زیبایی ها را ببینیم - صفحه 45

یا الله

یا ارحم الراحمین

سلام.

از مُحَسَنات سلام اینکه بگم نام خداونده، یکی از بزرگترین حس های خوب برای منه.

پس همیشه کامنت هامو با نام و یاد خدا شروع میکنم.

سلام دادن یکی از زیباترین روش های برقراری ارتباط با جهانه، نه تنها انسان ها.

میشه به طبیعت، به حیوانات، به ماه، خورشید و … هم سلام داد و ارتباط برقرار کرد.

گاهی عین بچه ها ذوق میکنم از سلام دادن، با لبخند سلام میدم.

صبح ها عادت دارم با خنده به حافظ سلام میدم.

از همون کوچولوییش این عادت رو ایجاد کردم.

اینکه هم حافظ از این ارتباط خوشحال میشه و میخنده.

هم اینکه یکی از پرتکرار ترین واژه هایی که میشنوه سلام هست تا بعدا خودشم به راحتی سلام کنه.

من همیشه علاقه مند به سلام دادن بودم و هستم، مخصوصا به بزرگترها، موقع ورود به جایی و …

ولی چند سال اخیر منضبط تر هم شدم و بیشتر سلام میدم، و دیگه کوچک و بزرگ برام فرقی نداره تو سلام دادن.

دیگه مثل قبل، منتظر نیستم کوچکتر اول بهم سلام بده.

حالا که این کامنت مختص شده به زیبایی به نام سلام یه خاطره میگم.

وقتی معلم هنر دبستان بودم، یه همکار دهه هفتادی داشتم که خب طبیعتا از من کوچکتر بود و من توقع داشتم سلام بده صبح ها اگه همو میدیدیم.

من خودم خیلی متعهد بودم تو سلام دادن و به مدیر و همکارا سلام میدادم.

دو تا همکار داشتم که دوستهای صمیمیم تو مدرسه بودن و 2-3 سال کوچکتر از من ، به اونا هم سلام میدام.

فقط به این همکارم که اسمش بهاره بود سلام نمیدادم، و لج کرده بودم انگار، چون کوچکتر بود و حس میکردم باید سلام بده، ولی سلام نمیداد…

تازه ازش بدم هم میومد که چرا به عنوان یه معلم، یه الگو و نمونه، این اصل مهم سلام دادن رو رعایت نمیکنه؟

بچه های مدرسه زیاد عادت به سلام دادن ندارن، ولی به عنوان یه بچه برام قابل قبولتر بود اونا سلام نمیدن چون یاد نگرفته بودن لابد، ولی یه بزرگسالی که سلام نده برام سنگین بود.

خلاصه گذشت تا اینکه سر یه موردی، با این همکارم که اسمش بهاره بود، نزدیکتر شدم و رابطه ی دوستانه شکل گرفت.

دیگه با هم رفیق شدیم و صمیمی.

سلام که به کنار، صبح به صبح همدیگه رو بغل هم میکردیم.

یه دفعه مدیرمون دید و گفت مگه چند سال همو ندیدین و ما خندیدیم.

میخوام بگم سلام یه راه ارتباطیِ بسیار قوی و باکیفیته که حس خوب متقابل میده.

بعدا به بهاره گفتم.

گفتم بهاره من اوایل ازت خوشم نمیومد چون میومدی ولی سلام نمیدادی…

خندیدیم، میگفت اصلا فکرشو نمیکرده که باید سلام بده چون تو نظرش مهم نبوده.

یه درس دیگه هم داشت برام:

ادم ها رو قضاوت نکن.

شاید بد برداشت میکنی.

شاید دچار سوتفاهم شدی.

شاید ادما اونطوری که تو فکر میکنی (منفی) نباشن.

همینم بود، اون جنس رفاقتی که بعدش باهاش داشتم خیلی شیرین بود و اون ایام تو مدرسه با همکارانم بهم خیلی خوش گدشت و جزو لدت بخش ترین ایام زندگیم هست دوران معلمی تو دبستان.

بهاره جزو معدود همکارام بود که عروسیم هم دعوتش کردم.

خدا رو شکر من همکارهای بسیار نازنینی داشتم تو مدرسه که دقیقا سالهای اخر روابطم باهاشون بهتر و بهتر هم شده بود مخصوصا یکی دو سال اخر واقعا و با قلبم با همشون در ارتباط بودم و بهم خوش میگذشت باهاشون.

