توحید عملی | قسمت ۶ - صفحه 73

عاشق فایلهای توحید عملی هستم! اینو در حالی میگم که اگه ازم بپرسن «توحید عملی یعنی چی؟!» شاید نتونم با کلمات توضیح بدم! تنها چیزی که می‌دونم اینه که بدون شک تمام فایل‌های توحید عملی،عصاره‌ی ناب صحبت‌های خداوند هستند

و حدسم درست بود! در دُرُست‌تری زمان ممکن صدای خداوند رو دارم در این فایل می‌شنوم. از همون بـ بسم ا.. کپشن فایل!

استاد عباس‌منش، چه زیبا از زبان خداوند نوشتن …

«زندگی‌، در همان کودکی و نوجوانی‌، به خوبی حساب نکردن روی آدمها را به من یاد داد. فقط کمی طول کشید تا دریابم، روی چه قدرتی باید حساب کنم‌.»

اینجا منظور از آدم‌ها، یعنی چه کسانی؟! فقط رئیس و کارفرما؟!

نه!

منظور از آدم‌ها، هر آدمی میتونه باشه! حتی پدرت! مادرت! همسرت!

این به این معنی نیست که چیزی رو از اون افراد دریافت نکنیم؛ بلکه به این معنیه که روی اون‌ها حساب باز نکنیم!

حساب باز نکردن یعنی چی؟!

یعنی اگه تا الان مادرم خرج من و زندگی منو داده، به این معنی نیست که اگه دیگه خرج منو نده، من از گشنگی می‌میرم یا … . یعنی وقتی چیزی رو ازش دریافت می‌کنی، با خودت مرور کنی که اینو خداوند در قالب مادرم بهم داده و اول از همه از خداوندم سپاسگزاری کنم بعدش از مادرم. اگرم بنا به هر دلیلی دیگه به من نده، نباید ناراحت بشم یا غمگین و نگران بشم که قراره چیکار کنم. خداوند که روزی‌شو قطع نکرده! فقط می‌خواد در قالب این تضاد تو رو رشد بده و به سمت خواسته‌ها نزدیک ترت کنه! تو چه می‌دونی؟! شاید قراره به استقلال مالی برسی! همون خواسته‌ای که سال‌ها دنبالش هستی! فقط کافیه بتونی در چنین شرایطی به خوبی کنترل ذهن کنی و با دیدی مثبت به این قضیه نگاه کنی و احساست رو خوب نگه داری تا بتونی نتیجه رو به نفع خودت تغییر بدی!

استاد در ادامه چه قشنگ‌تر گفتن …

«کمی طول کشید تا درک کنم‌‌، آدمهایی که قدرتی برای رساندن من به خواسته‌هایم ندارند‌، قدرتی هم برای مانع شدن در برابر ورود نعمت‌ها به زندگی‌ام ندارند. پس همانگونه که روی آنها حساب نمی‌کنم‌، از گزندشان هم بیمناک نمی‌شوم. مجموع این دو نگاه توحید را برایم معنا کردو به من یاد داد تا روی چه نیرویی باید حساب کنم.»

دقیقا! این جمله برمی‌گرده به اینکه تو چقدر قانون اصلی رو باور کرده باشی! قانون اصلی چی می‌گفت؟! که من خالق 100% زندگی خودم هستم و دیگران هیچ تاثیری در زندگی من ندارن

به ‌میزانی که این قانون اصلی رو درک کرده باشی، به همون میزان هم درک می‌کنی که آدم‌ها به‌تنهایی‌‌ هیچ قدرتی در رساندن تو به خواسته‌ات یا دورکردن تو از خواسته‌ات ندارن! مگر اینکه دستِ خداوند باشن برای تو

ممکنه سوال پیش بیاد که تفاوت دستِ خداوند با آدم‌ها چیه؟! چرا آدم‌ها تاثیری بر رسیدن یا نرسیدن من به خواسته‌هام ندارن اما دستانِ خداوند می‌تونن کمکم کنن؟! مگه اونا هم آدم نیستن؟!

خیلی فرق داره که تو با دیدی خدابینی به افراد نگاه کنی یا با دیدی محدود به آدم‌ها.

وقتی من باور داشته باشم کهفقط این شخص (خواه مادر یا همسر یا …) می‌تونه به من کمک کنه، این یعنی همون حساب باز کردن روی آدم‌ها و موثر دونستن‌شون در رسیدن یا نرسیدن من به خواسته‌هام! اما …

وقتی من باور داشته باشم که این شخص (خواه مادر یا همسر یا …) از طرف خداونده و به عنوان دستی از دستانِ خداوند داره بهم کمک می‌کنه، دیگه روی خودِ شخصِ شخیص اون حساب باز نمی‌کنم چون اعتبار اصلی رو از طرف خداوند می‌دونم! نه خودِ اون شخص! اون موقع دیگه نگران نیستم اگه همون شخص بخواد رابطه‌شو باهام بهم بزنه یا دیگه بهم کمک نکنه! چون ته دلم یا خودم میگم که «تا الانش خدا از طریق این شخص به من کمک کرده، ممنونش هم هستم؛ اما از این به بعد می‌خواد از جای دیگه‌ای به من کمک کنه! و من نمی‌دونم از چه طریقی و از چه راهی! هیچ ایده‌ای هم ندارم. خودش هدایت می‌کنه!

