کلید اجابت دعاها - صفحه 1 (به ترتیب امتیاز)

بِسْمِ ٱللَّٰهِ ٱلرَّحْمٰنِ ٱلرَّحِیمِ

قَالَتْ لَهُمْ رُسُلُهُمْ إِنْ نَحْنُ إِلَّا بَشَرٌ مِثْلُکُمْ وَلَٰکِنَّ اللَّهَ یَمُنُّ عَلَىٰ مَنْ یَشَاءُ مِنْ عِبَادِهِ ۖ وَمَا کَانَ لَنَا أَنْ نَأْتِیَکُمْ بِسُلْطَانٍ إِلَّا بِإِذْنِ اللَّهِ ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُؤْمِنُونَ ﴿١١ابراهیم﴾

پیامبرانشان به آنان گفتند: یقینی است که ما بشری مانند شما هستیم، ولی خدا به هر کس از بندگانش که بخواهد، منّت می نهد و ما را نسزد که جز به اجازه خدا معجزه‌ای برای شما بیاوریم، و باید مؤمنان فقط بر خدا توکل کنند.

وَمَا لَنَا أَلَّا نَتَوَکَّلَ عَلَى اللَّهِ وَقَدْ هَدَانَا سُبُلَنَا ۚ وَلَنَصْبِرَنَّ عَلَىٰ مَا آذَیْتُمُونَا ۚ وَعَلَى اللَّهِ فَلْیَتَوَکَّلِ الْمُتَوَکِّلُونَ ﴿١٢ابراهیم﴾

و ما را چه عذر و بهانه ای است که بر خدا توکل نکنیم، در حالی که ما را به راه هایِ [خوشبختی و سعادت] مان هدایت کرد، و قطعاً بر آزاری که [در راه دعوت به توحید] از ناحیه شما به ما می‌رسد، شکیبایی می ورزیم، پس باید توکل کنندگان فقط بر خدا توکل کنند.

================================================================

سلام آقا ابراهیم

امیدوارم حالِ دلت عالی باشه و این تلگراف در بهترین زمان و مکان به دستت برسه.

این کامنت رو در حالی برات مینویسم که دیشب،شمع تولد سه سالگیم در سایت رو فوت کردم،و امروز اولین روز چهارمین سال زندگی توحیدی منه وفقط خدا میدونه قراره چقدر اتفاقات عالی برام بیفته که الان در رویایِ رویام هم نمیبینم.

دوسه ساعت قبل از آپلود شدن این فایل توحیدی بی نظیر،نقطه ی آبی شما تو فایل قبلی به دستم رسید،نمیدونم دقت کردی یا نه،ته اون کامنتی که نوشتی،گزینه ی پاسخ نداشت.همون موقع گفتم این یک نشونه ست،قرار نیست من جواب بدم،خدا میخواد جوابشو از طریق دیگه ای بده!

و بعد نه فردای اون روز،همون شب این فایل آپلود شد.(کلید اجابت دعاها)

همون موقع گفتم خدایا دمت گرم،بازم دست بنده ت رو گرفتی،همیشه ما فوق تصور ما،پاسخ میدی….فقط کافیه ما ذهنمون رو کنترل کنیم و به تو توکل کنیم.

کنترل ذهن،ایمان به غیب،توکل!

فکر میکنی کار راحتیه؟!استاد میگه:آدم های زیادی نیستند که بتونند ذهنشون رو کنترل کنند،برای همین آدم های زیادی نیستند که بتونند خوشبختی رو توی این دنیا تجربه کنند!

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَٰنِ الرَّحِیمِ

الم﴿١﴾

الف، لام، میم

ذَٰلِکَ الْکِتَابُ لَا رَیْبَ ۛ فِیهِ ۛ هُدًى لِلْمُتَّقِینَ ﴿٢﴾

در [وحی بودن و حقّانیّت] این کتابِ [با عظمت] هیچ شکی نیست؛ سراسرش برای پرهیزکاران هدایت است.

الَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِالْغَیْبِ وَیُقِیمُونَ الصَّلَاهَ وَمِمَّا رَزَقْنَاهُمْ یُنْفِقُونَ ﴿٣﴾

آنان که به غیب ایمان دارند و نماز را بر پا می دارند و از آنچه به آنان روزی داده ایم، انفاق می کنند.

