رابطه ی ما با انرژی ای که «خدا نامیده‌ایم» - صفحه 6 (به ترتیب امتیاز)

2348 نظر
توجه

اگر می‌‌خواهی تجربیات خود را درباره موضوعات این فایل بنویسی، لازم است عضو سایت شوی و اگر عضو هستی، می‌توانی با ایمیل و رمز عبورت از اینجا وارد سایت شوی.

بازکردن همه‌ی پاسخ‌هانمایش:    به ترتیب تاریخ   |   به ترتیب امتیاز
  1. -
    نجمه اکبری گفته:
    مدت عضویت: 3541 روز

    استاد مهربانم سلام

    فقط اشک ریختم ودیدم…چقدر صحبتهاتون در مورد خدا دلنشینه..هیچ وقت حرفهاتون برام تکراری نبوده..هیچ وقت

    چند روزی بود از خدا سوال داشتم که چطور بهت نزدیکتر بشم..چطور بیشتر توقلبم احساست کنم؟؟

    دیشب به من الهام کرد که معجزه ی سپاسگزاری..صبح داشتم فایل صوتی معجزه ی سپاسگزاری رو گوش میدادم وتعهد دادم بدون وقفه سپاسگزاری رو انجام بدم تا جزئی از شخصیتم بشه..وبعدش هم متوجه شدم فایل جدید گذاشتید،سریع دانلود کردم وبا اشتیاق دیدم

    واقعا خدا انرژِی هست که به شکل ظرف ما در میاد..چه باور عظیمی…پروردگارم کمکم کن تا این باور رو بزارم تو مغزم

    سپاسگزارم به خاطر صراط مستقیمی که من رو هدایت کردی..سپاسگزارم به خاطر استاد نازنینی که سر راه من قرار دادی

    سپاسگزارم به خاطر دوستان عزیزم که ازشون اگاهی میگیرم..سپاسگزارم به خاطر الهاماتی که هر لحظه به من میشه وهدایتم میکنه

    یک نمونه ی خیلی واضحش،پاسخ لیلا شبخیز نازنین به کامنت من به ایشون در جواب مسابقه ی قبلی بود..پله پله تا ملاقات خدا

    اروم باش،لذت ببر…به تمام رویاهات میرسی..به زمانبندی خدا اعتماد کن

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 29 رای:
  2. -
    رضا فرسادپور گفته:
    مدت عضویت: 3566 روز

    با سلام مجدد خدمت خانواده ی عزیزم

    اول تبریک میگم ب دوست خوبم علی حیدری عزیز ک با نظر خوبش برنده مسابقه شناخته شد

    ممنونم از همه که بیشتر از 3000 تا نظر روی سایت قرار گرفت و چقدر عالی بودن انصافا

    نمیشد همه رو خوند ولی تا جایی ک خوتدم متوجه شدم چقدر جواب ها عالی هستن و کمک کننده..

    برای جواب سوال این هفته میخواستم بگم که خب وقتی ی ورزشکار شروع به ورزش حرفه ای میکنه معمولا تو اون رشته ورزشی دوران طلایی وجود داره و میگن که تو اوج جوونی قرار دارن تو اون دوران

    البته خب ما نمیتونیم بگیم غلطه یا درسته- برای هر کسی متفاوته و بسته به ذهن طرفه.

    چرا که ما ورزشکارایی داریم ک حتی پیر هم هستن و کاملا روی فرم هستن و کلا زندگیشون روی ورزش و سلامتی و زندگی سالم داشتن استواره. مثل آرنولد

    حالا اونایی هم که همچین باوری دارن ک توانایی شون کمتر میشه تو سنین بالا ، بخاطر اینه ک انگار توی اون رشته ورزشی یک قالب سنی وجود داره ک میگن مثلا تا فلان سن، نهایت اوج میتونه باشه

    تو فوتبال مثلا 30 سال 35 سال

    مسلما هر کسی هم ک تو همچین قالبی خودشو قرار بده ، خود بخود ب رسیدن به اون سن ، حس میکنه ک کم کم باید خداحافظی بکنه

    البته توانایی ای ازش کم نشده ولی پذیرفته ک قانون هستش این موضوع

    و بعد دوران حرفه ای انگار که طوفان خوابیده، وزن شون زیاد میشه و تناسب اندامشون رو از دست میدن و …

    ک این هم دقیقا به اون الگوی ذهنیشون بستگی داره

    ک چ ورودی هایی به ذهنشون دادن از قبل.

    مثلا ورزشکارایی ک تو دوران پا ب سن گذاشتنشون هم تناسب اندامشون رو حفظ میکنن و این موضوع ب ی سبک زندگی براشون تبدیل شده، حتما از الگوهای ذهنی خوبی تبعیت کردن

    و اون سبک زندگی تو وجودشون ریشه دار شده

    ممنونم و برای تک تک اعضای خانواده خوبم نهایت سلامتی و شادی و احساس خوب و همینطور سبک زندگی خوب رو آرزو دارم. 

    رضا فرسادپور

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 32 رای:
  3. -
    عاطفه گفته:
    مدت عضویت: 2843 روز

    ?به نام خدا?

    در ابتدا تبریک می گم به برنده ی مسابقه و به بقیه ی دوستانی که نظرات زیبا شون رو به اشتراک گذاشتن.

    به نظر من چون این افراد الگوهایی که داشتند، دوران طلایی شون حول و حوش این سنین بوده توی ذهنشون حک شده که توی این برهه ی خاص میشه به موفقیت های بزرگ رسید. این سوال من رو به یاد اون مثال از استاد می اندازه که توی یه رشته ی ورزشی رکورد اون مسابقه به مدت طولانی(سال ها) چهار دقیقه بود و بعد یک نفر اومد و اون رکورد رو شکست و به سه دقیقه رسوند، توی همون سال افراد زیاد دیگری اومدند و اون رکورد رو که سال های زیادی چهار دقیقه بود رو شکستند چون یک الگو داشتند و متوجه شدند که می شود.

    یا رشته ی وزنه برداری که سال ها، روس ها قهرمان المپیک بودند و اسمی از ایران نبود توی این رشته تا این که حسین رضا زاده اومد و قهرمانی آورد و بعد از اون دنیا متوجه شد که بله ایرانی ها هم می توانند قهرمان المپیک شوند.

    توی این مورد هم به نظر من اگر یک فرد بتونه الگو بشه که حتی بالا تر یا پایین تر از این سن هم موفقیت هاش رو توی ورزش ادامه بده این ساختار ذهنی شکسته میشه که فقط توی اون محدوده ی سنی خاص میشه موفق بود.

    در پناه خدا شاد و ثروتمند باشید?

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 33 رای:
  4. -
    رضا عطارروشن گفته:
    مدت عضویت: 3797 روز

    جواب سوال 2

    سلام استاد خوبم، سلام دوستان هم خانواده

    خدا رو شکر میکنم که در این زمان زنده هستم و میتوانم از آموزشهای فوق العاده مردی که راه راست را تشریح میکند استفاده کنم

    برای پاسخ به سوال این قسمت به زندگی سه ساله خودم رجوع کردی که از وقتی با استاد عباس منش آشنا شدم چه تغییراتی در من شکل گرفته که نشان از تغییر باورها و تاثیر آنها است

    من دیدگاهی که خودم استفاده کردم و خیلی تاثیر در تغییر زندگیم گذاشت رو به عنوان پاسخ این سوال مینویسم

    من تصورم اینه که دو جریان بر جهان هستی حاکم هستند، اول قوانین و دوم باورها

    بخش اول: قوانین

    قوانین غیر قابل تغییر هستند و از ازل بوده اند و تا ابد خواهند بود، قوانینی که توسط خالق یکتا بر جهان حاکم شده اند

    مثل قانون جاذبه، قانون گریز از مرکز، قانون شناوری و تمام قوانینی که بر جهان فیزیکی حاکم هستند که از اول بوده و تا ابد خواهند بود

    بخشی از این قوانین به صورت متافیزیکی عمل میکنند در عین حالی که دیده نمیشوند اما بر شرایط زندگی ما تاثیر گذارند که همگی در قرآن کریم به عنوان کاتالوگ جهان هستی آورده شده است

