الگوبرداری از افراد موفق | قسمت 3 - صفحه 18 (به ترتیب امتیاز)

بنام خدایی که بشدت کافیست

ســــــــلام

توحید، همین یه کلمه ای که باید در عمل اجرا کنم و بقیه اش رو بسپارم به خداوند مثل همین جاشوا که وقتی خبرنگار از شرایط حریف و کلا شرایط بیرونی ازش میپرسه در نهایت صداقت میگه من نمی دونم من فقط روی خودم کار کنم

استاد بی نهایت از شما سپساگزارم برای این دو قسمت بی نظیر از همین مصاحبه فقط، و این چیزی نیست جز تربیت ذهنتون برای دیدن زیبایی ها در دیگران، دیگرانی که شاید در ذهن اغلب مردم یک شخصیت منفی باشن ولی شما میتونید ساعتهها در مورد نکات مثبتشون بگید فقط به همین دلیل، تربیت ذهنتون و این رو اینقدر تکرار کردید که دیگه ذهنتون خودکار اینو انجام میده اما البته که این خودکار بودن برای دیدن زیبایی ها از اول نبوده و شما کار کردی که شده این

اما با گوش دادن این دو قسمت درمورد یکی از تجارب خودم که با کار کردن روی خودم کم کم آگاهانه ترکش کردم میخوام بگم و اون خبرنگار بودن هست، من خودم خبرنگار بودم قبل از اینکه وارد این مسیر بشم و اصلا چیزی از قانون و باورها بدونم، شغلی که ورود من به اون برای من یه اتفاق خوبی بود که با انتخابش در واقع وارد یکی از ترسهام شدم چون من بـــــــشدت یه دختر خجالتی بودم که حرف زدن در جمع و ارتباط برقرار کردن برای من وحشتناک بود ولی وقتی وارد دانشگاه شدم بر خلاف هم کلاسی هام چه دخترا چه پسرا که کل وقتشون رو صرف دانشگاه میکردن ولی من دنبال کسب تجربه بودم با کار کردن که بطور تصادفی دیدم یه اطلاعیه زدن کنار دانشکده مون برای یه خبرگزاری که به قولی غول خبرگزاری های کشور بود که می بایست برای مصاحبه میرفتم حالا من نه تجربه مصاحبه داشتم و نه تجربه خبرنگاری و نه کسی معرفی کرده بود منو رفتم برای مصاحبه و بعد یک هفته تماس گرفتن برم برای شروع و کلی تجربه های بی نظیر مخصوصا در راستای ترس هایی که داشتم کسب کردم که بعد 5 ماه با من و دو نفر دیگه که خیلی قبل تر من بودن قراررداد بستن ولی بعد چند ماه چون نمی تونستم بخاطر دانشگاه و تمرینات فوتسالم زیاد وقت بزارم گفتن اینطوری نمیشه ادامه بدیم و من مجبور شدم خارج بشم از اونجا ولی بعدش خــــــیلی دوست داشتم برگردم ولی نشد و جاهای دیگ مشغئل شدم تا اینکه وارد این مسیر شدم و تازه متوجه شدم باور و ورودی های ذهن چیه برای همین با اینکه همون خبرگزاری که اون موقع خیلی دوست داشتم بشه برگردم این بار خودشون بهم پیشنهاد دادن برگردم اونم با آپشن های جدید و ارتقا چیزی که بطور معمول اصلا برای کسی این آپشن ها رو نمیزارن ولی به من گفتن و جالب تر کسی این پیشنهاد رو بهم داد که وقتی اونجا بودم بخاطر باورهای اشتباهم و صحبت های دیگران و رقابت با حس حسادتی که بود رابطه نزدیک و خوبی نداشتیم ولی همین آدم بعد کار کردن روی خودم شد یکی از بهترین دوست های من که همیشه دوست داره منو ببینه و خودش هم که پست بالایی داره اونجا این پیشنهاد رو داد که زینب کاش برگردی ولی من با وجود اینکه تا چند سال پیش یه روزی دوست داشتم و خدا خدا میکردم که بشه دوباره برگردم ولی دیگه وقتی روی خودم کار کردم اونا پیشنهاد دادن ولی من آگاهانه تصمیم گرفتم فاصله بگیرم از این شغل و فضا

