live | بهبود عملکرد، یک روند دائمی است - صفحه 28 (به ترتیب امتیاز)

سلام به همگی

روز نهم تعهد

خدایا شکرت که هر فایلی که گوش می‌دم کلی برام درس داره و می‌فهمم که چقدر کمکم می‌کنه که رشد کنم. خداروشکر

همه چیز کانون توجهه همه چیز همه چیز همه چیز کانون توجهه

فرد چرا به افسردگی می‌رسه؟

چون بارها به یک فکر منفی یا مجموعه ای از افکار مخرب بارها و بارها هر روز فکر می‌کنه و هربار فکر منفی بیشتری جذب میکنه. منظورم از فکر منفی چیز عجیبی و غریبی نیست. همین که از دریچه ی تنهایی و تاریکی به هر موضوعی نگاه کنی و تاریک ترین ساید هر موضوع رو ببینی و خودت رو توی اون حالت فرض کنی و بترسی از اینکه مبادا یه روزی توی اون احساس بیفته و به خاطر ترس از احساس بد، احساست بدتر بشه.

کاری ندارم.

اصل موضوع اینه که چطور میشه این سیکل معیوب رو قطع کرد؟

با فکر کردن به اینکه اصلا چه دلیلی داره توی اون سمت تاریک قضیه قرار بگیریم؟؟ اینکه هیچکس مجبورمون نمرده که بریم اون سمت بلکه انتخاب خودمون این بوده.

باور بهتر اینه که

دلیل افسردگی رکوده. فردی که در حرکته اصلا نمی‌تونه به این حس برسه. رودی که جاریه هیچوقت لجن نمی‌بنده.

خبر خوب اینجا اینه که این کاملا اختیاریه که ما حرکت کنیم. خودمو میگم. این کاملا دست خودمه که حرکت کنم یا نه. و این شاه کلیدیه که اگه ملکه ذهنم بشه، یک قصر تمام الماس درونم می‌سازه.

————————

چند روزی میشه که چون تمرکزم رو بردم روی حرکت کردن و واقعا دارم انرژی می‌ذارم و این تعهدم هم به همین موضوع مربوطه، نرسیدم خوب و اونطور که باید به ذهنم غذا برسونم و درست حسابی فایل گوش کنم. و با چنگ و دندون حال خودم رو خوب نگه داشتم. تا امروز که دیدم دیگه نصفه نیمه غذا خوردن و ناهنک زدن به ورودی های مناسب فایده نداره و نشستم پایه لایو و نوت برداشتم.

و من توی این 9 روز کاملا درک کردم که نمیشه توقع داشت با غذایی که اول هفته میخورم کل هفته رو سیر و شارپ و سرحال بمونم.

و هر روز که می‌گذشت من از روی سطح انرژیم، استحکام تصمیماتم، میزان مقاومتم، شرایط و فرکانسی که توش بودم، حتی چهره ام که روند احساس خوبم نزولیه رو باید یه انرژی خوبی به این روند بدم تا افت نکنم.

و دقیقا حرف استاد درسته

اصل تکرار همین اصول درسته همین قوانین و آگاهی های مناسب و چسبیدن و تلاش برای فهم و به خرد وجودمون رفتنِ همین نکات درسته.

اصل احساس خوبیه که در نتیجه ی کنترل ذهن رخ میده. اصل اینه که توی هر سنی قلبت اینقدر جوون باشه که هیجان کارایی که میخوای انجام بدی و نتایجی که تو راه داری هر روز قلبت رو قلقلک بده و لپات رو کل بندازه از شادی و جریان خون رو توی بدنت تند نگه داره!

من دارم برای هدفی بسیار ارزشمند تلاش می‌کنم. چیزی که با هرآنچه من تابحال تجربه کردم متفاوته.

و از اونجایی که دیفالت ذهنی من روی این بود که نمیشه و من نمی‌تونم، اصلا جرئت حرکت کردن هم نداشتم. اما من اومدم توی این مدت گفتم: من می‌تونم! کی گفته نمی‌تونم؟ جایی نوشته؟ کسی چیزی گفته؟ کسایی که قبلا به این هدف رسیدن شاخ غول شکستن؟! و خلاصه اومدم این باور رو توی ذهنم کمرنگ و کمرنگتر کردم توی همین چند روز. و به این رسیدم که نه اتفاقا میشه خوبم میشه. فقط مشکل اینجا بود که من می‌ترسیدم که نتونم اون تلاش لازم رو انجام بدم. وگرنه منم ته ذهنم میدوننستم که اگر تا وجودم رو برای تلاش کردن بذارم قطعا موفق میشم. مشکل اینجا بود که من شاید نمی‌خواستم یا شاید باور نداشتم که می‌تونم انرژی و تمرکز بالایی برای رسیدن به اون هدف انجام بدم. هدف من نیاز داره به درس خوندن و مطالعه. و من همیشه به خاطر اینکه خیلی یواش درس میخوندم و کمال گرا بودم و وسواس داشتم که حتما حتما یه مطلب رو بفهمم بعد برم سراغ بعدی، نمی‌رسیدم این همه مطلب رو بخونم و نتیجه ی ذهنی من این بود که: نمیشه!!

در صورتی که میشه. فقط من راهشو پیدا نکرده بودم. این من بودم که روش مطالعه ام غلط بود و توی همین نه روز که هدایت شدم به روش مطالعه جدید و به دور از کمال گرایی می‌بینم که دارم پیش می‌رم عالی نیستم، ولی 60 الی 70 درصد خوبم. و این برای ده روز اول خیلی هم خوبه. اما توی ده روز بعدی باید بشه 80 تا 90. یعنی همزمان کمالگرایی نکنی، سخت نگیری و آسون کارها رو انجام بدی، اما کارت با کیفیت باشه و تمام تلاشت رو بکنی. و یکم سخته اول کار که تعادل رو توی تمام اینا برقرار کنی و از اون ور پل هر کدوم نیفتی.

خداروشکر دارم بهتر میشم دارم محکم تر و قوی تر میشم و دارم یاد میگیرم خیلی چیزا رو. که مهم ترینشون حرکت دائمی رو به جلوئه.

خدایا شکرت

استاد ازتون ممنونم

در پناه خداوند بزرگ شاد، پر نشاط و تندرست باشین؛))