وَالَّذِینَ یُؤْمِنُونَ بِمَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ وَمَا أُنْزِلَ مِنْ قَبْلِکَ وَبِالْآخِرَهِ هُمْ یُوقِنُونَ ﴿4﴾

و آنان که به آنچه به سوی تو و به آنچه پیش از تو نازل شده، مؤمن هستند و به آخرت یقین دارند.

أُولَٰئِکَ عَلَىٰ هُدًى مِنْ رَبِّهِمْ ۖ وَأُولَٰئِکَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿5﴾

آنانند که از سوی پروردگارشان بر [راهِ] هدایت اند و آنانند که رستگارند.

شما یک جمله در وصف خدا گفتی،خیلی خوب بود،اینکه خدا خیلی با ادبه،تا بهش اجازه ندی وارد زندگیت نمیشه!من میخوام یک جمله دیگه بهش اضافه کنم،خدا خیلی مظلومه!این همه تو آیه های قرآن،قانون رو واضح و دقیق گفته،اما این همه سال کسی ننشته بهش فکر کنه حتی…

این همه عزت و احترام و موفقیت های استاد بخاطر سختی هایی که کشیده نیست،بلکه پاداش پیدا کردن قوانین توی قرآنه و اجرای اون ها در عمله،چقدر این آیه های فصلت منو یاد استاد جان میندازه،یکم طولانی میشه ولی دوست دارم حتما بنویسمش:

إِنَّ الَّذِینَ قَالُوا رَبُّنَا اللَّهُ ثُمَّ اسْتَقَامُوا تَتَنَزَّلُ عَلَیْهِمُ الْمَلَائِکَهُ أَلَّا تَخَافُوا وَلَا تَحْزَنُوا وَأَبْشِرُوا بِالْجَنَّهِ الَّتِی کُنْتُمْ تُوعَدُونَ ﴿٣٠﴾

بی تردید کسانی که گفتند: پروردگار ما خداست؛ سپس [در میدان عمل بر این حقیقت] استقامت ورزیدند، فرشتگان بر آنان نازل می شوند [و می گویند:] مترسید و اندوهگین نباشید و شما را به بهشتی که وعده می دادند، بشارت باد.

نَحْنُ أَوْلِیَاؤُکُمْ فِی الْحَیَاهِ الدُّنْیَا وَفِی الْآخِرَهِ ۖ وَلَکُمْ فِیهَا مَا تَشْتَهِی أَنْفُسُکُمْ وَلَکُمْ فِیهَا مَا تَدَّعُونَ

ما در زندگی دنیا و آخرت، یاران و دوستان شما هستیم، آنچه دلتان بخواهد، در بهشت برای شما فراهم است، و در آن هر چه را بخواهید، برای شما موجود است.

نُزُلًا مِنْ غَفُورٍ رَحِیمٍ ﴿٣٢﴾

رزق آماده ای از سوی آمرزنده مهربان است.

وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ وَعَمِلَ صَالِحًا وَقَالَ إِنَّنِی مِنَ الْمُسْلِمِینَ ﴿٣٣﴾

و خوش گفتارتر از کسی که به سوی خدا دعوت کند و کار شایسته انجام دهد و گوید: من از تسلیم شدگان هستم، کیست؟

وَمَنْ أَحْسَنُ قَوْلًا

مِمَّنْ دَعَا إِلَى اللَّهِ

وَعَمِلَ صَالِحًا

وَقَالَ إِنَّنِی مِنَ الْمُسْلِمِینَ

چقدر این آیه قشنگه!آقای امیری یک درس خیلی خوبی توی کامنتش بهم داد،که حتی حرف زدن از خدا باعث عزت و احترام آدم میشه…واقعا هم کل بازی همینه،توحید!

چند روز پیش داشتم با فاطمه جان صحبت میکردم،خیلی حرف قشنگی زد،گفت من خیلی الگوهای موفق سایت رو تحسین میکنم،دمشون گرم،ولی الگوی ما فقط استاده!فقط و فقط …

دیدم راست میگه،منم همینم،اگر بخوام حساب کنم توی این سه سال،حداقل 5،6 هزار ساعت من فقط تحت آموزش های صوتی استاد بودم،دیگه کامنت خوندن و نوشتن بماند…برای همینکه تو شرایط سخت،بهتر میتونم ذهنم رو کنترل کنم،ذهنی که این همه سال اشتباه کد نویسی شده،مثل یک اسب چموشه،ولش کنی جفتک میندازه!

