سریال تمرکز بر نکات مثبت | قسمت 13 - صفحه 33

بسم الله الرحمن الرحیم

ابری نیست، بادی نیست، می نشینم لب حوض، گردش ماهیها، روشنی، من، گل، آب… پاکی خوشه زیست

سلام استاد قشنگم

انقدر این عبارات سهراب رو دوست دارم که برام مثل آیات قرآن میمونه.

روشنی… من…. گل…. آب… پاکی خوشه ی زیست…

چقدر لطیف و ظریفه، چقدر این زندگی میتونه به همین لطافت و ظرافت باشه و من تا بحال درکش نکرده بودم.

من همیشه ته دلم زندگی رو دوست داشتم و از بچگی آدم خوشبین و مثبت نگری بودم.

ولی نه به این زیبایی که شما داری یادم میدی.

نه با این آگاهی.

همیشه ذهن ناخودآگاهم از غم و ترس و نگرانی فراری بود. تقریبا هیچوقت آدم نگران و مضطربی نبودم. همیشه همه چیز برام عادی بود.

فقط در بعضی موارد نادر که اعتمادبنفس انجام کاری رو نداشتم از وارد شدن بهش می ترسیدم ولی تو فرکانس ترس و استرس باقی نمی موندم.

یادمه سر یکی از امتحانات سخت دبیرستان ناخودآگاه یه آهنگی رو زمزمه می کردم که خودم اون لحظه اصلا حواسم نبود. نفر بغل دستیم مریم شنیده بود و بعدا به مامانم گفت. گفت دیدم وسط امتحان سعیده داره آواز میخونه.

بهش گفتم چون من موقع خوندن اون مطلب همزمان داشتم به اون آهنگ هم گوش می دادم و سر امتحان واسه اینکه جواب یادم بیاد ذهنم ناخودآگاه اون آهنگ رو زمزمه کرد.

یه همچین شخصیتی بودم همیشه… غرق در خیالات خودم. فقط تمرکزم رو خودم… فارغ از غوغای جهان…. بی توجه به ترس ها و اتفاقات منفی زندگی دیگران…

اما…. از وقتی با شما آشنا شدم دیدم هنوز چقدر نکات مثبت هست که من نمی دیدم. به نظرم بدیهی بود.

وقتی من و خواهرم هردو ازدواج کردیم تفاوت زندگی راحت خودم و رابطه خوبم با همسرم رو به وضوح با زندگی در هم پیچیده و سخت خواهرم و روابط متشنج و نوسانیش با همسرش دیدم.

چون من همیشه بیخیال بودم و اون همیشه مضطرب بود. از همون بچگی.

این فایل نشانه روزانه دیروزم بود. اتفاقا دیروزم پر از اتفاقات مثبت بود که بایستی حتما ثبت میشد ولی کشید تا امروز.

امروز داشتم راجع به دیروزم واسه همین خواهرم تعریف می کردم. برای اینکه دنبال آسوده تر کردن ذهن و زندگیشه و همیشه دلش می خواد از من الگو بگیره.

براش تلفنی گفتم. برای شما کاملترش رو میگم:

1-صبح با ناز و لبخند از خواب بیدار شدم، یه صبحانه توپ خوردم و همزمان این فایل رو نگاه کردم.

2- کارهای خونه قشنگمو انجام دادم. با عشق.

3- دختر نازم بیدار شد بهش صبحانه دادم و با هم بازی کردیم. من نقش هیولاها رو بازی کردم و اون مثلا اومده بود خونه ما هیولاها مهمونی. بازیم هدفمند بود تا ترسش از هیولا رو کم کنم. کلی بهش خوش گذشت و خندید. منم همزمان پشت لپتاپم بودم و کارامو انجام می دادم.

4- جوجه قشنگمو فرستادمش مهد کودک و مشغول ناهار شدم. چه ناهار خوشمزه ای هم شد.

5- یه دوش عالی گرفتم و چون احساس ارزشمندیم نسبت به موهام بیشتر شده دیگه سشوار نکشیدم و گذاشتم همونجور فرفری خشک بشه.

6- عصر وقت اکوی قلب جنین داشتم. پس آماده شدیم و ترانه رو از مهد برداشتیم و رفتیم تهران میدون آرژانتین. ترانه رو گذاشتیم شهران پیش عمه اش و عمه الی مهربون گفت برو خیالت راحت تا هر ساعتی کارت طول بکشه من مواظبشم.

7- من و ابی هم رفتیم سونوگرافی خیابون الوند و معلوم شد دو ساعت دیگه هم قراره تو نوبت باشیم.

پس دوتایی رفتیم سر میدون آرژانتین که یه دوری بزنیم ولی من مجبور شدم یه جایی پیدا کنم برم دستشویی.