    مثل قانون بخشش، قانون یکتاپرستی، قانون نیکو کاری و خیلی قوانین دیگر و این دسته از قوانین هم ثابت هستند و چنانچه هر بنده ای از این قوانین پیروی کند به درجات عالی در زندگی دنیایی خواهد رسید مانند پیامبران که از همین قوانین استفاده کردند و به درجات عالی رسیدند

    بخش دوم: باورها

    باورها در واقع قوانین حاکم بر شرایط زندگی هستند که قابل تغییر هستند، میتوانیم آنها را از حالتی به حالت دیگر تغییر دهیم و به طبع این تغییر شرایط ما در زندگی تغییر میکند

    نکته مهم اینه که با باور نمیشه قانون های حاکم بر جهان فیزیکی را تغییر داد یعنی نمیشه روی باورهات کار کنی و بعد از بلندی بپری با این باور که خداوند تو را از آسیب حفظ میکند این امکان ندارد اما میتوان با باور نتایج حاصل از قوانین متافیزیکی را تغییر داد

    به عنوان مثال خداوند در قرآن میفرماید انفاق کردن مانند وام نیکو داد به خداوند است و خداوند وعده جبران تا 700 برابر را داده است

    این یک قانون متافیزیکی است که میشود با باور اشتباه خود را از نتیجه این قانون محروم کرد

    به این شکل که اگر شما باور داشته باشید انفاق کردن فقط برای رفع بلاست در بهترین حالت شما مورد بلا و مصیبت قرار نمیگیرید و خود را از نتایج عالی 700 برابر انفاق دریافت کردن محروم کرده اید

    به دلیل عدم آگاهی ما از نقش باورها در زندگی روزمره متاسفانه اهمتی برای آنها قائل نشده ایم و همه ما مملو از باورهای اشتباهی هستیم که فقط ما را از برخوردار شدن از شرایط عالی در زندگی محروم میکنند

    قوانین فیزیکی قابل اجرا و غیرقابل تغییر خداوند هستند اما قوانین متافیزیکی بسته به باوری که ما داریم به شکل متفاوتی در زندگی ما نقش ایفا میکنند

    و اما در مورد باور یک ورزشکار که در سن بالا میتواند موفقیت خود را ادامه دهد یا خیر

    هیچ قانونی که انسان در چه سنی در چه وضعیتی قرار میگیرد در قرآن و از سوی خداوند مطرح نشده است

    و بارها مشاهده کرده ایم که افراد در سنین خیلی بالا حرکات و رکوردهایی ثبت کرده اند که شاید خودشان در جوانی قادر به ثبت آنها نبوده اند

    جسم ما محدودیت فیزیکی برای تجلی خواسته های ما را ندارد اما این ما هستیم که با شکل گیری باورهایمان محدودیت را برای خودمان به ارمغان می آوریم

    باورهای ما بر اساس ورودی های ذهن ما شکل میگرد، ورزشکاری که داده های پزشکی و علمی درباره ورزش کردن را معیار عملکرد خود قرار میدهد مطمئنا در سنی که از قبل برای اون تعرف شده است از ادامه کار انصراف میدهد چون باورش این است که مثلا در سن 40 سالگی پایان کار یک ورشکار در حرفه ورزشی اوست

    جهان هستی ادامه فعالیت را برای او منع نکرده است بلکه خود فرد است که با باورهای محدود کننده، خود را از ادامه روند موفقیت و کشف توانایی بیشتر خود و تجربیات بیشتر باز میدارد

    این روند در تمام جنبه های زندگی همه انسانها وجود دارد

    بسیاری از کارمندها در کشور ما باورشان این است که بعد از سی سال کار باید بازنشسته شوند، و بسیار دیده ایم افرادی با توانایی های فوق العاده فقط به خاطر داشتن این باور محدود کننده سالهای زیادی از عمر خود را به استراحت و بطالت سپری میکنند و عملا روزها را میگذرانند تا به پایان عمر خود برسند

    امیدوارم که تونسته باشم پاسخی مفید جهت یادآوری خودم و استفاده دوستان خوبم نوشته باشم

    برای بودن در این گروه فوق العاده و شاگردی استادی توانمند خدا رو شکر میکنم

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 28 رای:
  5. -
    الناز قربانی گفته:
    مدت عضویت: 3044 روز

    استااااااااد

    بودای خندان!!!! چیزی که با دیدن تصویرتون به ذهنم رسید مجسمه ی بودای خندان بود،

    یه اقای تپلی با سر تاس و لباس زرد و لبی خندان

    .

    .

    .

    این جملات روگفتم حس و حالمو عوض کنم، بغض ام رو تبدیل کنم به لبخند..برقی که تو چشماتون هست، اشک های من و همه ی سه هزارتا دوستانم که کامنت گذاشتن و خیلی های دیگه که فقط خوندن و میخونن و نذاشتن، گواه بهترررین حس و حال ناب مون هست.

    غررررق آرامش ام، حس ام از ترس و یا ذوق مرگ !!! شدن تیدیل شده به ارامش و یه قدم بالاتر ، یه مدار بالاتر، یه سطح و پله بلندتر..که من و ما میرسونه به دنیای بزرگتر، جهان زیباتر و بهتر

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 32 رای:
    • -
      الناز قربانی گفته:
      مدت عضویت: 3044 روز

      دوستان عزیزم در مورد انواع رکوردهای ورزشی و مثالهایی از افراد مختلف اوردید,که چقدر تاثیر گذار بودند. و در پایان این چند روز خدا میدونه که چند هزار تا نظر با مثالهای زیبا ثبت میشه,

      _

      ضمن اینکه بعضی از دوستان از باورهای خودشون و اطرافیانشون مثال زدند, و دارم میخونم و لذت میبرم ، من هم میخواستم تجربه و باور خودم رو بگم, دیروز تو یه گروه تلگرامی, دوستم یه جک گذاشته بود با این مضمون که, اینایی که هرچی میخورن ولی چاق نمیشن رو کاری ندارم، اونایی که مسواک نمیزنن اما همیشه دندوناشون سفیده رو کجای دلم بزارم؟؟

      من در جواب به اون جک دوستم گفتم که من نه تنها هر چی میخورم، چاق نمیشم، بلکه دندونام همییییشه و درهر حال سفید و براقه ،

      تازه موهای سرمم هر روز نزدیک 1 سانتی متر رشد میکنه!!! طوری که فقط طی 3-2 سال از کوتاه ترین حالت ممکن میرسه به بیش از 1٫5 متر،

      چون دوستام منو از نزدیک میشناسن و میدونن که واقعا همینجوریم و اغراق نمیکنم، بهم گفتن واااقعا تو چکار میکنی که وزن ات فیکس مونده؟ یا رشد موها و ناخن هات زیاده و یه خاطراتی رو با هم مرور کردیم که من طی یه مدت کلاسای دانشگاه حدود 1 سال مثلا هر روز 2 تا بطری ایستک میخوردم تو سلف دانشگاه، و بقیه هم هر چی میگفتن نخور چاق میشی، میگفتم هییییچ تاثیری رو من نداره! میگفتن الان شاید، ولی تو اینده از چاقی منفجر میشی ، این نوشیدنی ها قند خالص هستند،

      از اون دوره سال ها گذشته و واقعا تو همون وزن بودم و هستم و خواهم بود!

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 24 رای:
      • -
        سمیه نوشادی گفته:
        مدت عضویت: 2720 روز

        جالبه الی جان

        من تو خانواده همسرم که همه بسیار زیاد چاقن و همیشه به من میگفتن تو هم مثل همه عروس و دامادها چاق میشی از روز اول گفتم من همینم و الان 13 ساله تلورانس وزنم حتی بعد زایمان در حد یکی دو کیلو بوده. همه چی هم میخورم البته درست.

        میانگین امتیاز به دیدگاه بین 3 رای:
      • -
        ملیحه توان گفته:
        مدت عضویت: 3427 روز

        چه باور های خوبی. داری الی جون..

        در مورد وزنم منم همین باور رو دارم .

        البته بگم من مثل همه غذا می خورم ولی یه مانکنم .

