معرفی دوره احساس لیاقت | قسمت 1 - صفحه 18 (به ترتیب امتیاز)

بسم الله الرحمن الرحیم

سلام سلام .سلام امروز من پر از ذوق و شوق هستش. سلام به استاد زندگی من و سلام به مریم عزیزم و سلام به دوستان خوبم

توی فایلهای سفر به دور امریکای اخیر که روی سایت می اومد ه موضوعی توجهمو جلب کرده بود که مریم جان چقدر صورتش معصوم تر شده عین یک بچه و صلح و صفا و ارزشمندی و دوست داشتنی بودن از سر و روش میباره و امروز با اومدن به سایت و دیدن فضای جدید بوجود اومده با دوره احساس لیاقت و دیدن فایل جدید گفتم بله .بله دیگه معلومه در این مدت در مورد موضوع احساس لیاقت فقط خدا میدونه که چقدر صحبت کردن و موقع اماده شدن دوره هم کنار استاد بودن و باز پیشتاز همه هم دوره رو گوش دادن و هم حتما کا کردن با این آگاهی ها. و همینطور استاد هم . با دیدن استاد خلوص رو احساس میکنم.

مریم جان مبارکت باشه این کنار استاد بودن

و اینکه خیلییی وقته همش به فکر این دوره هستم که چه وقت میاد روی سایت چون استاد درموردش گفته بود.چند وقت پیش پولی دستم رسید و تصمیم گرفتم که دوره در صلح بودن با خود رو بخرم چون مثل اب برام واجب بود اینطور احساس میکردم و چون قبلا یک فایلی رو خریده بودم میتونستم با تخفیف خیلی راحت بخرم . اومدم تو سایت دیدم اصلا نیست این دوره دیگه برداشته شده و از همون موقع منتظر دوره بودم.

امروز صبح با اومدن به سایت پر از ذوق و شوق و پز از خواستن این دوره شدم.هیچ وقت با اومدن هیچ دوره ای و یا بروزرسانی هیچ دوره ای اینقدر نمیخاستم که داشته باشم این دوره رو و اون هم هر چه زودتر هرچه زودتر دوره رو میخام.احساس میکنم مثل یک داروی حیاتی بهش نیاز دارم. میدونم این موضوع و این دوره شفای من و شفای زندگی منه.اینقدر پرواضحه که نمیدونم اصلا چی بگم .در تمام طول متنی که میخوندم و داشت در مورد ضعف های حاصل از نبود احساس لیاقت گفته میشد انگار داشت درمورد من حرف میزد. از خیلی لحاظ ها و خیلی اتفاقات و شرایطی برام اتفاق افتاده که تخریب کرده . از خانواده ای که به وضوح نسبت به خانواده های اطراف درگیر ضعف روحیه است و در راس همه مادرم از شرایطی که همگام با نوجوانی من پیش اومد از بیماری روحی و متعاقب اون بعد از یه مدت بیماری جسمی که برام پیش اومد و …..

این درحالیه که من کاملا واقفم به توانمندی ها و ویژگی های ظاهری مثبت خیلی زیادی که دارم و همیشه برای دادن حس لیاقت به خودم گفتم زهرا خودتو دست بالا بگیر تو خیلی زیبایی تو خیلی دختر پاک و خوب و درستکار و پاکدامنی هستی . تو چقدر جذابی و همه این همه بهت میگن اما خودت باورش نمیکنی مگر موقتی .تو باهوشی مهندس شدی ارشد گرفتی تو تونستی مدیریت طرح های تحقیقاتی رو خودت انجام بدی تو میتونی لباس های زیبا طراحی و بدوزیو تو خیلی با ذوق و سلیقه ای .تو روحیه باحالی داری .پایه تفریح و خوشگذرونی هستی. تو قابل اعتمادی . تو اندامی داری که خیلیا حاظرن کلی خرج کنن که بسازن و نمیشه اینطور طبیعی و موزون تو خیلی بیبی فیسی یطوری که چند وقت پیش خواهر زادم گفت خاله زهرا تو دیگه زیادی بیبی فیسی الان 34 سالته اما میبینمت حس میکنم یه بچه دبیرستانی هستی.فقط ارایش کردن باعث میشه تو یکم بزرگتر به نظر بیای.( خنده زیاد). و و و وهای زیاد . اینارو گفتم که بگم وقتی به ارزشمندی خودم فکر میکنم کاملا گره خورده به این عوامل بیرونی. چون پیش اومده خسته بودم توی یه شرایطی بودم بعد یهو حس کردم که اتفاقا اصلا خوشکل نیستم و بعد دیگه اون احساس لیاقت از بین رفته.گاهی خودمو در ارزوهام تصور میکنم در یک منطقه خیلی زیبا که استاد و مریم جان میرن همراه یک مرد خیلی خوب در رفاه کامل و با یک ماشین خیلی خوب . یا در یکی از بهترین هتل های دنیا بعد یهو یه چیزی گفته تو؟ تو مگه چی هستی یعنی تو واقعا لایقشی. انگار یک دختر از تو پرفکتر لایقه همچین جایی و همچین عشقی هستش . حالا تو دیگه اونقدرم خوب نیستی نابلدی زیاد ارتباطات بلد نیستی . وااای خدای من.

