live | رعایت قانون تکامل = هموار شدن مسیر رشد - صفحه 27 (به ترتیب امتیاز)

به نام خدای خوبی ها، خدای هدایتگرم به سمت خواسته هایم به آسانی و با عزت

سلام به استاد آگاهی دهنده، استاد عزیزم

و خانم شایسته عزیز و دوست داشتنی

خدایا شکرت بابت این آگاهی ها، بابت این هدایت ها.

استاد ،احساس میکنم خدا داره منو میکوبونه و از نو میسازه

این قدر این پروژه خانه تکانی فوق العاده است، چه آگاهی های نابی.

دارم میفهمم.

دارم علت خیلی از شکست هامو میفهمم.

استاد ، من از اون آدم هایی بودم که همیشه بزرگترین افتخارم این بود که من اراده خیلی قوی دارم.

اگه هیچی تو زندگیم ندارم ، ولی در عوضش خیلی اراده قوی دارم.

من از سختی و درد و رنج باکی ندارم.

من انسان قوی هستم ، من برای رسیدن به هدفم حاضرم هر سختی رو تحمل کنم.

من برای خودم اهداف مختلفی میذاشتم و چون فکر میکردم بهای رسیدن به اون اهداف اینه که سختی های مسیر رو تحمل کنم، تحمل میکردم.

و همه جا با افتخار از مسیر سختم میگفتم، و مورد تشویق همه قرار میگرفتم،

که آفرین ، چه دختر بااراده ای، چه قوی ، چه سخت کوش

افتخارم این بود که من حاضرم برای هدف بارداریم، سختی های مسیر رفت و آمد با اتوبوس ، به مدت 2 سال، خیلی وقتا تنهایی، رو تحمل کنم، اون همه عمل رو تحمل کنم، اون همه آمپول و …

تازه اینا که چیزی نیست، سخت تر از این هم باشه حاضرم تحمل کنم، چون هدفم واسم مهمه.

برای عمل بینی ، خودم تنهایی میرفتم تهران ، دکترهای مختلف رو ببین، دوباره روز بعد 17 ساعت تو اتوبوس برگرد ، اون عمل سنگین، اینا که چیزی نیست، برای خوب شدنم حاضر بودم عمل سنگین تر هم انجام بدم.7 ساعت بیهوشی که چیزی نیست.

همه جا با افتخار میگفتم آره ببینید دکتر از فلان جا غضروف برداشته ، پیوند غضروفی انجام داده، فلان کرده و … درد برای من معنی نداره.

وقتی خواهرم برای یک عمل جراحی پشت گوش میترسید ، بهش گفتم اگه مثل من از لحظه تولد طعم درد رو حس کرده بودی، اگه از سه ماهگی زیر تیغ جراحی رفته بودی ، الان واسه یک عمل معمولی آه و ناله نمیکردی.

و همه میگفتن خوش به حالت، تو چقدر قوی هستی، کاش ما هم یکم اراده تو رو داشتیم.

تو هر چی که خواستی دنبالش رفتی،

وزن میخواستی کم کنی ، سفت و سخت پای رژیمت موندی ، ولی ما نمیتونیم ، وسوسه میشیم، تو چه اراده قوی داری.

اصلاح سبک کردی، تغذیه متفاوت و سخت، ولی ذره ای تخلف نکردی، دختر تو چه قوی هستی.

میگفتم آره، وقتی هدفت برات مهم باشه ، حاضری براش هر کاری انجام بدی.

ولی من قوی نبودم.

من درواقع داشتم توی مسیر اشتباه حرکت میکردم.

من میخواستم خیلی سریع به هدفم برسم.

من برای چشم این و اون داشتم زندگی میکردم.

اصلا خود هدف هام برای رو کم کنی دیگران بوده.

من اصلا اصلا از مسیر لذت نمیبردم.

من همش در حال زجر و سختی بودم.

من قوانین رو نمیشناختم و درکی نداشتم.

من داشتم توی یک مسیر غلط دست و پا میزدم.

با حرص و ولع، با برداشتن سنگ های بزرگ.

با افتخار کردن به سختی های مسیرم.

به قول شما استاد، انگیزه زیاد بود ، ولی وقتی قوانین رو درک نکنی ، فایده ای نداره.

من یک احمق با انگیزه بودم.

و همیشه سرخورده و شکست خورده از راههای رفته.

با کلی باور غلط.

به پوچی رسیده بودم، به افسردگی، به اینکه چرا تلاش های من جواب نمیده، چرا خداوند تلاش منو نمیبینه و کمکم نمیکنه.

و غافل از قوانین جهان هستی.

تکامل

چه قانون قشنگی، اصلی ترین قانون کیهان.

