داستان هدیه تولدم - صفحه 87 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدای مهربون♥️

سلام به استاد عزیزم، مریم نازنین و بچه های گل سایت🥰

تجربیات و تغییرات من در رابطه با به صلح رسیدن با خود

من از وقتی با قانون آشنا شدم سعی میکنم تمامه چیزهای خوب اطرافم را تحسین کنم، روابط خوب ادمها را، خوشبختی ادمها را، زیبایی ادمها را، پول و ثروت را، سلامتی را، روابط عاشقانه را، شادی و خنده ادمها را و هر چیز دیگری که زیباست.

سعی میکنم ادمها را ببخشم، رفتار نامناسب ادمها را ببخشم و با تغییر زاویه نگاهم به احساس خوب برسم، سعی میکنم قضاوتشون نکنم و میگم اگه من جای اونا بودم بدتر از این رفتار میکردم و بنابراین با اینکار به احساس خوب میرسم و با خودم در صلح هستم و این خیلی بهتر از اینکه از کسی متنفر باشم، یا کینه به دل بگیرم چون به ضررم هست و حال و احساسم بد میشه، آرامش نخواهم داشت و این یعنی با خودم در صلح نیستم و در نتیجه اتفاقات بدی را تجربه خواهم کرد.

سعی میکنم که خودم را هم قضاوت نکنم، خودم را ببخشم، چون من انسانم، من خدا که نیستم بی نقص و کامل باشم، من انسانم و طبیعیه که خطا کنم، اشتباه کنم. سعی میکنم گذشتم را ببخشم، به خودم حق بدم. سعی میکنم روز های سخت زندگیم را دوس داشته باشم، گذشته را دوس داشته باشم، چون اون روزهای سخت بود که باعث شد من تغییر کنم، مگرنه من به این راحتی ها دست به تغییر نمیزدم، تضادهای زندگیم بود که مجبورم کرد تغییر کنم و به این مسیر توحیدی هدایت بشم. سعی میکنم بی خیال همه چیز و همه کس باشم، هیچ چیزو هیچ کسو برای خودم بزرگش نکنم، هیچ اتفاقی را برا خودم بزرگش نکنم، هیچ چیزو جدی نگیرم، سعی میکنم خونسرد و آرام باشم و با خودم میگم خدا بزرگ‌تر از هر چیزی است، خدا بزرگ‌تر از هرکسی است، خدا بزرگ‌تر از هر اتفاقی است، دست خدا بالای همه دستهاست، خداوند تنها قدرت جهان است، خداوند فرمانروای کیهان است،

چون من آدمی بودم که خیلی همه چیزو جدی میگرفتم، کوچکترین اتفاقات را جدی میگرفتم و بی نهایت برای خودم بزرگش میکردم، من سال‌ها پیش یک اشتباه کوچولو و ناچیر و پوچ را اونقدر جدی گرفتم و اونقدر برای خودم بزرگش کردم که تمامه زندگیم را تحت تاثیر قرار داد و زندگیم جهنم واقعی شد، باور کنید اگه اون زمان اینقدر برای خودم بزرگش نمیکردم و ازش اعراض میکردم، سال‌های پیش مدفون شده بود و از ذهنم محو شده بود و اینقدر من در ترس و استرس و جهنم زندگی نمیکردم.

عزیزان من، دوستان عباس منشی، هیچ چیزو هیچ کسو، هیچ اتفاقی را برای خودتون بزرگش نکنید، جدی نگیرید، من تجربه خودم را میگم و با پوست و استخونم تجربش کردم که وقتی یک اتفاق کوچک، یک اشتباهی که انجام دادید را بزرگش میکنید، چقدر عواقب بدی دارد، چقدر زندگی جهنم میشود، دوستان از اشتباهاتون اعراض کنید، نادیده بگیرید، بهش توجه نکنید تا بزرگ نشن که تمامه زندگیتون را تحت تاثیر قرار بدن.

من این روزها خیلی سعی میکنم که با خودم در صلح باشم، سعی میکنم از رفتار نامناسب ادمها اعراض کنم، قضاوتشون نکنم و در قلبم میگم اگه من جای اونا بودم شاید بدتر از این رفتار میکردم و با این نگاه به احساس خوب و آرامش میرسم، سعی میکنم با تمام جهان به صلح برسم، با تمامه اتفاقات به صلح برسم، با هرچیزی، چه زشت، چه زیبا به صلح برسم. مثلا من وقتی در اینترنت تصویر امیزش دوتا گربه را میدیدم حالم بد میشد، نگاه نمیکردم، ولی الان نه، نگاه میکنم، خیلی هم لذت میبرم، خیلی هم احساسم خوب میشه، این باعث شده که احساس میکنم گربم خیلی بیشتر از قبل دوسم داره. اونروز گربه نازنینم ۳ تا بچش که تازه متولدشدن را آورده بود اتاقم، می آورد پیش من، زیر لحاظ من خوابیده بودن، خیلی رویایی و جادویی بود. با خودم میگفتم این نشانه ی در صلح بودن با خودم و گربه نازنینم است.

به خودم که نگاه میکنم میبینم خیلی تغییر کردم، خیلی آروم‌تر شدم، خیلی صبورتر شدم، خیلی منظم و مرتب شدم، من قبلا خیلی آدم آشفته، عجول، پر از استرس، نامنظم، نامرتب و بی برنامه ای بودم ولی الان هر روز برای زندگیم برنامه دارم، هدفمند زندگی میکنم. خوردنم، خوابیدنم، حرف زدنم به موقع است، از صبح که از خواب بلند میشم برای هرکاری از حس درونم کمک میگیرم و این خیلی عالیه و بی نهایت تغییر در من شکل گرفته که نشانه ی در صلح بودن با خودم است.

در پناه الله یکتا، شاد و سالم باشید🌹