سریال زندگی در بهشت | قسمت 179 - صفحه 3 (به ترتیب امتیاز)

سلام به استاد عزیزم

استاد عاشقتونم ، واقعا از دقت هدایت های خدا همیشه شگفت زدم من ، که دقیقا وقتی دارم روی یه موضوعی کار میکنم و باورهام رو درست میکنم ، خدا با بینهایت دستش و هدایت هاش کمکم می‌کنه تا اصل رو درک کنم و الگوهای خوب بسازم و حرفای خوب بشنوم در موردش و بیشتر به اصلی که برای خودم تکرار میکردم برسم

کل فایل یه مفهوم خیلی اساسی و کل‌ چیزی که ما نیاز داریم تا یک زندگی عالی با نتایج پایدار داشته باشیم رو میگه و اونم اینه که :

ما خالق زندگی خودمون هستیم با فرکانس هامون ، با اون چیزی که درونمون احساسش میکنیم و به جهان می‌فرستیم هر لحظه و داریم هر لحظه زندگی خودمون رو بر اساس فرکانس هامون می‌سازیم و به انرژی ای که اسمش رو هرکسی یه چیزی گذاشته ، شکل‌ میدیم و اون انرژی به همون شکل وارد زندگیمون میشه

خب حالا کسی که باور داره که پرزهای روی توپ می‌تونه تاثیر بزاره روی کیفیت ضربش ، داره این فرکانس رو به جهان می‌فرسته که من که خودم عرضه‌ی زدن یک ضربه خوب رو ندارم مگر اینکه توپ پرز نداشته باشه وگرنه من که نمیتونم یک ضربه خوب با سرعت بالا با دقت بالا و بالاترین قدرت با هر توپی بزنم خب نتیجه این باور چیه؟؟

اینه که یا باید همینجور توپی دستش بیاد تا ضربه خوبی بزنه یا اصلا ضربه خوبی نمیزنه.تا اینجای کار هم که متوجه شدید با این باور یه محدودیت برای خودش ایجاد کرده و توانایی هاش رو‌ پشت سد این باور نگه داشته و نمی‌زاره توانمندی های بالقوه اش ، بالفعل بشه و تمرکز به جای اینکه کاملا روی درست ضربه زدن باشه ، قسمتیش روی توپه که توپ چجوریه که حالا برای هرکس فرق می‌کنه ، ممکنه یکی زیاد یا یکی کم باشه این توجه

حالا می‌خوام اینو بگم که حتی اگر توپی که میخواد دستش بیاد و یه مدتی به همین روش اعتماد به نفس بگیره و خوب ضربه بزنه ولی از اونجایی که فرکانس باور عدم لیاقت به جهان فرستاده ، دیر یا زود شرایطی براش بوجود میاد که دیگه اون حس اعتماد بنفسی که از تکیه کردن به عوامل بیرونی بدست آورده بود رو بدست نیاره و از همون نقطه ضربه بخوره مثلا در مسابقات بعدی قانون میزارن که همه توپها باید نو نو باشن برای بازی و حالا کسی که سعی نکرده با هر توپی ضربه بزنه و باورش رو‌ درست کنه نسبت به چرایی موفقیتش ، در مقابل این تغییر عاجز میشه و عملکردش بشدت افت می‌کنه و خیلی راحتم شکست میخوره و از دور رقابت‌ها کنار می‌ره ( این یکی از شرایطی هست که بدلیل شرک ممکنه بوجود بیاد ) و دقیقا به همون سرعتی که بواسطه عاملی بیرونی اومده بود بالا ، به همون سرعت هم با مخ میخوره زمین و تمام اعتماد بنفسش رو از دست میده که البته درست ترش اینه که بگم به نسبتی که قدرت داده به عاملی مثل توپ ، ضربه میخوره ، اگر زیاد باشه ، قسمتی اعظمی از توانایی هاش رو از دست میده و دسترسی بهش نداره و برعکس

این که توپ گرد و خوشفرم و در بهترین حالتش باشه و کسی همچین توپهایی بخواد ایراد نداره ، مثالش اینه که آیا ما دوست داریم با ماشینی با لاستیک های صاف و دربو داغون و بدون باد رانندگی کنیم یا ماشینی با لاستیک های درجه یک و عاج لاستیک سالمه سالمه و باد در حد مناسب؟ خب قطعا مورد دوم ، در مورد توپ هم همینه ولی اینکه بگیم خب لاستیکه باید حتما دور سفید باشه تا ماشین خوب راه بره ، این دیگه میشه بحث فرعیات برای حرکت ماشین.

