روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 2 - صفحه 35 (به ترتیب امتیاز)

روز سی و هفتم سفر قشنگ رویاییم

رد پای امروزم رو در حالی اینجا میذارم که هنوز یک ساعت از دانلود و گوش دادن فایل مربوطش نمیگذره. در واقع فایل رو دانلود کردم تا بخوابم و صبح از وقتی بیدار شدم شروع به گوش دادن کنم. اما بخاطر روز تلخ و سختی که گذرونده بودم طاقتم نیومد و فایل تصویری رو با کیفیت عالی دانلود کردم و درحالی که لباسها رو پهن میکردم گوش میدادم. حتی درحالیکه داشت دانلود میشد من متن مریم و استاد عزیزم و تعدادی از کامنتها رو خوندم.

طوفان و تمرکز بر نکات مثبت.

دو نکته خیییییلی مهمی که کاملا مربوط به مسئله همین روزهام می شد. وقتی حرف میزدین بغض کردم و میخواستم از شدت عشق اشک بریزم. چطور شما از طوفان، از یک فروشگاه، از هرچیزی که آدم‌های معمولی به چشم فاجعه نگاه میکنن نکات مثبت و درس و از همه مهمتر وجود و قدرت خدا رو استخراج کردید. خروجی ها و نتیجه گیری های شما نگاه شما با آدم‌های معمولی زمین تا آسمونه. می خواستم بگم آدم‌های معمولی مثل من اما من دیگه نمیخوام معمولی باشم. آدم‌های معمولی فقط کسی رو موفق میدونن که موفقیت مالی  بزرگی داشته باشه درست عین من که کامنتها رو میخوندم هرجا موفقیت مالی بود با خودم میگفتم ها این شد! این نتیجه خوبی گرفته. چون حال عالی و عشق رو اونجور که باید نچشیده و درک نمی کردم نمی تونستم بفهمم اونی که داره از قشنگیای زندگی میگه به چه مدار بالایی از عشق و صلح و موفقیت رسیده. هنوز هم زیاد درک نمیکنم اما جرقه ها و تجربه هایی که میگذرونم اینو بهم میگه که بزرگترین موفقیت همون “احسن الحال” هست که توی قرآن اومده. حالا این احسن الحال میتونه رابطه بی نظیر باشه، ثروت خیلی بزرگ باشه یا قدرت معنوی ناب یا هر چیزی که خودمون میخوایم داشته باشیم.

چقدر زیبا از قدرت خدا گفتین، و اگر گفته های شما بشه باورهای من، تبدیل به لیلایی میشم که همیشه دوس داشتم همسر ایده آلم اونجوری باشه! دوس داشتم توی سختی و تنهایی بهش تکیه کنم و این روزها درکنار همسرم طعم تلخ تنهایی رو می چشیدم و هرچقدر سعی کردم عمق احساسم رو بهش بفهمونم بدتر شد و حرفهایی زدم که اولش خیلی پشیمون شدم و ترسیدم و فکر کردم فاجعه تر از این حرفها پیدا نمی شد. بیشتر بهم ریختم تا اینکه یه چیزی منو به گوش دادن فایل امروز کشوند. اسم طوفان که اومد فهمیدم دیگه نباید از طوفان بترسم‌. فهمیدم تکیه و توکل و ایمان من به خدا نسبت به شما قطره در برابر دریاست…

استاد عزیزم؛ من آموخته بودم خوشبختی و احساس تنهایی ما به دیگران نباید وابسته باشه ولی امشب فهمیدم حتی به خودمم نباید تکیه کنم چون یهو یه طوفان کلامی بلند میشه و هرچی جمع کرده بودم رو با خودش می بره. من فهمیدم باید به قدرت و تدبیر خدای خودم تکیه کنم، به مهر و توجه اون تکیه کنم. حالا خدا کیه؟ چیه؟ کجاست؟ چطور میتونه تنهاییمو پر کنه؟ چطور میتونه همه چیز و همه کس و تمام زندگیم بشه؟ اصلا همه زندگیم بوده و هست، ولی من چطور این بودن رو بچشم و درک کنم؟

میدونم در ادامه سفرم، و احتمال زیاد در دوره عزت نفس باورش خواهم کرد، بیشتر میشناسمش.

