پیدا کردن الگوهای تکرار شونده | قسمت 1 - صفحه 91 (به ترتیب امتیاز)

1286 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
  1. -
    وحید حمزه پور گفته:
    مدت عضویت: 1189 روز

    به نام خداوند بزرگ

    با سلام خدمت همه دوستان عباسمنشی

    مواردی که اگر اتفاق بیفتد تمام حواس منو به خودش جمع میکنه و منو بهم میریزه رو در پایین خدمتتون عرض میکنم

    1:اینکه در حقم بی عدالتی بشه.حتی در حد بعنوان مثال 10 هزار تومن یا اصلا مالی هم ممکنه نباشه اینو مثال زدم چون مورد کوچکی بود متوجه بشید.کلا بعدش همش خود خوری میکنم پیش خودم تا چنساعتی و ذهنم درگیرشه

    2:مورد بعدی اینه که چیزیو ازم پنهان کنن

    بدترش اینه که با اونیکه رابطه عاطفی دارم چیزیو ازم پنهات کنه دیگه هزار فکر میکنم که نکنه منو نخواد نکنه چه کارای دیگرو مخفی کرده نکنه….

    3:تو یه جمعی باشم کسی بهم بی احترامی کنه همون لحظه بهم میریزم و کنترلم سخت میشه حالا بعدش خودمو جمع میکنم اما همون لحظه که میخوام خودمو بیخیال بگیرم رفتارام مصنوعی میشه و مشخص میکنه که دردم گرفته

    4:اینکه بدون شریک عاطفی باشم خیلی وقتها باعث میشه رفتارای غیر معقول انجام بدم (متلک بندازم-تو فضای مجازی به دختر ها گیر بدم و…)

    این 4 تا از مهم ترین هاش بود

    یا علی…

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 0 رای:
  2. -
    محدثه آزاد گفته:
    مدت عضویت: 1372 روز

    سلام استاد عزیزم و مریم جونم امیدوارم همیشه شاد باشید

    آگاهی های خیلی نابی رو توی این فایل گفتید و اینک الان چند بار هست ک فایل رو گوش کردم و خیلی فکر کردم چی باعث میشه من شدید ترین احساسات رو بروز بدم اول اینک ذهنم میگفت نه تو خیلی آرومی تو خیلی ریلکس تو عصبانی نمیشی بعد با خودم حرف زدم و گفتم مگ میشه من عصبانی نشم احساست شدیدی نداشته باشم و خیلی فکر کردم و از کامنت زیبای آقای خوشدل هم ک با اشتیاق خوندم یکم ذهنم رو باز کرد ک آره فلان جا و فلان جا این برخوردهارو داشتی

    و اولین چیزی ک باعث عصبانیت من میشه ک در لحظه واکنش نشون میدم و اصلا فکر نمی‌کنم ک بابا یه لحظه آروم باش بعد طرفو بترکون اینک یه نفر ازم انتقاد کنه اونم دیگ وقتی قصدش تخریب باشه ک من رسما رد میدم ولی بازم این بستگی ب طرف مقابلمم داره ک کی باشه چقد دوسش دارم و اینا و چقد برام ارزشمنده

    ولی از وقتی با استاد آشنا شدم شاید این شدت واکنش از 100 درصد شده باشه 90 درصد و رو ب بهبود هست و خیلی از اعراض کردن سعی میکنم استفاده کنم ک گاهی موفقم و گاهی هم نه

    مثلا طرز پوشش از نظر خانواده ک دیگ واردش نمیشم اونایی ک این تضاد مثل منو دارن قطعا درک میکنن و می‌فهمن چی میگم و اصلا دلم نمیخواد واردش بشم

    و یکی دیگ از چیزایی ک احساس من رو عصبانی میکنه اینه ک یکی شروع میکنه منو نصیحت کردن واقعا از این کار بدم میاد فشارم میره بالا وقتی یکی شروع میکنه توی هر زمینه ای منو نصیحت کنه

    قبلا هم اوضاع مملکت و سیاسی بودن رو اعصابم بود

    ولی الان خدارو هزاران بار شکر اینقدر زیبا و خفن اعراض میکنم ک از 100 درصد شده یه درصد ک اونم باز پاشنه آشیل هس روش کار میکنم همیشه و اعراض میکنم

    و البته من وقتی این گدا هارو هم میبینم خیلی بهم میریزم ناراحت میشم و قبل از اینک با استاد آشنا بشم حتی بغض گلوم رو می‌گرفت و اصلا خیلی احساساتی میشدم و اینم فقط دارم با اعراض جلو میرم و از 100 درصد الان ب 30درصد رسیده و دائم هر بار میبینم این اشخاص رو ب خودم میگم هر کی هرجایی هست جاش درسته و ناراحت شدن من نه ب اون کمک میکنه و نه ب من و سعی میکنم توجه نکنم

