علائم احساس عدم لیاقت | قسمت 1 - صفحه 4 (به ترتیب امتیاز)

درود دوست عزیز اوقاتتون به کام؛ کامنتتون خوندم و حقیقتا دلم میخواد به چند تا نکته که امروز موقع مطالعه و گوش کردن به آموزه های استاد یاد گرفتم من هم اشاره کنم چون شما هم اشاره کردید و داستان این دو مورده :

اول نوشتن : واقعا چقدر نوشتن کمک کننده است به بهبود بهتر و سریع تر و تغییرات ناگهانی و خیلی خیلی سریع حتی تغییراتی که ممکنه درست بعد از نوشتن و پاسخ دادن و بررسی کردن آگاهی های خودمون برامون رخ بده و آدم هاج و واج بمونه بگه عه چطور ممکنه من که همین الان داشتم راجع بش کندوکاو میکردم چطور همچین اتفاق مبارک و خوشی آنی و غیر منتظره واقع شد … به نظرم این موضوع از اسرار و پدیده های خلقت انسان هاست مسئله نوشتن و توانمندی اینکه بتوانی آگاهانه کنکاشگرانه و هدفمند بنویسی و حتی گاهی استفاده از قانون بزرگ اراده ی آگاهانه را میطلبد ، یعنی در زمانی که نوشتن برایت دشوار است باز هم بنویسی و در جایگاهی قرار بگیری که بنویسی و دریافت کننده هدایت های ناب و الهیی خالق هستی ات باشی …

خدای من باورم نمیشه منی که دو سه ساعته تازه از سر کار برگشتم با اینکه سر کارم هم خدارو هزارمرتبه شکر که توانستم مطالعه و بررسی کنم باز تو خونه به جای اینکه برم اینستاگرام و بقیه جاها وقت بگذرونم تا خوابم ببره ساعته یک بامداده و در این محفل زیبا و آرام میخواهم آنقدر انرژی بدهم و انقدر هماهنگ بشوم با استاد و اموزه های استادم که بتوانم پول کافی برای خرید فایلم را جذب کنم خدایا سپاسگزارم که این موقعیت و این دوستان هدفمند و هم هدف مارو گرد هم آورده ای تا از هم بیاموزیم و به هم نیز بیاموزیم الهییی هزار سپاس هزار سپاسسس و هزاررر ها سپاس … الله الله الله

و موضوع دوم ، در اشاره تون به کلمه درون بود … بگذارید از کامنت قبلی یکی از دوستانمون در بالاتر از شما بگویم که اشاره کرده بودن به آرامشی که استاد زیبای ما موقع صحبت داشتند و بسیار عالی و فاخر سخن میگفتند و چقدر برای من هم این امر برانگیخته شده بود …. خدای من استاد باورتون میشه من موقع گوش کردن فایل ها اکثر موقع دور تند عادت دارم گوش بدهم تا بتوانم بشنوم وقتی دور معمولی است نمیشنوم ذهنم به این سو آن سو میپرد و برای همین دور یک و نیم یا یک و هفتاد و پنج گوش میدهم اما امروز موقع گوش سپردن مگرررر دلم میومد دور تند بزارم انقدر سخن گفتن همراه با آرامش شما زیبا و آرام کننده بود که من فقط گاهی خیره و مات و مبهوت نگاه میکردم و سعی میکردم جذب کنم حرف های نابتون رو ؛؛؛ اما و باز هم باورم نمیشه برای اولین بار دفتر باز کردم و جمله به جمله نوشتار کردم و وااااییی خدایا که چه گنجی در هر جمله کوتاه شما بود و من چه دریافتهای عمیق و عظیمی از پشت پرده افکار و احساساتم برداشت کردم و همچنان قراره که ادامه داشته باشد ؛ چون تقریبا یک ساعت طول کشید که من فقط چند دقیقه اولش را نوشتم و برای خودم و سوالاتی که ظاهر شده بود در این چند ماهه برای خودم بررسی و تحلیل میکردم تا بفهمم گره افکارم و نقطه ضعف هایم در هنگام افزایش رنج و غم هایم کجاست ؛ و خدایا که گاهیی انقدر حرف و فکر به ذهنم می اید که نمیدونم از کجا و کدوم مورد را بنویسم که دیگری را فراموش نکنم و از دستم در نرود …

و حالا یکی از موضوعاتی که موقع نوشتن پیدا کردم همین موضوع اشاره به (درون) بود …

که دوست عزیزم شما هم به آن اشاره کرده اید

و من وقتی یاداشت برداری میکردم فهمیدم چندوقت پیش از خودم پرسیدم خدایا خدای من چطور آدم میتونه احساس آرامش اش بدون وابستگی به غیر باشد؟؟؟