اما در ادامه و بعد این فایل بی نظیر میخوام در مورد یه مصاحبه دیگه که بهش هدایت شدم بگم که مصاحبه با امیر عابدزاده پسر احمدرضا عابدزاده هست که در لیست 20 دروازه بان برتر جهان در 2021 نامزد شده که چنین مصاحبه هایی عملا پیدا نمیشه ولی این یکی اینقدر ذهنش رو روی چیزای مثبت گذاشته که خود خبرنگاری که باهاش مصاحبه کرده هم در ابتدای این مصاحبه گفت اونقدر سرتا سر این مصاحبه پر از امید و صحبتهای مثبت بود که دلم نمی‌خواست تمام بشود. در تمام صحبتای این دروزاه بان میشه به وضوح رعایت قانون و توجه به اون رو دید و دلیل موفقیت های الانش رو میشه براحتی فهمید کسی که برخلاف دیگرانی که موقعیت شبیه بهش داشتن (پدر فوتبالیست مطرح و موفق در دوره خودش) به اصطلاح در باد موفقیت پدرش نخوابیده و خودش موفقیت و سبک خودش رو داره، بخشی از مصاحبه اش رو اینجا میارم که خیلی کیف کردم و کلی تحسینش کردم

که در سوال اول درمورد حضورش در این لیست جواب میده:

خُب خیلی خوشحالم بابت اینکه جزو 20 نفر و جزو نامزدهای جهان در 2021 بودم. خیلی خیلی خدا رو سپاسگزارم درباره این موضوع و شاکرم و خوشحالم از اینکه وقتی در مسیر هدف‌هام با عشق حرکت و تلاش می‌کنم؛ بدون ترس، بدون شک و فقط فقط توکلم به خودشه، خودش هم پاداش‌ها رو بهم می‌ده. این انگیزه‌ای برای من شد که محکمتر قدم بردارم توی این مسیر که از اول می‌دونستم کجا می‌خوام برم

تو بین این بیست نفر به دروازه‌بانی کدوم‌شون خیلی علاقه داری و به عنوان الگو تعقیبش می‌کنی؟

عابدزاده: بین این لیست در حال حاضر با کسپر اشمایکل خیلی حال می‌کنم چون حس می‌کنم شباهتهای زیادی باهم داریم. جدا از اینکه پدران ما اسطوره بودن و مقایسه زیادی می‌شدیم و خواهیم شد، خیلی دروازه‌بان و آدم باهوشیه. وقتی مصاحبه‌هایش را می‌بینم و تفکرش نسبت به پست دروازه‌بانی، واقعا باهاش کیف می‌کنم. جدا از اینکه از نظر تکنیکی جزو بهترین هاست و جدا از اینکه فکر می‌کنم توی خونشه.

یک دلیل مهم برای علاقه بهش هم اینه که رفت از پایین شروع کرد .کسپر وقتی منچسترسیتی بود و اتفاقات طوری که می‌خواست پیش نرفت، رفت از پایین بدون ترس شروع کرد، همونجوری که من این کار رو کردم. خدا هم جوابش رو به من داد، وقتی که نترس و مطمئن در مسیری که همیشه دوست داشتم بیفتم قرار گرفتم و هدایتم کرد . الان جایی هستم که خوشحالم و شک ندارم که اتفاقات خیلی خوبی برام می‌افته البته اگه بتونم با همین تفکر و عشق ادامه بدم و بهتر و بهتر بشم.

فدراسیون آمار و ارقام انتخاب‌هاش بر اساس کمیت و آماره و تو فکر می‌کنی از نظر کیفی چقدر با سطح بهترین دروازه‌بان‌های دنیا فاصله داری؟

عابدزاده: از لحاظ کیفیتی دروازه‌بان‌ها خیلی نزدیک هم هستند و سطحهای پایین هم همه بلدند دایو بزنن و بپرن و شوت بزنن. اما یک سری دیتیل ها و جزئیات و تصمیم‌گیری و تجربیات و کلاس دروازه بانی و تکنیکهای جزئی، دروازه‌باناا را از هم متمایز می‌کنه. برای همین لِوِل نزدیک است. مثلا من جلوی کاسیاسی دو بار بازی کردم که خُب بهترین جهان بود و دیدم که واقعا چقدر سطح نزدیکه. فقط یک جرقه ریز است که تو را در آن سطح ببره. ثبات چیز مهمی است که تو را در این سطح نگه داره. از نظر کیفیتی فکر کنم همه نزدیکیم، یک سری قوت و ضعفها داریم که هرکسی تلاش می‌کند خودش را بهتر کنه. به نظرم چیزی که تو را جدا می‌کنه، ذهن قویه

