بچه بودم همیشه یکی از افتخاراتمون این بود که توی حیاط مدرسه به صف بایسیتیم و با صدای بلند شعار مرگ برامریکا بگیم و معاون مدرسمون همیشه میگفت انقدر بلند بگید که به گوش امریکا و امریکاییا برسه و ماهم با همه توانمون فریاد میزدیم اون زمان فکر میکردیم همه مصیبتا به خاطرحضور امریکاست که این خودش یه ترمز ذهنی بزرگ بود که تو ذهن من از بچگی اینطور نقش بسته شد که می شود به غیر شما عوامل دیگری بر زندگیتان اثر بگذارد یادم میاد تو اون دوران وقتی عکس های رهبر فقید انقلاب رو میدیدم چقد ذوق میکردم که مارو نجات داده وگرنه امریکاییا بدبخترمون میکردن بزرگتر که شدم توی تلویزیون واخبار صحنه هایی از امریکا رو میدیدم که با تفنگ به مردم حمله میکنن یا خیلی راحت تجاوز میکنن و این بیشتر توی دل من رعب و وحشت مینداخت مخصوصا با تحلیل های که کارشناسان مذهبی انجام میدادن و میگفتن خارج از ایران هیچکس شاد نیست و چقد ذهن من بااین حرف ها مسموم شد به خاطر همین حرفا و ذهنیتایی که طی سالها به خورد ما داده شد نباید توقع داشته باشیم یه شبه باورامون عوض شه باید تکاملمون طی بشه وقتی به دوران دانشگاه رسیدم علاقمند شدم به سفر به کشورهای امریکایی و اروپایی ولی دقیقا همون دوران یادم میاد تلویزیون صحنه ای نشون میداد که یه همسایه همسایه دیگرش رو کشته و باعث شد من بیشتر بیشتر از این کشور ذهنیت بدی بگیرم جوری که حتی برای سفر هم جرات نکنم بهش فکر کنم در ذهنم امریکاییا یک سری ادم های خشک و انسان کش وحشی بودند که به لطف رسانه ها ذهنیت نژاد پرستی هم اضافه شد و ماجرای پلیسی که یک امریکایی سیاه پوست کشت رو باچه اب و تاپ و تحلیلایی نشون میدادن که امریکاییا نژاد پرستن واقعا رسانه ها سمن یه چیزی که درباره اخبار منفی رسانه ها یادمه اینه که پدر من همیشه اخبار شبکه های خارجی فارسی زبان دنبال میکرد و در این اخبار همیشه از وضعیت اسفناک ایران میگفتن من همیشه توی ذهن کودکانم این بود که چرا ایران انقدر بدبخته کاش از بدبختی دیگر کشورام بگن حداقل ما بفهمیم فقط ما بدبخت نیستیم استاد واقعا وقتی ما باورهای درست داشته باشیم در مکان درست و بااادم های مناسب قرار میگیریم تا قبل اشنایی با شما من یه دوستی داشتم که بورسیه شد به دانشگاه میشیگان و هربار که من باهاش تصویری و صوتی حرف میزدم اصلا شاد نبود مدام گله داشت از سرد بودن مردم این کشور و چقد صحبت میکرد از اینکه امریکائیا چقد نژاد پرستن و با حرفاشون ازارشون میدن و باعث شده بود من هم که به فکر بورسیه تحصیلی بودم هرگز به امریکا فکر نکنم اما از وقتی با شما و این بهشت اشنا شدم ورق برگشت استاد نمیدونید دیدن فایل های سفر به دورامریکا چه شور و شوقی در من ایجاد کرد هر شب با مادرم چند قسمت از سفربه دور امریکا رو میدیدیم و تحسین میکردیم اولش واقعا غیر قابل باور بود که یعنی امریکائیا انقدر مهربونن یعنی امریکا انقدر سرسبزه اصلا باورمون نمیشد همیشه در ذهنم امریکا یه کشور بیابانی با ادم های نژاد پرست وحشی بود ولی بااین فایل ها انقلابی درون من به پا کردید همیشه به این فکر میکردم که استاد و اون دوست من در یک کشور هستن ولی چقد تجربیاتشون از این کشور متفاوته یک نفر غرق لذت و.شادی و یک نفر مدام اذیت و ازار میبینه استاد شاید باورتون نشه من بچه ی شمالم و همیشه سرسبزی و مرغ و خروس اردک دیدم ولی اصلا سریال زندگی در بهشت جور دیگه ای من رو پیوند داد با طبیعت منی که از مرغ ها بیزار بودم حالا جزوه لیست ارزوهامه که توی بهشتی که قراره بسازمش حتما مرغ و.خروس و جوجه های کوچولو داشته باشم استاد جان همیشه به ما میگفتن نمیشه هم خر داشت هم خرما رو ولی با دیدن سریال زندگی در بهشت فهمیدم میشود دوست داشتم به همه بگم اقا به خدا می شود بیاید ببینید که یکی تونسته پس اگر اون تونسته برای ماهم میشود فقط رب رو باور داشته باشیم خواسته های ما از قبل مهیاست ففط کافیه ما درخواست کنیم بخوانید مرا تااجابت کنم شمارا این وعده پروردگارماست همان خدایی که قبل از بدنیا امدن نوزاد پستان مادر رو پر از شیر میکنه این جهان جهانه فراوانی هاست استاد عاشقتونم جز لقب استاد واقعا هیچ چیزی پیدا نمیکنم که در شان کاری باشه که شما برای ما انجام میدین شمااستاد راه سعادت هستین و من همه بچه های متعهد این سایت چه خوشبختیم که لیاقت شاگردی در مکتب شما رو داریم مکتب عشق و خوشبختی