درسهای زندگی از یک بازی | قسمت 1 - صفحه 5 (به ترتیب امتیاز)

به نام خداوند جان آفرین

حکیم سخن بر زبان آفرین

سلام استاد گرامی

سلام خانم شایسته مهربان

سلام دوستان هم خانواده

وقتی که استاد و مریم جان عزیز در مورد تجربیات این بازی و استفاده آن در زندگی روزمره شان صحبت می کردند داشتند به من کلید می دادند که چگونه می توان زندگی بهتری داشت .

استاد جان این جمله شما را من زیاد شنیده از زبان شما که

کنترل ذهن مهمترین موضوع است، اگر من بتوانم ذهنم را کنترل کنم می توانم دنیای خودم را کنترل کنم

ولی این کنترل ذهن کار ساده ای نیست . اگر کار ساده ای بود که همه انجامش می دادند.

استاد جان کنترل ذهن در شرایط سختی خیلی کار سختی است .

در شرایطی که اوضاع بر وفق مراد تو پیش نمی رود. در شرایطی که خیلی تلاش می کنی ولی بازهم و بازه آن نتایجی که می خواهی نمی گیری .

استاد جان من اینجا واقعا خوب شده ام و به این درک رسیده ام که اگر شرایط بر وفق مراد من نیست برمی گردد به خودم و فرکانسهای خودم و نه هیچ عامل بیرونی

شاید در ابتدا نتوانم آن فرکانسی را که باعث این شرایط شده است را متوجه شوم اما همین درک این موضوع خیلی به من کمک می کنند که راحت با این موضوع کنار بیایم که از کسی و چیزی در بیرون ناراحت نباشم .

این یک قدم خیلی خیلی بزرگ از رشد است برای منی که همیشه دنبال مقصر اتفاقات زندگی خودم از پدر و مادر گرفته تا جامعه و رییس و هر کس دیگر ولی الان دیگر انگشت اتهام و حتی موفقیت همیشه به سمت خودم است.

یک اعترافی بکنم استاد جان

من قبلا خیلی مقاومت داشتم که نه بابا این حرفهایی که استاد می زنند خیلی از مواردش در مورد من صدق نمی کند من خیلی خیلی روی خودم کار کرده ام و اصلا امکان ندارد که اینها در مورد من صدق کند مخصوصا از وقتی که با شما آشنا شدم و یک مقداری آگاهی کسب کردم یک مقداری مغرور شدم که نه بابا دیگه من که نه اصلا اینطوری نیست. تا اینکه به یک تضادی برخوردم و دیدم که دقیقا در همه مواردی که استاد مثال می زنند نه در گذشته خیلی دور در همین زمانی که من با استاد آشنا شده ام و به زعم خودم از لحاظ فرکانسی و آگاهی ها رشد کرده ام به شدت و به شدت نمود همه آن مثالهای استاد در زندگی من وجود دارد و این هم باز برای من یک رشد است نسبت به گذشته خودم که خودم را از هر اشتباه و خطایی مبرا می دیدم ویا حتی می گفتم که بابا نه اینها در من نیست دیگر.

ولی الان نه هر مثالی که استاد می زند و یا هر موضوعی را که مطرح می کنند من بی هیچ مقاومتی آنقدر در درون خودم و گذشته خودم ریز می شوم که یک مورد نه بلکه دها مورد از نتایج گرفته شده یا نشده زندگی خودم و جاهایی که موفق شده ام یا نشده ام را به صورت ریشه ای در این مواردی که استاد مطرح می کنند دیده ام و این بازهم برای من یک رشد عالی نسبت به گذشته است.

در مورد باور احساس عدم لیاقت در مورد داشتن برخی از نعمتها چندین مثال برای من به ذهنم رسید که خالی از لطف نیست:

1- من در همان اوایلی که مشغول به کار شدم خیلی خییلی با توجه به اینکه در کار قبلی خودم( کار بانک ) علاقه داشتم خیلی زود رشد کردم و به حد زیادی از موفقیت رسیدم . اما بعد از مدتی که خیلی از لحاظ پست رشد کردم و دیدم که هم دوره ای های من هنوز در خیلی از درجات پایین تر از من هستند به جای اینکه به خودم ببالم که با تمرکز و تلاش چقدر سریع رشد کردم احساس عدم لیاقت برای داشتن این همه رشد و ترقی به من دست داد و باعث شد که در چند سال نه تنها رشدی نداشته باشم بلکه خیلی درجا و حتی به عقب هم برگردم.

