"قدرت اراده" در مقابل نحوه عملکرد مغز انسان - صفحه 13

بنام تنــهـا فرمانروای آسمان ها و زمین

سلام به استاد بزرگوار و عزیزم

و سلام به تمام دوستان در تلاش برای بهبودهای زندگی خودشون.

چندتا کامنت خوندم دوست داشتم چندتا نکته ایی که به عنوان کسی که دوره رو خریده و ازش استفاده کردم بگم.

نکته اول: دوره قانون سلامتی بنظر من خیلی لولش بالاست نه اینکه هرکسی نتونه ازش استفاده کنه، لولش بالاس چون بنظر من خیلی خوب ایرادهای شخصیتی، عقده ها و مسائلی که ریشه ایی حل نشدن رو نشون میده. حالا چطوری؟

من این دوره رو پارسال یعنی 28 تیر1401 رسما استارت زدم.

طبق صحبت های استاد قدم به قدم پیش رفتم.

از خودم بگم دوستان من در شروع دوره 56 کیلو بودم قد من حدود 155 هست. یعنی من در واقع اضافه وزن نداشتم و خیلی هم خوب و مناسب دیده میشدم ظاهرا و البته ظاهرا بیماری و مریضی خاصی هم نداشتم که بخاطرش قرص و دارو بخورم و یکی از افتخارات من هم این بوده بیشتر از 7 الی 8 ساله بیمار نشدم ،که دکتر بخوام برم. نهایت یک آبریزش بینی کوچولو داشتم یا چاییدم همین. حتی با اینکه همسر من بیماری پندمیک جهانی رو به طرز به شدت بدی گرفت. در حدی که بیمارستان بستری شد و منم تستم مثبت بود. هیچ علامتی نداشتم و فقط یک هفته تو اتاق خانه قرنطینه بودم و از وزرات بهداشت بهم چندباری زنگ زده شد و از حال من و علایمم میپرسیدن و میگفتن با وضعیت شدید همسرتون شما معلومه سیستم ایمنی قوی دارین که همون اول حسابی دخل ویروس رو آورده که اینقدر حالت خوبه ماشالله… خلاصه اینا رو خواستم بگم که من از نظر سلامتی باور قوی داشتم و دارم و اصلا خودمو مریض نمیدونستم یا مشکل دار. اما بگم وقتی اون لیست طومار بلند و بالای آزمایش های اول دوره رو انجام دادم،و جواب آزمایش هام اومد، جا خوردم…

home_ir من پیش دیابتی بودن منو نشون میداد. باورتون میشه آیا؟

واقعا استاد درست میگن الان بشر امروز با دید خوب، بالای 90 درصد یا “دیابتی” هستن یا “پیش دیابتی” که اصلا روح شون هم خبر نداره. بماند اونایی که به مرحله ایی رسیدن که دکترهای محترم تشخیص دادن و تحت کنترل هستن یا دارو و انسولین مصرف میکنن.

خب من با انجام دادن این تست و بعد آروم آروم توی دوره و منطق های دوره قرار گرفتم دیدم نه بابا “انگار من ظاهرا سالم هستم.”

ناگفته نماند که من سال ها بود از “سندروم متابولوسیم روده” رنج میبردم و نمیدونستم اینم یک نوع بیماری خود ایمنی هست.هر دکتری رفتم گفت ببین چی بهت نمیسازه اونا رو کمتر مصرف کن یا نخور. یا اینکه من عصبی میشدم کلا گلاب به روتون معده ام کار نمیکرد انگار روده ام قفل میکرد و حتی شده بود تا ده روز دستشویی نرفتم و وقتی هم رفتم با اشک و خون.اصلا یک وضعـــــی.خلاصه این مسئله رو که فکر نمیکردم ربطی داشته باشه و بعد با توضیحات درباره روده و سیستم بدن متوجه شدم بله من اصل قضیه ام خرابه، خودم خبـر ندارم.

حالا میخوام چی بگم اینکه من دوره رو پیش رفتم(به اتفاق همسرم_ایشون کاملا چاق و دیابتی و کبدچرب و ….) و خیلی هم خوب پیش رفتیم عالی. من همسرم 40 کیلو وزن کم کردن.(عکس پروفایل الانم که این کامنت رو مینویسم مال سال 1401 هست قبل شروع دوره. در کنار همسرم در باغ فردوس در یک روز عالی و به یادماندنی در یک پروژه کاری دونفره بودیم.این عکس من 56 کیلو بودم قکر کنم.)

