الگوبرداری از افراد موفق | قسمت 3 - صفحه 13 (به ترتیب امتیاز)

سلام استاد جونم من یدونه کامنت روی این فایل گذاشتم که الان دوباره خوندمش ی سری چیزای دیگه هم درک کردم باورم نمیشه که از خوندن کامنت خودم درکم بالا تر رفت! اینو درمورد خودم فهمیدم که من اینههمهه گفتید بچه جان تمرکزت رو بزار روی خودت به دیگران چکار داری، و دست بردار از قضاوت کردن هرکسی هرجایی هست جای درستشه، اما من که نمیفهمیدم چی میگید 😂میگفتید قانون تمرکز اینه که برو خودتو بشناس تو اون کار بهترین شو و خلاصه من همش از 15سالگی که با شما آشنا شدم میگفتم نچ من تمرکز ندارم چون محیطم شلوغه امکانات ندارم، ولی امان از بهونه، من بیشتر از اینکه محیطم شلوغ باشه ذهنم شلوغ بود! من همش میگفتم چی میگی استاد فلانی مامانش اینجوری بوده از من جلو زده یا فلانی شرایطش بد بوده که معتاد شده نچ اینی که میگی رو نمیبینم تو زندگیم، اینهمه مقاومت داشتم و میشستم تجزیه تحلیل میکردم همه رو که اره این شانسش گفت اونروز براش باباش اینکارو کرد، یا نه حتی خودش تلاش کرده اوکی اون اعتماد به نفس داره من نمیتونم،ی بار به خودم نگفتم اخه دختر تو بجای اینکه کارشناس ملت باشی و همش بگی بهبه فلانی چقدرر مثبت اندیشه آیندش خفنه یا نه فلانی معتاد میشه میوفته تو جوب ذهنتو خالی کن از عمو و عمه و دایی و همکلاسی و بهمانی ببین ک چجوررررم تمرکز داری! ببین که چقدرررر باهوشی تویک روز کارایی میکنی که تو عمرت از خودت ندیدی چی از شاگرد اولتون کم داری؟ خب اوکی تو به هنر خطاطب علاقه داری مگه چه امکاناتی میخواد اینکه کم هزینه ترین کار دنیاست، کلاس نمیبرنت اینهمههه ویدیو اموزشی تو اینترنت ریخته تو کارو شروع کن بچه تو برو دنبال علاقت مهم نیست الان چقدر توش ناواردی، مقایسه نکن مقایسه نکن،خلاصه این جنگ و جدال تو ذهن من ی گاری بود تصمیم اشتباه بگیرم واسه انتخاب رشته بر اساس باور های اشتباه جامعه و زجر دادن خودم توی درسایی که ازشون حالم بهم میخورد! ولی از وقتی کرونا اومد من این رو نشونه ی خدا واسه ی خودم دیدم و این تمرکز کزدن روی تحلیل دیگرانو بیخیال شدم از جو مدرسه که دور شدم انگار همه ی حال بدیام بیرون ریخته شد و آروم آروم زندگی روی خوش بهم نشون داد که عجب ببین درسته همه غر میزنن ولی اتفاقا همین درهای خودشناسیو به روی من باز کرد🤭😍 من شروع کردم به همین فایلارو جدی تر گوش دادن و نوشتن و توجه کردن به خواسته هام و خواسته های کوچیکم رو جذب کردم مثلا کتابی که دوستش داشتم کلاسی که همیشه ارزوشو داشتم ولی مخالفت شدید خانوادم بود، اون موقع خیلی راحت اتفاق افتاد هدایتی و من همینجور هرروزم لبریز بود از حس شکر گزاری

تضاد های شدید و اتفاقات بد که حذف شده بود هیچ پشت سر هم صبح بیدار میشدم میگفتم خب الان میخوام خدا چه کاریو واسم انجام بده؟ مینوشتم شب تیک میخورد که بعله این مشکلمم حل شد محیطمم ساکت و اروم تر شد رفتار اطرافیانمم بهتر شده باهام همه چیز داره به نفع من پیش میرا همه دارن به من کمک میکنن، اینا خیلی چیزای جدیدی بود ک تو زندگیم دقیقا برعکسشو تجربه کرده بودم،و تا حدودی علایقمو بهتر شناختم ولی خب ی سری باورا و ترمزای وحشتناک داشتم که بازم جلومو گرفته بود واسه ادامه دادن، همینجوری پیش رفت که من شرایطم تو سن 18 سالگی تو خونه و ارتباطاتم به قدری عالی شد که خواهرامم حتی تو سن خیلی بالاتر یا پایین تر میگفتن تو چجوری میشه که این اتفاقات واست میوفته چجوری این مشکلو حل کردی؟ چجوری این به ذهنت رسید؟ و من میگفتم واقعیتش من اینو حل نکردم خدا هداستم کرد حسم گفت اره بیا اینو اینجا بزار یا الان اینجوری اینو درستش کن این مشکل بزرگی نیست، زندگیم شده بود هدایت ولی وقتی شرایط خوب میشه از جایی که همش محیطتت پر از درگیریو احساس بده از سختیایی که پر از افسردگی و عصبانیته به استقلال بهتر روابط بهتر محیط اروم تر و وسایل با کیفیت تر دوستای خوب و… میرسی باید در این نقطه تغییر کنی و بری مرحله ی بالا تر و هدفگزاری کنی گوله شرایط خوبو نخوری که متاسفانه من باورای محدود کنندم نزاشت با قدرت ادامه بدم و دوباره تو روزمرگی افتادم و تضاد ها و توگوشی های اول چندان منو بیدار نکرد تا اینکه چند وقت بعدش با فایل های کلاب هاوس تصمیم گرفتم قورباقه بزرگمو قورت بدم! سخت ترین تصمیم زندگیمو گرفتم فکر میکردم مثل جون کندنه درحالی که تصمیم نگرفتنش زجرکشیه تدریجی بود و بعد از عمل کردن زندگیم بی نهایت تغییر کرد چقدررر قوی تر شدم، خدای من چقدر الکی طولش دادم واسه ی این کاری که خیلی واضح بود باید انجامش بدم