    و یکی دیگ از کارهایی ک عصبانیم میکنه بدقولی هست

    ب این کار هم ب شدت واکنش نشون میدم و برای این هم دارم روی خودم کار میکنم و حالا ک فکر میکنم همش دارم برای همه کارهام از اعراض استفاده میکنم همین الان فکر کردم دیدم واقعا از اعراض دارم استفاده میکنم

    سپاس گزارم استاد عزیزم از سوالات فوق العادتون

    چقدر این حس کنکاش توی خودم رو دوست داشتم

    و اینک درباره خودم فکر کردم رو دوست داشتم

    سپاس گزارم استاد عزیزم و مریم جونم

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 0 رای:
    گزارش نقض قوانین سایت
  3. -
    محجوبه گفته:
    مدت عضویت: 2198 روز

    سلام سلام

    رد پای 15 از تعهد 40 روزه.

    امروز سفر رویاییم تموم شد برگشتم خونه.

    خونه ای که برام رنگ خونه قبل رو نداره بلکه رنگی رنگیه.رنگهاشم به رنگ صورتی قرمز سبز روشن ابی روشن نارنجی و هر چی رنگ شاد و شاده.

    امروز تو قطار داشتم فکر میکردم قبلنا هر موقع که از سفر برمیگشتم با خودم میگفتم وااای باز زندگی باز کار خونه اشپزی و…

    ولی این دفعه داشتم فکر میکردم اگه الان برم خونه چی از همه بیشتر خوشحالم میکنه گفتم لپ تاپم.برا همون با تمام خستگی وقتی رسیدم رفتم دوش گرفتم یک چرت کوچیک زدم لباسا و وسیله هامو مرتب کردم جمع کردم که اماده باشم از فردا برای یک زندگی جدید و قشنگ تر و پر کار تر.

    کوله باری از حرف دارم از این سفر که نمیتونم همشو یک جا بگم ولی در طول کامنتها سعی میکنم حتما بگم.

    از اشنایی با ادمهایی که تصدیق قانون بدون تغییر خداونده که تو فرکانس هر ادمی هر چیزی باشی تجربه اش میکنی.

    از ادمهایی که سرگذششتشون رو گفتن و چه شکستهایی خوردن و دوباره بلند شدن زندگی کردن و موفق شدن.

    از همسفر بودن با ادمی که در سن 50 سالگی داشت رویای سفر با کمپر رو استارت میزد و از لحاظ اخلاقی و منش نمونه بارز یک جنتلمن واقعی بود.تو این سفر معنای واقعیه این جمله استاد رو درک کردم که دنیابه همه جور ادم نیاز داره.فقیر پولدار زشت زیبا سالم مریض چاق لاغر معتاد سالم و……

    تو این سفر یاد گرفتم صبور باشم اروم باشم عجول نباشم.من تو این سفر یک الگوی تکرار شونده دیگه مو پیدا کردم.

    من 38 ساله عجول بودم باور کمبود وقت داشتم.این الگو رو در خودم از یک دوست نازنین از یک مرد واقعی پیدا کردم.

    کسیکه حرف زدنش حتی صحبت کردنش به ادم ارامش میداد.نکته به نکته حرفاش کلمه به کلمه اش پند و اندرز بود.ولی در قالب عملکرد.

    یعنی با کارهاش به ادم درس میداد.درس صبور بودن و باور به فراوانی وقت و زمان.رفتاری که یک الگوی نامناسب من هست و من این الگورو در رفتار و منش اون ادم در خودم پیدا کردم.

    از برنامه های مرتب گوشی موبایلش گرفته تا لباسای خط اتو دارش.تا تنهایی و با کیفیت زندگی کردنش.تا سفرهای تنهاییش.

    یک جا گفت قراره 50 60 روز برم سفر گفتم تنهایی حوصله تون سر نمیره گفت نه گفت من عاااشق تنهایی ام.از همسر قبلیمم خیلی ممنونم که ازم جدا شد.این حرف رو در حالی میزد که یک برقی از تنهایی خودش تو چشماش بود.

    برقی که به زبون نیاورد ولی برق خوشحالی از تنهایی خودش با خداش بود.

    با رفتارهاش بهم یاد داد و دست خدا شد که این الگو رو از ذهنم پاک کنم که محبوبه خانم فرصت هست فرصت زیاده اولا ببین هموز 3 ماه از سفر قبلیت نمیگذره خدا دوباره سفر رو برات جور کرد پس هی هی این فکر تو سرت نیاد که وقت نیست داره 40 سالم میشه فرصتام داره میره ای خدا چیکار کنم عمرم داره تموم میشه پس کی به ارزوهام برسم کی برم مسافرت کی دنیا رو ببینم….