من هم با وجود وزن مثلا خوبم خیلی زیاد لاغر شدم. تا ده کیلو وزن کم کردم. اما دوباره وزنم اومد بالا(البته عضله نه چربی اضافی)به 50 یا 49 کیلو رسیدم و الانم در همین حوالیه وزنم.(با اینکه خیلی از دوره خارج شدم، خیلی متاسفانه. و دلایل و بهونه ها و باورهای محدودکننده خودمو دارم که بعضی هاش به عنوان نکته و تجربه میگم.)

میخوام بگم من و همسرم فوق العاده نتیجه گرفتیم استاد جان، حتی فیلم هم گرفتیم بعد 6 ماه و کلی عکس های با کیفیت عالی که براتون بفرستیم. امـــــــــــا یـــــک خـــراب کاری یـــــک پاداش اشتباه به عملکرد خوب و درست مون دادیم. اشتباه کردیم اشتباه. ما به خودمون قول داده بودیم تا سر 6 ماه عمل کردن به دوره بریم به خودمون جایزه بدیم و بیرون جشن بگیریم و بیرون غذا بخوریم.

وای که چه انتخاب و تصمیم بدی بــود.رفتیم پیتزا خوردیـــم. بماند که سیر نمیشدیم جفت مون با اون پیتزای هیولا و فقط پُر شدیم(معنی یر شدن و پُر شدن رو من با دوره قانون سلامتی کاملا فهمیدم.) و حالمون بد شد، بدن مون واکنش نشون داد مثلا من به شدت دل پیچه و دل درد گرفتم. بماند که الان میفهم دوباره راه و اون اتصــال اشتباه رو فعال کردم توی ذهنم.این بیشترین آسیب و ضربه ایی بود که به خودم زدم. مثلا بهونه دست ذهنم دادم که تونستی نخوری فرداش دوباره در مسیر قانون سلامتی باشی. همین جرقه کافی بود که بیفتم تو سیکل معیوب. و بــگه پس اشکال نداره و دوباره و دوباره اشتباه تکرار شد.(واقعا سقف آرزوهام کوچیک بود استاد جان، خوشی زد زیر دلم استاد جان. دلیل نتایج پایدار رو بلد نبودم. نتیجه گرفتم نتونستم حفظش کنم. نتونستم و بعد ذهن قشنگم توجیه ها وو بهونه های مختلف آورد و ….این بنظرم پاشنه آشیل اغلب ماست.نمیتونیم نتیجه رو حفظ کنیم بلد نیستیم. یـــا یک چیزی درست نیست یــا یک چیزی کمه و کافی نیست.)

البته ناگفته نماند در عرض این یک سال و نیم من شاید روی هم رفته دوماه بصورت پراکنده کاملا و اگاهانه از این سبک زندگی و دوره قانون سلامتی خارج شدم اما بصورت ریز روزنه ها و نشتی های برای اشتباه کردن داشتم بازم.

_ اولین اشتباه اینکه پاداش اشتباه دادم به عملکرد درست و نتیجه عالی خودم.(یکی نیست بگه چرا کله پاچه انتخاب نکردین خودتون رو مهمون کنید،((شیطان ذهن کمین کرده بود و گول مون زد واقعا)) اونم بخاطر الگوهای قبلی بود که قبلا وقتی جشن و یا تولدی دونفره داشتیم،میرفتیم فست فود، ما کلا اهل فست فود خور دن نبودیم و در سال شاید قبلا کمتر از ده باری از این جور چیزا میخوردیم .

_ دومین اشتباه و مسئله این بود قبل اینکه، به هدف مون برسیم، هدف بعدی مون رو انتخاب نکرده بودیم.

_ سومین مسئله این بود که ما مسائل قبلی که باید حل میکردیم رو بصورت ریشه ایی حل نکرده بودیم. من از خودم بگم من به شخصه دیگه درآمد خاصی نداشتم(قبلا پروژه های کوچیک داشتم و تو خونه با لپ تاپ کار میکردم) هرچند که باز هم خرج زندگی و اجاره خونه و هزینه های خورد و خوراک با همسرم بود و من مبلغ قابل توجه و پایداری نداشتم. خب مسئله چی بود، این بود که من خودمو برده بودم در یک سطح با کیفیت تری از قبل در مورد تغذیه و سبک زندگی امـــا خروجی مالی من همون بود و شاید هم ضعیف تر. خب یکجایی فشار میاد دیگه. مثلا میگی پول اجاره رو بده اشکال نداره من با تخم مرغ سیر میکنم خودمو بعد چند روز باز نمیکشی، بعد میبینی اینجوری همسرت داره تلاش میکنه و تو هنوز صفری واندر خم یک کوچه ایی. متوجه میشی همسرت تو اجاره خونه ها عقب افتاده و روش خیلی فشاره. برای اون کل غذا رو میذاری و خودتم یکجوری سیر میکنی. بعد به این نتیجه میرسی که بابا تو بیس و پایه و اساست درست نشده، خودتو انداختی تو چالش بزرگتر. برج میخوای بسازی روی تیرآهن های ضعیفت.

گاهی تو احساس لیاقتت اینقدر پایینه که خودتو لایق این حجم از گوشت و غذای با کیفیت نمیدونه.

بعد میبنی فشار های روانی و مالی زیاد میشه و بعد بیخیال میشی یکم و مثلا سخت نمیگیری و پا میزاری روی تعهدات.بــعــد میگی بزار اول برم سراغ حل ریشه ایی مسائل. من امسال دوره “شیوه حل مسائل زندگی” رو خریدم و دیدم واوووو من چقدر مسئله باید حل کنم اصلا الویت من سلامتی و به سبک قانون سلامتی عمل کردن نیست.خلاصه خیلی ذهنم بازی درآورد، خیلی بیشتر خودمو و عملکرد خودمو با دوره قانون سلامتی شناختم. خیلی تاثیر ورودی مناسب رو بهتر فهمیدم. خیلی بیشتر داستان باورها رو فهمیدم.

اما اینو میخوام بگم دوستانی که میگین فلان دوره فلان استاد بیشتر جواب میده یا هر دلیل دیگه ایی دارید. که میگین نمیشه یا نتیجه پایدار نداشتید، بــــدونیـــــــد اینا که استاد میگن یک لول بالا از درک و منطق رو میخواد، یک لول بالا از آمادگی و تعهد رو میطلبه. این سبک زندگی و شیوه برای پایدار ماندن واقعا نیاز داره شخصیتت عوض بشه جوری که طبق عادت قدیم خودت به خودت نری جایزه بدی و گند بزنی به همه چی. باید تمام عقده هاتو پر کرده باشی.باید از خیلی چیزا بگذری، باید اهل بها دادن باشی.باید قربانی هاتو کرده باشی. باید درس های قبلی ات رو خوب گرفته باشی، عمل کرده باشی، باید و باید و بایدهایی که بنظرم پیش نیاز این دوره و نتیجه پایدار داشتنه.

مثلا ما تا دوسال پیش اینقدر راحت هر ماه یک کیلو دوکیلو گوشت نمیخریدم که توی دوره قانون سلامتی روزی یک کیلو میخوردیم. بعد خب ما تا حالا یکسری غذاها و خرج ها رو امتحان نکرده بودیم. بنظر من مثلا استاد دیگه اینقدر زمان زیادی از پول داشتنــش گذشته که هرچی اراده کرده خریده و خورده.(شاید این یک باور محدودکننده باشه مثلا من تجربه میخواستم بکنم، تست کنم بعضی مزه ها و غذاها رو…الان که فکر میکنم من برم چین، غذای چینی شاید بخوام بخورم. شاید) ما توی دوره قانون سلامتی دیدیم چقدر راحت میتونیم فلان غذاها رو که تا حالا نخریده بودیم رو هربار بخریم و برامون دیگه مبلغ و هزینه اش عددی نبود.

میخوام بگم ما جلوتر از جیب خودمون قدم برداشتیم. بنظرم پیش نیاز این دوره واقعا ثبات مالی و نداشتن بدهی میتونه باشه.

بنظرم لول این دوره برای کسی ک مثل من مریضی خاصی نداره الویت اول نیست. اول باید الویت های بالا رو درست کرد. نقطه ضعف ها رو درست کرد. مثلا اگر شما فردی باشی که مهمونی رفتن و با جمع غذای یکجور خوردن مهمه و نگاه بقیه و حرف بقیه رو هنوز نتونستی در خودت درست کنی. اول اونو درست کن تا اذیت نشـــی. اول اعتماد به نفس و عزت نفست رو ببر بالا بعــد. اول یک شغل و یک درآمد از خودت داشته باش که نیاز نباشه به دست و خرید یکی دیگه اتکا کنی بعـــد(من خودم متاسفانه اینو داشتم).

اول احساس ارزشمندی خودتو اینقدر بالا ببر که اصلا به غذای بی کیفیت نتونی تَن بدی. بماند قانون و درک عملکرد مغز و نوشتن اهرم رنج و لذت چقدر مهمه. قبل اینکه ابزار و مصالح رو بیاری و ازشون استفاده کنی باید ببینی زمین درست انتخاب کردی باید اول پی ساختمانی که میخوای بچینی بری بالا رو آماده کنی تا و سط کار نریزه.

