داستان هدیه تولدم - صفحه 22

به نام هدایتگر وهاب

سلام به استاد عزیزم و

سلام به خانم شایسته نازنینم و

سلام به خانم فرهادی مهربان و پر انرژی ام و

سلام به همه همسفران دوست داشتنی ام

سپاسگزار خداوندی هستم که مرا به بهترین مسیر هدایت کرد مسیر کسانی که به آنها نعمت داده است.

برگ اول سفرنامه ام در مرور چله این سفر توحیدی:

«داستان هدیه تولد استاد»

??????????????

سپاسگزار خداوندم برای نشانه هایی که به من نشان می‌دهد تا مطمئن باشم، مسیری که پیش گرفته ام درست است.

وقتی سفر به تعویق افتاد. خدا رو شکر کردم و گفتم یک خیر خیلی بزرگی توی این وقفه هست. شروع کردم به خواندن سفرنامه های دوستان از آخر به اولین فایل های سفر. خدای من از هر کدام دنیایی آگاهی و باورهای توحیدی درک می کردم. گاهی خواندن یک دیدگاه حسابی شگفت زده ام می کرد و حالم را عالی تر می کرد و وقتی که بهش امتیاز می دادم و پیام می آمد که قبلاً به این دیدگاه امتیاز دادید، خودم تعجب می کردم، می گفتم من اینو خونده بودم؟؟! مدارم به قدری تغییر کرده بود که جملاتی را می دیدم که قبلاً فقط خونده بودم و لذت برده بودم. و الان کلی باور عالی برایم می ساخت. خدایا به خاطر این سایت و این شرایط و دوستان همسفرم سپاسگزارم.

امروز داشتم با خودم نشانه ها رو مرور می کردم و با خودم می گفتم منی که همش با تحسین و شگفتی به دوستانی که نظراتشان توی کانال انتشار داده می‌شد فکر می کردم و از خودم می پرسیدم، این عزیزان چه باورهایی دارند که کامنت هایی اینقدر عالی می نویسند… سه چهار بار توی همین سفر دیدگاه هام در کانال انتشار داده شد.

منی که شک داشتم حتی یک نفر کامنتم رو بخونه، حداقل توی کانال هزاران نفر اونا رو خوندن.

منی که با تحسین شروع می کردم به خواندن کامنت های بعضی از دوستان و قدم به قدم دیدگاه هاشون رو دنبال می کردم و با خودم می گفتم واقعا خوش به حالشون که چنین تعهدی دارند. حالا لطف عزیزانی شامل حالم میشه که می نویسند دیدگاه هام رو دنبال می کنند.

منی که با تحسین نگاه می کردم به دوستانی که زیر کامنتشون نظر گذاشته میشه، حالا هر روز یه تایمی رو برای پاسخ به مهربانی های دوستان نسبت به خودم میذارم…

و این اتفاقات زمانی پیش اومده که من فقط و فقط سعی در ایجاد صلح درونی ام و ایجاد و تقویت اتصال با منبع انرژی جهان رو دارم. زمانی که سعی می کنم با همه چیز و همه در صلح باشم، زمانی که با تمام وجودم از خواندن کامنت های دوستانم و فهمیدن موفقیت ها و پیشرفت هاشون با تمام وجودم خوشحال میشم و تحسینشان می کنم. زمانی که بهترین احساس لیاقت و ارزشمندی رو نسبت به خودم دارم و اطمینان دارم که خدا برای رسیدن به تمام موفقیت هام به شدت کافی است. توی همین مدت هدایایی گرفتم از افرادی و در شرایطی که برای همه عجیب بود و حتی یکی از آشناها گفت تو چرا جدیدا اینقدر خوش شانس شدی. و من خندیدم و توی دلم فقط خدا رو سپاسگزاری کردم و به نظرم این اتفاق ها فقط و فقط لطف خداست و حاصل کار کردن و تمرکز داشتن روی باور های توحیدی است، که خدا بوسیله تکه هاش و دست هاش این فرکانس را به من پاسخ می دهد. خدایا خیلی عاشقتم خیلی خیلی.