میدونی؟!ماها یادمون میره از کجا،به اینجا رسیدیم،و چون یادمون میره،فکر میکنیم اینجایی که الان هستیم که چیز خاصی نیست و از مدار سپاسگزاری خارج میشیم…و میریم تو تیم شیطان!

امروز،از سرصبح،بهم میگه برو برای کنترل ذهنت و یادآوری موفقیت های توحیدی گذشته ت،این کامنت رو بنویس تا ذهنت هوا برش نداره که این همه راه رو خودش اومده و بخواد الان جفتک بندازه که ازینجا به بعد دیگه هیچ اتفاق خوبی نمیفته!

من مطمئنم شما خیلی خیلی بیشتر از من،معجزه های خدا رو،توی زندگیت دیدی،الان وقتشه،الان که ذهنت داره بازی درمیاره،الان که شیطان داره آینده ی تاریک رو برات ترسیم میکنه،الان که فکر میکنی دستت به هیچ جا بند نیست،بشین تموم روز هایی که خدای رحمان به کمکت اومد رو بنویس،روی کاغذ،توی سایت،تو نت گوشی….هرجا که قلبت میگه،این ذهن باید از ردپاهای شیطان پاک بشه،اونوقت نور خدا،مسیر های پیش رو،رو باز میکنه ….

من خودم این شب ها،آخرین صدایی که میشنوم صدای استاد تو جلسه 5 قدم8!

اونجا که میگه:یادتون باشه،وقتی که رها میکنی و میسپاری خودت رو به جریان رودخونه،خداوند تورو به اقیانوس میبره،به سمت نعمت های بی نهایت میبره،جات که رودخونه نیست که عزیز من،جات اقیانوسه!خب؟!رها کن،اجازه بده،کارها انجام میشه،توکل کن به خداوند!

در ادامه ی این کامنت میخوام به صورت خلاصه اتفاقات معجزه آسایی که توی این 3 سال افتاده،اونم فقط بیگ بنگ هایی که یادمه رو بنویسم و با این نوشتن ها،این ذهن چموش رو سر به راه کنم.

================================================================

هنوز توی سایت،یک ساله نشده بودم که خدا بهم الهام کرد بچه ها تو بفرست پیش پدر و مادرت،من نه انتقالی داشتم،نه جایگزین…سخت بود ولی به غیب ایمان آوردم و گفتم چشم.

دوتا دختر 5 ساله ی شیرین زبون رو سپردم دست خدا و مامان بابام و برگشتم به شهری که خودم توش زندگی و کار میکردم.

خدا برام از جایی که فکرش رو نمیکردم،جایگزین انتقالی فرستاد.

خدا قلب تموم مسئولین بیمارستان رو برام نرم کرد و تایید انتقالیم رو ازشون گرفت.

خدا دید من شرک دارم و چسبیدم به زندگیم و میخوام تو کویر برنج بکارم،تو خوابم در الهامات رو، برام باز کرد و گفت کویر رو رها کن.

و در نهایت،خدای رحمان،در تیر ماه 1402،به ریاست دانشگاه علوم پزشکی مازندران دستور داد،این دختر جاش روی دوش منه،بهش زنگ بزن و بگو که با انتقالیش بدون جایگزین موافقت میشه و بهش بگو حتی حضوری هم نیازی نیست بیاد،کارهای اداریش رو از راه دور پیگیری کنه!

================================================================

پائیز 1402،دوره احساس لیاقت لانچ شد،بزرگترین پاشنه ی آشیل حمایتگری من در حال درمان و بهبود بود،خدا به مسئولین گرگان دستور داد این دختر به جای بخش ICU،باید بره اورژانس کودکان،به من هم با آیه ی 12 حدید گفت غمت نباشه،من کنارت هستم.

آذر ماه 1402،بعد از 8 سال کار با بزرگسالان،من وارد بخش اورژانس کودکان شدم،درحالیکه هیچی ازش نمیدونستم.

میدون جنگ بود،یا بکش یا کشته میشی.زیرِ سِرُم قرآن میرفتم شیفت و با گریه برمیگشتم.

در تموم ثانیه به ثانیه ی شیفت های سنگین،خداوند در کنار من بود،اعزام هارو از سرم رد میکرد،برام از نوزاد ها رگ میگرفت،مریض های سنگین رو برام مدیریت میکرد و…..

هنوز 3 ماه نشده بود که بهم الهام کرد:بپر سعیده،آوردمت اینجا که ازین کار بیارمت بیرون،با قدرت انصرافت رو اعلام کن و نگران هیچ چیز نباش.

================================================================

اسفند ماه 1402،من بودم و کنترل ذهن و روانشناسی ثروت،ذهن در حال تقلا و ترسیم آینده ی ترسناک بود و قلب وصل به خدا …اول عید،بهم الهام شد حتی تلگرام و واتس اپ رو پاک کن و همین وقت کم رو هم بزار روی سایت،نه فردای اون روز…همون شب،همون شب!

گوشیم زنگ خورد،از نگهبانی اورژانس کودکان:خانم شهریاری؟!چند لحظه گوشی دستتون!

سلام سعیده جان،من فاطمه م،فاطمه ی سایت…

الله اکبر…خدا بهترین بنده های توحیدیش رو فرستاده بود دنبالم،درحالیکه نه من و نه اونا میدونستن قراره چه اتفاقی بیفته…

================================================================

کمتر از یک ماه بعد،خدا گفت حالا برو کیش دنبال کار!خدایا کیش چه خبره؟!برو سعیده،فقط برو…بقیه ش با من ….

روز سوم توی کیش،هیچ کاری پیدا نکردم،هیچ الهامی نیومد،دختر ها از گریه ی دوریِ من داشتن هلاک میشدن،بهم گفت برگرد،گفتم پس چرا گفتی بیا،گفت بعدا میفهمی….

بلیط برگشت رو گرفتم و خوابیدم.

ساعت 3 صبح فاطمه جان در حالیکه اصلا نمیدونست من کجام برام چندتا پیام فرستاده بود ….

سلاااااااااااااام رفیق،نیمه شب ت قشنگ وشیک

یادته گفتم مادربزرگم حالش ناخوبه،دیروز رفتم عیادتش اونم به درخواست خودش

سعیده دستام داره می لرزه موقع تایپ کردن الانم،

گفت:تو خواب بهش یه عالمه باغ نشون دادن و گفتن این مال دوست فاطمه است که خونه ش کنار آبه،یه قران سبز رنگ هم کنارشه،بچه هاش هم با توپ زرد بازی میکردن یه پوشه هم دادن به آقا محمود که کارش را درست کنه

درها باز شد!درها باز شد!

از جایی به عقل جن هم نمیرسید،خداوند هدایتم کرد،این بزرگترین معجزه ی زندگیم بود که اگر خدا به جاش برام دریا رو باز میکرد،انقدر ایمانم قوی نمیشد!

================================================================

من با یک وعده ی الهی و بدون اینکه قدم بعدی رو بدونم،برگشتم شمال،ولی خدای رحمان،توی کیش مونده بود و درحال سرو سامان دادن به ادامه ی جریان هدایت بود!حالا نوبت آقای محمودیان بود که سر نماز صبح بهش الهام بشه باید برای فامیل ِدوستش کار پیدا کنه،چون پوشه ی من رو،دست ایشون سپرده بودن!

و خدا چه کاری رو برام در نظر گرفته بود!؟

کارشناس آموزشی یکی از شرکت های بزرگ و توحیدی کیش،با مدیرعاملی که روح استاد درایشون حلول کرده بود!

10 اردیبهشت ماه، اولین جلسه ی کاری من در یکی از بهترین کافه های کیش،برگزار شد.و قبل از رفتن به جلسه،خدای رحمان دوتا آیه بهم هدیه داد!

وَاجْعَلْ لِی لِسَانَ صِدْقٍ فِی الْآخِرِینَ(84 شعرا)

قُلْنَا اهْبِطُوا مِنْهَا جَمِیعًا ۖ فَإِمَّا یَأْتِیَنَّکُمْ مِنِّی هُدًى فَمَنْ تَبِعَ هُدَایَ فَلَا خَوْفٌ عَلَیْهِمْ وَلَا هُمْ یَحْزَنُونَ(38 بقره)

و من از 11 اردیبهشت به صورت رسمی،کارمند این شرکت توحیدی شدم که در رویای رویامم این جای زندگیم رو تصور نمیکردم.