        باور من از قدیم این بود که من هر چقدر سن داشته باشم یعنی 80 _90سالگی هیکلم و وزنم همین چیزی خواهد بود که الان هستم .

        همبشه دیگرون به من میگن شما چی می خوری

        ???

        خدا رو شکر

        میانگین امتیاز به دیدگاه بین 3 رای:
    • -
      مرجان شاد گفته:
      مدت عضویت: 3104 روز

      سلام مجدد دوست خوبم..چه توصیف بانمکی کردی ?خیلی خوشحالم به خاطر حس خوبت این حسو منم دارم خیلی خوشحالم که تو این مسیر قدم گذاشتیم خیلی خوشحالتر به خاطر اینکه اینجا یه عالمه دوست عالی مث شما دارم که هدفهامون شاید متفاوت باشه اما همین همفکری و همفرکانس بودن انقدر نزدیکمون کرده که انگار مدتهاست همو میشناسیم..خدایـــا شکـــرت ?همیشه شاد و سالم و ثروتمند باشی الی خانوم گل ??

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 2 رای:
  6. -
    فاطمه رحیمی گفته:
    مدت عضویت: 2945 روز

    سلام به همگی دوستان شادم و بهترین استاد کل زندگیم

    ممنونم از استاد که توی فیلمشون نشون دادن چطوری سوال مسابقه بهشون الهام شد ما فکر میکردیم توی شرایط خیلی خاصی باید باشیم تا جواب سوالامون بگیریم و بهمون الهام بشه واقعا عالی بود???

    اما جواب مسابقه:

    باوری که ما درمورد پیروزی در سنین بالا و در یه رشته ورزشی داریم برمیگرده به پیشینه ای که از تجربیات ورزشکارا و قوانین ورزشی و حتی علم فیزیولوژی بدن و آناتومی عضلات یاد گرفتیم از اطرافیان شنیدیم اهل فن؛مقاله های منتشر شده؛ و خلاصه ورودیای محدود آور.

    برای مثال من توی کتابای رشته دانشگاهیم خوندم که بالای 20سال به هیچ وجه قد رشد نمیکنه بلندتر نمیشه و چون علم ثابت کرده اینو دیگه ما باور کردیم که اقا صفحه رشدی بسته شده تو خودتو بکشی با تغذیه با ورزش هم قدت بلند نمیشه (که البته علم خیلی از نتیجه گیریاش ممکن نقض بشه به مرور که بعدا با تغییر باورا محققا راه حل های بهتری برای مسایل پیدا میکنن) یا مثلا وقتی وارد 30یا چهل سال شدیم همه دکترا میگن دیگه کاریش نمیشه کرد چون سن داره میره بالا پوست چروک میشه حافظه کم میشه مو میریزه ؛مراقبتا باید بیشتر بشه و ترسا شروع میشه؛ خیلی از این مثالا که هر روزه هم توی مجله های سلامت پزشکی نوشته هم از این ور اون ور میشنویم و چون در اطرافمون میبینیم که بقیه اینجوری شدن بعد از 30سالگی ماهم باور میکنیم داره واسه خودمونم یه اتفاقاتی میفته هر چی بیشتر میبینیم باورمون محکم تر میشه و البته اینم هست چون بقیه هم این موضوع باور کردن براشون اتفاق افتاده و این مسیله بسط پیدا کرده که دیگه بالای 20قد بلند نمیشه دیگه بعد از سی سالگی چروکای صورت خودشو نشون میده ولی نکته اصلی اینجاست که مگه کم مردان و زنانی هستن که تو سن پنجاه سالگیشون جوونتر شادابتر سرحال تر بدون هیچ کمر درد و زانو دردی که اینا حاصل خودباوری خودشون مطمینا و امید به زندگی که دارن احساس خوبشون و حتما دوست داشتن خودشون که همه باعث ارسال فرکانس مثبت به کائنات میشه وسالمتر و جوانتر خوشکلتر میمونن

    حتی ثابت شده که خانمها بالای 40سالگی نمیتونن باردار بشن و یا احتمال سالم بودن بچه پایین میاد.ولی مگه نه اینکه خانمی که 90 سال سن داشت و فرزندی سالم به دنیا اورد و احتمالا خبرشو شنیدین .

    اغلب این افراد از شهرهای کوچیک و روستاهای دورافتادن حتما به این علت که ذهنشون با یسری مسایل صفر یا صدی علم پر نشده که تا این سن میتونی بچه دار بشی اگرم بچه دار بشی عیب دار میشه .ایمانی که اون به خودش و خدای درونش داشته باعث شده که تو سن بالا خلاف شواهدات علمی بچه دار بشه .

    علم محدودیتایی داره چون ذهن بشری محدودیتایی داره

    مورد بعدی اینکه چقد آدما میتونن عمر کنن هر کی تو سن 80یا 90بمیره میگن خوبه عمرشو کرده بود انگار باور دارن نهایت عمر همین90ساله که تازه خیلیا میگن اوووووووو چ خبره بسه دیگه باید زوتر میمرد….

    ولی خیلیا هستن 120یا130 ؛ 140سال و حتی بیشتر عمر میکنن (اون ذهنش پر نشده از هزارتا تبصره که اگر فلان چیزو بخوری عمرت کم میشه اگه فلان کارو بکنی زوتر میمیری و ترسی هم نداره طبیعتا )که باز علم به دیده ی معجزه به این مسیله نگا میکنه و انقد عجیبه که رسانه ای میشه و تو خبرا پخش میشه که از قضا اینجور افراد معمولا شهری نیستن و شاید علت زیاد عمر کردنشونو اغلب غذا و هوای سالم بدونن که مهمتر از غذا و هوای سالم ذهن و باوری که اون فرد داشته ؛ پاکسازی شدس باوراش. بدور از هر خبر و اتفاق نابهنجار بیماری شایعات بی اساس.

    اون کسی رو تصور کنید که از اول زندگی که بدنیا اومده تا مدت ها هیچ ورودی منفی نداشته نه تلویزیون نه روزنامه نه شواهد عینی تلخ اتفاقات بد تصادف هیچ کدوم از اینا رو ندیده توی غار بزرگ شده بر فرض هیچ محدودیتی وارد ذهنش نشده اون ادم چقد ذهن سالمتری داره و چه ارتعاشای عالی ارسال میکنه از باورای درستش.!!!

    اصلا شاید ندونه عمر آدمی تو این عصر حاضر نهایت 90ساله و خب کلی عمر مفیدم داره.

    ولی تجربه و شواهد جهان چیز دیگه ای رو نشون میده که خیلی قشنگتر از منطق علمی ثابت شدس.

    در نتیجه باورای درست وخودباوری به تواناییها که نتیجش ارتعاش احساس خوبه باعث پیشرفت هر کسی تو هر سنی و با هرجنسیتی و موقعیتی خواهد شد.

    ممنونم که نظر منو مطالعه کردید.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 31 رای:
  7. -
    آرین عبّاسی گفته:
    مدت عضویت: 1672 روز

    سلام بر خداوند رزاق و وهاب!

    درود خدمت تمامی دوستان امیدوارم در پرتو حق تعالی شاد و پیروز باشیم همگی!

    خدا قوت آقای عباسمنش، خانم شایسته، خانم فرهادی و سایر کادر اجرایی سایت!

    بسیار فایل آگاهی دهنده و تاثیرگذاری بود!

    اول از خداوند سپاسگزارم بابت این همه کامنت های فوق العاده!

    با اینکه تعداد کمی ازشون رو می خونم ولی واقعا همون تعداد محدود بسیار فوق العاده هستند!

    یه برنامه ی اساسی برای خوندن کامنت ها باید بعدا بریزم!

    اینکه گفتید: هر سخن و حرفی در زمان مناسبش به ما الهام میشود!

    کاملا باهاش موافقم؛ چرا که خیلی برام پیش اومده و اگر هر فرد تو زندگیش ریز بشه میتونه این موضوع رو اثبات کنه!

    باید باور کنیم فقط!

    ما در هر لحظه در حال هدایت شدن هستیم!

    خداوند به تمامی بندگانش راه را نشان می دهد و همه را مدد، کمک و هدایت می کند!