    ارامش داشته باش کار کن کار درست.روی خودت کار کن.به خدا توکل‌ کن.عجول نباش.

    به قول استاد یک میلیون سال در ابعاد کره زمین چیزی نیست.

    به همون نسبت برا ادمها هم کمه کم 60 سال زندگی چیزی نیست.پس سخت نگیر سالهای سخت هم تموم میشه به همون نسبت که سالها و روزهای خوب تموم میشه.مهم تویی که سالهای خوب رو ببینی تا سختی ها برات اسون بشه.

    وقتی بهش اعتماد کنی وقتی روزهای خوب رو بلد کنی وقتی فقططططططط زیبایی ها رو ببینی و این تو زندگیت الگو بشه اونوقت درست وقتی از سفر رسیدی خونه بعد 3 ساعت باز صدای خنده شوهرت بلند میشه و ازش میپرسی به چی میخندی میگه محبوبه باز تور فلان جا برا اخر هفته گذاشتن تور یک و نیم روزه.

    اونوقت از خوشحالی تو دلت قند اب میشه اما نه به خاطر اخر هفته عالی که قراره بیاد بلکه بیشتر به خاطر اینکه یه بار دیگه تصدیق شد قانون:

    حال خوب=اتفاقات خوب

    اما اینبار دیگه نمیگم اره اره حتما بریم بریم تو رو خدا بریم اخ جوون و…

    این دفعه لبخند زدم تو دلم گفتم خدایااا شکرت.

    تو بخای باز هم اوکی میشه.من دیگه عجله نمیکنم بلکه انرژی که برای عجله کردن و اصرار کردن میزاشتم رو میزارم برای یاد گرفتن و صبر کردن.بعد دیگه کار به هیچی هم ندارم بقیه اش با خودت…..

    یا حق

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 0 رای:
    گزارش نقض قوانین سایت
  4. -
    ساناز گفته:
    مدت عضویت: 1189 روز

    سلام به خداوند هدایت گر مهربانم واستاد عزیز و دوستان خوبم

    اتفاقاً همیشه برام سوال بود چرا بعضی اتفاقات در زندگی تکرار میشن انگار که کپی شده باشن

    در طول 20سالی که ازدواج کردن بار‌ها همسرم بیکار شد یا با خواست خودش از کار بیرون می آمد تا به دنبال کار بهتری برگرده یا شرکت اونها رو نمی خواست از زمانی که کارمند جز بود تا حالا که یک مدیره ،اما ترس از بیکار شدنش ومشکلات مالی واعصاب خوردیهاش همیشه در وجودم بود شاید به همین دلیل اون اتفاق رو دوباره جذب می کردم اما واقعا از این ترس بزرگ زندگیم واقعا رنج می کشیدم چون به خاطر عدم ثبات شغلی شوهرم با وجود بارداری و مشکلاتش ،با بچه شیرخوار ،با بیماری طولانی که داشتم و حسابی ضعیف شده بودم که اون رو هم از ناراحتی فکری میدونم ،مجبور بودم به سختی کار کنم وقتی به خانه می‌رسید و کلی کار خونه پدرش بچه و رسیدگی به فرزند کوچکم رو داشتم که صبح با وجود گریه شدید اون واشکهای من ولش کرده بودم پسر کار رفته بودم و حالا عذاب وجدان داشتم خلاصه این سیکل هر دو سه سال یکبار تکرار میشد ومن عذاب می‌کشیدم وهمسرم این اتفاقات رو برای ارتقاء شغلش عادی میدونست

    واین بیشتر من رو رنج میداد وهیچ وقت هم با کسی مشورت نمی‌کرد وخودرای بود وحرف ونظر کسی رو قبول نداشت حتی پدر و مادرش خلاصه هربار شرایط خیلی بدی رو تجربه می کردم یکبار هم که از پدر و مادرم کمک خواستم اونها گفتن خدا کریمه برو سر زندگیت همه چیز درست میشه واون روز فهمیدم که جز خدا هیچ کس رو ندارم ورودی هیچ کس نمی تونن حساب کنم وحدت همه کس من شد …..

