روزشمارِ تحول زندگیِ من | فصل 5 - صفحه 8

به نام رب یکتا

سلام به دوستای خوبم و استاد و مریم عزیزم، امیدوارم حال دلتون خوب باشه، خداوند رو شاکرم که دوباره این فرصت به من داد تا بتونم بیام و یک کامنت دیگه توی این سایت روحانی بزارم،

درمورد هدایت و تسلیم بودن من وقتی به خودم نگاه میکنم تا بتونم به یاد بیارم اونجاهایی رو که تونستم دست خدارو باز بزارم و اجازه دادم قدم به قدم و منو هدایت کنه بدون داشتن ایده، میتونم درمورد کار خودم بگم، از سن کم همراه پدرم مشغول بکار شدم و شغل پدری خودم رو ادامه دادم، قبل از آشنایی با قانون خیلی مقاومت داشتم و از کارم بدم میومد و فکر میکردم که یه چیزی سرجاش نیست و باید تغییر کنه اونم بیرون از من و اطرافیانم رو مقصر میدونستم و نمی‌تونستم توانایی و مهارت های خودم رو ببینم این در حالی بود که من به حدی از تخصص توی کار رسیده بودم که هر کسی کار تمیز میخواست توی محله میومد سراغ من، من یادم نمیره وقتی کار میکردم چنان تمرکزی داشتم که چطور میتونم اینکار به بهترین شکل انجام بدم که آخر کار وقتی کار تموم شده خودم رو نگاه میکردم عشق میکردم از بس تمیز و اصولی کار میکردم امکان نداشت کسی کار منو ببینه و نگه بابا دمت گرم… (شغل من تاسیسات و تعمیرات هست)

بعد از آشنایی من با قوانین الهی از طریق دست مهربونش استاد عزیزم و درک مفهوم هدایت و عمیق شدن توی کارم رد پای این هدایت رو میتونم ببینم، بخاطر اون تمرکزی که داشتم توی کار و شرایط رو جوری فراهم میکردم که اطرافم ساکت باشه تا بتونم تمرکز کنم و بهترین خودم رو ارائه بدم با اینکه به جزئیات فکر نمی‌کردم و کلیت می‌دیم و قدم به قدم و قطعه به قطعه جلو میرفتم چه توی تاسیسات و چه تعمیرات کارها به طرز معجزه آسایی درست پیش می‌رفت، اینقدر جادویی قطعات جور میشد یا عیب کار در میومد که باورم نمیشد، یه حسی توی وجودم بهم میگفت این کارو بکن و من هم انجامش میدادم ناخودآگاه به اون صدا اطمینان کرده بودم و کارهای خودم رو به اون شکل انجام میدادم که در 95 درصد مواقع عالی انجام میشد، البته در شروع کار باید کلی انرژی میزاشتم تا برم سرکار ولی به یه الگوی رسیده بودم که همون اولش سخته ولی وقتی شروع می‌کنم و ادامه میدم حالم خوب میشد نسبت به کار و کار با سرعت بالایی پیش میرفت، جوری کارهارو میچیدم و خلاقیت هایی از خودم توی کار آورده بودم که سرعت کارم نسبت به بقیه تاسیساتی ها 3 برابر بود، اینجوری بود که گذران زندگی میکردم و به خودم انگیزه میدادم،

الله اکبر تمام این حرفا الان که دارم بهش فکر میکنم خودش داره میاد من فقط دارم مینوسمش…