استاد نازنینم… چقدر راغبم کردی به این دیدار به این شناخت به این درک و ایمان هرچه بیشتر.‌..

و چقدر امشب احساسم نسبت به خودم بهتر شد وقتی خودم رو توی این مسیر یافتم. وقتی حس کردم که این پشیمونی و نگرانیم از سمت شیطانه و میخواد من فاصله ی عظیمی با خالقم حس کنم. میخواد با احساس گناه و ترس ذهنم رو پر از نجوا و گفتگو و تجزیه تحلیل های پیچیده ای کنه که انتهاش انحراف از راه مستقیمه…

لیلا از خدا هدایت و نجات خواسته که اینجاست، الان کنار شما و پیرو و پشت سر شماست و این جای تحسین داره.

امشب از خدای مهربونم میخوام من رو هزاران بار بیشتر از قبل هدایت کنه. کمکم کنه بشناسمش و ببینمش و همین الان یه احساسی بهم گفت اونجایی که به نجواها توجه نکنی و حتی برعکسش رو باور کنی ردپایی از این دیدار می یابی..‌‌.

خدایا متشکرم…

روز چهل و ششم سفر رویاییم

چه شعر قشنگی بود. من رشته دانشگاهیم ادبیاته. معمولا سعی میکردم بجای حفظ کتابا و جزوه ها از متن و محتوا استفاده کنم اما هیچوقت از دیدگاه نگاه نکردم که هیچ، فکر نمیکردم چنین نگاهی وجود داشته باشه.

وقتی بارها می‌شنیدم که چشم ها را باید شست جور دیگر باید دید، با خودم میگفتم حتما باید مثبت نگر بود. مثلا من الان تو این شرایطم چطور باید مثبت نگر باشم و وانمود کنم خوبم؟

اما دارم یاد میگیرم مثبت نگر بودن اصلا وانمود کردن نیست. یه چیزی درون قلب آدم باید عوض شه قشنگ شه بدرخشه‌. قلب رو باید شست، از هر ناامیدی و ترس و شرک و حس بد. اونوقته که میشه جور دیگر شست.

ادبیات تعلیمی رو چقدر زیبا توصیف و تعریف میکنین.

چقدر زیبا از توکل و توحید حرف میزنین. وقتی به حرفاتون حتی یک درصد حرفاتون و حتی یه ذره عمل میکنم چنان لذتی میبرم که بارها توی مسیرم گفتم با هیچ چیز عوضش نمیکنم

خدایا متشکرم

روز پنجاه و نهم سفر رویایی من

چقدر قشنگ گفتین که بهترین سرمایه گذاری زندگیم رو اون قسمتی دادم که محصولات رو خریدم، و بها پرداختم.

متعهد شدن، شور و اشتیاق برای وارد شدن به مدار جدید.

جملاتی که استفاده میکنین خانم شایسته عزیز چقدر به من انگیزه و جاذبه میده برای اینکه با قدرت برای دوره مورد علاقم بها بدم. من میخوام از عزت نفس شروع کنم و متعهد شم جمله به جمله اون رو عمل کنم.

برای اینکه این دوره رو جذب کنم اول خودم رو نسبت به فایل های به ظاهر رایگان که گنج عظیمی از آگاهی و ورود به مدار قدرت و تعالی هست لایق نشون میدم و اون هم تکرار و تمرین هرچه بیشتر اونها هست.

من بارها نتایج کوچیک دیدم و این نشونه ها رو پیگیر میشم. من فایل گوش میدم و تکرار میکنم و میبینم یه اتفاق هایی دارن خود به خود وارد زندگیم میشن! و زمانهایی که کمی عقب نشینی کردم و فرکانس دلسردی دیدم اون اتفاق ها متوقف شدن و این یعنی نمایش عینی قانون جلوی چشمام…

خدایا هزار بار متشکرم…