تو الان تو لیگ یک اسپانیا بازی می‌کنی و بین گلرایی که انتخاب شده بودن شاید در رده پایین تری هستی؛ چقدر امیدواری که سال آینده توو یک رده خیلی بالاتر و در یک تیم خیلی بهتر قرار داشته باشی؟

عابدزاده: اینکه در سطح پایینتری بازی می‌کنم (لیگ یک اسپانیا) انتخاب خودم بوده. من خودم خیلی پیشنهاداتی داشتم که بتوانم در سطح لیگ برتر بعضی کشورها باشم اما در لیگ پرتغال چیزی برای یادگیری نداشتم مگر اینکه به سه تیم بزرگ پورتو، بنفیکا و اسپورتینگ می‌رفتم که اونا دروازه‌بان داشتن و دنبال خرید دروازه‌بان نبودن. همه چیز برایم در ماریتیمو آسان شده بود (همون چیزی که استاد بارها درموردش واسمون گفتن و در عمل خودش عمل کرد بهش که وقتی به یه موفقیتی میرسی قبل اینکه مثل اون قورباغه که کم کم آب داغ بشه و جهان مجـــــبور کنه تغییر کنیم خودمون تغییر کنیم

و اما ادامه مصاحبه: و دو پیشنهاد دیگر هم از پرتغال داشتم اما واقعا چیزی برای یادگیری نبود و یک چالش جدید انتخاب کردم. لیگ دو اسپانیا را هم اگر تحقیق کنین، فقط اسمش لیگ دو است و از نظر سطحی و امکاناتی بالاست. اگر در لیست هم نگاه کنین این انتخاب من بوده و خوشحالم و می‌خواهم تکاملم را طی کنم. خیلی خوشحالم از تصمیمم و اصلا بحثی نیست که امیدوار باشم به سطح بالاتر بروم. اگر امیدوار نبودم، هیچوقت انتخاب نمی‌کردم و می‌رفتم یک لیگ آسونتر که همه چیز راحت تو بود. مثل ماریتیمو که تمرین چه بکنم و چه نکنم گلر یک بودم. اما وقتی خارج می‌شی خدا پاداش میده و هدایت می‌کنه و به چیزای بزرگتر می‌رسی. من کل زندگی ام اینطور بوده و وقتی همه چیز می‌توانست راحت باشد، رفتم لیگ دو پرتغال و خیلی زود پاداشش را گرفتم و شک ندارم اگر روند و تفکرم با اشتیاق قبلی نگه دارم، خدا پاداشهای بعدی می‌ده. انقدر راضی ام از کارهایی که خدا برایم کرده که مطمئنم بازهم به من می‌ده و همیشه سپاسگزار هستم.

سوال- نگاه ما نسبت به لژیونرها اینه که دوست داریم اینا پیشرفت کنن و سریع به تیمای بهتر برن و همه‌اش نگاهمون به تیم آینده ایناست در حالی که ممکنه اون بازیکن در تیم فعلیش شرایط خیلی خوبی داشته باشه و اصلن اونجا رو بتونه به عنوان نقطه پایانی فوتبالش هم انتخاب کنه. اگه تیم شما به عنوان مثال به لالیگا صعود بکنه چه تاثیری در آینده تو و انتخاب بعدیت داره و تو قراردادت چجوری با این تیم منعقد شده و می‌خوای بمونی یا بری؟

عابدزاده: من دوست دارم چالشهای جدیدی تجربه و رشد کنم. وقتی یک جا زیاد بمانم و ببینم چیزی برای یاد گرفتن ندارم، سعی می‌کنم یکم قضیه را سخت کنم. نه اینکه بروم جایی که لذت نمی‌ده اما جایی دوست دارم باشم که چیزی یاد بگیرم و رشد کنم و تجربه جدید داشته باشم. اگه صعود کنیم لالیگا، این تجربه جدیدی برایم است. قطعا دوست دارم همه چیز بهتر و بهتر بشود اما اگر قرار است بهتر، همان تجربه قبلی باشد (مثل قضیه پرتغال که گفتم) ترجیح می‌دهم جای جدیدی بروم و رشد کنم. من همیشه یکی از اهدافم بازی در لالیگا بود و تقریبا که نه، صددرصد انتخابهایی دارم که بهش برسم. حالا وسط راه مثل این نقل و انتقالات پیش بینیهای وسوسه انگیز می‌آید که باعث می‌شه آدم یادش بره قبلا چی می‌خواست اما وقتی یادت بیاید که قبلا چی می‌خواستی، اصلا ترسی نداری و همه اش لذته! یاد میگیری و رشد می‌کنی و خدا هم قطعا پاداش می‌ده