اما یه وقتایی هم نه خودم رو لایق دونستم که یک ازدواج موفق داشته باشم و در رفاه باشم و در حال یک سفر رویایی. چه وقت؟ زمانی که بقیه منو تایید کردن یا تحسین کردن.

استاد میخام بگم قبل اینکه قانون رو درک کنم فوق افتضاح بود شرایط همیشه و در قبال هر کس و ناکسی احساس ضعف داشتم. اما حالا یک وقتی هست یک وقتی نیست.شاید عمیق نیست.گاهی وقتا اگر رفتار خوب ببینم یکمی انگار حس میکنم بری من زیاده و باید بشینم بنویسم که زهرا بله تو لایقی تو خوبی و…..یعنی ناخوداگاه و عمیق نیست.توی خانواده خیلی به من حس گناه میدن یه اتفاقی میوفته بعد من ادم بده هستم در اکثر مواقع و مشکلم با خونواده اینه که همش توضیح بدم و اثبات کنم اونطور که فکر میکنن نیست.همین امروز صبح یه کاری درست انجام نشد و بعدش حس اینکه یه ادم بی مسیولیت و بی تفاوت به خانواده و اینکه من چه بدم و دغل بازم بهم دست داد. بعد نشستم روبرو اینه گفتم زهرا بیا بررسی کنیم که از اول کار کجا تقصیر تو بود. همشو بررسی کردم دیدم واقعا من هیچ تقصیری نداشتم و خالصانه هر کاری لازم بود انجام دادم و اتفاقا تقصیر یکی دیگه بود که باعث شد کار انجام نشد.و با مهربانی به خودم نگاه کردم و گفتم زهرا تو خیلی خوبی تو مسیولیت پذیری صادقی. باز اینو گفتم که بگم استاد دارم سعی میکنم اما نیاز داره که کار اساسی درست بشه از اساس در اعماق وجود.

جواب سوال استاد:در ازدواجم.اصلا خودمو به اندازه کافی لایق و به اندازه کافی خوب نمیدونستم که ادم خوبی وارد زندگی من بشه و ازدواج من انجام بشه. دقیقا تا همین حدود دو سال پیش و در سن 32 سالگی وقتی به ازدواج فکر میکردم میگفتم یعنی یه کسی میاد برای من جشن عروسی میگیره و منو برای ازدواج انتخاب میکنه. یعنی اون همه خرج برای من انجام میشه؟ باور کنید استاد اینطور بود حالا باز بهتر شدم. در حدود سن 18 سالگی تا همین سالهای اخیر هر دختری از اطراف ازدواج میکرد مادرم میگفت اره این قدش ماشالله چقدر بلنده هیکلیه گرفتنش( خنده زیاد) و اینجا بود که من با وجود اینکه قد متوسط و متناسبی دارم در درون خودم میگفتم من که ظریفم درشت اندام نیستم و حس ضعف و حس ضعف

همین حالا بعضی وقتا که نشستم دارم مطالعه میکنم پدرمو میشنوم که اروم پیش خودش میگه بزار بخونه بیچاره سرگرم شه . اینم خدایی داره ( و این یعنی این که این زهرا که عرضه نداشت ازدواج کنه بزار با با درس خوندن و کار مشغول باشه لا اقل) و حس ارزشمندی رو گره زدن به ازدواج و موفقیت دختر رو گره زدن به ازدواج و من واقعا حس بدبختی میگرفتم از حرفش راستی و مینشتم کلی برای خودم مینوشتم از قانون تا این حس رو از خودم دور کنم.

همین چند ماهه اخیر با اینکه فکر میکردم از لحاظ حس ارزشمندی خیلی بهتر شدم و دیگه حس ظعف در جمع دیگران کم شده اما باز به ادمهایی برمیخوردم که زیاد جالب نبودن.یه مدت هم درگیر این بودم که حس خوبم گره خورده به بودن یک ادم در زندگیم.

شاید خیلی خود افشایی کردم اما فکر کردم بهتره. نیازه.

الان بزرگترین خواسته من اینه که دوره رو بخرم حاظرم هرکاری بشه انجام بدم و اون هم زود اما نمیخام تقلا کنم از خود خدا خاستم سپردم بهش برام جور کنه. از صبح تا حالاهم یه مبلغ قابل توجهی اومد به حسابم اتفاقا.

اینقدر دلم میخاد این دوره از همون اولش همگام با استاد و بقیه همدوره ای ها و بهترین دانشجویان استاد همراه باشم.

خدایا شکرت