اصلا باورتون نمیشه منی که خیلییی وابسته بودم و بزرگ ترین نقطه ضعفم اون رابطه ی اشتباه بود، وقتی رابطه رو تموم کردم با اینکه 4سال اسممون رو هم بود کسی کوچیک ترین چیزی بهم میگفت اشک خون میریختم، وقتی پا روی ترسم گذاشتم چنان احساس قدرتی بهم دست داد چنا اعتماد به نفسی پیدا کردم که خودمم باورم نمیشه منی ک میگفتم دیگه بدون اون نمیتونم و خودمو میکشم وقتی قطع ارتباط کردم الان به خودم میخندم و هرکسیم میخواست منو ازار بده یا تحقیرم کنه درمورد این موضوع نه تنها روم تاثیری نداشت بلکه تو وجودم به خودم افتخار میکردم، خودمم باورم نمیشد چقدر قصاوت دیگران برام بی اهمیت شده، چقدر نمیخوام چیزیو به کسی ثابت کنم چقدر قلبم اروم گرفته و به یک زندگیه بهتر تو آینده امیدوارم،

وقتی دیگرانو از قلبم بیرون کردم این شرک کمرنگ شد خدا جاش باز شد تو قلبم و الهاماتو بیشتر شنیدم صدای قلبم بلند تر شد، این اتفاق رو تو این چند سال چند بار تصمیم گرفته بودم و انجامشم داده بودم ولی بعد از ی مدت که حالم خوب میشد باز مثل یک معتاد به رابطه برمیگشتم ولی این دفعه ی جوری تمومش کردم که همه ی پل های پشت سرم خراب شه نه شماره ای نه واسطه ای هیچ چیز و هیچکس دیگه مسبب و محرک تکرار اشتباهم نشه و از همون لحظه ی جورایی مسیر و در ها بروم باز شد خدارو بهتر باور کردم وای تسلیییییم

خدای من چقدرررر گردن کشی کردمممم

چقدرر بهم گفتی فلان جا فلان کارو کن گوش ندادم بهت و ضرر کردم و حالا با عمل کردن به یدونه حرفت و تسلیم شدن با ایمان اصلا تاااازه فهمیدم من کی هستم! چرا اینهمه گریه کنم ک اخ فلان فرصت از دستم رفت؟ مگه فرصت ها بی انتها نیستن مگه همون خدایی که اون ادمو اورد و از این طریق به من عشق داد نمیتونه در اینده بازم از این بهترشو بیاره؟ دیگه انرژیمو از روی چسبیدن به فرصتای از دست رفته ی گذشته یا ترسیدن از آینده برداشتم و انرژیی که قبلا اشک میشد و روز به روز داغون ترم میکرد از لحاظ ظاهری و باطنی تبدیل شد به قدرتی که میرفتم ورزشای سنگین میکردم حالم و قدرت بدنیم بهتر شد و تو بدترین شرایط روحی ذهنمو کنترل کردم به این شکل که انگار اصلا اتفاقی نیوفتاده! همه ی وجود و تمرکزم اومد روی خودم دیگرانی درکار نبودن و باورامو تو هنری که عاشقشم بهتر کردم و دوباره شروع کردم به تمرین کردن تا بدون عمله هرروز بهتر از دیروز شم همه ی این تکامل زمان برد چون من تو مدار خیلی پایینی بودم ولی مهم اینه بالاخره رسالتمو پیدا کردم و دست کم دیگه شکی بهش ندارم و حتی اگه ی روز بخوام از مسیرم خارج شم با اولین نشونه برمیگردم دیگه یکسال طولش نمیدم که هی تو روزمرگی بیوفتم دوروز پیش تازه 19سالم شد و من میخوام هرروز مقاومتای ذهنمو کمترشکنم و خودشناسیمو ادامه بدم فقط خداروشکر میکنم که بالاخره راهمو پیدا کردم و همه چیز در من خلاصه شد خداوند زمین و ایمونو تسخیر من کرده و همه چیزو جوری میچینه هماهنگ میکنه تا من به خوایته هام برسم😍☺️☺️❤️