حالا نقطه مقابل این باور 👇

کسی که قدرت رو به درونش داده و باور داشته به خالق بودنش و اینکه می‌تونه از پس هر چالشی بربیاد ، خیلی آماده تغییر بوده و از هر شرایطی حتی شرایطی که به ظاهر غیر ممکن به نظر می رسیده ، تونسته به موفقیت برسه ، در این موردم یاد یه کلیپی میافتم که مسابقات اسکیت بود و مسابقه شروع شد و خیلی سریع یکی تعادلش رو از دست داد و بنظر می‌رسید که دیگه موفق به برنده شدن تو اون بازی نمیشه چون یه مسیر بیضی شکل رو باید میرفتن که خیلی هم سرعتشون زیاد بود و از نگاه ناظر بیرونی بنظر می‌رسید که طرف کارش تمام شده ولی اون پسر بلند شد و چنان با مهارت اسکیت کرد که تونست از همه جلو بزنه و نفر اول بشه و دقیقا این احساس خودباوری فرد بود که باعث شد با وجود ایجاد همچین مسئله ای که می‌تونه هرکسی رو ناامید کنه از ادامه ولی این پسرو هُل داد جلو و حتی فکر کنم وقتی زمین خورد ، اظهار ناراحتی هم نکرد و بلافاصله بلند شد و کارشو ادامه داد یعنی کنترل ذهن در حد پرمیرلیگ

این یعنی قدرت واقعی ، اعتماد بنفس واقعی

در مورد روابطم همینه که جالبه من دارم روی باورهای درست در زمینه روابط کار میکنم و اولین و بولد ترین باوری که بهش برخوردم همین باور به عوامل بیرونی بود که آره باید پول داشته باشی یا باید خوشتیپ و خوش هیکل باشی یا چهره بسیار زیبایی داشته باشی که کسی باهات وارد رابطه بشه که همش ریشه در گذشته داره که چقدر استادم شما خوب صحبت کردید که وقتی رابطه ها یکم نزدیک تر میشه خصوصا رابطه جنسی ، یک‌ فرد براش معیارهای دیگه ای مهم هست

خصوصا کسی که یکم تجربه کسب کرده و سرد و گرم رو تو روابط چشیده ، بهتر می‌فهمه که مهمه که با فردی باشم که حال و احساس خوبی باهاش دارم و اون لذت و شادی و عشق و خوشبختی که الان دارم احساسش می‌کنم تو زندگیم رو ، بیشتر و بهتر می‌کنه و براش مهم نیست طرف پول داره یا نداره یا چی میپوشه یا قیافش چه شکلیه یعنی وابستگی ای ندارن که آقا حتما طرف مقابلم باید شبیه فلان بازیگر یا خواننده معروف باشه و حتما هم فوق ثروتمند باشه و هزار جور عواملی که گره زده میشه به بحث خوشبختی

درستش اینه که آدم تمام ویژگیهایی که از رابطش و عزیز دلش میخواد با جزئیات فراوان بنویسه ولی وابسته نباشه که آقا حتما باید همینطوری باشه وگرنه من خوشبختی رو احساس نمیکنم ، یعنی کمالگرا نباید باشم و دنبال اون اصل زندگی که لذت بردنه باشم و در عین حال اینکه خودم رو لایق یه دختر با همون ویژگیهای ظاهری و شخصیتی که می‌خوام ، می‌دونم ، آرامش و حال خوب و لذت و عشق و خوشبختی خودم رو هم وابسته به کسی نمی‌دونم و فکر نمیکنم پرز توپ باید درست باشه تا ضربه درست بشه ، فکر نمیکنم که باید اون فرد دلخواهم بیاد وارد زندگیم بشه تا من لذت ببرم و خوشبخت بشم

نه من همین الان هم خوشبخت هستم و کلی نعمت ها دارم که سرم رو بچرخونم فقط باید صبح تا شب نعمتهامو بشمارم ، من آدمی هستم که خوشبختم و دنبال خوشبختی بیشتر و یک آدمی که خوشبخته و دنبال خوشبختی بیشتر ، وارد زندگیم میشه که این زندگی رو فراتر از تصور زیبا و رویایی و توحیدی می‌کنه مثل رابطه شما استاد عزیزم و خاله مریم مهربونم

❤️

خیلی وقتا توی رابطه طرف به دلیل همین باورها که پول یا بدن عضلانی یا تیپ خاص و لباس زیبا مهمه ، می‌ره دنبال بدست آوردن اینا تا اون دختر مدنظرش رو جذب کنه چون خودشو همینجوری که هست لایق نمی‌بینه که یه دختر زیبا با ویژگیهایی که میخواد وارد زندگیش بشه