    خدا رو شاکرم که همیشه همراهم بوده ،دوستم محرم غم ها و شادی هام وپناهم توی زندگی ،امیدوارم خودش من رو به بهترین ها هدایت کنه

    خدایا صد هزار مرتبه شکرت که تو رو دارم

    خدانگهدار همه دوستان عزیزم

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 0 رای:
  5. -
    زهره یوسفی گفته:
    مدت عضویت: 1480 روز

    سلام بر استاد عزیزم

    احساسات شدید

    چه مواقعی من دچار احساسات شدید میشم

    زمانی که همه عمر تلاش میکنم و نتیجه دلخواهت رو نمگیری،زمانی که بچم جلوم ایستاده وداره جواب منو میده وبا من لجبازی میکنه،زمانی که خواهرم که من باهاش کار میکنم حس میکنم براش ارزش ندارم وهر کسی رو حتی شاگرد اون مجموعه رو از من با ارزش تر میدونه وبیشتر بهش احترام میزاره،زمانی دچار خشم وناراحتی ودر اصل حالم بد میشه وحسم خوب نیست که فشار کاری روم زیاده وهمه کارههای خونه رو باید تنهایی انجام بدم.زمانی حس بدی دارم که خونه ام رو نمیتونم تمیز کنم،زمانی که حس میکنم تو کارهها مدیریت ندارم زمانی که حس میکنم کارمو درست انجام ندادم،وقتی نتیجه نمیگیرم،وقتی نتیجه نمیگیرم وقتی نتیجه نمیگیرم .احساساتم بشدت بده وعصبانی میشم از خودم واز اطرافیانم،زمانی که خوب پول در نمیارم هم خیلی عصبانی میشم استاد دوست دارم یه جریانی از ثروت فراوان وسلامتی وارد زندگیم بشه و من بدونم در هر شرایطی دارم چیکار میکنم.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 0 رای:
  6. -
    شیما فلامرزی گفته:
    مدت عضویت: 2476 روز

    سلام استاد عزیزم و مریم جان عزیزم . اول از همه از شما فرستاده های الهی ،بینهایت تشکر میکنم و دعا میکنم الهی همه جوره سلامت و شاد باشید الهی همیشه حال دلتون و حال جسمتون عالی باشه . دقیقا این فایل های بسیار ارزشمند ، این موقع به دستم رسید که به چیکار کنم افتاد بودم ، با اینکه دوره عشق مودت رو کار بودم و باز 3-4 ماهی هستش شروع کردم ، به سوالات و مسایلی برخوردم که بهم ریخته شدم . تقریبا همه مثال هایی که زدین رو دارم . همش هر چی از خدا درخواست میکردم بعدش میگفتم تا کمک به دیگران کنم ، مثلا اگه مریض شد ناتوان شد پول نداشت ! واقعا چه باور اشتباهی انگار من میخواستم خدای بقیه بشم . استاد عزیزم من سالهاست که خداوند توانا شما رو توی زندگیم قرار دادن ، الان از خدا و شما فرستاده الهی خجالت کشیدم که این همه قانون ساده و راحت به سمت من هدایت شده ، پس چرا الان ناراحتم ، خدایاشکرت که باز دستمو محکمتر گرفتی . باور اینکه همسرم اگه سنش از من خیلی بالاتر باشه ، فهمیده تر جا افتاده تر ، منطقی تر و پخته تر هستش ، که خدانصیبم کرد و الان متوجه شدم نه این باور کاملا اشتباه بودش . همش تو این فکر بودم کمک به نیازمندان سالمندان کنم همش . خدایاشکرت که منو هدایت کردی به باورهای درست و باز بهم فرصت دادی که خوب زندگی کنم و با خوب زندگی کردن و کمک به خودم ، کمک کنم دیگران خوب زندگی کنن و هرکسی خودش مسائل زندگیشو حل کنه ، استاد جان خیلی معرکه هستین . دقیقا زدین به هدف ، دقیقا باورهای ذهن منو گفتین و منو بیدار کردین . واسه شما ،از خداوند عمری باعزت و طولانی آرزو کردم و همچنین همرازتون مریم جان . خیلی قشنگ توضیح دادین ، خیلی . از دور میبوسمتون . دوست دارم و از خدامیخواهم که روزبه روز دانا و تواناتر بشم و با افتخار و سربلندی بگم الگوی من استاد عباس منش هستش و استادم از من لذت ببره ، کیف کنه .

    بخدا میسپارمتون ، منتظر اتفاقات خوب هستم .

