چگونه به راه راست هدایت می شویم یا از آن دور می شویم - صفحه 41 (به ترتیب امتیاز)

سلام خدمت استاد و دوستانی که کامنت رو میخونند

استاد،شما استاد بندگی خدا هستین و همین استادی باعث شده ک خدا این قدر بهتون عزت بده

خدا برای همه و من میخاد ک در بهترین حالت زندگی کنم خدا میخاد ولی منم ک ب خودم ظلم کردم اونم‌چ‌ظلم بزرگی ک‌باعث شده از اصل خودم دور بشم و وارد وادی ظلمت بشم

استاد تحسینتون میکنم ک چقدر خوب بندگی میکنین چقدر عالی و درجه یک

این ک هیچ وقت ب لطف خدا شکست نخوردین نشان از این داره ک خیلی خوب قانون و بندگی رو یاد گرفتین

خدا برای من بهترین هارو میخاد منم ک با شرک و عدم بندگی و تکبر و..‌. ب خودم ظلم کردم و باعث شده دور بشم از جوری ک باید زندگی میکردم

یاد داستان حضرت یونس افتادم وقتی ک قومش ایمان نیاوردن و از خدا خواست ک عذابش رو بر خلقش نازل کنه ی جورایی خودش رو داشت برتر می دید و فکر می‌کرد فرق داره در پیشگاه خدا با بقیه مردم فکر می‌کرد ارزشش ب خاطر لطف خدا نبوده و خودش ارزشمند بوده

وقتی درخواست عذاب داد یکی از کسانی ک بهش ایمان آورده بود و خیلی حکیم بود بهش تذکر میده ک هیچ کدوم از انبیا همچین کاری نکردن و تو هم باید برای مردمت طلب مغفرت کنی و راضی نباشی ک گرفتار عذاب بشن و خلاصه بهش گفته بود ک مراقب باش

اما اون گوش نکرد و ب حرف ابلیس گوش کرد و تکبر ورزید و فکر کرد ک خیلی بقیه مردم برای خدا بی ارزش هستن و از خدا خواست خلقی ک خودش خلق کرده بوده رو نابود کنه

مثل داستان حضرت نوح ک از خدا خواست قومش رو عذاب کنه

یک روز خدا بهش گفت ک با چوب یا گل چند تا مجسمه کوچیک درست کنه هر چی نوح ب خدا می گفت دلیل این کار چیه؟!خدا بهش میگف صبر کن و انجام بده

خلاصه کلی زمان و زحمت برد تا حضرت نوح اون مجسمه هارو بسازه و حالا ک ساخت منتظر بود تا خدا بهش بگه دلیل این کار چیه

خدا بهش گفت حالا بزن همه رو بشکون

نوح عصبانی شد و ب خدا گفت این چ کاریه؟این همه زحمت کشیدم ک آخرش بگی بزن بشکون

خدا ب نوح میگه ک تو این مجسمه های بی ارزش رو ک خودت خلق کردی با این ک ارزشی ندارن و بهت میگم بشکون ناراحت میشی

اما ب من میگی نابود کنم خلق خودم رو ک انسان هستن و بی نهایت ارزشمند

نوح ک متوجه اشتباهش شده بود کلی استغفار کرد و ب خدا گفت منو ببخش و دیگه از خدا برای قومش عذاب نخواست و فهمید ک چقدر آدم ها برای خدا ارزشمندن و هیچ کس بالاتر از دیگری نیس

حضرت یونس هم وقتی عذاب خواست و خدا بهش گفت در فلان روز نازل میکنم و تو فرار کن

فرار کرد اما ب خواست خدا اتفاق دیگری برای قوم افتاد تا یونس غرورش بریزه خدا میخاست یونس رو یکبار دیگه ببخشه

اون مومنی ک ب یونس گفته بود ک برای مردم عذاب نخواه و رفت ب مردم گف عذاب خدا داره میاد برید ب سمت بیابون و از خدا طلب مغفرت کنین خلاصه خدا اونارو بخشید و عذاب نکرد