در این لحظات یه چیزی مهمه … . اینکه واقعا با چه دیدی به ماجرا نگاه می‌کنیم؟! با دید فراوانی یا با دید محدودیت؟! فقط کسی که به فراوانی خداوند باور داشته باشه، می‌تونه احساس خودش رو در این لحظات خوب نگه داره و در نهایت نتیجه رو به‌نفع خودش تموم کنه! اما کسی که باور به محدودیت داشته باشه، دچار نگرانی و اضطراب میشه چون فکر میکنه اگه اون شخص نباشه دیگه کسی نیست بخواد بهش کمک کنه!

استاد ادامه میدن …

«سپس هرچه بیشتر قرآن را خواندم‌، بیشتر ارتباط میان توحید‌ و آنچه خداوند سعادت دنیا و آخرت می‌داند را درک کردم و فهمیدم‌، توحید‌، تنها اصل و اساس قوانین زندگی است.»

این یعنی چی؟! یعنی اگه به تضادی برخورد کردی که یکی از دستان خداوند که همیشه بهت کمک می‌کرده دیگه باهات کاری نداره، خوشحال باش! چرا؟!

چون این تضاد اومده تا دیدگاه توحیدی تو رو ارتقا بده! اومده تا توحیدی‌تر بشی و طبق جمله‌ی بالای استاد، با این توحیدی‌تر شدن، اومده تا تو رو به سعادت دنیا و آخرت هدایت کنه! آره این هدایت خداونده به شرطی که بتونی به خوبی کنترل ذهن کنی و از این تضاد سربلند بیرون بیای! نگران مباش و اندوهگین مشو که خداوند می‌خواهد از این طریق تو را رشد دهد.

آری! توحید در عمل یعنی؛ تسلیم بودن و متوکل بودن تو!

استاد ادامه میدن …

«تمام نتایج زندگی من‌، حاصل تلاش برای قدرت دادن به باورهای توحیدی‌ام بوده است. تا روی آدم‌ها حساب نکنم و روی قدرتی حساب کنم که‌، قدرت خلق هر خواسته‌ای را به من بخشیده و هدایتگر من در مسیر هر خواسته‌ای گشته.»

می‌بینی؟! این یعنی اگه درگیر تضادی هستی که امیدت از آدم‌ها قطع شده و به مرحله‌ی تسلیم رسیدی تا روی خداوند حساب باز کنی، یعنی در حال رشد دادن باورهای توحیدی‌ات هستی! همان باوری که استاد به عنوان سرچشمه‌ی تمام نتایج زندگیش یاد می‌کنه! پس تو داری به نتایج بیشتری هدایت میشی، البته به شرط موفق بیرون آمدن از این تضاد.

عه! ببین استاد چه قشنگ ادامه میده!

«این نگاه توحیدی است که‌، هر روز نعمت‌های بیشتری را روانه زندگی‌ام می‌سازد‌ و عزّت‌، ثروت‌، عشق و سلامتی بیشتری به من می‌بخشد. نه به این دلیل که من فردی خاص هستم‌، بلکه اصل فقط توحید است و آدمهای زیادی درباره درک این اصل مهم‌، دچار سوء تفاهم شده‌ و به فرعیات بیهوده چسبیده‌اند.»

دیدی؟! تو با این تضاد داری نگاه توحیدی قوی‌تری می‌سازی و همین قوی‌تر شدنه که تو رو به نعمت‌های بیشتر و دست‌های بهتر هدایت می‌کنه.

«تو به عنوان بخشی از نیرویی که ذاتش فراوانی‌، سلامتی‌، ثروت‌ و عشق است‌، می‌توانی با باور کردن رابطه‌ات با این نیرو‌ و باور کردن فراوانی نعمت‌ها‌، سلامتی و عشق‌، راه ورود آنها را به زندگی‌ات را باز نگه داری و به شکلی طبیعی تجربه‌شان کنی.»

راست میگه‌ها! منبع انرژی جهان، خداوندگار عالم، ذاتا غنی و فراوان و قادر و خالقه! خب اگه اونجور که خودش میگه، من از جنس خودشم –خواه یک ذره کوچیک- پس منم باید تمام اون خصوصیات رو ذاتا داشته باشم. چون یک گرم از یک سنگ طلا هم طلاست! حتی اگه یک گرم باشه! به هرحال خصوصیات ذره‌ای طلا رو داره. پس منم خالقم! پس منم غنی ام! منم … . اما کِی؟! زمانی که نه‌تنها باور کنم، بلکه درک کنم که اولا خدای من غنی و خالقه؛ دوما منم از خداهستم و مثل او ذاتا غنی و خالقم.

به میزان درک ما از این قانون، از ثروت و خالقیت خداوند بهره مند هستیم. به میزانی یادمون میاریم و به میزانی که می‌پذیریم! اون موقعست که همه چی باهم به طور طبیعی میاد وارد زندگیت میشه!

.

.

.

بریم سراف فایل اصلی:

راست میگه استاد! چرا قرآنی که کتاب زندگیه، نیومده با من در مورد رفع نیازهای اولیه‌م مثل خوراک و پوشاک و پول و مسکن و … صحبت کنه؟! چرا واقعا نیومده چیزی بگه و فقط گفته ما رازق هستیم و روزی می‌رسانیم! خب چرا نیومده بازش کنه و بگه از کجا و چه‌طوری؟!

استاد داخل فیلم ذهن منو قانع کردن که اصل و اساس زندگی چیزی فراتر از خوراک و پوشاک و مسکنه! چقدر این آگاهی به عمق جانم نفوذ کرد! راست میگن …

اگه قرار باشه تمام عمر دنبال خوراک و پوشاک و مسکن باشیم پس حقیقت زندگی چیه؟! پس کی بریم دنبال اصل و اساس زندگی!؟ چیزایی که میخوایم؟! یعنی میشه من تمرکزم رو از روی این مسائل بردارم و بذارم روی اصل توحید و دیگه نگران این مسائل نباشم؟! مگه میشه؟! زندگی چه قشنگ میشه اگه ذهن ما دغدغه این مسائل رو نداشته باشه و فرصت کنه به چیزای دیگه هم فکر کنه! من می‌خوام امتحانش کنم! چقدر فکر و خیال هزار چیز رو داشته باشم؟! میخوام تمام تمرکزم رو بذارم روی توحید ببینم کار میکنه یا نه!

یعنی خداوند ما رو همینطوری الکی رها کرده در این کره خاکی؟! مگه نمیدونه که من نیازمندشم؟! مگه نمیدونه من بی او هیچم؟! آخه نمی‌گه من چی بخورم و چی بپوشم؟! کجا زندگی کنم؟!

من حس می‌کنم قضیه شبیه به ماجرای بورسیه کردن افراده! دیدی وقتی یه کشوری تو رو بورس میکنه، بهت میگه خرج و مخارج و خونه و ماشین و تمام نیازهات با من، تو فقط بیا و تمرکز بذار روی اصل؟! چقدر قشنگه؟!

من حس می‌کنم خداوند هم لیاقت بورسیه شدن رو به همه ما داده! همه‌ی ما این پتانسیل رو داریم که بورسیه خداوند بشیم. اما کسی بورسیه میشه که به این قدرت خداوند ایمان بیاره و درک کنه که خداوند میتونه همه چی رو خودش براش فراهم کنه، و این وظیفه‌ی من نیست که بخوام به این چیزا حتی فکر کنم.

حتی همین که تو تا یه مدتی زیر سقف خونه‌ی پدریت زندگی می‌کردی و غذای گرمی که مادرت می‌پخت رو می‌خوردی و لباسی که خانواده برات تهیه می‌کرد به تن می‌کردی، خودش نمونه‌ی بارز بورسیه شدن توسط خداوند و به‌وسیله خانوادست. در سطوح پیشرفته‌تر و تکاملی‎‌تر این بورسیه شدن میتونه حرفه‌ای تر بشه. چه‌طوری شو نمیدونم و کسی که فراوانی رو باور داشته باشه، باورمی‌کنه.

این باور و آگاهی جدید خیلی بهم احساس خوبی می‌ده و خیلی بهم آرامش میده.

من عاشق این اصل هستم! ذاتا از حاشیه‌ها فراری ام و عاشق اینم که ‌به‌جای تمرکز گذاشتن همزمان روی چندتا موضوع، فقط به اون اصلی بچسبم که طبیعتا همه‌ی اون موضوعات رو درست میکنه! یعنی به‌جای اینکه من بیام تمرکزم رو بذارم روی برگ‌های چروکیده‌ی گیاه، بیام سعی کنم ریشه گیاه رو درست حسابی رسیدگی کنم تا به طور طبیعی رشد کنه و برگ‌های باطراواتی داشته باشه!

این اصل یعنی توحید. به میزانی که موحدتر باشی، به همون میزان زندگی بهتر و لذت‌بخش‌تری رو در تمام جوانب زندگی حس خواهی کرد. یا به قول استاد، زندگی با عمق بیشتر رو تجربه خواهی کرد. عمق بیشتر رو با کلمات نمیشه عنوان کرد! نمیشه با کلمات توصیف کنی که عمق بیشتر یعنی چه حجمی از لذت درونی و اتفاقات فوق‌‎العاده‌ی بیرونی!

و جمله‌ی آخر استاد، مُهر تاییدی بود بر این موضوع …

«واقعا دوست دارم در مورد این مسائل صحبت کنم چون اینا اصله! اینا اساسه!»

به امید فایل‌های دیگه توحید عملی! چون الان دارم درک می‌کنم توحیدی عملی یعنی چی و این هدایت خداوند بود که تمام فایل‌های توحید عملی رو ببینم.