زیبایی ها را ببینیم - صفحه 43

به نام الله.

سلام.

این چند روز اخیر طورِ متفاوتی تو دفترم مینویسم.

با عشق بیشتر.

با حس بیشتر.

با ذکر کوچکترین جزییات روز.

الحق و الانصاف هم که زیبایی های جدید و متنوع وارد زندگیم میشن.

چون دارم توجه بیشتری به داشته هام میکنم.

خیلی هم لذت بخشه برام.

کوچولو یا بزرگ فرق نداره.

دارم از هر چیزی که به یادم میاد مینویسم و تشکر میکنم.

الهی شکرت برای دونه به دونه چیزهایی که تو دفترم، سایت و نوت موبایلم مینویسم.

امروز قند عسل رو حموم کردم.

دلم میخواد قورتش بدم حافظ رو.

امروز بازی بیشتری کردیم.

قربونش برم با شیرین کاری هاش.

یکی از دلایل حس خوبم این روزها، مدیریت بهتر گفتگوهای ذهنیم هست.

تو هر موقعیتی به جای سرزنش و احساس گناه، ارامشم رو بیشتر حفظ میکنم، تشکر میکنم برای مسایل که خیر شدن.

خوشم میاد دارم شکل میدم به جهتِ گفتگوهای ذهنیم.

و اینکه اگاهانه فرمون رو از دستشون میگیرم.

عمده ی گفتگوهای ذهنیم بر میگرده به فردی که خودم میدونم، امروز به خودم گفتم الان اون نیست که اینارو میگه تو داری میگی.

تویی که دنبال تایید هستی.

و گفتم تمرین کن دنبالِ تایید ادما نباشی.

سعی ات رو بکن جانِ دلم.

امشب که ایمیلمو باز کردم و دیدم یه عالمه کامنت دوستام گذاشتن که میتونم بخونم خوشحال شدم.

قبلا کلافه میشدم و نمیرسیدم ایمیل رو باز کنم، ولی از وقتی تعداد دوستان رو کاهش دادم بهتر میرسم بخونم و خوشحال تر هستم.

امروز 5 فایل پروژه مهاجرت به مدار بالاتر+ دستورالعمل رو گوش دادیم با حافظ جون.

حافظ جون با صدای استاد خوابید، قطع نکردم، همچنان پخش بود و لذت بردم.

مدت زمانی که حافظ خواب بود یه عالمه کار انجام دادم.

امروز به خودم گفتم گلهی ذهنت سمج و یه دنده است.

سخت باوره.

باید بهش ثابت کنی.

باید براش مثال بیاری.

گفتم: سمانه تو می تونی با یه بچه کوچک به کارهات برسی، آشپزی کنی و …

اگه یه لحظه نرسیدی و نشد فلان کار رو بکنی، به هم نریز، نذار ذهنت آیه ی یاس و ناامیدی بخونه، بگو در زمان مناسب بعدی انجامش میدم.

امروز دایم موقع انجام کارهام، اینو مرور کردم که دیدی شد، دیدی اینکار رو انجام دادی، دیدی رسیدی به این کارِت هم…

ای ذهن فریبکار و منفی بین، باید بهبودت بدم.

فهمیدم خودمم که بار روی بار ذهنیم میذارم.

هی از نشدن ها و سختی ها میگم.

خب طبیعیه که ذهنم دایم میگه نمیشه و سخته دیگه.

چون دارم دایم خوراک منفی میدم و شارژش میکنم.

حالا باید عکسش عمل کنم.

بهش خوراک مثبت بدم.

با باورهای مثبت و امید بخش.

با اوردن مثال از خودم و توانایی هام.

از اسان شدنم بر اسانی ها.

خیلی ممنونم خدایا که کمکم میکنی برای بهبود.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

یا ارحم الراحمین.

سلام.

امروز صبح دیدم مقوایِ

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

که چسبوندم روی در اتاق حافظ افتاده زمین.

یه نشونه برای من و هر کسی که میخونه این کامنتو.

چه انرژی بالاتر از این که خدا بهت وعده بده بهترین پشتیبانِ تو هست و مهربانترینِ مهربانان هست.

الهی شکرت.

سوپ خوشمزه پختم برای حافظ.

امروز نوبتِ اضافه کردنِ ماش به سوپش بود.

الهی شکر.

الهی شکرت برای خونه ی گرممون.

علاوه بر راحتی و آسایشی که خونه ی گرم داره هم برای خودمون و حافظ، باعث میشه به راحتی هر بار و سریعتر ببرمش حمام.

الهی شکر هم برای گرمای حمام و کل خونه و هم الهی شکر برای بهبود و راحتیم برای حمام کردن حافظ جون.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

هو الرزاق

سلام.

امروز حرف جالبی زدم:

به خاطر یه قند خراب و سیاه، ارزش و نعمتِ یه قندون قند سالم و سفید رو زیر سوال نمیبرم.

اینو برای این گفتم که یه ناراحتیِ کوچولو باعث نمیشه یه عالمه شادی و لذت رو نادیده بگیرم.

یعنی در واقع بی انصافیه.

سمانه جانم ازت راضیم.

از تغییرت در اون مثالی که تو ذهنته الان، بسیار خوشحالم و بهت افتخار میکنم.

دوست دارم بهبودهای کوچک و مستمر دارم.

دوست دارم تلاشمو میکنم برای بهتر شدنم.

دوست دارم تغییر عملکرد دارم در جهت بهبود.

الهی شکر.

امروز یه مطلبی خوندم در سایت در رابطه با وابستگی:

یعنی اینکه حالِ خوشت رو به چیزی گره نزنی.

یعنی اگه نباشه به هم بریزی.

یا دایم منتظرش باشی.

عدم وابستگی یعنی من خوشحالم با بودن یا نبودن چیزی.

اینا شاید در ظاهر همینجوری اومدن جلوی چشمم، ولی خودم که متوجه میشم تلنگرهای ریز روزانه هستن برای من که بهشون فکر کنم، روشون تامل کنم، تو مثال های اکنونِ زندگیم بررسیشون کنم.

الهی شکر برای استاد جان و سایت و کامنت ها.

این کامنت های سایت، شگفت انگیز هستن به معنای واقعی.

شاید در ظاهر عادی میخونم و میرم بعدی.

حتی گاهی فکر میکنم اینی که خوندم رو درک نکردم، یا نچسبید بهم، یا تو مدارش نبودم، ولی جالبه که بگم اونی که باید درک کنم رو درک میکنم، اونی که نیازمه رو دریافت میکنم، و لذت میبرم که میرن تو ذهن و قلبم…

الهی شکر.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام خدا

سلام.

امروز روز خوبی داشتم.

اگه بخوام بررسی کنم اینا به چشمم میاد:

کنترل ذهن کردم، حسم خوب شد و اتفاقات خوب اومدن.

الان داشتم کامنتهای دوستان رو از ایمیلم میخوندم که یهو دایره ابی رو دیدم کنار پروفایلم.

به خدا گفتم باهام صحبت کن.

پیام هاش برام ایناست:

به داشته هات فکر کن

حال واحساسات رو عالی نگه دار

از مسیر لذت ببر

ثروت لاجرم وارد زندگیت میشه

وظیفه تو وکار تو فقط فقط کنترل ذهن هستش

الهی شکرت.

امروز تو دفترم هم مثل سایت، زیاد نوشتم.

انقدر قلبم صیقلی بود که تند تند مینوشتم…

امروز سپاس گزاری از خدا نوشتم.

تشکر از خودمم نوشتم.

یه افکاری اومد تو ذهنم که اذیتم کنن و حسم رو بد کنن، اونارو هم به لطف الله، مهار کردم.

چقدر همه چیز حولِ محور کنترل ذهن میچرخه.

خدایا یادم بده بهتر کار کنم روش.

امروز وقتی کامنتهای بچه هارو میخوندم پیامی دریافت کردم:

اینکه باید ظرفمو بزرگ کنم تا نعمت های بیشتری دریافت کنم، نه اینکه من از چه راهی به خواسته هام میرسم.

امروز شفاهی هم سپاس گزاری قلبی کردم به درگاه خدا.

خیلی ساده تر از قبل.

یه طوری شدم امروز که خودم هم کلی لذت بردم.

نمیخوام ساده بگذرم از امروز.

باید رو مسیری که امروز طی کردم تفکر و تامل کنم.

میخوام هر روزم همین شکلی بشه به یاری خدا.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام خالق زیبایی ها

سلام.

خداوندا

من چطوری ازت تشکر کنم که حداقل قلب خودم اروم بگیره؟

مرسی برای پسر قشنگم.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

پسر مهربانم.

پسر باهوشم.

پسر سالمم.

پسری که با اون چشم های قشنگش طوری با عشق بهم نگاه میکنه که قلبم آب میشه.

پسر قشنگم که زیبا غذاشو میخوره.

پسر عزیزم که قشنگ بازی میکنه.

قشنگ کنجکاوی و کاوش میکنه پیرامونش رو.

پسر عزیزم که زیبا و معصومانه میخوابه.

پسر عزیزم که اومده خونه و زندگیمونو جذابتر کرده.

پسر عزیزم که صدای خنده هاش قلبمونو آب میکنه.

پسر قشنگم که دست هاش رو برای آغوش ما باز میکنه به زیبایی.

پسر عزیزم که حرکت هاش خیلی قشنگه: سینه خیز رفتنش، نشستنش، تمرین راه رفتنش با کمک ما….

پسر قشنگم که وقتی تبلیغات پخش میشه از تلویزیون ذوق میکنه و تماشا میکنه.

خدایا این روزها خیلی به خودم میگم سمانه یادته بچه میخواستی؟

تو دلت گاهی غصه هم خوردی هر چند کم؟

یادته حرف بچه میشد چون نداشتی ناراحت میشدی، حست بد میشد؟

یادته دوست داشتی خدا بهتون بچه بده؟

یادته سپرده بودی به خدا و بعد از یه مدت رها کردی دیگه و نچسبیدی بهش.

و اتفاقا خداوند بعدش بهتون بچه داد.

این حافظ نازنین رو داد.

این دلبر شیرین رو داد.

یادته تقریبا دو سال بعد ازدواج دیگه خودت دلت بچه خواست؟

که قبلش نمیخواستی به دلایل متفاوت.

ولی یه روز خدا بهت گفت هزینه های بچه با منه، مثل هزینه های خودت و آرش که با منه.

و تو دلت قرص شد که خب باشه، تمام، من دیگه حرفی ندارم.

یادته به همسرت گفتی اونم اوایل مقاومت های مالی ترمزش بود برای بچه دار شدن.

ولی بعدا دوتاتون دیگه ذهنتون اماده شد برای بچه دار شدن؟

و این خواسته ادامه پیدا کرد تا سال پنجم ازدواجتون که اجابت شدین…

اونم چه سورپرایزی…

یادته 4 آذر که فهمیدی حافظ تو دلته چه حسی داشتی؟

یادته به خدا چی گفتی؟

گفتی خدایا همیشه یادم بنداز که تو معجزه وار حافظ رو به ما دادی و ما سپاس گزارت باشیم همیشه و هیچوقت عادی نشه برام.

سمانه خانم یادته چقدر دوران بارداری خوش گذشت و شیرین بود.

یادته زایمان و بعدش چقدر بزرگتر شدی.

چقدر با چالشهات بزرگتر شدی.

سمانه تو خواسته ایت اجابت شده که خیلی بزرگه.

که سندی هست برات که خواسته هات هر چی که باشه اجابت میشه.

چون خداوند خودش پشتیبانته.

چون خداوند خودش صاحب تو هست و به نیازهات رسیدگی میکنه.

سمانه از خودت راضی باش.

با خودت مهربون باش.

خودتو ببخش برای اشتباهاتت.

قبول کن تو هم اشتباهاتی داری هر چقدر که دقت کنی.

تو هم نااگاهی های خودتو داری.

داری تلاش میکنی برای بهبود، برای رشد.

لطفا بهبودهاتو ببین.

نذار عادی شه برات.

همیشه بهبودهاتو تازه نگه دار برای خودت.

اینا بهت انگیزه ی سپاس‌گزاری بیشتر و بهتر میده.

سمانه به خودت یاداوری کن انقدر سخت گیری نکنی به خودت که همه چی تموم و کامل باشی چون نمیتونی.

الکی خودتو با کمال گرایی رنجیده و ضعیف نکن.

خدایا ازت خیلی ممنونم که حافظ رو به ما دادی.

به من و باباش.

به مامان بزرگ هاش.

به بابا بزرگش که هست و به پدر من که روحش ناظر هست.

به عمه و عمو و زن عمو و دختر عمو و پسر عموش.

به خاله ها و شوهر خاله ها و پسر خاله و دختر خاله هاش.

به دایی و زندایی و دختر داییش.

به دوستان و عزیزان و اشناهامون.

خدایا شکرت که این هدیه ی زیبا رو به همه مون دادی.

حافظ و تمرکز کردنش روی بازی هاش به من درس میده.

که یه بچه از هر چیزی برای خودش اسبابِ بازی میسازه.

نه فقط اسباب بازی هایی که داره.

از یه قطره چکان که برای دادن قطره هاش استفاده میکنم، برای خودش اسبابِ بازی و سرگرمی میسازه.

از جوراب، کلاهِ حمامش که اب نریزه تو چشم هاش، از لباس هاش، از ظرف غذاش، از قاشق، از دفتر من که دیگه شده دفتر خودش، از هر چیز جدیدی که میبینه برای خودش اسبابِ سرگرمی میسازه و متمرکز باهاش مشغول میشه.

موقع تمرکز لب هاشو جمع میکنه و من پسربچه ی زیبا و کنجکاوی رو میبینم که میخواد اون وسیله رو کشف کنه.

خدایا شکرت که من اون لحظه ها رو میبینم.

که میتونم تحلیل کنم چی به چیه.

جریان چیه؟

خدایا شکرت که با عشق میاد بغلم، بهم نگاه میکنه، ماچش میکنم، بازی میکنیم با هم.

خدایا شکرت که کمکم کردی و روحیه ام بهبود پیدا کرد.

که به یادم اوردی چقدر نعمت دارم.

خدایا شکرت که به بهبود و رشدم کمک میکنی، بهم یاد میدی، یاداوری میکنی بهم، هدایت و حمایتم میکنی.

خدایا لحظه‌ای منو به خودم واگذار مکن.

وگرنه من غرق میشم.

مگه من کیم یا چی بلدم از خودم که روش حساب کنم.

بدون تو غرق میشم.

وقتی مغرور میشم که خودم بلدم و میتونم و کنترل میکنم و درستش میکنم، غرق میشم، همه چی خراب میشه.

گمراه میشم.

به بیراهه میرم.

بهم سخت میگذره.

ناتوان میشم.

تو دستم رو بگیر همیشه و هر لحظه.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت