گفتگو با دوستان 49 | ورود به مدار نعمت ها - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

گفتگوی استادعباس منش بادوستان قسمت 49.

سلام به استاد عزیزونازنینم ومریم جان عزیزوهمه ی دوستان.

فایل بسیار بسیار قشنگ وآموزنده ای بود.فایلی بود که ازگوش کردنش سیرنمیشدی.

استادجونمون همه ی نکات لازم رو برای داشتن یک احساس خوب توضیح دادن.

وازهمه ی جوانب این موضوع روتحلیل و بررسی کردن.

ذهن ماهم همه رو میپذیره ،چون آمادگی پذیرش بیانات استاد جان عزیز روداره.

انشالله که درعملکردهامون ثابت کنیم.

دقیقن قبل از اینکه این فایلو گوش بدم .همسرم بهم اطلاع داد که ممکنه یه مبلغ سنگینی رو به دادگاه بدیم .

سر یه جریانی الان 4سال درگیر دادگاه رفتن هستیم .وهمسر من متعتقده که این پول سهم خودشه وحقی ازکسی به گردنش نیست.

حالا چرا وبه چ دلیل این اتفاق کش پیدا کرده وبه این شکل میخاد تموم شه،نمیدونم !

تنها چیزی که می‌دونم وتواین مدت ازاستاد یادگرفتم اینه که الان در لحظه باشم ینی وارد احساس بد نشم .

توکل وامیدم به خدا باشه .هنوز اتفاقی نیفتاده وفعلن در حد حرفه.

من از آینده چیزی نمی‌دونم .

اینو می‌دونم قمرک زدنم وترس و نگران شدنم کاری ازپیش نمیبره .پس چ‌ضروررتی داره که ازالان بشینم غصه بخورم که قراره انقد ازمالمون رو ازدست بدیم.

همسرم خیلی عصبی بود.صبر کردم ده دقیقه بعد،بش زنگ زدم فقط گفتم عزیزم ،نگران نباش توکل وامیدت به خدا باشه.دیگه به کسی هم اعتماد نکن که بخاد کارتو رو انجام بده .همون مسیر دادگاه رو برو تاببینیم چی میشه.

آخه به یه نفری سپرده بود که فکر میکرد کارشو، اوکی می‌کنه درحالی که متوجه شد اونم واسطه شده که یه چیزی گیر خودش بیاد.

من به شخصه بااعتماد واطمینان کامل ،این موضوع رو رها کردم .اما همسرم هرزگاهی احساس باخت می‌کنه وترس همه ی وجودشو‌ میگیره .

بازم با آرامش و خونسردی من آروم میگیره.

بله من به خدای خودم اعتماد کردم .نمی‌دونم قراره چ اتفاقی بیفته؟ .

اگه این داستان به نفع ما هم تموم نشه ،بازم من مثل گذشته بهم نمیریزم .

به قول استاد تسلیم وپذیرش هرچیزی می‌تونه منجر به اتفاقات بهتر دیگه ای بشه.

شایدم این مال ازمون گرفته بشه ولی باتوجه به باوری که ازفراوانی نعمت وثروت خدا یاد گرفتم ،به جهان اعتماد میکنم ومطمئنم ازجای دیگه وازراه دیگه ثروت زیادی برامون میرسه.

حالا چطور وچ شکلی ؟!من نمی‌دونم .استادهمیشه میگه خدامیداندوبس.

خداروشکر میکنم چنین افکاری وباورهای خوبی پیدا کردم وتمرکزم رو ،روی نازیبایی ها واتفاقات ناجالبی نمیزارم.

من همونیم که یه روز به خاطر گم شدن 10000 تومن ،شب خابم نمی‌برد.

تو زندگیم انقد ازاین اشتباهات داشتم که دیگه دوست ندارم تکرارشون کنم.

امروز متفاوت عمل میکنم تا متفاوت نتیجه بگیرم.

بخای فکرشو کنی ،یه چیزایی برای آدم خیلی گرون تموم میشه اما وقتی اتفاق بیفته وکاری ازدست تو برنیاد،آیا چاره ای جز پذیرشش رو داری؟! البته که خیر.

این عبارت تاکیدی رو هم خیلی به خودم میگم .

«خدایا من به تو وعدالت توایمان دارم و میدانم آنچه متعلق به من است ازمن گرفته نمیشود،ومن آسوده خاطر هستم».

پس ،از سر راه خدا کنار میرم ونظاره گر،اتفاقات میشم.

اینکه دوست عزیزمون گفتن موقع سال تحویل ،بزرگترین درخاستمون ازخدا،داشتن بهترین حال ممکنه .برام خیلی جالب وقشنگ بود.تا حالا دقت نکرده بودم که موقع سال تحویل که تقریبا ،احساسها مثبته و بعد معنوی داره ،چنین دعای قشنگی برای خودمون ودیگران میکنیم.

جدا هم بزرگترین موهبت الهی وبزرگترین ثروت ،داشتن سلامتی وحال خوبه.

وقتی هردو رو داشته باشیم ینی سلامتی در کنار احساس خوب ،مسلما ازپس خیلی ازمسائل راحت تر برمیاییم.

