نحوه برخورد با الگوهای تکرار شونده دیگران - صفحه 9

به نام خدایی که از وقتی پیداش کردم الابذکرالله تطمئن القلوب برام معنا شد

سلام استاد جانان عاشقتم استاد و مثل همیشه بیشترین چیزی که در وجودم همواره در حال تحسینش هستم سخاوت فوق‌العاده شماست. خوش به سعادتتون که چنان بنده عزیز خداوندید که هدایت مارو از طریق شما داره انجام میده.

قبل از اینکه الگو برای این قسمت رو بخوام بگم باید بگم که من بعد از کامنتی که برای جلسه دوم دوره حل مسائل گذاشتم و خوشحال از اینکه تونستم بفهمم مهمترین مسئله من چیه،از کجا باید کارم و شروع کنم رفتم سراغ جلسه سوم ولی واسه اینکه بهتر بتونم درک کنم مطالب دوره رو جلسات 10و 11و12 ثروت 1و فایلهای دانلود که در مورد تضاد بودنو هم کار کردم و دقیقا زمانی که خواستم با جدیت برنامه ریزی و به سمت هدفم حرکت کنم همون اتفاق تکراری همیشگی افتاد ،اومدن مهمون راه دور خودشم دقیقا زمان امتحان ریاضی دخترم، استاد یاد گرفتم تو تضادها تا جایی که میتونم وا ندم اجازه نمیدم به ذهنم که حالمو بد کنه و این موضوع واسم یه مسئله بود که باید حل بشه چون دیگه واضح و روشن میدونم وقتی میخوای حرکت کنی طبیعی هست اگه مسئله ای تو وجودت هست که منتظر حل شدنه باید با روی گشاده ازش استقبال کنی،پس با رفتاری آرام مهمان نوازی کردم از عزیزانم و بعد از رفتنشون اینبار که حرکتمو جدی انجام دادم باز هم خبر از مهمانی ناخوانده اومد و بعد ازون هم یک الگوی تکراری همیشگی با همسرم و باز اومدن مهمون و مهمونی رفتن،حالا بماند که خواهرا و برادرام بشدت در تلاش بودن با دخترم بریم پیششون چون من شهری دور از اونها زندگی میکنم . این الگوی تکراری منه تو این سه سالی که باقانون آشنا شدم،اوایل میترسیدم اعصابم بهم میریخت اما به مرور فهمیدم انگار هر چه خواسته هات بزرگتره باید مسایلو ریشه ای تر حل کنی باید ظرفتو اندازه خواسته ات بکنی تا دریافتش کنی.و به جرأت میگم دیگه اگاهانه از تضادهام حالم بد نمیشه فقط اون احساسی که از ناخودآگاهم در وجودم جاری میشه گاهی اذیتم میکنه ولی مثل آدمی که تو خوابه و میدونه با بیدار شدنش به آرامش میرسه خودمو دلداری میدم و حتی حواسم بیشتر هست به نشانه ها برای حل مسایلم.که چه زیبا و گاها خنده دار تضادهامو حل میکنم و البته که گاهی به دشواری.

استاد سپاسگزارم از شما و مریم عزیزم به خاطر دوره ارزشمند شیوه حل مسائل ،چون بزرگترین مسئله ای که برام حل شد این بود که قرار نیست ماهها زمان بذارم برای حل مسائلم و یک الگوی تکراری رو با نشانه های خداوند تو دوروز حل کردم و خوشحال از حل مسئله ای تکراری که فکر نمیکردم یه ترمز بزرگه تو مسیر هدفم و به نظرم یه چیز پیش پا افتاده بود (حتما تو دوره دربارش کامنت میذارم)، ولی بعدش خوردم به زنجیره ای از اتفاقات تکراری و دارم روش کار میکنم یسری ترمزهارو فهمیدم یسری رو حدس زدم و اینم بگم اوایل ورودم به سایت از کامنت عزیزان تو سایت تفاوت اعراض و تضادی که باید حل بشه رو فهمیدم و بعد اون استاد عزیزم به خدا گفتم با رویی باز با همه وجودم میرم به سمت حل تضادهام شاید گاهی هم کم بیارم ولی برمیگردم به سمتش رهاش نمیکنم نه خدارو و نه این مسیر توحید رو

وقتی با همسرم روابطمون دچار تلاطم میشه گوش هام تیز میشه چشمام چهار تا میشه ،حرف های دخترم استاد حرف های خداست نشانه های خداست برای حل مسائلم حتی کارتونها وفیلمهایی که هفته ای یبار باهم میبینیم بهم راه حل میدن، استاد تضادهام باهام حرف میزنن و من به مرور تو حلشون دارم بهتر میشم و دیگه انگار این الگوهای تکراری برام مثل حل پازل شده دیگه استرس و دستپاچگی زیاد بهم نمیده و سپاسگزار خداوندم که وجودش باعث ارامشمه و سپاسگزار استاد عزیزم هستم که حرفهاش در و گوهر و گنجه برامون.

در مورد مسائلی که باعث برانگیخته شدن شدید احساساتم میشددروغ گفتن برق از سرم میپروند ،اینکه دوره ای با کسی حرفم میشد یا جایی بودم که دعوا بود و من همه وجودم شروع به تپش و لرزش میکرد از شدت عصبانیت و از خشکی دهنم به خاطر اضطراب نمیتونستم حرف بزنم حالا اگه این بحثها با همسرم که بود دیگه بدتر، وقتی کسی جوری وانمود میکرد یا حرف میزد که انگار همه چیزو میدونه حالم بد میشد ،وقتی میدیدم پدر و مادری بچه شونو که اذیت میکنه لویس میکنن چیزی نمیگن کوچیک منظورم زیر 5سال میخواستم اون بچه رو خفه کنم، اینارو و یسری دیگه که یادم نیست حل کردم طول کشید چون فکر میکردم طول میکشه مگه به همین سادگی هست ولی بسادگی حل شدن و من الان خیلی بهترم خیلی فقط چیزی که اذیتم میکرد این بود که گاهی مثل الان واقعا واسه بعضی مسائل کم میارم،انگار که هیچ نشونه ای نیست انگار دیگه خدا جوابمو نمیده که با صحبتهای شما فهمیدم انگار گاهی حل بعضی مسائل هم پله پله هست و یادم اومد که دارم روی آخرین طناب وابستگیم به همسرم کار میکنم اینو هم قدم به قدم اومدم رسیدن به اینجا خداوند همه جوره داره از وجودم پاک میکنه این شرکو ،استاد خیلی احساس تنهایی دارم ولی به خودم میگم اگه من از اون شرایط روحی وحشتناک بسلامت رسیدم به اینجا الان که خدارو دارم قطعا میتونم، سخته با نتایج کوچیک ذهنمو قانع کنم ولی انگار امتحانم از ایمان به غیب با ندیدن نتیجه بزرگ با بریدن از وابستگی به همسر با تنها حرکت کردن میگذره،درسته خیلی نتایج بدست آوردم ولی برای ذهنم نتیجه یعنی هدفهایی که نوشتم اما هنوز محقق نشدن ولی من ادامه میدم راهی ندارم باید ادامه بدم اما خدای من خدای آسانی هاست و وعده داده بهم،بهم گفته وقتی میگی خودم خالق زندگیم هستم و فقط روی تو حساب میکنم باید نشونش بدی و قدم به قدم اومدم تا رسیدم به آخرین نقطه انگار و من امتحان قطعا عالی میدم چون خودش جوابو بهم میگه.