ظهر که دیدم خانم شایسته عزیزم پیام گذاشته توی کانال، حسابی ذوق کردم و گفتم اینم یه نشانه دیگه. خدای من !!! متن خانم شایسته هم در مورد نشانه برکات این سفر و چهل منزل توحیدی بود، اشکم جاری شده بود و مرتب با هر جمله خانم شایسته آیه ۸ سوره آل‌عمران توی ذهنم تکرار می شد، از این گفتگوی ذهنی که یک طرف جملات خانم شایسته بود و یک طرف این آیه نورانی قرآن حس فوق‌العاده ای رو تجربه می کردم،( الانم دارم اشک می ریزم و می نویسم) گفتم اینم یه نشونه، از اون گفتگو های ذهنی منفی، خدام منو به کجا رسونده. داشتم خدا رو شکر می کردم با حس عالی ادامه متن رو می خوندم و آیه توی ذهنم مرور می شد. همون موقع گوشیم زنگ خورد، خانم فرهادی عزیزم برای اولین بار با من تماس گرفت، ایشون حرف می زدند و من اشک می ریختم و سعی می کردم نذارم صدام تغییر کنه و ازشون تشکر کردم. خدای من! اینم یه نشونه دیگه…

با حسی عالی تر به خواندن پیام ادامه دادم…

همش داشتم با خودم می گفتم خدای من قراره از برکت این سفر به کجا ها من رو برسونی، بعد خانم شایسته عزیزم می گفت:

«خدا می داند در پایان این سفر، چه نسخه مؤمن تر ، تسلیم تر، رهاتر، توحیدی تر، سلامت تر ، ثروتمند تر، عاشق تر و خدا گونه تری از ما بسازد تا، خوب زندگی کنیم تا جهان جای بهتری برای زندگی باشد»

بعد آیه ۸ سوره آل‌عمران ریپیت می شد:

رَبَّنَا لَا تُزِغْ قُلُوبَنَا بَعْدَ إِذْ هَدَیْتَنَا وَهَبْ لَنَا مِنْ لَدُنْکَ رَحْمَهً إِنَّکَ أَنْتَ الْوَهَّابُ ﴿۸﴾

«پروردگارا! دلهایمان را، بعد از آنکه ما را هدایت کردی، منحرف مگردان! و از سوی خود، رحمتی بر ما ببخش، زیرا تو بسیار بخشنده‏ ای! (۸)»

می گفتم خدایا کمکم کن از مسیر هدایتت منحرف نشم. بعد خدا بر زبان خانم شایسته جاری می شد« فایل ها و سفرنامه های دوستان رو مرور کن.»

دوباره لبریز از عشق و لذت فراوان چشمه اشکم می جوشید. لبریز از سپاسگزاری می پرسیدم چی بشه آخر این سفر… خدا جواب می‌داد حواست هست مرا هدایتگرت خواندی؟ حواست هست که مرا به وهاب بودنم خواندی؟ حواست هست که چه کسی در قرآن مرا به وهاب بودنم خوانده؟؟ گفتم سلیمان، سلیمان نبی . پرسید یادته چه درخواستی داشت؟؟ چه نعمت هایی دریافت کرد؟؟ دوباره اشکم از شوق فرو ریخت، گفتم همه چیز را به عالی ترین شکلش دریافت کرد…« خدا می داند در پایان این سفر ، چه نسخه ی سلیمان گونه ای بشویم…..»

یاد عبارت آغاز کننده کامنت هام توی این سفر افتادم من که یکجور دیگه نام خدا را می آوردم کی شد هدایتگر وهاب؟؟!!!

اینم یک نشانه دیگه…

خواندن پیام خانم شایسته بیشتر از یک ساعت طول کشید و هنوزم لبریز از احساسات ناب الهی ام.

سپاسگزار خداوندی که با نشانه هایش هر لحظه هدایتم می کنه و بهم اطمینان میده که در مسیر درست هستم.

پرسیدم کجا این دلنوشته را بنویسم، خدا بر کلام خانم شایسته جاری شد، «فایل هایی که زنگ های قوی تری را در وجودت به صدا در آورده اند. » پس تور لیدر توی مرور این چهل منزل قلبم است. پس به صدایش​ گوش دادم که عزیزترین فایلش را گفت:

«داستان هدیه تولد استاد» خواستم بنویسم دیدم خانم شایسته عزیزم تمرین این فایل رانوشته« نشانه‌های در صلح بودن با خودتان». اینم یک نشانه دیگه..

خدا رو به خاطر این صلح عاشقانه و بی نظیر درونی ام سپاسگزارم​

خدا جونم، حال خوبم را

سپاس

سپاس

سپاس…

?????????????

پروردگارا! دلهایمان را، بعد از آنکه ما را هدایت کردی، منحرف مگردان! و از سوی خود، رحمتی بر ما ببخش، زیرا تو بسیار بخشنده ای!