    ساخت یک باور خوب:

    من لایق هم صحبتی با خداوند هستم!

    بنظر من هم سوال فایل قبلی، بهترین سوال بود!

    اینکه تو سمینارها، جوابِ سوال ها بهتون الهام میشد، نشانه ی باور قوی شما به خداوند است!

    هر کاری که با توکل و باور درست انجام شود، صد درصد بهترین نتیجه را دَر بَر دارد!

    همه چیزهای لازم به ما گفته می شوند!

    اینکه اساسِ کتاب رویاهایی که رویا نیستند، بر الهامات خداوند استوار است؛ خیلی خیلی جالبِ!

    باید شروع کرد، باید آرام بود، باید لذّت برد؛ این گونه هدایت می شویم و در زمان مناسب الهامات به ما منتقل می شوند!

    دین مان، یکتاپرستی باشد!

    اصلا؛ خودِ اسم یکتاپرستی، آرامش بخش و زیباست!

    پیرو آیین ابراهیم باشیم!

    که او موحد بود و موحد بود و موحد بود و …!

    سعی کنیم مثل ابراهیم نگاهِ یکتاپرستی داشته باشیم و راه و روش او را سر مشق زندگی مون قرار بدیم!

    اسلام یعنی تسلیم!

    فرق است بین ایمان آوردن و تسلیم شدن!

    با بالاتر رفتن آگاهی مون می فهمیم که چقدر کم خدا رو میشناسیم!

    باید خدا رو بیشتر حس کنیم و بفهمیم!

    تا زندگی مون زیباتر بشه!

    مثال توصیف شِئ جالب بود!

    خدا همه چیز است!

    زمان است، مکان است، رنگِ، صداست، تصویرِ، احساسِ، منم، توئی، همه است، حشرهِ، ستارهِ، قانونِ، نظمِ، تعادلِ و …!

    جریانِ جاری در زمان حال!

    در یک کلام، اول و آخر همه چیز است!

    برای درک این انرژی، باید باورهای درست بسازیم!

    آیه های قرآن می تونن تو این موضوع کمک مون کنند!

    خداوند می فرماید: همانا من نزدیک هستم و هر که مرا بخواند، دعایش را اجابت می کنم!

    تمام پیامبران در تلاش بودند تا خداوند رو بهتر درک کنند، سپس خداوند معجزات زیادی را برایشان فرستاد!

    اونها ایمانِ بیشتری آوردند و فهمیدند که چقدر خداوند بزرگ است!

    ما هم باید پیغامِ پیامبران را درک کنیم!

    همه ی ما بخشی از خداوندیم!

    یعنی خود خدا هستیم!

    فارغ از ذهنیت های قبلی باید این موضوع رو بپذیریم!

    تعاریف اون افرادِ برگشته از مرگ، خیلی جالب بود!

    اگر آتش بر ابراهیم گلستان شد!

    به این دلیل بود که آتش، خود یک انرژی بود که اراده کرد تغییر شکل دهد!

    اون انرژی کی بود!؟ خب معلومِ دیگه، همون خدا!

    اگر تو اینا تفکّر کنیم خیلی آروم میشیما!

    اگر به دنبال روابط خوب، ثروت و سلامتی هستیم!

    بدونیم که این ها همش خدا هستن!

    پس کافیِ که فقط خدا رو باور کنیم!

    قدرت فقط در دست خودش است!

    باور خوب در مورد پول بسازیم تا خدا به شکل پول در زندگی مان جاری شود!

    ما انسان هستیم و وقتی که می میریم، یعنی انرژی مون به یک شکل دیگه تبدیل شده!

    از شکل این جسم، به یک شکل دیگه خودشو در آورده!

    اگر آگاهانه این مفاهیم رو درک کنیم، دیگه همه چیز خودش میاد!

    اگر تونستیم آب و هوا رو توصیف کنیم، اون موقع می تونیم خدا رو هم یه توصیف کوچولویی بکنیم!

    خدا به اون ویژگیِ خاصی که در ذهن ما وجود دارد، تبدیل میشود!

    همه چیز ساخت باورهای درستِ!

    اگر الان راجِر فِدِرِر سوئیسی در این سن، کلی افتخار کسب کرده و هنوز هم جزو برترین هاست، یعنی یه جور دیگه فکر میکنه!

    اگر الان مسی تو سن ۳۳ سالگی، داره خوب بازی می کنه، بخاطر یقین و اعتماد به نفس بالاشِ!

    و …!

    عضله و عدد شناسنامه ای که ملاک نیست!

    اینا همش قراردادهای انسانی است!

    زمان هم همینطور!

    شاید باورتون نشه ولی اگر ما با زمان آشنا نمیشدیم، خواسته ها، تجسمات و …، تو جیک ثانیه به وقوع می پِیوست!

    فقط و فقط باورها، ایمان ها و عزت نفس ها هستند که اتفاقات رو خلق می کنند!

    ما؛ زلاتان ها داریم!

    ما، آنسو فاتی ها داریم!

    از هر شرایطی، ما مثال های موفق داریم!

    تمام اتفاقات زندگی ما، بخاطر تعبیرهای ما از زندگیست!

    از وقتی که تصمیم گرفتم، قوانین کیهانیِ بدون تغییرِ خداوند را بشناسم، حتی یک ثانیه به تعبیر خواب مراجعه نکردم!

    چون باور دارم هر خوابی که ببینم خِیر و خوبیِ!

    اونا آدم رو محدود می کنن!

    اگر می خواهیم مثل پیامبران نتیجه بگیریم؛ باید به دعاهای آن ها رجوع کنیم!

    در آخرین کلمات هر دعای آنها، باورهای آنها نهفته است!

    برای مثال:

    یکی از پیامبران: خدایا؛ ثروت را به زندگی من وارد کن، زیرا تو غنی ترین هستی!

    الان باور این پیامبر این بوده که: خداوند از هر چیزی غنی است!

    مثالِ: پدر، رئیس و اتفاقاتِ خرید و فروش ملک در آمریکا، خیلی خیلی جالب بودند!

    در مورد هر چیزی اگر بهتر و پاک تر فکر کنیم؛ به همون نسبت بهمون بیشتر داده می شود!

    بهتر و آرامتر زندگی می کنیم!

    در این جهان بین هر دو چیز یک فاصله ی مداری و فرکانسی وجود دارد!

    از هر جایی که الان هستیم؛ اگر باورهایمان را در مورد موضوعات مختلف نسبت به خداوند، بهتر کنیم؛ می تونیم جهان مون رو زیباتر خلق کنیم!

    آرام آرام بر اساس تکامل، لذّت بردن و باور ساختن (که با ورودی های مناسب، امکان پذیرِ)؛ مولفه ها کنار هم جمع شده و ثمره ی عظیم بوجود میاد!

    اینکه دلیلِ برداشتن بعضی از محصولات رو از سایت، گفتید؛ خیلی آرام تر شدم!

    چون همیشه یکی از سوال هایم بود!

    خیلی ممنون از خداوند، بخاطر این استادِ عزیز!

    روی خودمون که کار بکنیم!

    درک و فهمِ مون بزرگتر، وسیع تر و بهتر میشه!

    ثروت رو بهتر درک می کنیم!

    قانون رو که یاد بگیریم، دیگه خیلی راحت و سریع به خواسته ها و اهداف مون می رسیم!

    مسیر مون سر راست تر و بهتر میشه!

    حالا داریم تو این مرحله از زندگی مون، به خودمون افتخار می کنیم؛ چون هم خوب زندگی می کنیم، هم داریم دنیا رو زیباتر می کنیم!

    بسیار فایلِ عالی ای بود و کلی درس و جایِ گفتگو داشت!

    سپاسگزار خداوند هستم، که این فرصت رو به من داده تا روی خودم کار کنم و از نتیجه هایش لذّت ببرم!

    ممنونم آقای عباسمنش، خانم شایسته، خانم فرهادی و سایر اعضای سایت!

    در پناه خدا؛ پولدار، ثروتمند، بخشنده و آرام باشیم همگی در دنیا و آخرت!

    آرین عبّاسی ۱۷ ساله از تهران!