================================================================

ماموریت الهی من،فقط حدود 4 ماه طول کشید،خداوند از بالای جنگل داشت مسیر من رو میدید،خیلی نرم و آروم با نشانه های واضح بهم گفت فعلا از کیش برگرد شمال،تا بهت بگم.

من قبول نکردم،گفتم نه برنمیگردم،گفت تو حالیت نمیشه،داری با چشم سر میبینی،من دارم کیهان رو مدیریت میکنم،ازین مسیر بری،میخوری به دره،بهت میگم برگرد تا مسیر بهتر پیش پات بزارم،بازم من قبول نکردم.

مقاومت من درمقابل زبان خوش هدایت و ادامه دادن مسیری که روی حساب عقل خودم بود،باعث شد بیفتم توی دره!

شرایط سخت شد.انقدر که اصلا فکرش رو هم نمیکردم،واقعا ته دره بود،همه جا تاریک بود و من حتی یک قدم بعدیم رو نمیدیدم!

اما خدای رحمان بیخیال بنده ش نشد….همون روز ها،فایل تسلیم شدن در برابر خداوند مثل یک فرشته از راه رسید.

وبالاخره من تسلیم شدم!تسلیم شدم و گفتم خدایا من به هر خیری که از تو به من برسه،و من رو از ته این دره ی سیاه و تاریک نجات بده،سخت فقیرم.

فرشته ی بعدی از راه رسید.

3 تا الهام واضح به فاطمه جان شده بود،تا به دستم برسونه!

یک)توی خواب من رو توی یک اقیانوس تاریک و مواج و طوفانی دیده بود که ماهی ها از هر طرف به من میخوردند ولی من از جام تکون نمیخوردم!خودش میگفت انقدر صحنه ترسناک بود که من حتی توی خواب از دیدن این تصاویر وحشت کرده بودم و میگفتم سعیده! چرا همونجا وایسادی!؟تکون بخور لعنتی….

و بعد یک صوت عربی پخش شد….نور اومد….اون دریای طوفانی آروم شد…ماهی ها دیگه به سمتم حمله نمیکردن….

و من همونجا آروم ایستاده بودم….

کدوم صوت توی الهامش پخش شد!؟

همون صوتی که من هزاران کیلومتر اون طرف تر،برای کنترل ذهنم بهش گوش میدادم.

اللّٰهُ أَکْبَرُ اللّٰهُ أَکْبَرُ لَاإِلٰهَ إِلّا اللّٰهُ وَاللّٰهُ أَکْبَرُ اللّٰهُ أَکْبَرُ وَ لِلّٰهِ الْحَمْدُ، الْحَمْدُ لِلّٰهِ عَلَىٰ مَا هَدانا، وَلَهُ الشُّکْرُ عَلَىٰ مَا أَوْلانا.

الهام دوم: من رو کنار استاد،توی یک فیلم دیده بود که استاد 3 بار من رو با این کلمه تحسین کرده بود: شجاعتت،شجاعتت،شجاعتت….

الهام سوم: استاد توی خواب بهش گفته بود،فایل اصل بقای اصلح رو میلیون ها بار گوش بدین!

اگر زنی،یک زن شجاع باش!

================================================================

ازینجا به بعدش رو دارم با گریه های غیر قابل کنترل مینویسم…..

بیست و سه مرداد ماه 1403،من چمدونم رو جمع کردم و از جزیره ی زیبای توحیدی کیش،به شمال برگشتم….

و ایمان دارم اون خدایی که اون اقیانوس تاریک و مواج رو برام با نورش روشن کرد،بازهم کمکم میکنه تا مسیر هدایت رو پیدا کنم و به سمت مدارهای بالاتر پیش برم ….

آقای خسروی،ازت سپاسگزارم که برام نوشتی و از خداوند سپاسگزارم که بهم سعادت این صلات رو داد…

قلبم میگه از شما و از هرکسی که این کامنت رو میخونه،دعوت کنم بیاد زیر همین کامنت،یا به صورت مجزا زیر همین فایل،از اتفاقات شگفت انگیزی که خداوند براش رقم زده و در هارو ؛از جایی باز کرده که به عقل جن هم نمیرسیده،رد پا بزاره،تا هم ایمان خودش قوی تر بشه،هم به گسترش نور خدا کمک کنه…

لبَّیک اللّهمّ لبَّیک، لبَّیک لا شریک لک لبَّیک، إنّ الحمد و النّعمه لک و الملک، لا شریک لک لبَّیک.