به رسم سپاسگزاری از یک دوست خوب - صفحه 4 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند بخشنده ی مهربان

سلام به استادعزیزم وسلام به مریم بانوی مهربان

وسلام به تک تک دوستانم…

از بچگی بهمون یاد داده بودند وقتی کسی بهمون چیزی میده ویا کاری برامون میکنه ازش تشکر کنیم، در طول شبانه روز به خاطر کارهایی که پدرومادرمون برامون انجام میدادن مثل خرید، مثل غذا درست، مثل وقتایی که مارو میبردن گردش، ازشون تشکر میکردیم…

سالی یکبار روز معلم میومد واز معلمین واستادهامون تشکر میکردیم، بعد غذا معمولا میگفتیم خدا رو شکر و……

اما زمین تا آسمون فرق هست بین تشکر وسپاسگزاری و قدر دانی که من الان از خداوند ودیگران و…. دارم…

توی گذشته هرکسی کاری انجام میداد برام یا از روی عادت سپاسگزارش بودم یا میگفتم خب فلانی وظیفش بوده، یا خدا وظیفش هست که منو آفریده امکانات هم در اختیارم بذاره…

اما از وقتی با شما آشنا شدم وخدایی که شما بهم معرفی کردید رو پیدا کردم و شناختم ، دیدم نسبت به همه چیز وهمه کس عوض شد، من از صمیم قلبم فهمیدم که اونچه که خداوند برام قرار داده از روی لطف ورحمت ومهربانیش بوده وهست، وحتی اگه من ازش تشکر هم نکنم به حالش فرقی نمی کنه، چون خداوند از نیازهای ما ادمها باخبره از قبل هرچیزی که ما لازم داشتیم رو در اختیارمون قرار داده بود، وتشکر وقدر دانی وسپاسگزاری من رو، تنها به این خاطر میخواد که میدونه توجه به داشته ها ونعمتها منو سرپا، سرحال، باانگیزه، پراز شور وشوق برای ادامه میکنه، وقتی من داشته هامو می بینم میشمرم و بابتش قدردان هستم جهان تمام تلاشش رو میکنه تا نعمتهای بیشتری در اختیارم قرار بده، چون طبق قوانین بدون تغییر خداوند من در هر دو مسیر خیر وشر، سپاسگزاری یا ناسپاسی باشم، چیزهایی رو دریافت میکنم که توی اون فرکانس ومدار هست، خب در گذشته چون همیشه از خداوند گله مند بودم واز همه چیز وهمه کس شاکی، جایی برای قدردانی توی وجودم نبود، چون خداوند ودیگران رو مسئول اتفاقات کل زندگیم میدونستم، به طبع که خداوند و همه داشتند گند میزدن تو زندگیم، پس چطور می تونستم از کساییکه دارند گند میزنن تو زندگیم وباعث بدبختی من هستند تشکر کنم؟؟

بزرگترین درسی که از آموزهای شما استاد عزیزم گرفتم این بود که در طول تمام زندگی اون کسی که داشت در حقم ظلم میکرد وبهم بدی میکرد وباعث بدبختی من میشد خودم بودم!!

قبول کردنش خیلی برام سخت بود، نمی تونستم اینو بپذیرم، اما چون شما توفایهاتون میگفتید بیاید 6 ماه یکسال با اصول من زندگی کنید بعد نتایج رو ببینید اگه زندگیتون تغییر نکرد، از مسیر من خارج بشید، منم گوش کردم چون خیلی عاجز وتسلیم بودم…

کم کم اومدم روش عملکردم رو تغییر دادم، چون هنوز قدرت اینو نداشتم که افکارم رو تغییر بدم، اوایل میوندم تقلید میکردم از شما ومریم جان، مثلا سعی میکردم به چیزهایی که دارم توجه کنم و سپاسگزاری کنم، یادمه اون روزها توی طلاق وجدایی بودم، همسرم ماهها بود که رفته بود، بهم خیانت کرده بود، من توخونه ی اون آدم داشتم زندگی میکردم وهر روز انگار توی زندان بودم ودر ودیوار اون خونه وحتی وسایل خودش و فرزندش که هنوز اونجا بود شده بود مایه عذاب روح و روان من، اخه چطور می تونستم وقتی تو خونه ای که به خودخونه وصاحب خونه و وسایلش حس بد داشتم، سپاسگزار باشم؟!