    خدای من زیباترین، مهربان ترین، ثروتمند ترین و همیار ترین است؛ پس من بهترین هستم!

    بدرود!

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 29 رای:
    • -
      علیرضا گفته:
      مدت عضویت: 2632 روز

      سلام خدمت استاد عزیزم و خانم شایسته عزیز ودوستان عزیزم

      سپاسگزارم استاد از شما ک بدون هیچ نوشته ای از قبل میای جلوی دوربین این آگاهیها رو بما میدی ک بیشتر خداوند رو درک کنیم و جوری نگاه کنیم به سیستمی بودن خدا ک همه چی انرژیه چون قبلا من پول و خدا رو جدا از هم میدونستم یعنی همه چی رو الان میفهم و درک میکنم ک پول یعنی خدا و خدا یعنی پول چون ذهنمون ۲تا جدا کرده بود و اگر اینو همیشه بخودم بگم پول انرژیه و خدا هم انرژیه منم انرژیه پس اگه ثروت پایدار میخوام داشته باشم فقط کافیه جلوی بینیمون نگیریم تا ثروت جاری بشه

      وقتی دنبال اصل باشیم و باورهای توحیدیمون عالی باشه ثروت و سلامتی و عشق ورابطه عالی به صورت طبیعی میاد تو زندگیمون بشرط اینکه در زمان حال زندگی کنیم و لذت ببریم از زندگیمون

      و خدا رو شکر میکنم که این تعهد رو دادم ک فقط بشینم روی باورهای توحیدی کار کنم چون از ریشه باید درست بشم وقتی اصل رو درک کنم براحتی میتونم مدارم رو بالا و بالاتر ببرم

      چون الان که نگاه میکنم فقط دنبال این بودم ک خیلی زود به نتیجه برسم بدون اینکه دوره تکاملم رو طی کنم و عجول بودم اما نگاه به رفتار و نتایج و شخصیتم کردم دیدم ی جای کار داره میلنگه و اون باورهایی که در مورد خدا بود نیومده بودم درستش کنم و فکر میکردم درک کردم سیستمی بودن خداوند رو

      اگه احساست هر دفعه بعد میشه و نگرانیم وشاد نیستم یعنی هنوز عوامل بیرونی رو دخیل میدونم و باید بیام این فایلها و کامنت بچها رو انقدر بخونم انقدر یاداوری کنم بخودم ک نتایج بیاد

      اون آرامش اون احساس خوب اون کنترل ذهن کردن اون شخصیت و رفتار عوض بشه اون خداگونه رفتار کردن و استاد عزیز ی چیزی گفتین من با کسی صحبت میکنم با کسی دوست دارم به حرفش گوش کنم ک نتیجه داشته باشه با نتایجش صحبت کنه نه اینکه بیام ی کامنت بزارم ک هیچکدوم رو عمل نکردم و دوست داشته باشم حرفهای قشنگ بزنم حرفهای زیبا همه میزنن مهم اینه که فقط عمل ونتایج پایدار مهمه و الان چند روز هست ک دیدم دوستانی که فقط گوش دادن و درک کردن و عمل کردن و اومدن از نتایجشون گفتن پس اگه اونا تونستن و انجام دادن پس منم میتونم فقط کافیه حرکت کنم و عمل کنم

      انشاءالله بیام از نتایج بزرگ و عالی ک در دستم هست بیام بنویسم که خداوند براحتی میتونه راههای رو باز کنه توی این مسیر ک موج عظیمی از ثروت رو وارد زندگیم کن و براحتی میتونه منو به عرش برسونه

      ۱۴۰۰/۲/۷

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 2 رای:
    • -
      زهرا حسینی گفته:
      مدت عضویت: 2336 روز

      به نام یکتای بی همتا

      سلام به برادر عزیزم آرین

      چقدر لذت بردم از کامنت عالیتون

      تحسینت میکنم که اینقدر زیبا درک کردی و در قالب کلمات و جملات برامون بیان کردی

      و بیشتر تحسینت میکنم که با این سن پایین تونستی مدارت رو به شکلی تنظیم کنی که وارد این مسیر الهی بشی و خدا میدونه که قراره چه رشد و بهبودهایی توی این راه بی انتها و پر از لذت و خوشبختی داشته باشی

      هزاران بار تحسینت میکنم، به خودت افتخار کن برادر گلم چون یکی از بندگان برگزیده خداوندی که آگاهانه هدایت میشه و خالق مطلق زندگی خودشه

      بازم ممنونم و از خداوندم خواهان دنیا دنیا سلامتی شادی آرامش عشق حال خوب و ثروت برای هممون در این مسیر بی انتها هستم🙏🙏🌷🌷💯💯👋👋

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 1 رای:
      • -
        آرین عبّاسی گفته:
        مدت عضویت: 1672 روز

        سلام خانم زهرا حسینی

        امیدوارم حالتون خوب باشه

        اول از خداوند سپاسگزارم که اینقدر بندگانِ خوب و تحسین کننده‌ای رو پرورش میدهد!

        دوم از خداوند سپاسگزارم که در قالب یک فرد میاد و اینقدر به من انرژی میده

        سوم از شما تشکّر می‌کنم بابت این کامنت فوق‌العاده‌تون؛ خیلی مچکرم بابت زمان و انرژی‌ای که برای نوشتن این کامنت صرف کردید!

        بسیار تأثیرگذار بود و خیلی بهم انرژی داد!

        به امید الله مهربان؛ همگی در این مسیر به تعالی و موفقیت در تمامیِ جنبه‌ها دست پیدا کنیم!

        هم خوب زندگی می‌کنیم، همان جهان رو بهتر می‌کنیم!

        سپاسگزارِ مالک و خالقِ‌مون هستیم بابت این فضای زیبا!

        فعلا در پناه حق💝🌹🎁👑💎⭐♥️

        میانگین امتیاز به دیدگاه بین 0 رای:
  8. -
    محمد حسن شیری گفته:
    مدت عضویت: 2706 روز

    درود و عرض ادب خدمت شما استاد گرامی …

    به سوال خوبی اشاره کردید ، پاسخ این سوال تو دوکلمه اعتقاد (‌باور ) و روحیه نهان شده …

    وقتی به یکی میگی تو که دونده خوبی هستی فقط از 20 تا 25 سالگی میتونی خوب بدویی خب اون با خودش انقد همینو میگه تا به این حرف اعتقاد و باور پیدا میکنه ، بعد که به سن 26 و بیشتر رسید با خودش میگه دیگه نوبت من تموم شده و دیگه نمیتونم مثل سابق بدوم … انقد به خودش اینطور روحیه منفی میده تا به کل نا امید میشه … و اما :

    ورزش و هرچیز زندگی بدون محدودیت سنی هست ! تو چه 18 سالت باشه چه 40 سال همون ادم سابق هستی مگر این که به خودت ایمان و باور داشته باشی در‌کنار این روحیه تلاش کنی باور کن واقعا میتونی بهتر از جوانیت باشی …

    اصلا جمله من فقط میتونم تا فلان سن خوب باشم و … به جُک بیشتر شباهت داره … تو اگر بخوای واقعا میتونی ، ببین خواهر/برادر اگه به خودت ایمان داشته باشی و بخوای میتونی و به این خرافات اگه بخوای توجه کنی تو زندگی به هیچ جایی نمیرسید … برید ویدیو هایی رو ببینید که یک معلول چطور بهتر از یه ادم معمولی و سالم با کمان تیر میزنه و و و …

    بازم میگم خواستن توانستن است انتخاب با خوده تو هست !!

