مصاحبه با استاد | مدیریت 2 خرابکار ذهنی با نامهای «ترس» و «طمع» - صفحه 19 (به ترتیب امتیاز)

و در نهایت کامنت سوم..

یادمه شهری که یکی دو سال رفته بودم واسه کار و زندگی میکردم یعنی همونجایی که با تنها عشق زندگیم آشنا شده بودم، پیش یه بابایی کار میکردم توی صنف خودم که تخصصم کامپیوتر هست، و این بابا یه بار خواست شیطتنت کنه و از من که دنبال کار رفته بودم اون شهر و باهاش آشنا شده بودم و مدتی بود مشغول شده بودم تو فروشگاهش و فروشنده بودم، فکر کرد مثلا میتونه از من به عنوان حامی یا حالا بگیم طعمه استفاده کنه و من چون کم حرفم و مخصوصا واسه غریبه ها نمیام داستان زندگیمو سفره دلمو به قولی پهن کنم، ازم چیزی نمیدونست و تعریف نکرده بودم واسش که چه تجربه هایی داشتم و خلاصه، یه روز منو برد یه جایی که گویا یه کافه خیلی باکلاس و شیک و بزرگ توی اون شهر هست و توی طبقه وسط یه پاساژ بزرگ هست و خیلی جای دنجیه و جاییه که توش معمولا فکر میکنم مراسمای شیک و مجلسا و مناسبت های مختلف برگزار میکنن، آقا ما رفتیم اونجا (حالا ببینید بازم چقدر زیبا اون پیام ها و الهامات خداوند به آدم داده میشه) و به محض اصلا اینکه همون اول هنوز حرکت نکرده به سمت اونجا و بهم فقط زنگ زد و گفت بیا فلان جا، اون نشانه ها و الهامات خداوند کارشو داشت انجام میداد و من قلبم اصلا میفهمه حتی قبل از یک خطر و تهدید و جای نامناسب رو، ولی من رفتم یعنی نمیدونستم دقیق خب چیکارم داره اما گوش به زنگ بودم، و خلاصه وقتی رسیدیم اوجا و رفتیم تو کافه، دیدم بهه! بعله ملت نشستن گروه گروه سر میزهای باکلاس و یه میز بزرگ و طویل هم بود یه طرف اون سالن که کلی آدم نشسته بود دور تا دورش ، و تو کل بافی فضای اون سالن و کافه هم خانم ها و آقایونی نشسته بودند دور هم دور میز های دایره شکل و محیط آرام و جالبی هم بود، و همه داشتن آرام باهم حرف میزدن و پچ پچ میکردن، من که از همون به محض اینکه درو باز کردیم و وارد این سالن شدیم میدونستم و فهمیده بودم که اینم همون داستانای همیشگیه! : ) آقا هیچ نگفتم! اجازه دادم تا خوب پیش برن و ببینم فرقش با اون تجربیات گذشته ای که داشتم و الگوهای آشغال دیگه چیه! حرف زدند، و حرف زدند و حرف زدند و هر از گاهیم هی اون بندگان خدا اون کسی که پیشش کار میکردم نگاهی و لبخندی هم بهم میزد با رفیقاش و منم لبخند میزدم و اصلا آرام و انگار نه انگارکه چیزی میدونم.. : ) (که تو دلم داشتم میخندیدم و میگفتم این بندگان خدا..) تا اینکه وراجی های اون بابا کت و شلواریه و باقی دلبندان تمام شد و دعوت کردند بریم بشینیم مثل بقیه دختر و پسرها سر اون میزای گرد دور همدیگه، وقتی که داشتن وارد یه مبحثای بیشتری میشدن و در مورد سود و آی ال کنی اینطوری میشه و بل کنی اونطوری میشه و چی و فلان.. منم که دیگه حوصلم سر رفته بود و فقط از اولش داشتم تو دلم میخندیدم و بازی میکردم سر به سر این بندگان خدا گذاشته بودم، شروع کردم به حرف زدن! و در کسری از ثانیه چنان طوفانی به راه انداختم و زلزله انداختم به اونجا که همه ملت که اندازه بگم یه جشن عروسی آدم بود اونجا از دختر و پسر و پیر و جوون، بیشتر جوون بودن همه، خلاصه یه آن اینقدر بردمشون زیر سوال و تمام آگاهی و سخنان گرانبهای اون گنده هاشون رو کوبوندم با منطق و دلیل و مدرک تو مغزشون که همه ملت برگشته بودن سمتم انگشت به دهن مونده بودن فقط همینطور نگام میکردن و متعجب و هیچکس دیگه جیکش در نیومد و ساکت مونده بودن منو نگاه میکردن، یادمه اون رئیس روئساشون که پرزنت میکردن ملتو و خیلی یعنی دیگه باکلاس بودن و حرفه ای و سخنور! داشتن باهام در مورد سود و اینکه چه دلیل و منطقی دارم که ایراد گرفتم به سیستم و اینکه چه کاری و چه درآمدی رو بهتر سراغ دارم و اینا، ورداشتم بهش گفتم همین الان میخوای چندتا کار واست بریزم وسط که میشه ازش میلیاردها میلیارد ثروت ساخت ولی هیچ از این سیستمای مزخرف شماها و امثال شماها هم نیست، خیلی با تناژ مناسب و با طمانینه حرف میزدم و گفتم پرورش سسسگ و کروکودیل! : ))، میخوای چقدر سود داشته باشی! همین الان این ایده رو اجرا کنی سودش ماهیانه و سالیانه از کل این مزخرفاتی که گفتی بیشتره باره و بارها! دقیقا از این عبارات استفاده میکردم. بعدشم یکی زدم رو میز و اون برگه های چرت و پرت و توضیحاتشون رو لول کردم پرت کردن وسطشون و بلند شدم رفتم و همه بلند شدن زود و ولوله شده بود، آقا اون رفیق ما یعنی صاحب کارم در اصل و دوستاش بدو دنبالم قرمز شده بودن و جیکشون در نمیومد، و بعد بهم گفتن لامصب صحنه رو به آتیش کشیدی، اینهمه ملت عضو بودن اینجا و اینقدر اینا کلاس و نمیدونم مدرک چی و فلان دارن و برو و بیایی دارن و این حرفا، یک بار یکیشون جرات نکرده صداشو یکم بالا ببره تو این جمع و این شرکت و صحبتا، پس تو میدونستی و تجربه شو داری و حرف نزدی نامرد، گفتم داداش کجای کاری من خواستم دلت خوش باشه از اول حرفی بهت نزدم، من ده دوازده سال پیش توی مادره کل این سیستما بودم که اینا پشه هم حساب نمیشن جلوش و (حالا نمیشه از یه اصطلاحات خودمونی و پسرونه حرف بزنم..) خودم دریده این کارام و له شدم زیر فشارش، اینا بچه بازیم نیست در مقابل اون هیولای هفت سری که تو پایتخت سالها پیش داشت کار میکرد با یه سیستمی که پیغمبرشم میومد توش ممکن بود گرفتار بشه اینقدر که قوی و با اعتقاد داشتن کار میکردن، ملت حاضر بودن بمیرن جونشونم بدن تو اون راه اینقدر اعتقاد داشتیم که مسیر درستیه و به موفقیت میرسونه آدمو، اینا که چیزی نیست نخودم به حساب نمیاد. جمع کنید کاسه کوزه تونو..