خیلی از ماها به داشتن این دو محبت الهی توجهی نداریم وفقط زمانی که ندارمیشون تازه متوجش میشیم.

وقتی یه کم مریض میشم تازه یاد این میفتم‌ که بی خیال همه چی ،دلم میخاد فقط سلامت باشم.

یااینکه تا حالت خوبه ،قدرشو نمیدونی وسپاسگزار نیستی .ولی تا یه کم حالت بد میشه و دپرس میشی همش میگی وااای چکار کنم به اون حال خوب برگردم ؟!چقدر داشتن حال خوب ،لذت بخشه.

چون با حال بد ،هیچ چیزی برات معنا و مفهومی نداره.

همه ی ما زمانی که حالمون خوبه ،انگیزه وانرژی برای انجام هرکاریو داریم.

درواقع با همون انگیزه وانرژی خالق اتفاقات خوب وعالی میشیم.

دیگه مثل گذشته نیستم که قدر این لحظات رو ندونم .

اتفاقا خیلی میبینمش.

وخیلی سپاسگزار خداوند هستم .

سپاسگزاری به خاطر داشته هات ،باعث ایجاد احساس خوب وبعد رزق بیشتر،ثروت بیشتر،سلامتی وروابط عالی تر میشه.

باسپاسگزاری وارد مداری میشیم که منجر به اتفاقات بهتری میشه.

نتیجه ی کارهامون وبودن لحظات بیشتر دراحساس خوب، نشون دهنده ی عملکرد درست ماس.

بله باید نکاتی رو رعایت کرد تابه این حس رسید.واین حس روکنترل کرد.

بادیدن تضادها ،ذهنمو آشفته نکنم .اینم مثل همه ی اتفاقات دیگه ،میاد ومیره.

تسلیم باشم .

هرآنچه اتفاق میفته رو بپذیرم.

به خدا وقوانین جهان اعتماد بکنم.

به خدا اعتماد وایمان داشته باشم.اینکه هرآنچه رخ میده برای رسیدن من به خواستمه.

هرچیزی که پیش میاد برای رشد وپیشرفت منه.

به گذشته فکر نکنم .گذشته هرچی بوده،تموم شده وفکر کردن بهش فقط منو عقب نگه میداره.

ازآینده هراسی نداشته باشم.من ازچیزی خبر ندارم .

برای امروز زندگی کنم وبرای همین روز حال خودمو خوب نگه دارم.

نترسید باخت نمیدید.چیزی هم ازدست نمی‌دید.

از هرکاری که باعث ایجاد احساس بد در من میشه پرهیز کنم مثل گوش کردن خبرها در رسانه های فضای مجازی وغیره.

تمرکزم روی زیبایی های جهان باشه .

توجه وتمرکزم روی نکات مثبت وخوب هرکسی باشه.

سپاسگزار هرآنچه دارم باشم.

هراتفاقی پیش میاد سعی کنم ،زاویه ی نگاهم رو تغییر بدم تا مثبت ببینمش.

قبوله یه درسایی سنگینه !ولی خب پیش اومده و راه چاره جز این نیست.

به قول استاد دلیل اینکه تو با چ منطق و استدلالی رفتارتو توجیه میکنی ،مهم نیس .مهم اینه که تو بتونی ذهنتو کنترل کنی.

هرجا که می‌دونم باید کاری کنم ،حتمن انجامش بدم وهرجا که ،کاری ازدست من خارجه .بشینمو تماشاش کنم .

اکثر موقعه ها ،باپیش اومدن تضاد ،استرسی که دامنمونو میگیره به این جهته که طبق افکار وباورهای گذشته ،فکر میکنیم الان باید بترسیم. الان باید ادای آدمای نگرانو در بیاریم.

یا مدام صحبتشو کنیم وانرژی منفی هم به خودمون و هم به جهان هستی بدیم.

اینکه دیگران قضاوتمون نکنن .یه وقت نگن اینا چقد بی خیالن!

کلا تو غم‌ها وغصه ها ودرد هامون باز نگاه مردم وقضاوتهاشون برامون مهمه .

البته خود، من این طرز نگاه رو خیلی خیلی کمرنگ تر ازقبل کردم .

هیچ‌کس نمیتونه در همه حالی خودشو اوکی نگه داره.فقط اینکه یاد بگیریم کمی بهتر ازقبل باشیم .ودر طول روز به درسهای زندگی توجه داشته باشیم.

اینکه اتفاقات ونعمتها رو ببینیم ،خودش کلی ما روبه جلو سوق میده.

در لحظه ممکنه ناراحت بشیم اما باید سعی کنیم کنترلش کنیم وادامش ندیم.

البته که صد درصد نمیشه احساس رو‌خوب نگه داشت.اما بامدیریت ذهن ورودیهای مناسب میشه کنترل کرد و از تشدیدش جلوگیری به عمل اوورد.

استاد جونم مرسی که هستی .

هرجا که گیر میکنم جملات ودرسهاو تجربه های قشنگ شما به دادم میرسه.

وخوشحالم ازاینکه هم مدار باشماهستم.

قربون کلامهات بشم که همشون به دل میشینن.

در پناه حق تعالی باشید.