مردم پس از ایمان طلب مغفرت با خودشون گفتن اگر یونس برگرده بهش ایمان میاریم

وقتی ک یونس برگشت و شهر رو در آرامش دید ی جورایی از خدا ناراحت شد ک ابروش رو برده و هیچ ارزشی در اون شهر دیگه نداره و مردم فکر میکنن اون دروغ گو بوده

خلاصه بقیه داستان ک میدونین میره تو قعر تاریکی ها در دل نهنگ

همون اسفل سافلین ک استاد میگه

اینجا ب خودش میاد ک ای وای چ ظلمی کردم ب خودم و خودمو برتر دیدم و تا عمق بدبختی پیش رفتم

برمیگرده ب سمت خدا و میگه لا اله الا انت سبحانک انی کنت من الظالمین

منو ببخش ک اگر نبخشی و هدایت نکنی ب راه درست ب راه کسانی ک بهشون نعمت دادی از هلاک شدگان خواهم بود ب قول موسی من فقیرم‌ب خیری از جانب تو

(تو پرانتز.،یک انسان فقیر و درمانده کنار خیابون رو در نظر بگیریم چ جوری داره گدایی میکنه جایگاه من هم نسبت ب خدا همچین جایگاهی اسن و تمام خیر از جانب اوست و من فقیرم ب خیری از جانب او

یعنی اگر خیر او نباشه من‌ هیچی نیستم)

وقتی یونس ب اشتباهش پی میبره و پناه میبره ب خدا و میفهمه ک چقدر ب خودش ظلم کرده و لایق چ زندگی ای هست خدا اونو لب ساحل میزاره کنارش یک بوته کدو رویانده میشه تا از آفتاب حفظ بشه حواسم باشه ک چقدر محتاج خدا هستم

بعدش برمیگرده ب همون شهر و خلاصه مردم بهش ایمان میارن و ب زندگی تی ک لایقش بوده میرسه

ابلیس میخاد با همون ترفندی ک خودش ب فنا رفت مارو هم ب زمین بزنه

همون ترفند غرور در برابر تنها منبع خیر جهان کسی ک همه جیز اونه و من هیچی نیستم

ابلیس میخاد ب من تکبر بده تا سقوط کنم

خدایا پناه میارم ب تو از شر ابلیس

سجده میکنم و پیشانی بر خاک ب نشانه خشوع و خضوع میسایم و می‌گویم تنها تو لایق عبادتی تنها تو لایق ستایشی و من هیچی نیستم و همه نعمت ها از جانب توست و این چقدر میتونه ظرف منو بزرگ‌کنه

کسانی مثل استاد ک همه جور نعمتی دارن اینجوری خوب بلد بودن بندگی کنن ک ب اصل زندگی رسیدن

زندگی من باید در عالی ترین وجه ممکن باشه هر چقدر ک فاصله دارم یعنی ظلم ب خودم بیشتر بوده

در حالی ک خداوند از خودم بیشتر میخاد ک من عالی ترین زندگی رو داشته باشم تمام این ماشین هاو خانه های زیبا آفریده برای من ک استفاده کنم و لذت ببرم اما من با تکبر ظرفم کوچیک کردم و دور شدم از اونها

خدا اینجا میگه چ کسی نعمت هایی ک من بر شما حلال کردم رو بر شما حرام کرده

این قدر ظرفم ب خاطر ظلم هام کوچیک شده ک حتی در خودم نمی بینم و از خدا در خواست کنم نعمت هایی ک برای من آفریده شده

اما اشکال نداره ب لطف خدا حالا ک فهمیدم این ظلم رو ک لطف بزرگیه و خدا ب هرکسی نمی گه و مسیر اشتباه رو دارن میرن

خدا منو ب راحتی میبخشه و بخشیده قبل از این ک من ازش درخواست کنم چون اون میخاد ک من لذت ببرم از این زندگی و اون دنیا برام بهتر باشه

با شور و شوق و افتخار سر ب سجده می‌گذارم و میگم فقط تو رو بندگی میکنم و ب خودم ذره ای مغرور نمیشم چون همش لطف توست و من هیچی نیستم و همه چیز تویی

و تنها از تو ک مطلقا قادر تویی میخاهم ک منو هدایت کنی ب راه درست ب راه کسانی ک بهشون نعمت هارو دادی نعمت هایی رو ک برای آن ها آفریدی

حضرت نوح ی جمله ای داشته خیلی زیباست

می‌گفته

لا اله الا الله الحمدلله رب العالمین

خدایا هر خیری از سلامت دین و دنیا ب من برسه همه از جانب توست و حمد و سپاس تو ب خاطر این نعمت ها به عهده منه تا جایی ک تو راضی شوی و بیشتر از اون

نباید بی‌شعور باشم و فکر کنم خدا وظیفشه ب من نعمت هارو بده نه اصلا خدا میتونه نده و من هلاک بشم

باید دقیقا مثل استاد این قدر سپاسگزار باشم ک احساس شور و شوق بهم دست بده

باید مثل استاد عمل کنم غرور رو بزارم کنار و مثل استاد بابت همه چیز از همه گس و از خدا تشکر کنم

فکر نکنم اگر کسی داره بهم خوبی میکنه وظیفشه و بگم از طرف خداست

نه باید مثل استاد با شعور باشم و بی نهایت از طرف تشکر کنم ب طور واقعی

جوری ک طرف بفهمه چقدر با شعورم و درک میکنم ک داره بهم لطف میکنه

از اونطرف ب قول استاد بهش وابسته نمیشم و اون لطف رو در نهایت از طرف خدا بدونمو اگر اون نباشه خدا ی نقر بهتر رو برام میاره ولی باید نهایت تشکر رو داشته باشم

از همه از دوستان از پدر مادر خواهر برادر تشکر کنم بی نهایت

و از همه مهم تر ب خاطر این ک اونا قانون رو نمیدونن خودم رو بالاتر ندونم و بدونم اون ها هم ب خدا ب اندازه من دسترسی دارن و اینو بدونم ک همه مثل من لایق بهترین ها هستن و وقتی من ب بهترین ها رسیدم خودمو ب خاطر نعمت ها تو ذهنم بزرگ نکنم ک دچار تکبر بشم و حواسم باشه ک اگر خواسم نباشه و فکر کنم خودم اونارو بدست آوردم در یک لحظه همش نابود میشه

باید تا آخر عمرم اینو ب خودم بگم و یادم باشه این جایگاه الانم رو

و بگم خدایا هر آنچه ک دارم از آن توست و تو بهم دادی و من بدستش نیاوردم

اینو یادم باشه چون ب نفع خودمه

اگر تکبر بورزم نابودم

همیشه باید خدارو بندگی و پرستش کنم و خاشع باشم مثل استاد تا همیشه رشد کنم

چون درد شکست خیلی زیاده و شاید انسان نابود بشه و نتونه برگرده دوباره

باید خوب بندگی کنم

اصن من چرا باید مغرور بشم تمام اوم های ارزشمندن و لایق بهترین ها و هیچ تفاوتی بین من و اونا نیس

حتی اون کسانی ک بهترین رندگی هارو دارن هیچ چیزی برای افتخار و تکبرشون وجود نداره چون همه انسان ها لایق هستن و خودشون با دست خودشون دور کردن از اون زندگی وگرنه هیچ کس از کسی برتر نیس

خدا تو قرآن میگه لا یحب کل مختال فخور

خدا هیچ فخرفروشی رو دوست نداره

خدایا میخام تو منو دوست داشته باشی میخام با بندگی بیشتر و بیشتر نزد تو محبوب بشم