سوال- قاعدتا به عنوان یک دروازه‌بان کارت خیلی سخت تره؛ همونطور که یک هافبک دفاعی شاید کارش خیلی سخت باشه چون نمود کار معلوم نیست و مثلا شاید گل خوردن لزوما تقصیر تو نباشه و دفاع‌تون ضعیف باشه و این کارو برای دروازه‌بان به عنوان لژیونر سخت می‌کنه اون هم تو کشوری مثل اسپانیا که یه عالمه دروازه‌بان خوب داره. تو در واقع به عنوان یک ایرانی در تیم‌تون چه وضعیتی داری؟ به عنوان یک بازیکن خارجی سوپر استار می‌بیننت؟

عابدزاده: سخت تره اونم در اسپانیایی که 2-3 خارجی بیشتر نمی‌توانی داشته باشی و همه پاسپورت اروپایی دارن. اکثر تیمها هم مثلا می‌روند دفاع کلمبیایی و برزیلی می‌گیرند و کسی دروازه‌بان آسیایی نمی‌خرد و من به خودم افتخار می‌کنم که فکر کنم اولین دروازه بان آسیایی اسپانیا باشم. نمی‌دانم البته و مطمئن نیستم اما خودم در این چند سال که در فوتبال بودم ندیدم. با کاری که کردم حال می‌کنم. من عاشق پستم هستم و گلایه ای بابت سختی اش نیست و لذت می‌برم. اما خب یک سری محدودیت هست و به خصوص در بحث پاسپورت و انتخاب. من دوست دارم هی باورسازی کنم . در پرتغال هم از پایین آمدم و خوب کار کردم. پرتغال محدودیت پاسپورت نداشت اما حالا اسپانیا آمدم. دوباره باید این باور رو بسازم و تا جایی که توانش رو دارم تلاش می‌کنم که یک باورسازی خوب برای جوونهامون بکنم و انشالله که همه با قدرت بیشتری به اهدافشون برسند.

سوال- رقابتت با گلر دوم تیم‌ چجوریه؟ آیا اون گلر اسپانیاییه یا نه و گلر یک و دو چیزی هست که اونجا در واقع خط کشی مشخص داره یا به هر صورت هر غفلتی ممکنه که جای تو رو سست کنه؟

عابدزاده: رقابتم با گلر دوم و سوم… گلرهای خوبی هستند، 23-4 ساله هستند و از من کوچکترن. گلرهای خوبین. اسپانیا گلرهای خوبی داره همه تکنیکی هستن و از پایه خوب یاد میگیرن. این گلر ما پاس اسپانیایی داره اما اصالتا کلمبیایه. از بچگی اسپانیا بوده و در سویا بازی کرده، در تیم رایووایکانو و دیپورتیوو لاکرونیا بوده. ما همون روز اول رفتیم ناهار خوردیم باهم. گلر سوم ما هم از بارسلونا ب آمده و خیلی تکنیکی و سریعه. مثل گربه است و هر موقع توپ می‌گیره می‌گیم «میائوو!» و خیلی بامزه است.

در کل مشخص نیست کی گلر دو و سه‌ئه و مربی ما خیلی عادله و هرکی حقش باشه رو بازی می‌ده. هافبکها هم هرچند سال که در تیم باشند اگر اشتباه کنند، خیلی زود شانس را به کسی دیگر می‌ده. من خیلی با این شیوه حال می‌کنم که سرمربی تیم بدون ترس به بقیه بازی می‌ده و این کاراکتر مربی رو نشون می‌ده.

خدایا شــــــــکرت برای همه چیز، خدایا من رو به صراط مستقیم راه کسانی که به آنها نـــــــعمتها داده ای هدایت کن و نه گمراهان

هر لحظه مون توحیدی تر و ثروتمندتر در پناه رب العالمین