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 0 رای:
  7. -
    مژگان اکرامی گفته:
    مدت عضویت: 834 روز

    چه شرایط و اتفاقاتی احساسات من را برمی انگیزه؟

    راستش الان دفعه سوم هست فکر کنم که دارم تو دفترم به این سوال جواب میدم و هربار قبل از نهایت به یک یا دو مورد میرسیدم ‌‌الان خیلی خوشحالم تونستم بیشتر خودمو کشف کنم

    1- یکی از خیلی خیلی مهم هاش وقتی تمرکزم میره رو همسرم به این صورت که میخوام به زور پیشرفتش بدم اصلاحش کنم تغییرش بدم به چه شکل مثلا یسری سوال میاد تو ذهنم و توجه ام میره روی نکات منفی ایشون مثلا چرا یکاری بهش میگم انجام نمیده چرا پشت گوش میندازه ؟

    چرا پیشرفت نمیکنه؟ چرا روی خودش کار نمیکنه؟ چرا از فلان چیز که اینقدر ضربه دیده درس عبرت نمیشه ؟ چرا اینقدر یه کاری میخواد بکنه میترسه اخه ادم اینقدر ترسو( محتاط افراطی) چرا یکاری میخواد کنه صد سال طول میکشه(در این حالت انگار دارند پوست منو‌میکنند این حسی هست که به من دست میده- یکی نیست بگه اگه کار مربوط به تو هست خودت انجامش بده اگر به تو مربوط نیست تو چرا اینقدر جوش میزنی) همه اینا مواردی هست که منو به شدت خسته عصبانی ناراحت و افسره و‌ناامید میکنه ( مخصوصا ناامید در میشه زندگی مشترک)

    2- وقتی که یه جیزی که از نودم انتظار دارم ( که در اغلب مواقع بیش از توانم از خودم انتظار دارم)یا از شرایط یا از اتفاقات انتظار دارم اونجور که من میخوام پیش نمیره یعنی طبق ستاپ ذهنی من پیش نمیره عصبانی میشم و‌کلافه و دیر هم میتونم این تغییر را بپذیرم و بگم اوکی حتما باید این پیش میومده بیا طبق این ستاد کنیم دوباره برنامه را-این حتی در برنامه ریزی روزانه ام هم خیلی اثر داره مثلا اکر امروز نوشتم برم باشکاه ‌‌صبح بلند نشدم برم باشگاه تا شب اعصابم خورده از خودم و‌ به صورت دومینو‌ وار همه کارهام انجام نمیشه بی حس و‌کرخ میشم و تا جند روز این سیکل معیوب ادامه پیدا میکنه

    کلا تیک خوردن یه هدف و یا برنامه حس خیلی خوبی بهم میده حس مفید بودن حس ببین از عمرت درست استفاده کردی

    3-این موردم خیلی مهمه خیلی بد منو بهم میریزه این که اون جیز که من بهش علاقه دارم چیه ؟ وای این سوال بهش شدت به شدت منو به هم میریزه مثلا من یه ماری واسم جذاب بوده رفتم اموزش دیدم اینا بعد نصفه راه اومده این حس که نه این اون کاری نیست که تو علاقه داری این راه تو‌نیست و این مورد بارها تکرار شده و باعث شده من تو هر زمینه ای نمودارم بشه سینوسی بالا پایین بالا پایین -این سوال هم همراهش میاد که ببین همه میدونند علاقشون چیه اما تو‌نمیدونی از همه عقب موندی ( یه احساس سردرگمی عمیق ‌فاجعه بار که تهش منجر میشه به افسردگیم و هیچ‌کاری نکردن)

    5- دیدن خانم هایی که تو‌زندگی عاطفی ‌مشترک دارند زجر میکشند اما هیچ‌کاری نمیکنند ‌وبه اصطلاح میسوزند و‌میسازند ( خیلی خیلی خیلی عصبانیم میکنند و‌حتی حس انزجار هم بهم میدند)

    6- دیدن خانم هایی که هر روزشون مثل روز قبل هست که حالا شام چی بپذیم ناهار چی و عمر را به روزمرگی طی میکنند و حتی یه کلاس کوچیک ورزشی یا حتی پیاده روی تو زندگیشون نیست باری به هرجهت و بی هدف هستند این دسته هم بع شدت عصبانیم میکنند و حس انزجار بهم میدند

    7-با توجه به نکات بالا فکر کنم غالب ملیش این باشه که از انسان های بی هدف و ضعیف خیلی بدم میاد انگار خط قرمزه هستند

    8-حس حسادت در من به وجود میاد اما یه شکلی که خودم هم نمیفهمم الان حسودیم شده مثلا چیزی که من بخوام را ببینم کسی به دست اورد و من نه هنوز میوفتم تو مقایسه و خیلی خودمو‌اذیت میکنم ، مشکل اینحاست که مثلا هی بیام به خودم بگم به تو ربط نداره هرکس مسیر خودشو‌داره حالا واسه تو نشد فدای سرت یه حس بی انگیزه ای درم ایجاد میشه ) اون اذیت کننده است بی انگیزه گی هم اذیت کننده ست

    9-از ادم های موفق و‌حریص به پیشرفت چه زن چه مرد خوشم میاد.از اقایون موفق جاه طلب با افکار بزرگ خیلی خوشم میاد یه حس قدرت بهم القا میکنند

    10- بچه های (خصوصا خوشگل) از 3 ماهگی تا دو سالگی خوشم میاد حس خیلی خوبی دیدنشون و‌بلزی باهاشون بهم میده حتی از کریه کردنشون هم خیلی اذیت نمیشم اما از بچه های 5 سال به بالا تا 13-14 سال اصلا نمیتونم باهاشون کنار بیام مخصوصا بچه ها لوس که برای هر چیزی گریه می‌کند و‌قهر میکنند اصلا نمیتونم باهاشون کنار بیام جوری که فکر میکنم اگر بچه من بودم الان زده بودنش‍️ خیلی بده این فکر باید برطرفش کنم

    11-از اجرای ایده های دیگران که مطابق با ایده های من نیست بدم میاد جوری که نمیتونم بپذیرم و‌ اکر مجبور باشم انجام بدم اون کارا سطحی انجام میدم و راه داشته باشه اصلا انحام نمیدام از محیط قبلی کارم به خاطر این موضوع اومدم بیرون چون همش دیکته میشد که من این مدلی دوست دارم تو‌باید این مدل را احرا کنی برای مشتری های من

    12- حس ازادی را به شدت دوست دارم و محتل کردن این حس توسط اطرافیانم روحیه سرکش من را بیدار میکنه سر این موضوع با بردارم همیشه مشکل داشتم

    13-یه چیز دیگه خیلی فشار بهم وارد میکنه پول هستش و‌مسائل مربوط به پول ، مثلا اینکه به همسرم بگم فلان مبلغ واسم‌واریز کن (البته این نیست چیزی را بخوام که در خد توانش نباشه یا کلا خیلی کم پیش میاد چون من خودم درامد دارم) اما دیر واریز کنه یا به هر دلیلی هر دلیلی پشت گوش بندازه به شدت غرورم‌حریحه دار میشه و‌در لحظه اونکار را انجام میدم خودم یا هر کاری میکنم که انجامش بدم خودم ، و بیشتر از خودم عصبانی میشم تو این مورد مثلا اوایل ازدواج من به شدت سختم‌بود بهش بگم واسم فلان مبلغ را بریز یا فلان کارا بکن( در صورتی که باب هستش در ایران که شوهر کردی برای جی وظیفه اشه من اصلا این مدلی نبودم هنوزم نیستم به نسبت) یا مثلا اکر میگفت فلان پول که دستت بود ( مثلا داده بود برای خودم) چیکارش کردی ( انگار یه چاقو زده بود بهم با این حرف به شدت واکنش نشون میدادم) همسرم هم در طول زمان یاد کرفته اصلا از این سوالات نمیکنه از خدا خواستم تا لحظه مرگم در خال پول ساختن باشم و این منو به این فکر انداخته دنبال بیزینس هایی باشم که بشه در سن صد سالگی هم ازش پول بسازم ( به الطبع باید کار فیزیکی نداشته باشه یا جیزی باشه که یه فرد صد ساله هم بتونه انجامش بده)

    14-وقتی یه هدفی دارم تیک میخوره مخصوصا مادی ها خوشحال میشم ذوق میکنم اما بعدش دیگه خبری از اون ذوق نیست(اینم یه پاشنه آسیا هست که باید روش کار کنم که خودمو به نتایج گره نزنم)

    15-سفر رفتن اونم به این شیوه که من دوست دارم شهر هارا بگردم هتل های سنتی و قدیمی متناسب با اون شهر رفتن رستوران ها و خوردن غذاهای محلی اون شهر دیدن فرهنگ و معماری اون شهر هر چیز قدیمی هر حای قدیمی خوشم میاد و به لطف خدا دوتا سفر به این شکل داستم که ملی لذت بردم ختی هنوز که بهش فکر میکنم خوشم میاد

    16- از خدمات گرفتن خوشم میاد حس خیلی خوبی بهم میده مثلا برای خدمات زیباییم برم سالن

    17-وقتی برای خودم طلا می‌خرم خیلی خس خوب و لذت بخشی بهم دست میده احساس قدرت دیت میده بهم که خیلی دوستش دارم این حس که ببین تو‌میتونی برای خودت جیزای گرانبها بخری

    18-کسی ازم انتقاد کنه هم‌ در لحظه واکنش نشون میدم عصبانی میشم و‌نمیخوام قبول کنم انگار. حالا مثلا طرف داره درست میگه ها

    19_وقتی یه کاری میخوام انحام بدم مخصوصا مهم استرس میکیرم و در مرحله شک و‌تردید میمونم و به هاطر اینکه دلم میخواد از این مرحله زود نودمو‌نجات بدم چون فکرش ذهنمو‌اذیت میکنه میخوام سریع انجام بشه سریع بعد این تو سرمایه گذاری به ضررم شد و یه حا هم داست خیلی به ضررم میشد.این عجله یه بخشیش هم به کمبود هم مربوطه

    19- احساس گناه (البته مدام دارم سعی میکنم روس کار کنم)مثلا من وضع مالیم خوب باسه پس مامانم اینا جی ؟ من غذای خوب بخورم اونا نداشته باشند جی؟ من مسافرت برم اخی اگه اونا نتواند برند جی؟ خیلی خیلی بده جلوی رسد خودمو گرفته از اون طرف احساسم هم بد میشه بعد نمدار پیشرفته سینوسی میشه

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 0 رای:
  8. -
    دانیال کرامت گفته:
    مدت عضویت: 2566 روز

    با سلام خدمت استاد عزیز و همه دوستان

    من خیلی کم کامنت میذارم تو سایت، اما این سری سوالات مطرح شده در فایل های الگو های تکرار شونده، واقعا منو به فکر کردن وا داشت و حس کردم باید بیام و اینجا جواب سوالات رو بنویسم

    سوالی که استاد مطرح کردم، انقدر اساسی بود و هدفمند طرح شده بود که من فورا تونستم جوابش رو در خودم پیدا کنم و متحیر شدم از نتیجش.

    من در صورت قضاوت شدن توسط بقیه، به شدت به هم میریزم. البته قضاوتی که نادرست باشه و یه جور تهمت باشه. انقدر به هم میریزم که با تمام وجودم تقلا میکنم تا به طرفم ثابت کنم که اشتباه فکر میکرده، و در این پروسه، عزت نفسم پایین میاد. غالبا، آدمایی که منو اینجوری قضاوت میکنن، اصلا ارزش این همه ناراحتی و احساساتی شدن رو ندارن، چون مغرضانه دارن اینکارو میکنن تا منو اذیت کنن. اما بعضی وقتا هم، آدمایی که برام با ارزش هستن با قضاوت اشتباهشون منو ناراحت کردن و این مورد برام خیلی سنگین تره. هرچقدر کسی که منو قضاوت میکنه بهم نزدیک تر باشه، تقلای من بیشتر میشه برای اصلاح نظرش.

    حدس من اینه که در کل این قضیه مربوط میشه به مهم بودن حرف مردم برای من، در صورتی که فکر میکردم خیلی برام مهم نیستن! اما ظاهرا این مساله خیلی ریشه دار تر از اونیه که فکرشو میکردم … . یکی از نقاط ضعف شخصیت من اینه که از کودکی همیشه تلاش کردم خودمو به بقیه ثابت کنم، که خوبم، که توانا هستم، که ارزشمندم. خب این تلاش خیلی وقتا بی نتیجه بوده. اما اینکه میبینم بضعی آدما در بعضی موقعیتها نه تنها ارزش های من رو نمیبینن، بلکه حتی منو خلاف واقعیتم میبینن، دیگه واقعا اذیتم میکنه، و تلاش برای ثابت کردن خودم دو چندان میشه. کل این پروسه انرژی منو بسیار کاهش میده و تا چندین روز حالم بد هست.

    یک حالت دیگه هم هست که حال منو به هم میریزه، اونم دیدن نا عدالتیه در حق خودم. وقتی که مثلا تو یه صف ایستادم و بعد از کلی انتظار میبینم یکی بدون رعایت نوبت میاد و میره جلوی من و بقیه می ایسته، خیلی به هم میریزم. یا مثلا وقتی که میبینم تو یک فرآیند اداری، جلوی من پارتی بازی میشه و کار یکی راحت تر و سریعتر راه میوفته خیلی اذیت میشم. البته تاثیر این مورد به اندازه قضاوت شدن شدید نیست. غالبا میتونم خودمو کنترل کنم با چنتا نفس عمیق :))، اما یه وقتای که نمیتونم، اعتراض میکنم به فرد خاطی و هیچوقت جوابی نگرفتم از اعتراضم! فقط تپش قلب گرفتم و اون شخص هم با بی احترامی یا آوردن یه توجیه بی منطق، به کار خودش ادامه داده.