اینو گفتم چون یکی دو سال اول روابطم خیلی خیلی محدود بود و از بعضی همکاران زیاد خوشم نمیومد و برام جالبه که یکی دو سال آخر حتی اونا رو هم دوست داشتم و وجودم پر بود از عشق به هر کدومشون.

چه اونایی که بزرگتر از من بودن، چه کوچکتر.

چیزی به اسم کدورت، کینه، سرسنگینی تو دلم نبود نسبت به هیچکدومشون.

چرا؟

چون یاد گرفتم قضاوتشون نکنم.

چون یاد گرفتم هیچکسی رو بر اساس قضاوت و نظر یکی دیگه بررسی نکنم.

یادش به خیر خاطرات مدرسه.

از سلام رسیدم به یاداوری زیبایی های گذشته ام.

الهی شکرت.

امروز صبح دایره ابی برام سورپرایز داشت.

کامنت فاطمه جان محرمی، که برای من و حافظ جون نوشته بود و بسیار بهم چسبید.

مامانم هم اومد یه سر زد بهمون.

الهی شکرت.

خدایا شکرت برای مامانم و احساس لیاقت و عزت نفسی که برای خودش ساخته و میسازه.

بعد از دوره احساس لیاقت واقعا تفاوت کرده با قبلش.

به راحتی از خصوصیات خوبش میگه.

میگه از خودش راضیه.

خدایا شکرت برای هر معلم و استادی که تو زندگیمون داریم و به ما در جهت بهتر شدن کیفیت زندگیمون کمک میکنن.

گل سرسبدشون هم استاد عباس منش عزیز و نازنین.

مریم جون شایسته و …

الهی شکر برای هر چیزی که از هر کسی یاد گرفتم و باعث بهبود زندگیم شده.

الحمدالله.

شبکه پویا شب ها ساعت 9/5 شب رویایی پخش میکنه که قصه شب هست برای لالا کردن بچه ها.

من از اپلیکیشن ایران صدا دانلود و پخش میکنم برای خودم و حافظ و همسرم شب ها.

هم حافظ دوست داره و باهاش میخوابه، هم من و همسرم.

الهی شکر برای این برنامه ی عالی.

قسمت اول، هدی خانم یکی از شخصیت های قصه، در جواب عزیز خانم که حالش رو پرسیده بود گفت الحمدالله، و انقدر قشنگ گفت که طنینِ صدای قشنگ کودکانه اش هنوز تو گوشمه و منم خوشم اومد بگم الحمدالله.

هم یاد خداست.

هم تشکر از خدا برای سلامتی و همه چیز.

میخوام بگم میشه از یه الحمدالله که یه دختر کوچولو تو قصه شب میگه هم یاد گرفت.

الهی شکرت.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام خدا

سلام.

حافظ قشنگم رو حموم کردم، شیر خورد، لالا کرد.

منم پاشدم غذا (2 وعده ای، نهار و شام، که راحت باشم تا شب پیش حافظ) گذاشتم برای خودمون.

برای حافظ جون هم سوپش رو پختم.

راهکار جدید برای اسان شدنم بر اسانی، اینکه سوپ حافظ رو هم تو زودپز میپزم که زمان اماده سازیش نصف و کمتر میشه.

الهی شکر.

چند تا کار کوچولو هم کردم و الان در حال استراحتم و اومدم کامنت بنویسم.

صبح امروز گفتم خدایا آسانم کن بر آسانی ها.

همینطور هم شده، الهی شکرت.

قند عسل جانم فردا به سلامتی 9 ماهش میشه.

خدایا شکرت برای این هدیه ی زیبا و دوست داشتنی.

کم کم دارم جا میوفتم با چالش های بچه داری.

اوایل خیلی خیلی سخت بود از لحاظ های متفاوت.

تقریبا از 4 ماهگی به بعد رفتم رو به اسان تر شدن، از 6 ماهگی به بعد هم انگار رفتیم روی دورِ سرعت.

چشممو باز و بسته میکنم عسل مامان یه ماه بزرگتر میشه.

خدا حافظت باشه هر لحظه مامانی.

چقدر خوب شد که اسمت حافظ شد مامانی.

عاشقتم جوجوی خوشمزه ی من.

کامنت فاطمه جان محرمی خیلی برام لذت بخش بود.

خوندم و براش پاسخ گذاشتم.

تحسینش کردم.

خیلی قشنگه که با خودش در صلحه.

طوری به چالش ها نگاه میکنه که حس خوب به آدم میدن.

آفرین آفرین.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام خدا

سلام

خدایا شکرت محیا جان ما رو رسوند خونه مامانم و برمون گردوند خونه مون.

خدایا شکرت برای حالِ خوبِ مامانم و خواهرهام و خواهرزاده ام.

خدایا شکرت برای غذای خوشمزه مامانم.

خدایا شکرت برای صبحانه ی عالی که خواهرم برامون تدارک دید.

خدایا شکرت برای گپ های زیبای دیشب و امروز صبح با خانواده ام.

خدایا شکرت برای هوای عالی امروز و بارانی که باریده.

خدایا شکرت‌ برای رشد تکاملی انسان، که دارم تو تکامل پسرم بهتر متوجهش میشم.

خدایا شکرت برای مهربونی ها.

خدایا شکرت برای پسر قشنگم.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

به نام اللهِ یگانه.

سلام.

یه بهبود تو قسمت (پروفایل عمومی من)، دیدم.

عنوانِ رد پای من در دوره ها

رد پای من در فایلهای هدیه

برای من جالب و تحسین برانگیزه که این سایت به جزییات کوچولو برای بهبود هم بسیار اهمیت میده.

ممنونم از همگی.

الهی شکرت برای روزی های فراوانی که بهمون میدی هر لحظه.

الهی شکرت برای اینکه پسرم اب میوه نوش جان میکنه.

الهی شکرت پسرم زرده تخم مرغ و سوپ عالی نوش جان میکنه.

الهی شکرت امروز یه خبر فوق العاده شنیدم.

بسیار خوشحال شدم.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت

سلام به نفیسه جان عزیز و نازنینم.

بسیار بسیار خوشحال شدم که برام پاسخ نوشتی.

میخواستم برات پاسخ بنویسم ولی وقتش نبود.

چون چیزی نداشتم بنویسم.

صبر کردم تا وقتش برسه.

وقتی از پسرت نوشتی و اینکه ظرف غذاش رو جا گذاشته، فارغ از همه چیز به شدت پسرت رو تحسین کردم که چقدر با خودش در صلحه که میگه تو پلاستیک غذاشو میبره.

چرا؟

چون اون هنوز سالمه.

هنوز وصله.

اگه من بودم شاید میگفتم نه! زشته! بقیه چی میگن تو پلاستیک خیلی بی کلاسیه، ضایع است.

پاکی و خالص بودن بچه ها خیلی زیباست.

خدا حفظ کنه برات پسر نازنینت رو.

بذار یه چیزی بگم که الان سعیده جان برام نوشته بود:

اما در نهایت ذات تو سرعتی و ذات من دقتیه.

ما نمی تونیم خودمون رو کامل عوض کنیم اما به اندازه مناسبی می تونیم تعدیلش کنیم.

این بهبود هست که موتور ادامه دادن زندگی میشه واسه من.

که بدونم درسته یه سری باگ ها دارم، ولی راه حل بهبودشون رو هم در اختیار دارم.

دیدم که میتونم بهتر شم.

این بهم ارامش میده که درسته اشتباه هم دارم، اما در کنارش کلی نقطه قوت و مهارت دارم.

کلی بهبود ایجاد کردم برای خودم.

همینکه الان اینجا تو سایتم بهم ثابت میکنه من تو مسیر درستی هستم، چون دارم خودمو کاوش میکنم و بهبود ایجاد میکنم برای خودم حتی شده یه ذره.

الهی شکر که کامنت هاتو میخونم.

مرسی که برام نوشتی.

ماچ به روی ماهت.

حافظ جون هم عشقش رو میفرسته برات عزیزم.

در پناه الله مهربان باشی با عزیزانت.

نجوا، الانم میگفت برات ننویسم، ولی من با بهبود گرایی برات نوشتم هر چیزی که از قلبم اومد.

فَاللَّهُ خَیْرٌ حَافِظًا وَهُوَ أَرْحَمُ الرَّاحِمِینَ

الهی شکرت