اما در رابطه با موضوع امروز استاد عزیزم باید بگم که از وقتی که وارد زندگی همسرم شدم خودمو از قبل آماده کرده بودم برای سختی ها،چرا؟چون میخواستم یه زندگی عاشقانه و خوب و بدون مسئله داشته باشم و راه حل چی بود؟فداکاری ،از خودگذشتگی خرد شدن و سوختن و ساختن ،چرا چون دلم یه زندگی آروم میخواست بدور از قهر و کینه و دعوا و راهش چی بود؟ادب از که آموختی از بی ادبان ،هر آنچه بقیه به عنوان دلیل ناکامی ها و شکستها زندگی مشترک میگفتن من خلاف اونو انجام بدم و هر آنچه از نظر جامعه و تلویزیون ارزش بود اونو انجام بدم، و به همین سادگی آسان شدم برای سختی ها ،هرچه از خودم میکندم بدتر میشد ولی همیشه یه کار احمقانه ای که میکردم هروقت همسرم از لحاظ مالی کم می آورد انگار من هم در حد خودم باید حلش میکردم اونم به این دلیل که همسرم به جای اینکه دنبال حل مسائل باشه زندگی رو یمدت زهرمارمون میکرد و من چاره رو و وظیفه مو تو فداکاریهای مختلف میدیدم یعنی جهاد اکبر به راه مینداختم در حد توانم و باز روز از نو روزی از نو،و چقدر ابلهانه خودمو بدقدم میدونستم و دریغ از اینکه تشکر که هیچ مقصر هم میشدم و یسری اتفاقات …،بعد آشنایی با قانون این کمکها تبدیل شد به خرج همه انرژی من برای تغییر همسرم تا همین چند وقت پیش ،ولی اینا از مشرک بودنم بود .میگفتم خدایا من خالق زندگیم هستم بعد میخواستم همسرمو تغییر بدم که نقطه امنم بشه تا من آهسته آهسته حرکت کنم، اما پله پله وجودم رو پاک کردم از روی نیاز داشتن به دیگران و خدا از جایی که فکرشو نمیکردم داره نعمتهاشو میفرسته به سمتم که با آرامش حرکتمو ادامه بدم ،هر بار که امتحانمو قبول میشم پاداشم میده

من این شعر

“هر که در این بزم مقرب تر است جام بلا بیشترش میدهند”

واسه خودم اینجوری معنی کردم که هرچی بیشتر تضادهامو حل کنم،وجودمو با حل مسائل درونیم خداگونه تر کنم خداوند جوایز زیادی رو بهم میده،جام بلا برای من جام امتحان هست امتحانی که اسمش مسئله هست و من با حلشون هم جام بیشتری بدست میارم هم به خدا نزدیکتر میشم

و این صحبت شما که میگید استاد با فرض اینکه اون آدم تغییر نمیکنه تصمیم بگیر،اتفاقا با همین نگاه تصمیم گرفتم که ادامه بدم،استاد همسر من هر آنچه که من دوست دارم در وجودش داره یه جنتلمن واقعی فقط الان مسائل مالیمونه که اذیتم میکنه و من باید این مسئله رو حل کنم اگه فرار کنم دنبالم میاد جای دیگه یجور دیگه، باید حلش کنم.

و یه چیزی هم در رابطه با دخترم هست احساس میکنم فداکاری کردن تو وجودم از سمت همسرم برداشته شده و در حد خیلی کمتر به سمت دخترم رفته ، اینو از حال بدم وقتی دخترم باهام حالت خاصی رفتار میکنه میفهمم ،یسری رفتارهاش برق از سرم میپرونه وحشتناک، یجورایی احساس قربانی بودن بهم میده.این روزا مسائلم باهم هجوم آوردن به سمتم اما حلشون میکنم چون شاگرد شما هستم باید با نتایج عالی شمارو خوشحال کنم شما بنده ارزشمند خداوند هستید خداوند به شما بهترینهارو داده و میده و من زمانی میتونم بگم شاگرد استاد عباسمنش بزرگ هستم که نتایج بزرگ بگیرم

استاد عزیزم از خدا میخوام به شما و مریم جان طول عمر باعزت و سلامتی و بهشت دنیا و آخرت رو عطا کنه

خدایا ازت درخواست دارم که بتونم براحتی دوره جدیدی که استاد میخواد تهیه کنه رو منم داشته باشم چون میدونم قطعا هرآنچه از دهان استاد عباسمنش تو این دوره خارج بشه در و گوهره

خیلی خوشحالم که به نجواهای ذهنم برای نوشتن غلبه کردم استاد جان سپاسگزارم که با چشمان مهربونتون نوشته هامو خوندین عاشقتونم. در پناه خداوند پایدار و سرافراز باشید