یه کافه شیک و مدرن بود که اجازه گرفتم و از سرویسش استفاده کردم. بعد ابی گفت می خوای بریم همینجایه چیزی هم بخوریم؟ گفتم نه تو ناهار نخوردی بیا بریم رستوران غذا بخور. گفت نه بریم همینجا قهوه بخوریم.

گفتم بریم.

2 تیکه کروسان و دوتا لته سفارش دادیم شد حدود 500 هزار تومن. بعد ابراهیم گفت خدایا شکرت دیگه این 500 تومنا واسمون پولی نیست، ولی باید کاری کنیم که 50 میلیون هم واسمون پول خورد باشه.

بعد دیدم فضا آماده است گفتم آره درسته ولی همه چی به نوبت. بقول استاد نمیشه به یه بچه کلاس اولی انتگرال یاد داد.

ابی هم تایید کرد و گفت آره انقدر باید این سطح واسمون منطقی بشه که بتونیم خیز برداریم واسه چند برابر کردنش نه یکهو صدبرابر. فقط سه چهار برابر.

بعد من گفتم ولی خدا به ما لطف کرد و توی چند ماه 10 برابر بهمون ثروت و درآمد داد.

یادته پارسال بنگاه املاک درآمد نداشت اسنپ کار می کردی؟ از درآمد ماهی 5-6 تومن در عرض کمتر از 9 ماه به تدریج الان رسیدیم به حدود 80 تومن. پس بازم میشه همینم 10 برابر بشه، به شرطی که شکرگزارش باشیم و واسمون باورپذیر بشه. ابراهیم هم تایید کرد و دنباله حرفای منو با مثال و توضیح بیشتر گرفت.

لذت بردم از این مکالمه با همسرم و این هم مداری و احساس سپاسگزاری عمیق.

8- ابراهیم گفت من ناهار نخورده بودم ولی چون می دونستم تو عاشق کافه و فضاهای این مدلی هستی گفتم بریم اینجا.

اینو که گفت قند تو دلم آب شد. گفتم چقدر شیرین و لذتبخشه که یه چیزی تو دلت باشه ولی نگی. بعد خودبخود واست جور شه.

خودش هی اصرار کرد بریم اینجا قهوه بخوریم چون می دونست ته دل من چیه.

چقدررررر لذتبخشه که همسرت تو رو عمیق بشناسه و کاری کنه که خوشحال بشی، اونم بدون اینکه ازش درخواست کنی.

9- برگشتنی از سربالایی خیابون الوند که می رفتیم به نفس نفس افتادم، دستمو گرفته بود و کمکم می کرد آروم آروم راه برم. خیلی اون حس حمایتگر و دستای مهربونشو دوست داشتم.

10- بالاخره نوبتم شد که اکوی قلب نی نی نوا خانم رو انجام بدم.

خدایا شکرت. این یه مورد به تنهایی برای یک عمر شکرگزاری کافیه، چه برسه واسه یک روز تمرکز بر نکات مثبت!

همون دو دقیقه اول دکتر گفت قلبش کاملا سالمه و همه چیش نرماله خیالت راحت.

بعد با دقت تمام همه جوانب رو بررسی کرد و عکس صورت قشنگشم تو مانیتور بهم نشون داد و بازم یه مزرعه نیشکر تو دلم قند آب شد.

چقدر این نی نی زیباست خدایااااا. مردم براش.

چقدر تو به من لطف و محبت کردی یه بچه سالم و مامانی بهم عطا کردی. الهی……. راضی ام ازت!

11-خیلی شیک و مجلسی هم هزینه اش رو (که دوبرابر کرج بود) پرداخت کردم و بازم خدا رو شکر کردم که بهمون توانایی مالی عطا کرده که باکیفیت ترین خدمات رو دریافت کنیم بدون نگرانی از هزینه هاش.

12- ترانه رو برداشتیم و برگشتیم خونه قشنگمون و کلی هم از خواهرشوهر مهربونم تشکر کردم که کاری کرده بود که هم من راحت باشم هم به بچه ام سخت نگذره و برعکس کلی هم بهش خوش بگذره.

13-آخرشب دیدم که فایل جدید اومده رو سایت. خیلی خوشحال شدم اما متاسفانه خستگی غلبه کرد و کامنتش رو امشب نوشتم.

14- یه کامنت جذاب هم از دوست خوبم سمیه زمانی دریافت کردم و با خوندنش اشک شوق ریختم.

15- با پدر و مادر عزیزم هم تصویری صحبت کردم و دلم شاد شد.

این بود انشای من در مورد تمرکز بر نکات مثبت امروز. تقبل الله