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 34 رای:
  9. -
    حسین جهانی گفته:
    مدت عضویت: 2885 روز

    سلام به همگی

    استاد عزیز خدا قوت، گروه زحمت کش ممنون و سپاسگزاریم

    استاد کچل کردی چه گردو بامزه شدی، ممنون بابتت

    من یه فوتبالیست هستم

    و دلیل عمده این ماجرا رو در ادامه بیان میکنم

    دلیل اینکه انسانها از یک سنی به بعد برای خودشون محدودیت هایی در نظر میگیرن خب همه میدونن که ریشه در باورهاشون داره

    ولی چرا اینطورن؟

    به این دلیل هست که باور جمعی غالب در اون محیط همیشه همون بوده

    مثلا ورزشکارها که غالباً از سن 25 سالگی در یک سری ورزش ها و 35 سالگی عموما در ورزش پرطرفدار فوتبال خودشون رو پیر میدونن و احساس میکنن که دیگه نمیتونن در لیگ های حرفه ای به کار خودشون ادامه بدن، به این دلیل هست که تا بوده همین بوده

    یعنی صدها سال هست که همه افراد و ورزشکارها باور کردن که دیگه از این سن به بعد توان بدنی کم میشه و عضلات تحلیل میرن و یا با کاهش چابکی بدن و سرعت دوندگی پایین میاد و یه جورایی از رده خارجی در مقابل جوونترها

    و موارد کمی هست که دیده شده باشه یه فردی تونسته باشه تا مثلا 50 سالگی به ورزشش ادامه بده

    من واقعا تفاوتی بین بوفون 40 ساله با بوفون 41 ساله نمیبینم

    تفاوتی از لحاظ آمادگی جسمانی و استعدادی و …

    ولی واقعا چی میشه که مثلا بوفون که از بهترین الگوها در زمینه زیاد و تا سنین بقول بقیه پیری بازی کردن یکدفعه بخواد انقد نزول کنه

    هرچند فعلا خداحافظی نکرده

    ولی مثلا میبینیم که بوفون تا 40 سالگی بهترین دروازبان جهان و حتی تاریخ هست

    و بعد از 40 تصمیم به کنار رفتن از سطح یک فوتبال اروپا میکنه و مثلا میره تو لیگ ام ال اس امریکا توپ میزنه

    خوب که ببینیم متوجه میشیم که بوفون 41 ساله تو لیگ حرفه ای امریکا همون بوفون 40 ساله در یوونتوس و یا اصلا 20 ساله در تیم ملی ایتالیا هست

    اما واقعا چی میشه که حتی بوفون که اسطوره ی این ورزش هست و باورهاش حتی از 99 درصد فوتبالیستها قویتر و بهتر هست که تونسته تا 40 سالگی در سطح اول فوتبال اروپا و جهان باشه و ادامه بده هم بعد از مثلا 40 یا 41 سالگی بیخیال میشه و کنار میره؟

    واقعا به این دلیله که پیرمرده؟ بقول کریس رونالدو؟

    یا عضلاتش تحلیل رفته و آمادگی جسمانیش که در طی 25 سال گذشته یه فرم و عالی بوده در طی چندماه یا یک سال به یکباره از بین میره؟

    نه واقعا اینطور نیست

    جواب این هست که همیشه میشه باورهای بهتر و قدرتمندکننده تری داشت و ساخت

    نمونه های عینی زیادی هستن که تو فرم خوبی هستن و از لیگ های حرفه ای سطح اول اروپا کنار میرن و مثلا در لیگ های قطر و آمریکا و چین چندین و چندسال به فوتبال خودشون ادامه میدن و هنوزم عالین و موفق هستن و همون دوندگی و آمادگی جسمانی بالارو هم دارن

    مثل ژاوی تو قطر، دیوید ویا تو آمریکا، لمپارد، جرارد، دروگبا، توز و …

    یه بازی دوستانه ای بود چند وقت پیشا کلیپشو دیدم که زیدان و اسطوره های دیگه توش بازی میکردن

    زیدان رو وقتی دیدم با خودم گفتم خدایی این چی کم داره از خیلی از جوونترای حال حاضر؟ اتفاقا خیلی آماده تر و بهتر از خیلی از بازیکنای جوون و شاخص روز دنیا بود

    حتی نسبت به 5 سال پیش یا 10 سال پیش خودش هم هیچی کم نداشت، نه جسمانی نه ذهنی نه استعدادی و نه هیچ چیز دیگه ای

    تنها یک چیز هست

    این باور جمعی مزخرف که مثلا تا فلان سن میشه آماده بود، دونده بود، جوون بود و یا هرچیزی شبیه این که مانع از ادامه دادن میشه

    من فکر میکنم اگر بازیکنهای حرفه ای فوتبال این موضوع رو درک میکردن و باورش میکردن میتونستن به راحتی و خیلی خیلی بیشتر به همین روند حرفه ایشون ادامه بدن

    مثلا لیونل مسی میتونست تا 50 سالگی توپ طلا بگیره، یا رونالدو

    کما اینکه درسته الگوهای کمی هستن ولی هستن الگوهایی که تا حدودی تونستن برخلاف این باور جمعی باور کنن و عمل کنن

    مثل کریس رونالدو

    که هر سال همه میگن رونالدو دیگه تموم شد، دیگه پیر شد، دیگه فلان شد ولی چون رونالدو به تلاش و پشتکار و اراده فولادی خودش ایمان داره میاد و برخلاف نظر بقیه باز هم به موفقیت های زیادی میرسه و جوایز زیادی رو میبره

    خود مسی هم همینطور

    تقریبا همه کارشناسا و فوتبال دوستا میدونن که مسی الان در سن 31 سالگی در بهترین فرم فوتبالی خودش قرار داره

    چیشد پس؟ اگر مسی یا رونالدو هم میخواستن این باور عمومی فوتبالیست هارو بپذیرن که همون چندسال پیش باید از اوج به کنار میرفتن و کسای دیگه ای جاشون رو میگرفتن

    ولی با اینکه بوفون، مسی، رونالدو و یک سری معدودی بازهم باورهای خوبی دارن نسبت به بقیه، از یجایی به بعد کنار میرن احتمالا

    اون هم جایی هست که دیگه این باور به اوج خودش میرسه

    یعنی مثلا برای دروازبان ها دیگه خون پرش 40 سالگی و بقیه پست های فوتبال 35 سالگی، حالا یه سال دو سالم بالاو پایین

    دیگه این نقطه خط قرمز این باوره که بقولی جهان شموله، تمام جهان این ورزش یعنی فوتبال رو در بر میگیره، یه درصدی بالای 99 درصد

    یک هزارم درصد هستن که میتونن باورهای خودشونو تقویت کنن و از این باور عمومی تبعیت نکنن

    که مثل بازیکن کم نظیری که همین الان در سن بیش از 50 سالگی مهاجم یه باشگاه ژاپنی هست و اتفاقا آقای گل هم هست و مسن ترین بازیکن تاریخ فوتباله

    یا در ورزش های دیگه

    مثل مثالی که استاد در مورد فدرر زدن، یا مایکل فلپس که بالاخره نسبت به جوون ترها باید از رده خارج تر به حساب بیاد

    به نظر من همه چی به باور ما برمیگرده

    از بچگی من باور راسخی در مورد پاها و کل بدن خودم داشتم و البته دارم که مصدوم نمیشم

    به دلایل مختلفی این باور خیلی خیلی خیلی زیاد در من تقویت شده

    اولین دلیلش لُر بودنمون هست، باوری بوده که ریشه ای تو کل خاندانمون هست که لُرا هیچیشون نمیشه (ههههه)

    بعد بخاطر اعتقاد راسخی هست که من از بچگی به استخون بندیم داشتم و البته قدرت بدنی خانوادگی مون که مثلا پدرمون استخون بندی آهنی داره و منم مثل اونم

    و اینها کم کم باعث شده که انقدر این برای من بدیهی بشه که نمیدونید

    من الان این باور رو دارم و انقدر زیاد برام بدیهی هست که حتی اگر تو بازی پام از سه جا قطع بشه شب بخوابم صبح بیدار بشم پام چسبیده بهم و جوش خورده

    و این باور و اعتقاد راسخ من کمترین نتیجش این شده که سنگین ترین ضربات رو در فوتبال میخورم و بدون اینکه بخوام از بازی خارج بشم به 5 دقیقه نرسیده دردش کاملا میخوابه و واقعا هیچ اثری از مصدومیت درش باقی نمیمونه

    حتی بدترین ضربات در حد شکستگی و در رفتن و ضرب دیدن و عضلات و همسترینگ و رباط و هرچیزی