همیشه از کار خودم بدم میومد و فکر میکردم یه چیزی اشکال داره و باید برم سراغ یه کار دیگه، من از اون افرادی هستم که باید خودم خیلی چیزارو تجربه کنم تا بفهممش هرچیم بقیه بگن تو سر من نمیره، تازگیا بهتر شدم ولی این پاشنه آشیلم هست، شروع کردم به تجربه خودم و رفتم دنبال اون علاقه هایی که داشتم و البته استعداد و مهارت هم داشتم تو حوزه موتور و دام داری گاو اینا… رفتم مجانی شروع کردم به کار کردن و یادگرفتن پیش یکی از دوستان عزیزم، نصف روز کار خودم و نصف روز کار موتور، همون موقع ها بود که بدهی هم به بقیه داشتم، 4 ماه قبل از عید از خدا خواستم و با خودم عهد بستم تا قبل عید بدهیم رو تموم کنم خدا هم مهر تاییدش کوبیده پای خواستم گفت برو جلو من پشتتم… وای خدا چقدر تو بزرگی… حجم کارام با اینکه نصف روز کار میکردم زیاد شد و جوری چینده میشد که توی همون تایمی بود که سرکار خودم بودم، درآمد رفت بالا، جایی که برای یادگیری کارهای موتور میرفتم بهترین برخورد باهام داشتن، قرضم رو دادم و وقتی به خودم اومدم دیدم تا عید هنوز 2 ماه دیگه مونده الله اکبر… یعنی خستگی حالیم نبود، فکر میکردم که به که پرورش گاو و دام اینا علاقه دارم بازم اینم داستانش جالب، گفتم خوب اگه بخوام برم توی اینکار باید اول برم یه جایی یه چند مدت کار کنم اصلا ببینم به روحیات من سازگار هست یا بعد این ایده اومد که برم دنبال گاوداری برگردم و ازشون درخواست کنم بهم یاد بدن کارو در ازاش من براشون کار میکنم نصف روز و چقدر زیبا خداوند یکی از دستانش رو سر راهم قرار داد و اون بدون هیچ مقاومتی پذیرفت و حاضر شد به من کمک کنه و کار بهم یاد بده، البته که من چند تا گاو داری رفتم و این درخواست کردم و ادامه دادم و نام امید نشدم، اون روز یادمه صبح از خونه زدم بیرون گفتم هدایتی میرم دنبال گاو داری میگردم، به همه نشونه ها دقت میکردم و اونارو از طرف خداوند میدیم، تابلو ها و آسمون و آدم ها… یادم رفتم مزرعه نمونه آستان قدس توی قسمت اداریش این موضع رو مطرح کردم مسئول اونجا گفت واقعیتش ما اینجا همچین کاری نمی‌تونیم بکنیم چون اینجا دولتی هست یه جورایی و من سالهاست که اینجا دارم کار میکنم و شما اولین نفری هستی که دیدم داری همچین درخواستی داری و اون منو راهنمایی کرد که چیکار کنم کجا برم با حوصله و روی خوش، بعد هدایت شدم به یه جایی که چند نفر توی یه مغازه نشسته بودن و با اونا صحبت کردم بعد گفتن باید بری یه گاو داری که بزرگ باشه که اتفاقا اینجا دوتا هست و دقیقا حضور من اونجا مصادف شد بود با رد شدن یکی از صاحبان اون دوتا گاو داری بزرگ و اونا دیدنش و از روی ماشینش شناختنش و به من گفتن برو دنبال این ماشین و باهاش صحبت کن، رفتم و دمه گاوداریش که پیاده شد باهاش صحبت کردم و اون هم بدون هیچ مقاومتی قبول کرد بهم اعتماد کرد و همونجا بعد از اینکه 4 یا 5 دقیقه باهم صحبت کردیم گفت بیا بریم توی گاو داری انگار که سالهاست منو میشناسه، خلاصه سرتون به درد نیارم که بعد فهمیدم که خدا داره میگه برو اون کاری رو ادامه بده که یادش داری و توش استادی و رام تو هست نه صرفا خود اون کار… و من رفتم سراغ کار خودم و سعی کردم تکاملی برم جلو و الان بعد از گذشت یک سال من یک مغازه کوچیک لوله و لوازم بهداشتی دارم و همون قدر پول توی حسابم که بدهکار بودم، البته یادم من توی اون تایم خیلی تسلیم بودم و خیلی با خودم در صلح بودم، بعدشم که خدا بهم گفت میخوای حرفه ای بشی توی موتور باید اینقدر تایم بزاری و اینقدر شاگردی کنی بعد گذشت اینقدر که به درجه استادی رسیدی میتونی کارتو شروع کنی و تو حوزه موتور فعالیت کنی،

بعدش یه چیز دیگه هم بهم گفت… گفت علیرضا منو قبول داری گفتم آره، گفت مگه نمیگی همچی سرجاش هست و هیچ اشتباهی در کار نیست، گفتم چرا… گفت مگه میشه کسی اشتباهی جایی باشه که نباید باشه گفتم نه… گفت پس چرا فکر می‌کنی کاری که از بچگی توش بودی اشتباه، مگه تو استاد نیستی توی اینکار مگه مهارت نداری مگه استعداشو نداری گفتم چرا… گفت خوب… چرا فکر می‌کنی یه چیزی بیرون از تو باید تغییر کنه خوب طرز نگاهت رو به کارت عوض کن تا دوستش داشته باشی… الله اکبر…

خدا این جوری من رو هدایت کرد تا بتونم جوری به زندگی و کارم نگاه کنم که عوامل بیرونی رو دخیل ندونم، اگه توی روابط یا کار یا ثروت یا درکل او توی زندگیم مشکل دارم خودم رو عوض کنم چون من مسئول تمام شرایطی هستم که توشم، باید شخصیت قوی رو توی خودم ایجاد کنم باید بتونم شجاع باشم و پا بزارم روس ترسام تا شرایط برام تغییر کنه نه با تغییر یه چیزی بیرون از من…

البته این برای منی هست که از بچگی پیش پدرم کار کردم و شغل پدرم رو انتخاب کردم، و توی سن 30 سالگی با قوانین آشنا شدم در حالتی که یه زندگی داغون داشتم پر از ناخواسته و در آخر به بی‌خدایی رسیدم و بعد از اون هدایت شدم، وقتی که تمام زورمو زدم و بعد سر تعظیم فرود آوردم در برابر خدایی که در مواقع نیاز سراغش می رفتم…

اینارو گفتم تا بدونین شرایط قبل بعد منو، از قول استاد عزیزم که مسیر هدایت هر کدوم از ما یونیک و خاص خودمون هست و همه به یک شکل هدایت نمیشم،

من الان عاشقم شغلی هستم که دارم همون تاسیسات و تعمیرات و هر روز دارم در حد توانم براش قدم برمیدارم و چیزهای جدیدی رو یاد میگیرم و خودم رو بروز میکنم کاری که قبلاً میترسیدم و یکی دلایل اصلی تنفرم از کارم بود،

امیدوارم مفید بود باشه برای دوستان عزیزم، من خودم که بینهایت لذت بردم و کلی ایمانم به این مسیر زیبا بیشتر شد براتون بهترین هارو آرزو میکنم عاشقتونم.