با اینکار چندین ضربه به خودش میزنه ، اولین ضربه اینه که از همون اول به جای اینکه به خدا بگه من دختری می‌خوام با این ویژگی ها و می‌دونم از این دخترا خیلی زیاده که اونا هم دوست دارن با من با همین چیزی که الان هستم وارد رابطه بشن و من آدم ارزشمند و لایقی هستم ، به خاطر عدم لیاقتی که حس می‌کنه ، میگه خدایا بدن عضلانی بهم بده تا به دختر مورد علاقم برسم و به جای درخواست مستقیم از خدا ، یه جور واسطه بین خودش و خدا قرار میده که مگر این بدنه زیبا بتونه کاری کنه ، خدا که نمیده ، بزار برم بدنسازی ، خوش هیکل بشم ، بعد دخترا خودشون میان پیشم که این نوع فکر از وابسته بودن نشات گرفته که گفتم چند خط بالاتر و اینکه آدما رو تاثیرگذار میبینه تو زندگیش و زندگیش رو دست خودش نمی‌بینه.دقیقا مثل کسی که توی سلف سرویس رفته و غذا و همه چی هست و به جای اینکه بلند بشه خودش غذا برداره ، منتظره یکی دیگه رد بشه و بهش بگه تو بیا واسم غذای مورد علاقم رو‌ پیدا کن و غذا رو بکش بیار و خودشو لایق نمی‌بینه که بره پای میز غذاها واسته ‌و‌ انتخاب کنه و غذا بکشه یا احساس می‌کنه من که لایق اون غذاها نیستم ، هروقت پول داشتم میرم سراغ اون غذا.در حالیکه همین الان غذا در دسترشه ولی چون باور نداره به لیاقتش ، حرکتی هم نمیکنه و چون حرکتی نمیکنه ، هدایتی هم نمیشه به غذای مورد علاقش.بعد میگه چرا من غذا ندارم ، بقیه دارن

دومین ضربه اینه که به خاطر این وابستگی ، به اون پول و بدن عضلانی و لباس زیبا به سختی و هزار بدبختی میرسه و کلی زجر و عذاب رو تحمل می‌کنه یا کلا نمی‌رسه و هرروز فشار ذهنی و استرس و اضطراب که چرا نشد ، دارم فرصت رو از دست میدم ، الان اون دختره می‌ره ، دیگه نیست و از اینجور فکرای محدودکننده که آخرشم یا به دختره نمی‌رسه یا اگرم برسه بدلیل همین فکرانسهای وابستگی و اینا ، کلی عذاب و حال بد رو‌ توی رابطه با اون تجربه می‌کنه و خیلی زود هم از هم جدا میشن درحالیکه که اصلا لذت نبرده از بودن با اون دختره

سومین مورد که مهمترین مورد هست.به خاطر متوسل شدن به عوامل بیرونی ، هیچوقت از خدا نمی‌خواد از ته دل و واقعا تسلیمش نمیشه که بگه من سپردم به خودت خدای من که قدرت همه چی و همه کس از آن توست ، خودت منو هدایتم کن و من سعی میکنم سرسپرده هدایتت باشم و گوش به فرمان و میخواد خودش با عقل محدودش و با راهکارهای محدود عقل محدود ، دنبال راهی بگرده که به خواستش برسه درحالیکه نمیدونه خداوند مالک آسمانها و زمینه و قدرت همه چی دستشه و تمام راهها رو می‌دونه ، استاد برنامه ریزیه و همه چی رو هماهنگ می‌کنه تا تو به خواستت برسی وقتی تو پاروها رو‌ رها میکنی و دل به دلش میدی.اینجاست که در زمان مناسب در مکان مناسب قرار میگیره و به خودش میاد میبینه چقدر راحت به خواستم رسیدم

توی بحث روابط هم من دارم الگوهای زیادی میبینم که آدمای مختلف با شرایط مختلف ، اون رابطه دلخواهشون رو دارن و دهن ذهنم بسته میشه وقتی میبینه یه بنده خدایی که نه ظاهر داره نه هم سن اون دختره ، یه بارم قبلش ازدواج کرده و طلاق گرفته و ۵۰ سالشم هست با یک دختر ۳۵ ساله بسیار زیبا و جوون که تازه از سنشم کمتر نشون میده ، ازدواج کرده و یه زندگی عاشقانه دارن و بچه دار هم شدن ، هردو مجری تلویزیون هستن

این الگو در مورد اختلاف سنی و ظاهر و هیکل و اینا کاملا الگوی مناسبیه که نشون میده چیز دیگه ای در درون باعث این اتفاق شده یعنی احساس لیاقت فرد که رفته خواستگاری این دختر