    هیچی اصلا هیچی، هیچ راهی نداره که مصدوم بشم به لطف خدا

    اینها همه بخاطر تقویت وحشتناک این باور هست که گفتم

    ولی دوستانی رو دارم که حتی با سن پایینتر از من بایک ضربه ساده 3 ماه 6ماه یکسال خونه نشین میشن اصلا حتی اگه نقطه حساسی از بدنشون هم مصدوم و درگیر نشه

    حالا اگه من بتونم باور اینکه من تا مثلا 60 سالگی در اوج آمادگی هستم رو به همون قدرت باور مصدوم نشدنم در خودم بسازم کمترین نتیجش این هست که تا 50 سالگی عالی و قبراق و سرحال و آماده و دونده و با ذهنیت فوق العاده ای مثل 20 سالگیم به بازی کردن و درخشیدن ادامه بدم

    اینکه گوش و چشم و ورودی هام رو به روی جملات و باورهای بقیه مبنی بر اینکه خون پر سن فوتبالی 35 تا 40 هست ببندم و بصورت همیشگی به خودم بگم که سن فوتبالی مثلا 60 هست و این رو نهادینه کنم برعکس همه جامعه فوتبال و بیام باورهایی رو بسازم که مثلا عضلات انسان حداقل تا 60 سالگی عالی و کارآمد هستن و یا باورهایی از این قبیل مطمئنا و به راحتی میتونم تا 60 سالگی بهترین فرم خودم رو حفظ کنم و به موفقیت هام ادامه بدم

    اما کار بی اندازه سختیه

    چون باور 99/99 افراد این جامعه یعنی فوتبال به این معتقدن و اصلا مثل یک قانون درومده دیگه

    به طوری که شاید همه فکر کنن قانون فوتباله تا تا 40 بیشتر نمیشه بازی کرد

    ولی نشد نداره و میشه… هرچند خیلی خیلی خیلی سخته که بشه ورودی هارو تو این فضای مصموم کنترل و هدایت کرد

    از مباحثی که استاد آموزش میدن و باورهای خیلی خیلی سختی در موردش هست و تغییر اونها کار ساده ای نیست همین مبحث ثروته

    ولی خوب که دقت کنیم بازهم شاید بتونیم 10 درصد نه 5 درصد نه 1 درصد افرادی رو پیدا کنیم که ثروتمند هستن و سعی در اشاعه باورهای ثروتمندی هستن

    ولی در فوتبال تقریبا 1 دهم نه شاید 1 صدم و یا 1 هزارم درصد باشن افرادی که این باور رو داشته باشن که میشه مثلا تا 60 سالگی توپ زد و ادامه داد و موفق بود

    به همین خاطره که خیلی خیلی بی اندازه سخته

    چون الگوهایی در این حوزه و باور بسیار بسیار کم و نایابه

    به همین خاطر که باورها تا این اندازه مخرب و مصموم هست در این حوزه، وقتی یک نفر میشه مثل بوفون تا 40 سالگی عالی باشه، یا فدرر که تو این سن این قهرمانی هارو عالی بدست میاره، یا یکی مث کریس رونالدو و مسی 10 سال تو بهترین فرمشون هستن و بی نظیرن در نوع خودشون، اونوقت بقیه افراد که باورهاشون اونه میانو دنبال توجیح و بهونه تراشی میگردن

    و دلایل مسخره خودشون رو میارن

    و میگن مثلا فدرر یا مسی خیلی خاصن دیگه

    خیلی اعجوبه ان، مسی که نابغست، رونالدو که شانس داشته اصلا، بوفون فلانه

    یه رفیقی داریم که همیشه میگه خدا به یه سری آدما عنایت داشته و داره اصلا، مثل مسی

    خدا خیلی به مسی عنایت خاص و ویژه ای داشته و…

    داستان داستان همون خدا هست که استاد فرمودن

    ما باید بتونیم اون خدائه رو شکل بدیم

    افراد کمی هستن که بتونن باور کنن خداوند همه چیزه

    همون باوری رو که از خداوند میسازیم برای ما به وجود میاد و نتایج رو به همراه داره

    من خداوند رو به شکل عضلاتی بی اندازه قوی و جسمی قدرتمند ساختم که مصدوم بشو نیست

    خدا هم شده قدرت بدنی خیلی فوق العاده من در فوتبال

    حالا بازیکن ها خدارو چطور شکل میدن؟ خدارو در چه ظرفی برای روند ورزشیشون قرار میدن؟ همون نتیجه رو هم میگیرن ازش

    که یکی میشه بوفون که تا 40 سالگی عالیه و جزء معدود افرادی هست که تا این سن در بهترین فرم خودش و سطح فوتبال به بازی ادامه داده

    هرچند که میتونست بهتر و بهتر هم باشه مثل اون بازیکن ژاپنی 50 سال به بالا

    و یکی مثل رونالدوی برزیلی میشه که علی رغم هنر ناب فوتبال و استعداد حیرت انگیزش خدارو به صورتی در ذهن خودش شکل داد که هر سال از دوران بازیگریش رو با نهایت مصدومیت پشت سر بزاره و هیچوقت هم نتونه بهترین فرم خودش رو حفظ کنه

    و یکی مثل رونالدینیو که هنرش به اندازه ای بی نظیره که فوتبال رو می سروده اصلا و شده بوده شاعر فوتبال

    و خدارو به یه صورت دیگه ای شکل داده که نه مصدومیت خاصی داشته و نه مشکل خاص دیگه اما از لحاظ ذهنی افت کنه و با حواشی دورو برش بعد از یه دوره کوتاه در اوج بودن و بی نظیر بودن خیلی زود علی رغم تمام شایستگی هاش و خیره کردن چشمای مردم به خودش از دنیای حرفه ای فوتبال به سایه بره و کم کم محو بشه به طوری که در سن 35-36 سالگی دیگه تصمیم بگیره دیگه برای همیشه خداحافظی کنه، کسی که نه مصدومه، نه چیزی از هنرش کم شده، نه بدنش نابود شده و نه هیچ چیز دیگه ای

    فقط خداش رو طوری شکل داده که قدرت رو دست حواشی اطرافش بده و همین ها باعث افتش بشن و از رده خارجش کنن

    همه این باورها در همه جنبه ها صادقه فقط مهم اینه که چیو باور کنیم، خدا، همون آب و انرژی رو چطور شکل بدیم

    شاد باشید

    سالم و سرحال باشید

    عزیز دلید همگی

    در پناه خدای یکتا…

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 30 رای:
    • -
      my_amin گفته:
      مدت عضویت: 3925 روز

      سلام

      ممنون دوست عزیز

      خیلی خوب و عالی در مورد باوری که برای سلامتی خودتون ساختید توضیح دادید. مطلبی که موقع خوندن نظر شما به ذهنم رسید اینه که من خودم 30 سال دارم و برخلاف شما آدم فوتبالی نیستم و کلا از دنیای فوتبال بدورم. با اینکه پیش تر به گوشم خورده بود که بازیکنان فوتبال، خیلی زود کناره گیری می کنند و به اصطلاح بازنشسته میشن، اما اصلا یادم نبود و اینکه شما گفتید که همه انتظار دارند که فلان فوتبالیست نهایتا تا 35 سالگی بازی کنه برام خنده دار بود چون این باور بدلیل اینکه از جامعه فوتبالی بدورم به هیچ عنوان در من شکل نگرفته و اصلا هیچ مانع ذهنی برای این در ذهنم نیست و اگر قرار بود که فوتبالیست بشم، تازه الان شروع میکردم به فوتبال بازی کردن. کلا در حال حاضر هم بر خلاف خیلی ها که فکر میکنند بعد از 30 سال میفتند رو سرازیری، من به هیچ وجه اینطور فکر نمیکنم و همیشه خودم رو جوان میدونم. به همین علت اغلب کسانی که من رو میبینند، وقتی سن من رو میفهمند، با تعجب منو نگاه می کنند و همیشه میگن که اصلا به قیافه ات نمیخوره که 30 سالت باشه. بهرحال واقعا این باوره که تجربیات ما رو میسازه و میخوام بگم که شما بعنوان یک فوتبالیستی که صاحب این آگاهی های نابی هستید که عده کمی در حال حاضر از اون بهره مند هستند، حتما حتما حتما میتونید تا هر سنی که دلتون بخواد فوتبال بازی کنید و این باور رو بعنوان یکی از بدیهیات ذهن تون بگذاید و باهاش زندگی کنید. مطمئن هستم که به این هدف میرسید.

      در پناه حق ثروتمند (تعریف من از ثروت = شاد، سلامت، پر عشق، پر روزی و پر پول، معنوی) باشید.

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 4 رای:
      • -
        حسین جهانی گفته:
        مدت عضویت: 2885 روز

        سلام امین جان داداش بزرگ من

        خیلی ممنون و سپاسگزارتم بابت توضیحات قشنگی که اضافه کردی

        واقعا هم همینه

        همه چی باور و دیدگاه انسان هست

        من تا زمانی که با داستان باورها و مسائلی از این دست آگاه نبودم فکر میکردم که مثلا همین نفوذناپذیری بدنم و قدرت بدنیم به ارث رسیده از خاندانم و خصوصا پدرمه یا مسائلی شبیه به این

        حتی در مورد هوش و نبوغ چون همیشه پدرم سرآمد همه بود تو اطرافیان من هم به اون رفته بودم مثلا و همه اطرافیان و همه و همه این باور رو برای من ساخته بودن که من نابغه ام

        و وقتی با داستان باورها و استاد عباسمنش آشنا شدم فهمیدم همه و همه اینها از صفر تا صد باوره

        ولی باور کن انقدر این مسائل مثل قدرت بدنی و هوش و نبوغ برام بدیهی شده از کودکی تا به الان و انقدر همه اینو برام ساختن و صد البته اعتماد به نفس خودم هم باعث این شده بود که هزار برابر قوی تر بشه این دو رکن در من که هنوزم که هنوزه منی که کاملا ماجرای باورها رو میدونم بازم یه صدایی در درونم میگه نه بابا تو ذاتاً اینطوری هستی، ذهنم بی اندازه مقاومت میکنه که بهم بگه اینها ارثیه یا ذاتیه و یا سرنوشته و قرار بوده که تو اینطور باشی و این کارو کنی اون کارو کنی و فلان

        در حالی که اصلا به سرنوشت و ذاتی و ارثی و این داستانها اعتقادی ندارم نه آگاهانه و نه ناخودآگاه (یکم کمتر)

        و همه اینها به خاطر این هست که بی نهایت در من بدیهی شده اینها

        البته خیلی خیلی خوبه ولی برای خودم جالب بود گفتم بگمش شاید برای بقیه هم جالب باشه

        لطف بزرگی کردی که کامنت دادی عزیز

        موفق و شاد بمونی

        میانگین امتیاز به دیدگاه بین 1 رای:
    • -
      ندا رامی گفته:
      مدت عضویت: 3382 روز

      با سلام خدمت استاد عزیز و گرانقدرم و دوستان با تجربه ای که اینقدر قشنگ مطالب و آموخته های خودشون رو بیان میکنن ممنونم جناب سید حسین پاسخ تون واقعا تاثیر گذار بود و واقعا لذت بردم موقع خوندن تشکر میکنم از دوستان زیادی که آموزه های ارزشمندشون رو به اشتراک میذارن تا به خوبی استفاده کنیم.

      با تشکر فراوان از شما عزیزان

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 3 رای:
      • -
        حسین جهانی گفته:
        مدت عضویت: 2885 روز

        سلام خواهر بزرگم

        ممنون و سپاسگزارم از شما بزرگوار

        از تایید و تحسین شما عزیزان انگیزه های خیلی خیلی وافری برای ادامه این راه دریافت می کنم و انشالله به کمک و یاری خدای بزرگ ادامه دهنده این راه پر از شادی و ایمان به همراه هم باشیم

        شاد بمونید

        سپاس فراوان

        میانگین امتیاز به دیدگاه بین 0 رای:
    • -
      مژگان زارع گفته:
      مدت عضویت: 2844 روز

      سلام دوست عزیز و ممنون از توضیحات کاملتون ، خیلی خوبه که با مثال توضیح دادین هر چند که هیچ کدوم از اسامی که گفتین برای منی که خانومم و از فوتبال چیزی نمیدونم آشنا نبود ولی خوب تونستم منظورتون رو بفهمم یه لحظه فکر کردم دارم گزارشگری فردوسی پور رو میبینم?

      میانگین امتیاز به دیدگاه بین 1 رای:
      • -
        حسین جهانی گفته:
        مدت عضویت: 2885 روز

        سلام خواهر بزرگوارم

        ممنونم که قبول زحمت فرمودی کامنتی روحیه بخش گذاشتین برام

        هرچند دست کمی از فردوسی پور ندارم :) ولی سعی کردم با مثال و توضیح کافی باشه تا بتونم منظورم رو کامل برسونم

        اسامی نامبرده شده از اساطیر و الگوهای این ورزش ها هستند به غیر از خودم ?

        موفق و شاد باشید..

        میانگین امتیاز به دیدگاه بین 0 رای:
  10. -
    پگاه لطیف گفته:
    مدت عضویت: 3592 روز

    با سلام

    به نظر من این هم یک باور محدود کننده دیگر است که انسانها را در یک بازه سنی محدود می‌کنه و برای اثبات حرفم مثالهای زیادی دارم چند وقت پیش یک فیلمی از شخصی دیدم که در شصت سالگی تازه وارد دنیای مدلینگ شده بود و بعنوان مانکن داشت کار میکرد و در سن بالا شروع به یادگیری زبان انگلیسی کرده بود

    یک برنامه دیگر دیدم که یک تحقیق علمی انجام داده بودند و متوجه شدند سن تقویمی انسانها و سن عضلانی آنها میتواند بسیار. متفاوت باشد یادمه خانمی هفتاد ساله را نشان داد که سن عضلانی اش بیست و شش بود … و هزاران مثال دیگر از انسانهایی که محدودیت‌ها را باور نکردند خود من ده سال بعد از دیپلم تصمیم گرفتم کنکور بدم یادمه با یک مشاور تحصیلی هم مشورت کردم به ایشون گفتم من قصد دارم کنکور سراسری قبول شوم و باید دانشگاه اصفهان قبول شوم چون متاهل بودم و بخاطر کار همسرم نمی‌تونستم به شهر دیگری بروم مشاور محترم گفت خانوم شما سالها از درس دور بودید میدونید چقدر دانش آموزان قویتر از شما هستند که امسال باید باهاشون رقابت کنید من به شما توصیه میکنم شانستون را جای دیگه ای امتحان کنید

    من اولش خیلی تو ذوقم خورد ولی بعد فکر کردم این صرفا نظر یک مشاوره .من باورم این بود که میتونم و برنامه ریزی را شروع کردم و حسابی مشغول شدم رتبه ام 2200 شد و حسابداری دانشگاه اصفهان قبول شدم

    و جدا خوشحالم که باورهای محدود یک آدم بظاهر متخصص را باور نکردم.

    مطمئنم برای ورزشکاران هم این موضوع صادقه اونا این باور عمومی غلط را باور کرده اند و اگر کسی پیدا بشه که این باور را بشکند مطمئنا بقیه هم باور میکنند که میشود بعد 25سال هم رکورد های بهتری ثبت کرد

    من تاثیر باورها را بسیار بسیار تأثیرگذار میدانم من مادر بزرگی داشتم که اواخر عمر دچار اختلال حواس شده بود و زمان را گم میکرد گاهی پدر بزرگم را در جوانی فوت کرده بود میدید و باهاش حرف میزد یا افرادی را که سالهای دور مرحوم شده بودند میدید

    خیلی جالبه که در حالت معمول مادر بزرگم کمرش خم بود و به سختی راه می‌رفت ولی وقتی به علت اختلال حواسش به دوران جوانی اش بر میگشت خیلی سریع راه می‌رفت و صاف می ایستاد و آن زمان بود که من عمیقاً شاهد تاثیر باورها بر اندام فیزیکی انسان بودم. من باور دارم هیچ چیزی نمیتونه ما انسانها را محدود کنه مگر اینکه خودمون باورش کنیم و بپذیریم.

    با تشکر از تو دوست خوب که نظرم را خوندی.

    میانگین امتیاز به دیدگاه بین 32 رای: