شیوه مدیریت انتقادات - صفحه 19

به نام خداوند مهربان

سلام استاد و خانم شایسته عزیز

قانون:

تمام اتفاقات زندگی ما توسط افکار و باورهایمان خلق می شود

اگر اتفاقاتی به صورت مکرر برای ما تکرار می شود:

به دلیل داشتن باورهای خاص در ذهن ماست

هر اتفاقی که در بازده زمانی مشخص رخ داده و تبدیل به الگوهای تکرار شونده می شود:

به دلیل وجود باورهایی در ذهن ماست که سیکل معیوبی را همراه با اتفاقات نامناسب برای ما رقم می زند

بررسی کنیم:

چه باورهایی چنین اتفاقاتی برای ما رقم زده است؟

ترمزها و مقاومت های ذهنی خود را برطرف کنیم: تا اتفاقات مورد نظر برای ما رخ دهد

انتقاد و نحوه ی برخورد با آن

در دنیایی زندگی می کنیم که: همه ی افراد می توانند از ما انتقاد کرده ما را تحقیر و سرزنش و یا به ما توهین کنند

حتی افراد موفق : بارها و بارها مورد توهین و انتقاد افراد متفاوت که به هیچ یک از اهداف خود دست نیافته اند قرار می گیرند

بنابراین:

از هر کسی ممکن است انتقاد شود اهمیت اصلی این است که:

ما چه نگاهی به انتقادات داریم؟

اگر مرتبا مورد انتقاد غیر سازنده به قصد تخریب شخصیت قرار می گیریم:

*خودمان از خودمان انتقاد کرده و خود را دوست نداریم

جهان: بازتابی از افکار ماست

زمانی که با خود در صلح قرار می گیریم خود را دوست داریم خود را همان گونه که هستیم می پذیریم و احساس ارزشمندی داریم:

از ما تعریف شده و مورد انتقاد و سرزنش قرار نمی گیریم

* از دیگران مرتبا انتقاد می کنیم

اگر به دنبال پیدا کردن ایراد در دیگران هستیم توجه خود را بر نکات منفی آنها قرار داده با آنها بحث می کنیم:

جهان چنین بازتابی به ما خواهد داد و مرتبا مورد انتقاد و سرزنش دیگران قرار می گیریم

جهان:

مانند آینه عمل کرده و افکار باور و فرکانس های ما را به ما بازتاب می دهد

بنابراین اگر مورد انتقاد قرار می گیریم:

*خودمان خود را از درون تخریب می کنیم

*از دیگران انتقاد کرده و به دنبال پیدا کردن عیب و نکات منفی آنها هستیم

اگر خود را ارزشمند بدانیم: انتقادات غیر سازنده ی دیگران در ما تاثیری نداشته و برایمان هیچ اهمیتی ندارد

زمانی که از ما انتقاد شده و از لحاظ احساسی برانگیخته می شویم:

بر روی نقاط ضعف و انتقاداتی که خودمان از خودمان داریم دست گذاشته که باعث رخ دادن چنین واکنش نامناسبی شده است

اگر بخواهیم از لحاظ احساسی هنگام شنیدن انتقادات غیر سازنده آرامش خود را حفظ کنیم:

*بررسی کنیم هدف شخص از انتقاد ما چیست؟

-ممکن است اهداف خیر خواهانه داشته باشد

-ممکن است طرف مقابل بخواهد شخصیت ما را تخریب کند

از طرف مقابل درخواست کنیم: توضیح بیشتری بیان کند تا متوجه ی منظور و هدف او شویم

نخواهیم از خود دفاع و یا خودمان را به دیگران ثابت کنیم تنها بررسی کنیم:

انتقاد به ما کمک می کند یا غرض ورزی و تخریب شخصیت است؟

از طرف مقابل: به زیبایی تشکر کنیم

انجام این رفتار: طرف مقابل را خلع سلاح می کند و نظر نامناسب وانتقادات نا جالب آنها ادامه نمی یابد

بررسی کنیم:

چه درسی می توانیم از انتقادات بگیریم؟

اگر انتقاد سازنده بود: آن را یادداشت کرده و بهبودش دهیم

از افراد: بازخورد بگیریم

اگر انتقاد غیر سازنده بود: تنها از آن اعراض کنیم

نیاز به: بحث کردن دفاع ثابت کردن خودمان به آنها نیست

تنها کافی است: از طرف مقابل تشکر کرده بر روی عزت نفس و احساس ارزشمندی خود کار کنیم

به اندازه ای که شخصیت قوی تری داشته باشیم:

انتقادات غیر سازنده ی دیگران در ما تاثیری نخواهد داشت

اجازه ندهیم انتقادات :

احساس ارزشمندی و عزت نفس ما را تخریب کند بر روی توانمندی ها و اهداف خود تمرکز کنیم

ممکن است انتقادات به دلیل:

اطلاعات نادرست و ناکافی طرف مقابل باشد

می توانیم:

توضیحات بیشتری در این زمینه به افراد دهیم تا حقیقت را بدانند :

از ما انتقاد نکنند

اگر انتقادات سازنده از ما می شود و باز هم واکنش نامناسبی از خود نشان می دهیم به این دلیل است که:

انتقادات را به شخصیت و احساس ارزشمندی خود متصل کرده ایم

شخصیت کمالگرا داریم و استانداردهای بالایی در ذهن خود برای اشتباه نکردن قرار داده و اگر کسی از ما انتقاد کند به شدت ناراحت می شویم

باید:

*انتقادات را از شخصیت خود جدا کنیم و واکنش نشان ندهیم

*از دید انتقاد کننده به قضیه نگاه کرده تا منظور او را بهتر متوجه شویم

*در شبکه های اجتماعی ممکن است دلیل انتقاد افراد سن پایین آنها باشد و مسائل را به درستی درک نکنند

*اگر اشتباه کردن را جزئی از مسیر رشد پیشرفت و تکامل خود بدانیم از انتقادات ناراحت نشده از آنها بازخورد گرفته و خود را بهبود و اصلاح می کنیم

*هنگام انتقادات با خود مهربانانه رفتار کنیم با خودمان صحبت کرده توانایی های خود را به یادمان بیاوریم

*نفس عمیق بکشیم تا واکنش احساسی نامناسب از خود نشان ندهیم

خدایا شکرت

عاشقتونیم