_یک اشتباه دیگه من این بود دوباره دوباره نیومدم اهرم رنج و لذت بنویسم و یا با خودم تکرار کنم و مرور کنم. شاید چون نمیخواستم خودمو تو چالشی بندازم که هنوز الان پیش نیازهاشو رعایت نکردم.خلاصه اینا بخشی از درک و تجربه های من از این بود موضوع بود،که چرا اشتباه کردم چرا پایدار نبودم مثل استاد جان، چرا نتایجم سینوسی میشه؟؟؟؟؟!!!!…….

شخصیت من

عادت های من

مسائل بنیادی من

اینا باید اول درست بشه اول باید حل بشه. بـــعــد از خودم توقع داشته باشم.

اول باید ظرفیتم رو درست کنم بــعــــد ظرف رو بزرگ کنم.

من شاید ظرفیتم هنوز بزرگ نبوده بقول استاد سقف آرزوهام کوچیک بوده. هنوز درک درستی از تعهد و درست عمل کردن و هدف گزاری نداشتم یا ندارم.

با همه اینا باید بگم من یک وعده ایی هستم و بدن من فکر کنم مثل یک ماشین گیج دوگانه سوز شده.(هم قند میسوزونه هم چربی) اما کنترلم خوبی دارم روی خوردن شیرینی جات و کربوهیدرات. تقریبا میتونم بگم اغلب چربی سوزم چون نه مودی میشم نه گرسنگی و ضعف دارم. نان و برنج رو واقعا اصلا بهشون میل ندارم.چای و قهوه هم بیشتر از یکساله تلخ میخورم. نمیتونم ادعا کنم، دارم کاملا به سبک قانون سلامتی زندگی میکنم امـــا خیلی شبیه اون دارم عمل میکنم خیلی زیاد. و از خدا میخوام تا کمکم کنه مسائل و پیش نیازهایی که برای بودن و ثابت ماندن در مسیر درست دارم رو برام حل کنه و خودم به چنان درآمد پایداری برسم و استقلال مالی داشته باشم که هروقت اراده کنم مایحتاج خودمو بخرم و بخورم.

===================================================================

دوست عزیزی که کامنت منو خوندی(امیدوارم بهت کمک کنه و ایده بده تا در مسیر تکامل درست خودت قدم برداری و نخوای عجله کنی یا حتی به این راه یک ذره شک کنی. چون این یک قــانــونه. قانون بـدن. قانون سلامتی روشی برای هماهنگ رفتار کردن با بدن هست. و قطعا هزاران راه وجود داره تا خوش تیپ بشی تا بیماری هات درمان بشه یا کنترل بشه. اما این دوره همه اینا رو با هم داره چون ما با هماهنگ رفتار کردن با ژن هامون،هورمون هامون و در کل سیستم بدن مون اجازه میدیم بدن مون خودش همه کارهای لازم برای ترمیم و بهبود خودش انجام بده. چون واقعا بدن ما خیلی هوشمنده، خداوند یک معجزه و یک امانتی هوشمند در اختیار ما قرار داده و اون خودش همه کار میتونه بکنه. فقط باید بهش اجازه بدیم، بهش فرصت بدیم و باهاش در هماهنگ ترین حالتش باهاش رفتار کنیم و بهش ورودی مناسب بدیم تا اونم در غالب خروجی بهمون فقط انرژی و سلامتی و کارآمدی بالا ارائه بده. واقعا بدن شگفت انگیزی داریم دوستان واینم جز قوانین ثابت الهی است تا وقتی که تکامل دوباره بخواد که در جهت بهبود در شرایط موجود تغییرش بده و تکامل بدن و سلول ها واندام ها هزاران و میلیون ها و نسل ها و قرن ها زمان لازم داره. وای که چقدر حرف زدم ولی انگار خیلی لازم داشتم.

استاد یک روزی نتایجم رو براتون میفرستم و با مدرک حرف میزنم با عمل نه فقط حرف مفت.اینا صرفا بخشی از درک های من بود تا اینجا(نوشتم شاید بعدا باورهایی ازش بکشم بیرون)…و یک حسی گفت زیر همین فایل بنویس… استاد جان واقعا مسیری که داری میری میدونم خیلی زیباست،خیلی قشنگه.اینکه همیشه دنبال اصل هستین و من هم میخوام اول اصل هام رو درست کنم تا بتونم به این اصل ها و قوانین درست و پایدار عمل کنم.سپاسگزارم ازتون واقعا صمیمانه و قلبا سپاسگزارم.