سعی کردم نخوام به زور ذهنیتم رو عوض کنم به جاش شروع کردم رفتارم رو عوض کنم، کم کم شروع کردم به گردگیری ونظافت خونه مثل نظافت شب عید، وسایل همسرم وپسرش رو شستم گردگیری کردم مرتب کردم چیدم تو اتاق پسرش، شیرهای اب چیکه میکردن، یکی از لوله ها پوسیده بود و آب داشت نم میداد به کف اتاق خواب که میشد سقف همسایه پایینی، تعمیرکار اوردم درستش کرد، چون رشت مثل فلوریدا هواش شرجی هست همه چیز زود نم میکشه خصوصا رنگ دیوارها و وسایل اهنی که زنگ میزنه! شروع کردم همزمان که فایلهای شمارو شبانه روز با هنذفری توگوش، گوش دادن، دیوارهای راپله و نرده ها رو رنگ کردن…..

بعد از همون وسایل تزئینی که برای امرار معاش درست میکردم برای فروش کل راپله وخونه رو دکور کردم، طوریکه همسایه ها کلی ازم تشکر کردن برای اونهمه تغییر راپله، چندتا گل اوردم کاشتم دم در توی کوچه و….

خلاصه که یکماهی مشغول روبراه کردن خونه شدم، وتمام این مدت ذهن نجواگرم میومد ومیگفت: چرا داری خونه ای که مال خودت نیست رو مرتب میکنی وبهش رسیدگی میکنی؟ چرا داری از وسایل شخصی کسی که بهت خیانت کرده مراقبت ونگهداری میکنی؟ چرا انقدر خونه اش رو تمیز و مرتب نگه میداری؟ وقتی اون ادم حتی به عنوان همسرت یه تومن توحسابت نریخته تمام این چندماه، چرا حتی کوچیکترین وشاید بی ارزشترین وسایل این ادم که میشه بندازیش آشغالی رو نگه میداری و چیدیش تو کمد؟ ….

ذهنم میگفت و من در جوابش میگفتم چون عباسمنش میگه از همونجا وهمون شرایطی که هستی خودت رو تغییر بده، حالا منم اینکارو انجام میدم،باز ذهنم میگفت: خب که چی؟ اون آدم انقدر قدرنشناس هست که این چیزها براش مهم نیست هیچوقتم ازت تشکر نمیکنه….باز بهش میگفتم اوکی، من به اون کاری ندارم فعلا توی اینخونه دارم زندگی میکنم ، پس باید بتونم لذتشو ببرم ومن برای دل خودم اینکارو میکنم…

این گفتگوهای من وذهنم مدتها ادامه داشت، تا اینکه دیدم به همراه عملکردم داره باورهام تغییر میکنه، احساسم بشدت عالی شده بود، کاروبارم پر رزق وروزی، خیلی بانشاط شده بودم، طوریکه از بیرون وارد راپله میشدم حس خوب میگرفتم، خدارو شکر میکردم از اینکه همین سقف بالای سر من وپسرم هست و من بعد اونهمه آسیب سرحال، تندرست، شاد و قدرتمند هستم…

تغییر باورهام وعادتهام وافکارم سریعا روی احساسات وعواطفم تاثیر گذاشت..جوریکه حس کردم دیگه هیچ کینه ای از این ادم ندارم، بعد حکم طلاق بهم گفت می تونی یه چندماه اینجا بمونی تا وقتی خونه خودت خالی شد بری، واین یه نشونه خوب بود برام، که مطمعنم به خاطر تغییر باورهام بود، بعد چندماه بدون اینکه نیازی باشه از اون خونه برم توخونه یه خوابه و60 متری خودم ومستاجرم رو بیرون کنم، به طور کاملا معجزه آسا، هدایت شدم به یه خونه ی ویلایی 200 متری با حیاطی 100 متری، که صابخونه به قیمت بالایی گذاشته بود اما چون مستاجر میخواست بره وپول نیاز داشت به نصف قیمت ،یعنی به قیمت سال قبل اینجارو بهم اجاره داد و جالبتر اینکه به جای 12 ماه 15 ماه با همون رهن واجاره خونه رو بهم دادو قبل اثاث کشی من، خونه رو بازسازی و بسیار رویایی درست کرد…

یه خونه که حیاطش پرگل ودرخت میوه هست،وسط شهر،یه جای ساکت واروم، که الان توی حیاطش توی ننو دراز کشیدمو دارم این دیدگاه رو می نویسم!!

من تمام اون مدت به اونچه که شما میگفتید عمل میکردم وایمان داشتم که حق هست هرچه میگید، من بودم وخدا و فایلهای شما…

از ورودی مالی ماهی 800 تا 1 تومن الان ورودی مالی 30 میلیون در ماهو دارم، کنارش دارم آموزش می بینم برای کاری که عاشقش هستن، منو پسرم در امنیت وآرامش کامل، اونچه که فکر میکردم ، بازم میگم فکر میکردم ازم گرفته شده، از نظر احساسی وعاطفی ومالی وخوشبختی، ده ها برابرش بهم برگشته توی تایم چندین ماهه، بهتر وزیباترش…

اینها همه اش از قدرت دیدن داشته ها، سپاسگزاری به خاطر اونچه که داشتم ودارم..

وباور اینکه همه وهمه ی اینهارو خداوند برای من قرار داده نه کسی دیگه، من یاد گرفتم که از دیگران تشکر وقدردانی کنم برای کارهایی که در حقم انجام میدن، اما تشکر وقدردانی اصلی رو همیشه وهمیشه از خداوند دارم، چون این خداست که این ادمها، این شرایط، این موقعییت هارو برام فراهم آورده…باوری که در گذشته بر پایه ی شرک بود!

اینکه پدرومادر و همسر..‌..‌هستند که وظیفه دارن برام کاری انجام بدن، وهممون دیدیم که وقتی رو کسی غیر خدا حساب بازکردیم و چشم امید بهش داشتیم حتی اگه از نزدیکترین افراد خانوادمونم بودن چطور پشتمون رو خالی کردند وناامیدمون کردند!!!

اینکه من آموختم هیچکس در حق من وظیفه ای نداره، که ازش متوقع باشم، اما در حد بی نهایت می تونم از خداوند واز خودم متوقع باشم…..

وخداوند جوری خودش جاری وساری میشه توی آدمهاش که عشقی رو بهت میدن که جز رنگ وبوی خدا توش چیز دیگه ای نمی بینی…

ادمها میان وبدون اینکه توبگی برات کارهایی انجام میدن ولطفهایی در حقت میکنن که فقط کار خداست وگرنه اگر به بنده هاش بود هرگز اون بازخورد رو ازشون نمی دیدی…

شکر نعمت نعمتت افزون کند…

چه شکر کردنی؟ سپاسگزاری که حس خوب همراش داره، طوریکه اشک شوق میریزی و قلبت شاد میشه ولبت خندون، انوقته که منتظر باش که خداوند تورا می افزاید…

استاد عزیزم بی نهایت از دیدن این فایل لذت بردم، از علی اقا هم ممنونم که اینهمه باعشق بهتون لطف کرد در روبه راه کردن موتورها و….

از اینکه می بینم شما ومریم جان اونجا دوستان به این ماهی دارید خدارو شاکرم، که عزیزان دلم اون سر دنیا در پناه امن خداوند تنها نیستند.‌هم خدا رو دارند و هم دوستانی از جنس خدا…

انشالله همیشه وهر لحظه در پناه امن خدا باشید…