2- مورد بعدی که دارم بعد از چند سال کار توانستم باز هم با همان تمرکزی که در خلق ثروت از طرق دیگر در کار خارج از بانک داشته باشم بتوانم یک واحد آپارتمان خیلی خوب بخرم و حتی آن را آنگونه که خودم می خواستم تغییر دکوراسیون و تجهیز کنم ولی بازهم همان احساس عدم لیاقتی که من بعد از یک مدتی از کار کردن به همچنینن موفقیتی رسیده بودم که سایر همکاران من و حتی اطرافیان و اقوام من هم نرسیده بودند نه تنها باعث از دادن آن آپارتمان شد بلکه تا مدتهای مدیدی من مستاجر بودم و الان که به ریشه آن اتفاقات برمی گردم به وضوح و درک کامل می توانم ریشه عدم لیاقت را در خودم ببینم.

3- در ادامه همان تلاشها و تمرکز مداوم خودم من توانستم با همان شرایط یک ریو صفر در سال 1390 برای خودم بخرم در صورتی که خیلی از دوستان من حتی پراید هم نداشتند ولی بازهم و بازهم و بازهم همان احساس عدم لیاقت داشتن آن ماشین و مقایسه با دیگرانی که ندارند باعث شد که آن ماشین هم برود و حتی به سمتی برود که یک ماشین داغون را داشته باشم که یکسره تعمیرگاه بودم و بازهم که الان ریز و ریز می شوم در ریشه افکار خودم به وضوح عدم احساس لیاقت دلیل اصلی آن بوده است.

اما در مورد احساس قربانی بودن که شرایط بدتر از آن قبلی بود و من در خیلی از موارد اصلا متوجه نمی شدم که این موارد ریشه در احساس قربانی بودن دارد تا اینکه دوره عزت نفس استاد جان را خریدم و کلی آگاهی های ناب کسب کردم و حتی برای اولین بار این تعریف را از زبان استاد شنیدم .

مثالهایی که یادم می آید به این شرح است:

1- در همان محیط کار قبلی خودم من خیلی انسان پر تلاشی بودم اما باز به دلیل همان احساس عدم لیاقتی که در قبل گفتم در خیلی از موارد که برای ارتقاء افرادی را معرفی می کردند که حتی خیلی از من سابقه کاری و اطلاعات و در همه موارد از من کمتر بودند و خیلی از همکاران من اعتراف می کردند که فلانی از تو نالایق تر بود و تو انتخاب نشدی، اینقدر من لذت می بردم و کیف می کردم که ببین این هم فهمید که حق من را خورده اند و اصطلاحا به من ظلم شده است و باز یکی دیگر که می گفت بیشتر تایید می شد که ببین چقدر به من ظلم شده و من هم همیشه برای دیگران تعریف می کردم و از طرف دیگر تلاش خودم با بیشتر می کردم و چون نتیجه هم بابت میل من نبود هی احساس من بدتر می شد و این چرخه معیوب آنچنان ادامه پیدا می کرد که به جر و بحث و دعوا با رییس و همکار و حتی رفتن به کمیته انضباطی و اینجاها کشیده می شد، فارغ از اینکه ریشه این مشکل خییلی ساده تر از آن چیزی بوده است که هست ولی من درکی از باور احساس قربانی شدن نداشتم.

2- من پسر بزرگ خانواده بودم و خوب پدرم کار کشاورزی داشت و من هم بایست کمک ایشان بودم در تابستان و اینقدر در این کار زیاده روی می کردم بابت اینکه دیگران بگویند ببین این طفلک چقدر پسر خوبی است چقدر کمک پدرش می کند و چقدر طفلکی خوب است که اصلا و ابدا من در تابستانهای کودکی خودم لذتی غیر از کار کردن یادم نمی آید و هیچ بچگی نکردم. شاید کار هم اینقدر زیاد نبود و شاید هم اگر به پدرم می گفتم که می خواهم کلاس فوق برنامه ای که دوست داشتم بروم ایشان هم مقاومتی نداشتند، اما آن لذتی که احساس قربانی بودن و از اینکه بگویند این طفلک چقدر زحمت می کشد و آن نیاز به تایید دیگران کاری با من کرد که من هیچ لذتی از کودکی خودم نبرم.

