الگوبرداری از افراد موفق | قسمت 3 - صفحه 16 (به ترتیب امتیاز)

سلام خدمت استاد عزیزم و همه دوستانم

چند روزه با توجه به نام خواسته های محیط کار،این فکر اومده بود توی سرم که اگر کلا توی یه فضای دیگه بودم از نظر کاری و علاقه ام توی کارای هنری بود یا چه می‌دونم یه شغل و کار زیباتر و نایس تر داشتم بهتر بود و این فکر اومده بود که چه کاریه توی محیط مثلاً بیمارستان بودن ،اگر توی یه محیط قشنگ تر بودم خیلی بهتر بود….

بعد دیروز هدایت شدم به فایل های مصاحبه با استاد عباس منش،و استاد میگفتن و همیشه میگن که از همون کاری که انجام میدی لذت ببر و همه شغل ها به یه اندازه پتانسیل ساخت ثروت دارن….اینا رو میدونستم اما بازم یه جاهایی آدم دچار نجوا میشه و فراموش می‌کنه باورهای درست رو،تا امروز این فایل رو دانلود کردم و تا بازش کردم صحنه های مبارزه جاشوا رو دیدم،چون توی قسمت قبل،،، مصاحبه اش رو دیده بودم متوجه شده بودم کنه کلا جاشوا چه دیدگاهی داره و کلا آدم مثبت و به قول خودش متفاوتی هست….

انگار با دیدن همین صحنه های مبارزه یه دفعه یه دری به روم باز شد که گفت :الان این آدم رو ببین در ظاهر داره میجنگه یه ورزش رزمی انجام میدهد،با دیدگاه کسی که آگاه نیست، مثلاً جاشوا چه کار نایس و شیک و مجلسی داره انجام میده؟حتی خود من تا قبل از این واقعا بوکس اصلا نگاه نمی‌کردم چون قشنگ نبود از نظر من….اما از دید جاشوا ،کسی که عاشق کارش هست چی؟؟؟اون میگه من به حاشیه کار ندارم من می خوام بهتر و بهتر بشم و تلاش کنم و حتما می خواد و حتما لذت هم می‌بره،و میگه من فقط به نکات مثبت کارم توجه میکنم و توجه و تمرکزم روی خودم هست….فرق من با جاشوا؟؟؟

چشم ها را باید شست ،جور دیگر باید دید….

عاشقتم استاد که اینقدر همیشه تأکید داری از آدم های بزرگ و درست الگو بگیریم،واقعا جاشوا الگوی درستی هست و واقعا جا داره که بارها و بارها ذهنم رو تربیت کنم و درست کنم و این فکت ها رو نشونش بدم تا بتونم مسیر موفقیتم رو به درستی طی کنم و کمتر دچار نجوا بشم و راحت تر ذهنم رو کنترل کنم….

موضوع بعدی این بود که گفت شکستی وجود نداره،من ادامه میدم و برمی‌گردم و دوباره قهرمان میشم….راستش من در زمینه روابط خیلی پاشنه آشیل دارم،به خصوص در رابطه با همسرم،،،همین چند روز قبل بود ،اول صبح از خواب بیدار شدم و تو دفتر تمرین ستاره قطبی ام نوشتم بی خیال گذشته تعهد میدم از اول شروع کنم و دوباره عاشق بشم مثل روزهای اول آشنایی ام با همسرم ،همونقدر دقیق میشیم تو نکات مثبتش….بعد یهو این شعر اومد تو سرم که:بیا تا گل برافشانیم و می در ساغر اندازیم/فلک را سقف بشکافیم و طرحی نو در اندازیم…….

می خوام بگم همیشه و در هر زمینه ای میشه دوباره شروع کرد و دوباره قهرمان شد،دوباره عاشق شد و دوباره و دوباره موفق شد،محدودیتی نیست،محدودیت فقط در ذهن منه…..و این چند روزه که اومدم گل برافشانم و طرحی نو دراندازم،انگار همه چیز زیباتر شده ،هوا دونفره شده،گل ها خوشبوتر شدن و رابطه ام به شکل خاصی متفاوت شده با همسرم،،،اما می‌دونم این به این دلیله که من رهاتر شدم،من آسون گیرتر شدم،من آشغال های گذشته رو ریختم دور و باورهام رو تغییر میدم و دوباره دارم عاشقی می‌کنم….

در مورد تحسین موفقیت بعد از شنیدن حرفهای استاد دیدم من میتونم مثلاً استاد عباس منش رو در مورد موفقیت هاشون تحسین کنم یا مثلاً هیتلر رو یا مثلاً رهبر یا رییس‌جمهور رو…اما اما وقتی می خواهم رابطه‌ی قشنگ خواهرشوهرم با همسرش رو یا عمه ام با همسرش رو یا یکی از دوستان ام رو تحسین کنم واقعاً واسم سخته…چرا.؟

چون ذهنم این باور رو داره که رهبر و رییس‌جمهور که از ما بهترون هستن و میتونن موفق بشن شکی هم نیست،اما من یه آدم داغونم با اطرافیان داغون تر از خودم و حالا که من لایق رسیدن به خوشبختی نیستم اونا هم نمیتونن برسن و اگر هم رابطه شون خوبه یا ظاهر سازی میکنن یا چند روز دیگه به من و به همه ثابت میشه که اونا هم داغونن…چه حسادتی!!!!!به خدا من منتظرم اونا رابطه شون خراب بشه که به خودم بگم دیدی درست می‌گفتم،اخیش من چقدر فهمیده‌ام…..خدای من…..چقدر راحت خودم رو از موفقیت دور میکنم….

باید بیشتر و بیشتر تحسین کنم اطرافیان خودم رو،

همین امروز عکس دوستم رو دیدم که مسوْل روابط عمومی هیئت کوهنوردی استان شده،اولش ذهنم شروع کرد،اما سریع مچ خودم رو گرفتم و به دوستم پیام تبریک گفتم و موفقیتش رو تحسین کردم و اون در جوابم گفت مبینا من ازت ممنونم چون من ازت کلی چیز یاد گرفتم…

و این برای من تایید و تحسین قانون و سپاسگزاری خداوند رو به همراه داشت و باز هم درستی حرف های استادم و ایمانم به مسیرم

.خدایا شکرت