میدونین استاد ،

از وقتی که وارد این بهشت زیبا شدم و دارم ورودی های ذهنم رو کنترل میکنم ، خیلی از رفت و آمد ها کم شده ، بیشتر با خودم هستم، بیشتر تو فضای سایت و دارم روی خودم کار میکنم،

میبینم که دیگه اون عجله برای رسیدن به هدف هام رو ندارم.

راحت تر میتونم یک خواسته ای رو به خدا بگم و رها کنمش.

اونهایی هم که میتونم براش کاری انجام بدم ، وظیفه خودم رو ، اون قدری که میتونم انجام بدم و بقیه اش رو بسپرم به خدا.

کار من اینکه که ظرف وجودم رو بزرگتر کنم.

از وقتی نظر دیگران برام کم اهمیت شده، و دارم برای خودم زندگی میکنم، عجله ای برای خواسته هام ندارم.

من با درک نکردن قانون تکامل، چقدر بلا سر خودم آوردم.

به قول شما استاد، اگه تو زندگی داری زجر میکشی به خاطر حماقتته، نه به خاطر اینکه حقته،

به خاطر اینه که قانون رو درک نمیکنی.

از وقتی وارد این بهشت زیبا شدم، و دارم خودم رو بهتر میشناسم، خواسته هام عوض شده.

من تمام چیزهای خوب رو میخوام ولی به سادگی.

دارم روی باورهام کار میکنم.

و خداوند داره منو هدایت میکنه.نشانه های خیلی خوبی میبینم.

خداوند داره از من یک انسان دیگه میسازه، داره علت شکست هامو بهم میگه، داره با من حرف میزنه، داره خودم رو بهتر به خودم میشناسونه.

و به قول خانم شایسته عزیز : هر آنچه خوب است به دست آوردنش ساده است، این قانون خداست، این برنامه طبیعت است.

خدایا شکرت،چه آگاهی هایی داری به من میدی، چه آگاهی های نابی.

اصلا هدف زندگی کردن چیه؟

شما اگر هدف زندگی رو درک کنید ، بهتر تصمیم میگیرید،

زندگی قرار نیست زجر کشیدن باشه.

اگه شما قانون تکامل رو درک کنید، شما از مسیر لذت میبرید، در عین حال که به خواسته هاتون میرسید.

آره میخوام اهدافم رو بر پایه آسانی قرار بدم.

میخوام قوانین رو درک کنم،

با قانون تکامل، یک قدم یک قدم ، بدون سختی ، بدون مهم بودن نظر مردم، پیش برم.

میخوام از مسیر لذت ببرم.

میخوام همراه خداوند در یک مسیر زیبا قدم بزنیم و لذت ببرم.

لذت بردن از زندگی رو میخوام.

در خیلی از مواقع نگاهم رو به مسیر باید عوض کنم، و در خیلی از مواقع ، خود اون مسیر اشتباه رو.

برای خودم زندگی کنم و لذت ببرم،

به دیگران کاری نداشته باشم.

نخوام به دیگران چیزی رو ثابت کنم، نخوام روی بقیه رو کم کنم.

به موقع به خواسته هام میرسم.

فقط قدم هامو تکاملی بردارم.

هر بار برای هر قدم فکر کنم،

جایگاه الانم رو ببینم،

کارها و اقدامات قبلی ام رو ببینم

و فقط یک قدم بالاتر از اون رو بردارم.

ظرف وجودم رو بزرگ تر کنم.

با باورهای درست، و فرکانس های درست و احساس خوب خودم رو در مدار خواسته هام قرار بدم.

وظیفه خودم رو انجام بدم ، بقیه اش با خداست.

و وقتی وظیفه ام رو درست انجام بدم و ظرف وجودم بزرگ تر بشه، خداوند هدایت میکنه منو به سمت خواسته هام.

نگران آینده نباشم.

نگران حرف مردم.

نگران دیر شدن و از دست دادن زمان.

نگران افزایش سن.

از همین چیزهایی که دارم لذت ببرم و سپاسگزار باشم.

هدف زندگی لذت بردنه.

و خداوند از من میخواد که شاد و سپاسگزار باشم.

مهم نیست چقدر زمان میبره.

هر چند قرار نیست زمان زیادی طول بکشه، چون دارم باورهامو درست میکنم، دارم روی خودم کار میکنم، دارم تکاملم رو طی میکنم.

من تو مسیر درست، قدم های کوچیکم رو برمیدارم.

هیچ چیزی رو یک دفعه نمیخوام.

تکامل

تکامل تو همه چیز

توی رشد شخصیتی خودم،

توی بزرگ شدن ظرف وجودم ،

توی کسب و کارم،

توی یادگیری مهارت هام،

توی به دست آوردن ثروت،

توی درست شدن روابط،

توی پایداری احساس خوب،

همه چیز نیاز به زمان و تکامل داره.

با لذت تکاملم رو طی میکنم تا به تصاعد برسم.

زجر کشیدن افتخار نداره، یک حماقته.

خدایا شکرت