در مورد اینکه در احساس بد ماندن و اتفاقات بد پشت سرهم افتادن هم همیشه و همیشه همین بود تا اینکه یاد گرفتم که باید به هر نحوی شده است ذهنم را کنترل کنم.

یادم هست یک روز اول صبح یک پیامک و خبر بد از بانک به من دادند که کلی من را به هم ریخت آمدم بیرون ماشینم را بردارم دیدم همسایه ماشین را پشت ماشین من پارک کرده و کلی معطل شدم برای انکه بیاید ماشینش را بردارد که م بروم بیرون در حین بیرون آمدن به علت عجله مالیدم به در حیاط و بعد از اینکه آمدم از خانه بیرون چون که عجله داشتم پشت چراغ قرمز زدم به عقب ماشین جلویی ( البته خدا رو شکر کاری نشد) و با تاخیر رسیدم سرکار و همزمان که دیر رسیدم سرکار دیدم که سرپرست منطقه آمده بازدید و گفت به به آقای کفاش دیر هم که میایی سرکار و کلی من رو ماخذه کرد و نگویم براتون که تا آخر روز همانطور بدبیاری .

فقط سر اینکه نتوانسته بودم ذهنم را کنترل کنم.

اما این را هم بگویم از زمانی که توانستم ذهنم را کنترل کنم.

یک روز آمدم بیایم از خانه بیرون دیدم که ماشین پشت سرمن پارک است گفتم اشکال نداره حتما باید امروز ماشین را نبرم از در خانه امدم بیرون دیدم که همسایه روبروی مون گفت که من دارم میرم نزدیک محل کار شما می خواهید شما رو هم برسونم گفتم خوب اینکه جور شد رفتم سرکار عصر همکارم گفت که خانه پدرخانم پشت خانه شماست می خواهی برسانمت من هم گفتم باشه تازه توی مسیر خانه دیدم پیامک واریز وجهی به حسابم آمد بررسی که کردم دیدم که بابت سهامی بوده که دو سال پیش من فروخته بودم. و همانجا این را به خودم در مورد کنترل ذهن گفتم و بارها و بارها به خودم گفتم .

در مورد کنترل ذهن و کنترل اتفاقات من خانه ای فروخته بودم و برای کار مالیات آن باید می رفتم به اداره مالیات بلافاصله که رفتم یکی گفت که امروز نمی دانم کی داره میاد اینجا و ما نمی توانیم مشتری جواب بدهیم و از این صحبتها همه مراجعین آنجا خیلی شاکی و من هم فقط یک روز دیگه وقت داشتم گفتم حتما نباید میشده و با احساس خوب آمدم بیرون. فقط با لبخند به آن بنده خدا گفتم که من یک روز بیشتر وقت ندارم اگه میشه کار من رو انجام دهید ( البته مسبب تاخیر هم من نبودم) ایشون که با دیگران با عصبانیت صحبت می کرد با همان لبخند شماره پرونده من را گرفت و گفت باشه. من از آنجا آمدم و مشغول کار شدم بعد حدود یک ساعت موبایلم تماس گرفته شد و گفت که من با یک مشکلاتی شماره شما را پیدا کرده که بگویم کارتان تمام شده است و پرونده تان را هم من خودم فرستادم جهت پرداخت این مبلغ را به این شماره حساب بزنید و تمام. و من همانجا گفتم این نتیجه کنترل ذهن است .

استاد جان من سپاسگزار شما و خانم شایسته هستم بابت نشر این آگاهی ها ناب .

کنترل ذهن خیلی مهم است و من در هر دو مورد هم مثبت و هم منفی نتایج آن را دیده ام .

از خدای مهربان می خواهم به من توان کنترل ذهن رابیشتر از پیش عطا کند

در پناه الله یکتا شاد باشید و سربلند