یا در همین مورد بالا توی نظراتی که از دوستان می‌خوندم ، یک‌ بنده خدایی رو‌ معرفی کرده بود دوست مون که دچار یک بیماری خاص بوده که عضلات صورتش رو تحت تاثیر قرار داده و چهرش بهم ریخته از همون بچگی و این فرد از یه خانومی خوشش اومده و کم‌ کم سعی کرده ابراز علاقه کنه و بعد داستان‌هایی که خودش تعریف کرد که خیلی هم جالب بود ، به دختر خانم میرسه و از لحاظ زیبایی واقعا این خانم بسیار زیباست

جالبه در مورد همین عوامل بیرونی یه نکته داشت این فرد که خودش که تعریف میکرد از داستانهاش فهمیدم

می‌گفت سعی کرده یک برنامه تلویزیونی معروف و مجریش رو واسطه قرار بده تا این ازدواج صورت بگیره و وقتی پدر خانمش فهمیده که فلانی میخواد واسطه بشه ، گفته نه اصلا و همه چی بهم ریخته و یکسال طول کشیده تا شرایط دوباره عادی بشه و بعد یکسال این پسر اینبار خودش ، پا روی ترس‌هایی که از روبرو شدن با پدر خانمش داشته گذاشته و خودش رو لایق دونسته و رفته حرف زده و در نهایت همه چی حل شده ، این دقیقا همون ضربه ای هست که حساب کردن روی غیر خدا و موثر دونستن عوامل بیرونی بهمون میزنه

جالبه این آقا پول هم نداشته که بگیم ثروتمندی چیزی بوده که این اتفاق افتاده و یه الگوی قوی برای من هست که هرچیزی امکان پذیره و‌ فقط باید مثل همین آقا پسر قصه ، ایمان ، اعتماد به نفس ، شجاعت ، احساس لیاقت رو‌ در خودم تقویت کنم تا به خواستم برسم

ارزشمندی من به خاطر چیزی به اسم پول یا ظاهرم یا شکل بدنم یا موفقیت هایی که کسب کردم نیست بلکه من خود ارزشم ، اگر پولی دارم ، از ارزش من بوده که این پول که ارزشه به من جذب شده ، اگر‌ موفقیتی هست ، ارزش وجودی من اینو ساخته ، اگر‌ زیبایی ظاهری ای دارم و در نظر کسی‌ یا کسانی این زیبایی دیده میشه ، لطف خدا و همون ارزشمندی درونی منه ‌که زیبام کرده وگرنه هزاران نفر افرادی بودن که بسیار زیبا بودن ولی به خاطر درون پوچی‌ که داشتن ، کسی حاضر نبوده باهاشون ۲ ثانیه باشه و تمام اون زیبایی رو هم از دست دادن.من تازگیا یه فیلم دیدم به اسم gia که این دختر به خاطر زیبایی و اعتماد بنفسی که از زیباییش می‌گرفت ، به کار مدلینگ هدایت شد ولی خیلی زود به خاطر همین که ارزشمندی رو‌ درون خودش نمی دید ، به سمت مواد مخدر رفت و وابستگی به یه آدم خاص و کلا رفتارهایی که از پس باور عدم لیاقت میاد و تمام اون پولهایی که داشت و قرارداد ها رو از دست داد ، کیفیت کاریش اومد پایین ، زیباییش رو از دست داد و در نهایت هم کارش به مرگ ختم شد و صرف داشتن زیبایی ظاهری ، هیچ‌ کمکی بهش نکرد که زندگی زیبایی داشته باشه

برعکسشم خیلی دیدیم که آدما زیبایی خاصی نداشتن ولی همه عاشقشون بودن و حتی چهره افراد به خاطر همین احساس ارزشمندی زیبا شده یا در نظر بیننده زیبا شده چون خودش به زیبایی خودش باور داشته و بقیه هم همین رو می دیدن ، نمونه عالی این جور افراد ، آلبرت اینشتین هست که این آدم که قیافه خاصی نداشته ولی چقدر همه عاشقش بودن چرا؟ چون این آدم خودش بوده و با خودش در صلح

برای تمام کردن این کامنت عجله نکردم خصوصا برای آوردن مثال برای بحث تاثیر پول و قیافه و ظاهر و هیکل توی روابط و دوست داشتم یه کامنتی بشه که کلی اول به خودم کمک‌ کنه و بعدشم به دوستانم در گروه و باعث رشد هممون بشه انشاءالله

خدا رو سپاسگزارم

مشتاقانه منتظر خواندن نظرات دوستان و نگاه کردن با زاویه دید اونها به این قضیه و الگوها شون هستم

خدا رو سپاسگزارم بابت این فضای الهی با این استاد الهی و دوستان الهی ، چه گنجیه داشتن همچین فضایی

عاشقتونم

شاد باشید