    ریشه این مورد رو دقیق نمیدونم چیه، شاید بحث ایمان به وجود عدالت بی نقص در جهان باشه. خیلی وقتا تلاش کردم به خودم بگم که این سیستم عظیم بدون ذره ای نقص داره کار میکنه و برگی بدون اذن خداوند به زمین نمیوفته و همه افراد نتیجه فرکانس ها و باورهاشون رو دارن تجربه میکنن، اما ظاهرا این باور رو خیلی عمیق نساختم. نکته عجیبش اینه که اگر ناعدالتی در مورد بقیه باشه، خیلی بهتر میتونم خودمو آروم کنم که “من نمیدونم پشت قضیه رو، ولی این آدما حتما دارن نتیجه فرکانسهای خودشونو میبینن و عدالت برقراره”. از بیرون خیلی بهتر میتونم این قضیه رو درک کنم، اما موقعی که خودم وسط ماجرا هستم، نمیتونم اینجوری تفسیر کنم که این اتفاقی که دارم تجربه میکنم، حاصل فرکانس های خودمه! چون نشونه ای ازش نمیبینم در باورهام. شایدم درست نگشتم! ولی همیشه در زندگیم سعی کردم عادلانه با بقیه برخورد کنم و شاید به همین دلیل انتظار ندارم این اتفاق برای من بیوفته. نمیتونم ربط منطقی بین اتفاقی که تجربه میکنم و باورهای خودم پیدا کنم و درمانده میشم …

    حتی اون حالت اولی که گفتم، ینی بحث قضاوت نادرست شدن، اون هم یه جورایی به بی عدالتی میتونه ربط پیدا کنه. ینی من فکر میکنم که نگاه طرف به من عادلانه نیست.

    از دوستان عزیز و استاد عباسمنش عزیز میخوام که اگر نظری دارن که میتونه به من کمک کنه، آگاهی و درک خودشون رو با من به اشتراک بذارند.

    ممنون

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 0 رای:
  9. -
    مهربانو گفته:
    مدت عضویت: 1526 روز

    سلام استاد عزیز

    من متاسفانه هم خودم از انتقاد بدم میاد و ناراحت میشم هم همسرم

    همسرم نسبت به فرزندانمان خیلی بی توجهی میکنه و ازمنم توقع داره کلا کاری به کار بچه ها نداشته باشم و فقط شش دانگ در خدمت ایشون باشم بخاطر همین هر چند وقت یه بار از دست هم عصبانی میشیم و زندگی زهر مارمون میشه

    هردومون هم مغروریم و از طرف مقابل توقع داریم که اوضاع رو درست کنه

    همسرم تو این مواقع کلا همه ی محبتهای من یادش میره و میگه تو چهار روز بامن خوبی دیگه کلا بفکر بچه هاتی . با این رفتارش خیلی منو عصبانی میکنه ومن از زندگی ناامید میشم دلم میخواد ترکش کنم ولی جرات این کار رو هم ندارم خلاصه این موارد خیلی توزندگیم تکرار میشه نمیدونم چکار کنم

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 0 رای:
  10. -
    مهدیه سلطانی گفته:
    مدت عضویت: 836 روز

    سلام به استاد عزیز و همه بچه های سایت عباسمنش

    سوال اول چه شرایط و اتفاقاتی شدیدترین احساسات را در شما بر انگیخته می‌کنه

    واقعیتش باید بگم تقریبا همه چیز هایی که شما در فایل گفتید میتونه احساسم رو بد کنه

    ولی شدیدترین هاش برای زمان هایی هست که مورد انتقاد قرار میگیرم حتی شاید روزها ازش بگذره و من با یاد آوری اون انتقاد شروع به گریه کردن کنم و اگر در مورد ویژگی های انتسابی هم باشه بیشتر ناراحت میشم

    و در مورد اینکه وقتی دیگران کار نادرستی انجام میدن یا شایدم چیزی که از دید من اشتباه هست ناراحتم میشم و دوست دارم از اون محیط و از اون آدما دور بشم مثلا غیبت کردن یا باور های متفاوتی که نسبتا به من دارن و یه جورایی می‌خوان به من بگن که باورشون درسته

    چیزی که درکش نمی کنم این هست چرا من باید از اون رفتار ناراحت بشم و گاهی اوقات این ناراحتی و عصبانی ادامه دار باشه

    و اما در مورد رفتار های تکرار شونده در خودم

    مثلا من افکار تایید طلبانه ای دارم که خیلی آزارم میدن انصافا نظر دیگران راجب خودم خیلی می‌ره روی مخم و یجورایی مدام در تلاشم که خودم رو به دیگران اثبات کنم که بگم مثلا من خوبم

    من زود وابسته میشم طوری که نمیتونم فکر بعضی آدم ها رو از سرم بیرون کنم

    اصلا نمی‌دونم چرا اینطوری میشه؟!!!

    و فکر میکنم نیاز به توجه زیاد هم دارم گاهی خیلی تلاش میکنم اینطور نباشم ولی بعد یه مدت دوباره تکرار میشه

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 0 رای: