ذهنیت قدرتمندکننده در برابر ذهنیت محدودکننده | قسمت 5 - صفحه 24 (به ترتیب امتیاز)

سلام ب استاد مهربانم ایشالا ک همیشه خوب و سلامت باشید

جواب بخش اول

آیا فکر می کنی با تمرین، تلاش و مداومت می توانی در مواردی پیشرفت کنی که اکنون درباره آن مهارت خاصی نداری یا به اصطلاح با استعداد نیستی؟

یا اینکه معتقدی اگر در زمینه ای استعداد نداشته باشی، تلاش و تمرین نمی تواند باعث پیشرفت و مهارت در آن موضوع شود؟

من قبلا ب استعداد اعتقاد و باور زیادی داشتم اما از موقعی ک بارها فایلای شمارو گوش دادم متوجه شدم ک واقعا با تمرین میشه به خیلی مهارتا رسید مخصوصا مهارتی ک بهش علاقه داشته باشیو میتونی تمرینش کنی و توش بهتر بشی

الان ب شدت قبل به عامل استعداد ب تنهایی برای کسب مهارت تو ی زمینه ای اعتقاد ندارم اما در ی حد کمی ذهنم باور داره ک استعداد مهمه تا حدی و تاثیر گزاره رو بهتر یاو گرفتن ی زمینه ای ینی مثلا ممکنه دو نفر تو حوزه ی نقاشی باشن و یکی بیشتر از اون یکی تو نقاشی استعداد داشته باشه و موفق ترم باشه با این ک ظاهرن تمریناتشون هم تقریبا ب یک اندازس و جفتشونم عاشق نقاشین…استعداد رو درواقع تاثیر گزار میدونم ولی بخش کمی ازش رو و معتقدم تاثیر گزاره…

اگه ی نفر استعداد ی چیزیرم نداشته باشه اگه خیلی بیشتر ازونی ک استعدادشو داره تلاش کنه متونه مث اون فرد و یا حتی بیشتر ازون فرد یاد بگیره و موفق بشه تو اون حوزه

ینی ذهنم اینو میگه ک ی فردی با صرفا تلاش میتونه موفق بشه تو کسب مهارت تو ی حوزه ای منتها شاید یکم زمان بر تر و سخت تر

ولی کسی ک استعدادشو داره سریع تر و بهتر متونه تو همون حوزه پیشرفت و موفقیت کسب کنه و سرعت پیشرفتش بیشتره

اینا باورای ذهن منه

مهارتی که فکر می کنی در آن استعدادی نداری یا متقاعد شده ای که به درد انجام آن کار نمیخوری را انتخاب کن.

کلید: ترجیحاً موضوعی را انتخاب کن که کسب مهارت در آن، به شما کمک می کند. خواه در شغل و درآمد شما، خواه در زندگی شما به هر شکل دیگری.

سپس یک هدف قابل دستیابی و معقول برای بهبود در آن مهارت را در نظر بگیر؛ پیرامون آن موضوع مطالعه و تحقیق کن؛ ایده های قابل اجرا برای شروع کار را یادداشت کن و قدم اول را در آن راستا بردار.

خوب من همین حوزه ای ک الان توش هستم ینی ارایشگری در لاین مو رو همیشه فکر میکردم توش استعداد ندارم در زمینه لاین مو و هنوزم این باورو دارم ک خیلیا استعدادشون از من بیشتره و زرنگترن از من و با یبار اموزش و خیلی سریع تر از من یاد میگیرن و من دیرتر بس ک بهم گفتن فلانی از تو زرنگ تره باهوش تره

و من الان دارم اموزش میبینم و دارم با چشم خودم میبینم ک دارم پیشرفت میکنم و انگار ک بابا منم میتونم ….تمرینه همش، اونایی ک تراپی کارو رنگ کار حرفه این و مربی سلامت موعن و انقد تجربه و اطلاعات از مو و ساختارمو دارن و میدونن چ طور حال مورو خوب کنن اونام ی روزی کلی ازمون و خطا و تمرین و تجربه و شکست داشتن از شکم مادرشون ک ارایشگر زاده نشدن تمرین کردن تکرار کردن کار کردن وقت و انرژی و زمان گذاشتن…حالا شایدم ب ظاهر خیلیاشون استعدادشو داشتن و سریع تر موفق شدن و راحت تر یاد گرفتن ولی این به این معنا نیس ک منیم ک باور دارم استعداشو ندارم نمیتونم ب جایگاه اونا حتی بهترش برسم چرا میتونم با تمرین و تکرار و تلاش میتونم شاید یکم دیرتر و سخت تر ولی میتونم اصلا شاید رفتم تو دل کار تمرین کردم و منم باور کردم ک ن بابا اشتباه فک میکردی استعدادشو نداری مثل این ک داری استعدادشو