و بعد از اون روز هم دیگه ارتباطم با اینا هم کات شد و از پیشش درومدم و اینقدر التماس کرد بمونم پیشش گفتم نه داداش من خدا واسم کافیه خودش منو میفهمونه و خودش برام موقعیت های بهتر جور میکنه، و خب تسویه کردم و درومدم فرداش و بعدش کار جدید واسم جور شد رفتم تو یکی از توابع شرکت نفت مشغول شدم به مدت یک سال فکر کنم کمی بیشتر از یک سال.

خیلی طولانی شد، اینم از مثال های من و این تمرین که تازه نمیخواستم کامل بگم و خییییییلی چیزارو کات کردم و کوتاه کردم یا نگفتم ولی آخرش ببین تو چند کامنت باید بذارم الان فکر کنم..

استاد جان سه روزه پای نوشتن این تمرینم : ) هی ذخیره کردم و رسیدم به کارام و باز نوشتم و به یاد اوردم، تمرینای فایلای دیگه هم بوده و خیلی خوب شد که گام های پروژه رو نگه داشتین چند روز، خیلی دوست داشتم هم قدم و همگام باشم با پروژه و فایلای جدید، و تمرینای دوره هم دارم خودم.

امیدوارم که تونسته باشم خیلی کامل تجربه و مثال هامو اورده باشم تو این مبحث و مفید بوده باشه.

‌

کلی هم تجربه عالی و اتفاقات عالی و شگفت انگیز واسم رخ داده و برای گفتن دارم که انشاءالله ببینم چطوری و کی و کجا بگمشون و قرارشون بدم رو سایت، بازم هدایت الله مهربان باید باشه انشاءالله

مرسی از توجهتون، سپاسگزارم

پایان