سریال زندگی در بهشت | قسمت 262 - صفحه 2 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدای که همه چیز‌ میشود همه کس را

به نام خدای که نور‌ و عشق من هست

خدای که جان و جهان من هست

خدای که بهترین دوست من هست

خدای که بهترین رفیق من هست

خدای که مرا کافی هست

خدای که دلدار من هست

خدای که عاشق من هست

خدایی که بهترین یار من هست

میدانی مریم وقتی شروع به نوشتن میکنم فقط میخواهم از خدا بنویسم

نمیدانم این عشق با خدا چگونه هست ؟

مثلی عشقی هست که هم خیلی خیلیی ازت دور هست هم خیلیی خیلیی نزدیک ات هست

هم میبنیی اش هم نمیبینی ااش

هر لحظه همرایش هستی ولی بازم دلتنگش میشی

عشق خدا به نظرم چینین چیزی هست !

سلاممممممم به روی ماهت مریم جان

جان و دلم ، عشق جانم ، ممنون هستم که برایم نوشتی

میدانی مریم من فقط چیزی که یاد گرفتیم و در زنده گیم تمرین میکنم برایت میگم و چیزی از خودم ندارم

عزیز دلم ما بعضی مواقع خییلیییی به خودمان سخت میگیریم

خیلییی با خودمان بی رحمانه رفتار میکنیم

خیلییی خودمان را قضاوت میکنیم

بعضی مواقع فکر‌ میکنیم کار کردن روی خودمان چیزی عجیب و غریب هست

باید بیشتر کار کنیم بیشتر فایل گوش کنیم اگر‌این کار نکنیم عذاب وجدان میگیریم یا فکر‌میکنم از همه دنیا عقب ماندیم

یا بعضی مواقع از خودمان خیلییییی انتظار های بیجا داریم

باید همیشه صبور‌ باشیم عالی باشیم همیشه پریفکت باشیم

همیشه بهترین عملکرد داشته باشیم

از خودمان انتظار و توقع بیجا داریم

ما انسان هستیم مریم

ما خشمگین میشیم

ما ناراحت میشیم

ما گریه میکنیم

ما قلب ما میشکنه

………

میدانی بعضی مواقع اون روح قشنگ ما خسته میشود میگه دست بکش ازم !

دست بردار از سرم !

مثل یک پنبه که زیر آب گرفتیم زیر فشارررررررررر هست و گلویش را محکم گرفتیم

همیشه قضاوتش میکنیم

باید فلان باشی

باید فلان عملکرد داشته باشی

این کارت غلط بود

تو چطور این کار را انجام دادی

تو انسانی خوبی نیستی

تو از عهده مسایل زنده گی ات برنمیایی

تو کافی نیستی

و بلاخره اون روح قشنگ ما میگه !!!

دست بردار از سرم بگذار نفس بکشم

بگذار نفس راحت بکشم

بگذار زنده گی کنم

و

تمام اون ناراحتی هایش را به شکل تنش در زنده گی ما نشان میدهد

و راه حل این فقط مهربانی با خودت هست

دیدن خودت هست

مریم جانم با خودت مهربان باش عزیزم

صبح که بیدار شدی به خودت آفرین بگو که با تمام چالش های فرزند داشتن بازم در حد توانت تلاش میکنی مادر خوب باشی

تلاش میکنی مادری کنی

آیا این جای تحسین ندارد ؟چراا همش دنبال ایراد در کارت هستی

چرا همش خودت را قضاوت میکنی

دیدی اگر روی فرزندت داد زدی خودت را سرزنش نکن تو هم یک مریم کوچک زیبا درون خودت داری میدانی اون هم منتظر نوازش توست

اول بابت اون کار خودت را سرزنش نکن تو انسان هستی !

تا وقتی با خودت مهربان نباشی این داد زدن ها تکرار میشود

این بار اگر‌ روی فرزندت داد زدی خودت را سرزنش نکن بجایش برو فرزندت در آغوش بگیر همرایش بازی کن همرایش حرف بزن با جان و دلت برایش عشق بده

ازش معذرت بخواه

و با عشق و نگاهی پر مهر مادرانه نگاهش کن

تجربه مادری را حس کن

هم خودت را در آغوش بگیر هم فرزند را

خودت را بابت این کار قضاوت نکن

میدانی دوای همه چیز عشق هست

عشق که باشه همه چیز زیبا میشود

مریم میدانی زنده گی ما ها هیچ مشکلی ندارد

زهن ما فقط مشکل میسازد

بشین با خودت بنویس

چرا از دست پسرم عصبانی هستم ؟

چی کارش باعث میشود من عصبانی شوم ؟

مثال ::::

دیروز وقتی همرایش حرف میزدم به حرفم گوش نداد این کارش چی ماشه احساسی را در من کشید که باعث شد من سرش داد بزنم ؟

دوست داشتن پسرم چی حسی به من میدهد ؟

چگونه میتوانم از این به بعد به پسرم نگاه کنم که احساس عشق در وجودم داشته باشم ؟

پسرم چی ویژه گی های مثبتی دارد که من با دیدنش احساس خوشبختی میکنم ؟

یک چیز بگویم مریم ؟

میدانی رفتار های اطرافیانی ما نیست که ما را ناراحت و عصبانی میسازد

اون عینکی که به چشم گذاشتیم و با لنز اون عینک به رفتار اون فرد نگاه میکنیم اون نگاهی ما هست که ما را عصبانی میسازد

اون رفتار یک دکمه را درون ما روشن میکند که باعث میشود ما احساس ناراحتی و عصبانیت بکنیم

شاید رفتار های فرزندت این دکمه را در تو روشن کند

که من به اندازه کافی مادری خوبی نیستم

من درست مادری را بلد نیستم

من خوب نیستم

من کافی نیستم

من نمیدانم ولی شناختی که از زهن دارم برایت میگم

شاید این چنین ماشه در تو کشیده شود

که باعث بشود حالت بد شود و عصبانی شوی

باید زهن آگاهی بکنی و بیبینی چی چیزی در اون موقع باعث عصبانیتت میشود

چی رفتاری فرزندت تورا به چی دلیل عصبانی میسازد

آگاه شو بر دلیل عصبانیتت!

بدان که دلیل عصبانیتت رفتار اون فرد با تو نیست

اون دکمه هست که در درونت روشن شده هست عزیزم

این جفای خلق با تو در جهان

گر بدانی گنج زر آمد نهان

خلق را با تو چنین بد خو کند

تا ترا ناچار رو آنسو کند

این شعر چقدر زیبا میگه

میگه هر کس در زنده گی تان هر کاری میکند که باعث درد در شما میشود بدانید که گنج هست

چون نگاهی تو به بیرون هست اون فرد از طرف خدا آمده اون خود خداست آمده تا برایت بگوید به درون خودت نگاه کن

بیبیببن کجای کارت ایراد هست ؟

بیبیبین کجای نگاهت اشتباه هست که باعث میشود تو درد بکشی ؟

و اگر بر دلیلش آگاه شوی و بدانی دیگر درد نمیکشی

چون میدانی که اون دکمه هست که در تو روشن میشود

باوری غلطی هست که نسبت به خودت داری

وقتی آگاه شوی دیگر روی تو اثر نمیکند

مثال میگم ؛

بعضی مواقع وقتی مادرم از کسی نزد من تعریف میکرد من ناراحت و عصبانی میشدم

رفتم با خودم نشستم که دلیل این حال بد و ناراحتی من چیست ؟

دیدم که در من این باور روشن میشود که من به اندازه کافی خوب نیستم

و حالا هر زمانی که مادرم از کسی نزد من تعریف میکند و میبینم ناخود آگاه حالم بد میشود آگاه میشوم که باز همان دکمه در من روشن شده سریع با خودم حرف میزنم که این من نیستم

این یک دروغ هست که من باور کردیم

من به اندازه کافی خوب هستم

من خودم را با کسی مقایسه نمیکنم

بعد حالم خوب میشود و رفته رفته تا حدی که حالا نزد من از کسی اگر تعریف شود حالم آنقدر بد نمیشود چون هر بار زهن آگاهی کردیم

اگر بجای این کار میامدم

همیش خودم را قضاوت میکردم

که چرا من ناراحت میشوم ؟

چرا من اینگونه هستم ؟

چرا من عصبانی میشوم ؟

چرا من خوبی دیگران دیده نمیتوانم ؟

حتما ایرادی دارم ؟

میدانی چی میشد دشمن خودم میشدم از خودم ناامید میشدم و همش این کار تکرار میشد و هی منم قضاوت میکردم خودم را

و هر روز انرژی من صرف این کار بیهوده میشد و احساس بد را تجربه میکردم

آگاهی بر رفتار بهترین گام برای تغییر هست

و در باره کار های مثل کار کردن روی خودت ، رژیم گرفتن ، کنترول زهن بگویم

که نکردن اینا به مراتب بهتر از سرزنش کردن خودت هست

خودت را سرزنش نکن

با خودت مهربان باش

تو همین حالا هم فوق العاده هستی عزیزم

اگر‌ رژیم نمیگیری ولی بعد میایی خودت را سرزنش میکنی بسیارر جفا میکنی در حق خودت

اگر پیش میاید که بابت موضوعی کنترول زهن نمیکنی بعد خودت را سرزنش میکنی بابت این موضوع خیلی در حق خودت جفا میکنی

نکردی فدای سرت

نکردی نوش جانت

فردا انجامش میدهم کاری هست که هر روز باید انجامش بدهم

حالا امروز نشد فدای سرم

من امروز اصلا روی خودم کار نکردم احساسم هم بد بود ولی به خودم گفتم فدای سرم کار میکنم که لذت ببرم نه اینکه زنده گی را روی خودم زهر مار بکنم

رفتم با فامیلم نشستم

گفتم خندیدم و شیندم

غذا نوش جان کردم

اصلا احساس عذاب وجدان نداشتم

و حالا هم آمدم در سایت که دو نقطه آبی دارم

و با عشق کامنت های شما را خواندم

مگر قرار هست چند سال زنده گی کنم که به خودم سخت بگیرم

مگر‌قرار هست چند سال نفس بکشم که از زنده گی لذت نبرم

اخرش هیچ چیز نیست

هیچ کجا هیچ خبری نیست همین لحظه عشق کن و لذت ببر

من دو شب پیش بابت یک موضوع خیلیی ناراحت شدم تا حدی که گریه کردم

میدانی تمام ماشه های احساسی ام کشیده شد

تو دوست داشتنی نیستی هیچ کس دوستت ندارد

ناحق برای هر موضوع دلت خوش میکنی

اینا نمونه حرف های زهنم بود

من با تمام وجودم خودم را در آغوش گرفتم و برای خودم یک نامه پر از عشق نوشتم که در سایت هم نوشتم و تمام وجودم پر از عشق شد

من در این دنیا خودم را دارم

و خودم برای خودم کافی هستم

هر کاری میکنیم هر تجربه دارم برای رشدم ضروری

و بدانیم در حال تجربه کردن و یادگیری هستیم

پس سخت نگیر

فردا که بلند شدی از خواب نفس عمیق بکش

و بابت فرصت دوباره و عشق ورزیدن دوباره خودت را و زنده گی ات را در آغوش بگیر

دوستتتتتتت دارم مریم جان شاکر

چقدررررررر تخلص قشنگ داری دختر !!!

بوس به روی ماهت جان و دلم