ینی در واقع تمرینه بود ک به من این باورره رو داد ک میتونم ن صرفا کلمه استعداد ک شده لق لقه زبونم تا کم میارم میندازم گردن اون ک استعدادشو نداری یا فلانی استعدادشو داره و استعدادش تو این زمینه از تو بیشتره

منم میتونم با تمرین هم اندازه اون حتی بالاتر و موفق تر از اونی ک تو ذهنم ب نظر موفقه باشم و برسم

و یا تو ی موضوع دیگه من همیشه باور داشتم و الانم دارم ک استعداد رقص ندارم و هیچ وقت نمیتونستم خوب برقصم یادمه ی مدت تمرین رقص داشتم و رقص پاهام خیلی بهتر شد البته دستام هنوز همونقدر ضعیف بود تو حرکت چون خوب خیلی انرژی بیشتری باید روش میزاشتم خیلی بیشتر از بقیه چرا ک ن خیلی علاقه نداشتم مثل خیلی از دخترا ک عاشق رقصن از بچگی و باور داشتمم ک استعداد رقصم خوب نیس

خوب پیشرفت کردم خیلی نسبت ب اوایل خوب میتونستم برقصم اما خیلی سخت تر و زمان برتر از اونایی ک استعداد داشتن مثل خواهرم پیشرفت میکردم و اصولا ی حرکتو باید بارها تمرین میکردم تا بلد شم ولی خواهرم با دوسه بار یاد میگرفت چون علاقه داشت خیلی و استعدادشم داشت و من باید خیلی انرژی میزاشتم تا اون حرکتو یاد بگیرم ولی شدنی بود منم با تمرین تونستم ینی میشد ک منم به سطح خیلی بالایی تو رقص با تمرین برسم شاید یکم زمان برتر از بقیه ولی شدنی بود

ولی خوب رهاش کردم پیشرفتامو ندیدم ک بابا جواب داده تمرین و چون دیدم مثل خواهرم ک استعداد داره سریع یاد نمیگیرم و همینطور چون علاقه زیادیم نداشتم و کاربردیم برام جز پز دادن و چشم و هم چشمی نداش رهاش کردم ورنه با تمرین خیلی بهتر شده بودم

یا توی اشپزی هیچ علاقه ای نداشتم و خیلیم باور نداشتم ک استعداد خاصی دارم چون علاقه ای نداشتم ب سمت یادگیریش نرفتم ولی امسال ب طرز عجیبی ب خاطر دیدن فایلای شما و اشپزی مریم جان ب اشپزی علاقه مند شدم و تا الان چند تا غذا یادگرفتم و برعکس احساس میکنم استعدادشم دارم چون تمرین کردم و بهتر شدم اصلا غذا نسوزوندم و همه غذاهام از اول عالی شدن و قیمه قرمه ای ک پارسال ازش فراری بودم و فکر میکردم نمیتونم اما امسال با یکی دوبار تمرین عالی بارها درستش کردم و همه ام تعریف کردن از غذاهام و چون تمرین کردم توشون و تلاش کردم یادش گرفتم ب این اعتماد ب نفس رسیدم ک استعدادشم دارم اتفاقا

درحالی ک زمانی ک بلدش نبودم و تمرینیم نداشتم فکر میکردم استعداشو ندارم

توی خیلی از زمینه هام ب شدت استعداد داشتم و ب شدت علاقه مثل خوانندگی نقاشی و طراحی و یادگیری زبان انگلیسی اما ی مدت تحصیل کردم اموزش دیدم و کلیم عالی عمل کردم کلی نقاشیای عالی کشیدم سریع تر از خیلیا پیشرفت کردم ولی به دلایل ناتوانی تو تهیه امکاناتشون از نظر مالی سرد شد علاقم و رها کردم و ادامه ندادم و تلاش نکردم با این ک استعدادم توشون عالی بود و از خیلیا جلوتر بودم و عالی تر و همیشه یک بودم توشون و همه تحسینم میکردن و شاید خیلی از هم دوریع ایام ک از من استعدادشون اون موقع کم تر بوده نقاشی رو ادامه دادن و الان خیلی حرفه ای تر از منن و از من ک ادامه ندادم عالی ترن و موفق تر

استعداد خالی ک کاری نمیکنه ک باید رشدش داد و تلاش کرد و حرکت کرد براش

برنامه ای ک ریختم اینه ک در قدم اول سعی کنم اصول تراپی هارو کلش رو مسلط بشم به تعوریش و مراحلی ک داره و بعد ی تراپی رو مثل کراتین خیلی خوب یادش بگیرم و بهش مسلط بشم از نظر عملی و بعد برم سراغ بقیه تراپی ها

ینی اول رو یکیشون تمرکز کنم بعد برم بقیه و کل تراپی هارو نگاه نکنم بگم من هنوز چیز خاصی بلد نیستم و استعداشو ندارم

و این ک خودمو با کسی مقایسه نکنم

برای محتویات ارزشمند این فایل و تک تک زحمات شما ازتون سپاس گزارم استاد عزیزم

دوستون دارم …