چگونه و چطور من از نعمتهای تو چه آدم ها و چه هر چیزی لذت ببرم اما آرامش ام احساس آرامش عمیقم بدون وجود آنها به هم نخورد؟

نمیدونم اصلا همچین چیزی ممکن است یا نه!؟

اما حقیقتااا باز دوباره که توجه کردم دیدم استادجان چند مورد اشاره کردند در توضیحات مؤثرشون و آنها این بودند که:

من(استاد عباسمنش عزیزم) از وقتی تصمیم گرفتم روی باورهایم کار کنم و خودم رو تغییر بدم و سعی کردم احساس بهتری نسبت به خودم ( توجه کنید حالم با خودم) و نسبت به جهان داشته باشم و ورودی های ذهنم را کنترل کنم و بعد گفتند کانون توجهم را بزارم روی نکات مثبتی که به من حس بهتری میدهند آنگاه دیگه خیلی کمتر موقعیت های سخت برام بوجود می اومد ؛ و نکته ای که من میخواهم بگویم این جاست ::

استاد در مرتبه ی اول احساس خوب درون رو ( چه آرامش چه لذت چه شادی ) از تغییر باورهاشون و پیدا کردن احساس بهتر نسبت به خودشون قرار دادند و بعد به موارد دیگه اشاره کردند

ببینید میخوام دوباره بگم :

تاکید من این نکته است ، این احساس بهتر داشتن به خود از کجا می آید؟

نه از تمرکز و کانون توجه بر روی حتی نعمتهایی که خداوند به تو میدهد که ممکن است من نوعی آنقدر نعمت های خداوند را باارزش ببینم و دوستشان داشته باشم اما اگه روزی از ما گرفته شدند چی؟ آنوقت آن همه عشق و علاقه و آرامش و خوشحالی و شادی که بر روی آن ها چمبره زده بودیم چی؟ پس قطعا ناامید و شکست خورده خواهیم بود اگه یاد نگیریم که اول احساس بهتر نسبت به خودمون داشته باشیم وااای پروردگارا شما دیگه کی هستی پس بسیار مهم است که انسان قائم به ذات خود آنقدر غنی و پولدار باشد در درونش ( البته نمیدونم چطوری ها؛ من فقط فهمیده ام که هنوز وقتی به نکات مثبت توجه میکنم حالم بهتر میشود اما از طرفی دیده ام که اگه نعمت هایی را که دارمشان و گاهأ از دستشان میدهم بسیار احساس خلاء ترس درد اندوه ناراحتی پرخاشگری حتی خشم به خدا و جهان پیدا میکنم) و فکر میکنم به همین دلیل است که در اینجا پیدا کرده ام اینکه : (مرتبه ی اول ؛ که استاد فرمودند احساس بهتر پیدا کردن نسبت به خود« البته باز بگویم من طبق دریافت خودم دارم طبقه بندی میکنم و حس میکنم این ترتیب نکته ها مهم است » ) چقدر میتواند کمک کننده باشد برای دوام و بقای احساس آرامش ریشه ای و متداوم تر بدون وابستگی به غیر … الله الله الله خدایا

خلاصه دوست عزیزم بنده هم با شوق فراوان از دریافت های یکسان به نکات استاد در کامنتهای شما و دوستانم دوست داشتم به این دو نکته اشاره کنم و البته که قراره تو همین یک پست احساس لیاقت با مطالعه دقیق و جز به جز مطالب و نکات عالیش با کامنت های بیشتر توجه بیشتر داشته باشم بر این فایل تا به لطف الله اعظم به دریافت این دوره ی با ارزش اموزشی ام نائل بشوم ، حق یار و یاورتان

خداوندا از شما، سپاسگزارم و ازتون ممنونم که این هدیه ها را به بنده گانت به لطف و رحمانیتتون و رحیمیتتون بی دریغ عطا مینماییید

الهی شکر ، الله اعلم و خداوندی که بسیار بزرگ و نعمت دهنده ای بی منت است متشکرم زندگی متشکر عشق بی دریغ الهی ؛ و ضحی و لیل اذا سجی ماودعک ربک و ما قلی و للاخره و خیر لک من الاولی و لسوف یعطیک ربک فترضی …

پس راضی شو …

در پناه خداوند بدرخشید دوستان عزیزم و اساتید گرانبهای من