توحید عملی | قسمت 11 - صفحه 2

اعوذ بالله من نفسی

حقیقتا تنها پناهم از وسوسه های غرورآلود ذهن بیمارم تویی ای خدای

سلام

از چه و از کجا بنویسم که تو بپذیری نه غیر تو

تو خود خوب می دانی که لذت بخش ترین کار دنیا برایم، نوشتن برای خودت قرار دادی

چه مبارک بود زمانی که مرا لایق هدایت دیدی و هدایت کردی به این صراط المستقیم و احساسم گواه این ادعاست

از اعزامم به سربازی که درخواستم این بود که اول در شهر خودم باشم و دوم اینکه بعد ازظهرها هم به مغازه ام برسم و تو چه خوب اجابتگری بودی. دوستی سرباز امریه ای را به مغازه ام آوردی تا او را ببینم و باور کنم که می شود که صبح اداره باشم و بعد از ظهر مغازه.

تو خواسته محکم مرا می دانستی و خوب هدایتم می کردی. الان که می بینم همان روزها هم پیغام های واضحی به من می دادی که فقط به تو تکیه کنم.

تو راه حلی بی نقص داشتی و من بی صبر و نادان بودم، اما این لطف و عطای تو هیچگاه از کسی دریغ نمی شود.

طوری مرا به شهرم و به مغازه برگرداندی که همه می گفتند: علی راست بگو چه پارتی کلفتی داری؟

عجیب بود وقتی می گفتم که خدا همه چیز رو درست کرد، نیشخندی می زدند و می گفتند: بعد خدا دیگه کی بود؟؟!

لَعَمْرُکَ إِنَّهُمْ لَفِی سَکْرَتِهِمْ یَعْمَهُونَ به جانت سوگند که آنان در مستی غفلتشان سرگردان بودند

خوب یادم می آید که بارها آن روزها این جمله تکرار می کردم که: کار خوبه خدا درست کنه…

بعد از آن بود که جهانت با من مهربانتر و رفیق تر شده بود چون من ناآگاهانه از قوانینت استفاده می کردم

تو به درخواست من برای یک زندگی بهتر جواب دادی و قدم به قدم مرا هدایت کردی

اولین قدم گرفتن مغازه ام بود. مغازه ای که خوب احساس می کردم که هیچ جای رشد درآمدی ندارم ولی ترسها دست پایم را بسته بود و اگر این لطف تو نبود و این گره دامن باز کردنت نبود، من هنوز در آن جهنم بودم.

ستایش فقط تو را سزاست که چه خوب هدایت کننده ای هستی، فقط از من بندگی خواستی و بس

قرار نیست که من زجر بکشم و زور بزنم همه کارها را خودت انجام می دهی

همان طور که تا به حال انجام دادی، چه فراموشکاری جنون آمیزی داریم ما

معبود بی انبازم از تو:

ممنونم که دستم را گرفتی و به مغازه جدیدم بردی

ممنونم که مرا با این مسیر آشنا کردی

ممنونم که همان ابتدا صاف دستم را در دستان سید حسین عباسمنش گذاشتی

ممنونم که مرا مشتاق مطالعه و خلوت با خودت کردی

ممنونم که گفتی و من نوشتم و کتابی به من دادی به نام ((خواندنی))

ممنونم که باز جای مغازه ام را عوض کردی و به یک مکان عالی آوردی

ممنونم که درهای نعمت و ثروت را به زندگی ام گشودی و خواسته هایم را یکی پس از دیگری برآورده کردی

ممنونم که متعهد به وارد شدن به دل ترسهایم کردی و یکی یکی آنها را برطرف کردی

ممنونم که دست مرا گرفتی و در تنهایی جنگل ابر در شرایطی به ظاهر مشکل قرار دادی تا آنجا بزرگترین پرده ترس را از ذهنم برداری

ممنونم که بعد از آن شجاعتی به من دادی که از شغل میوه فروشی که 10 سال به آن خو گرفته بودم رها شوم و به سراغ عشق و علاقه ام یعنی آموزش بروم.

ممنونم که نشانه های واضحت را یکی پس از دیگری در ابتدا این مسیر به من نشان دادی و دلم را مطمئن نمودی

ممنونم که قدم به قدم هدایتم کردی تا با کمترین زحمت و با راحتی و آسایش در خانه بنشینم و برای یقینی که وعده ام دادی آماده شوم و رزق و روزی ام را به آسانی می رساندی

ممنونم که فضا و مکان و افراد مناسب را برای تدریسم فراهم کردی

ممنون که شمارش معکوس روزها تا تحقق رویایی که از کودکی ام داشتم را به عدد 3 رساندی

ممنونم که رویایی بزرگ را به قدم اول رساندی و دروازه ورود به جهان عاشقی کردن با خودت را برایم باز کردی

ممنونم که مرا از آن شغل و آن ذهنیت رها کردی و در مسیر عشقی آوردی که با آزادی زمانی و مکانی برایت بنویسم و لذت ببرم

ممنونم که همه این کارها را برایم انجام دادی و امروز به من بیشتر فهماندی که تنها راه سعادت، توحید و توکل است

ممنونم که دوباره ایاک نعبد و ایاک نستعین را به زبان و قلبم جاری کردی

خدای خوبم مرا در مسیر بندگی تو ثابت قدم بدار

برای تمام این هدایت هایت شکر

برای این همه نعماتت شکر

برای خوت شکر